Στο ονομαστό μυθιστόρημά του “Η Εφεύρεση του Μορέλ” (1940) – που μεταξύ άλλων ενέπνευσε και την ταινία “Πέρυσι στο Μάριενμπαντ” (1961) του Αλαίν Ρεναί – ο Αργεντινός συγγραφέας και συνεργάτης του Μπόρχες, Αντόλφο Μπιόι Κάσαρες (1914-1999) ξεδιπλώνει την ιστορία ενός φυγόδικου που καταφεύγει σε ένα ερημικό νησί, για να έρθει σύντομα αντιμέτωπος με την παράδοξη παρουσία μιας ομάδας τουριστών. Παράδοξη, γιατί οι επισκέπτες αυτοί, ανάμεσά τους και μια γυναίκα που του γεννά ερωτικό ενδιαφέρον, όχι μόνο ουδέποτε δίνουν την παραμικρή σημασία στη δική του ύπαρξη, αλλά και γιατί ανά εβδομάδα επαναλαμβάνουν τις ίδιες κινήσεις και τους ίδιους διαλόγους. Όπως αποκαλύπτεται, ο επικεφαλής της συντροφιάς, ονόματι Μορέλ, έχει παρασύρει τους συνταξιδιώτες του σε μια πρωτοφανή παγίδα: η επίσκεψή τους στο νησί καταγράφεται από μία μηχανή δικής του επινόησης, ικανή να αναπαράγει στερεοσκοπικά κάθε πτυχή της πραγματικότητας, “αιχμαλωτίζοντας” τις ψυχές τους. Η εκδρομή τους θα επαναλαμβάνεται στην αιωνιότητα, όμως το τίμημα θα είναι ο θάνατός τους. 

Ο Αδόλφο Μπιόι Κάσαρες
 

Τη φαντασία του Μπιόι Κάσαρες μοιάζει να ανταγωνίζεται στις μέρες μας η πραγματικότητα του Facebook, το οποίο, αν δώσουμε βάση στα δημοσιεύματα, όχι μόνο χαρίζει στους χρήστες του μιαν ιδιότυπη ψηφιακή “αθανασία”, αλλά είναι ικανό να φθείρει τη βιολογική τους υπόσταση.

Πηγή: ΣΚΑΪ


Θα πρέπει να είστε συνδεδεμένος για να υποβάλλετε σχόλιο.

Αφήστε μια απάντηση