Νοέ 08
19
Αφιέρωμα στον Τάσο Λειβαδίτη, 20 χρόνια μετά το θάνατό του
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ | 19 Νοεμβρίου, 2008 | Γράψτε σχόλιο
«Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε… Ω μη ρωτάς που πάμε….”: στίχοι, εικόνες, εποχές, συναισθήματα, περιπλανήσεις στις ιδέες και το χρόνο που διέγραψαν το ποιητικό ταξίδι του Τάσου Λειβαδίτη ως απόσταγμα μιας ζωής που βιώθηκε σε δύσκολα χρόνια γέμισαν τη χθεσινή βραδιά στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ.
Η εκδήλωση, αφιέρωμα στον ποιητή για τα 20 χρόνια από το θάνατό του, διοργανώθηκε από τη Νομαρχία Αθηνών και το Ίδρυμα Πολιτισμού και Εκπαίδευσης «Ανδρέας Λεντάκης» και τιμήθηκε με την παρουσία πολλών που απαντώντας στο κάλεσμα γέμισαν ασφυκτικά την αίθουσα. Μαρτυρίες από ανθρώπους των γραμμάτων και της Τέχνης που γνώρισαν το έργο και τον ίδιο τον ποιητή, απαγγελίες επιλεγμένων ποιημάτων από την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, και παρουσίαση από τον συνθέτη Δημήτρη Μαραμή και την τραγουδίστρια Βικτωρία Ταγκούλη των μελοποιημένων ποιημάτων του Λειβαδίτη από τον Μίκη Θεοδωράκη συνέθεσαν μια ξεχωριστή βραδιά.
«Ο Τάσος Λειβαδίτης εξακολουθεί να είναι στην καρδιά όλων μας, υπήρξε ένας αγωνιστής διανοούμενος και θα είναι πάντα επίκαιρος γιατί μίλησε για τον απλό άνθρωπο που ονειρεύεται και αγωνίζεται» είπε ο Νομάρχης Αθηνών κ. Γιάννης Σγουρός.
«Τιμώντας τη μεστή ποίηση, τιμούμε έναν ποιητή, έναν πολυδιάστατο και σεμνό άνθρωπο που επιμένει να μας λέει ότι ζούμε..» τόνισε ο πρόεδρος του Ιδρύματος κα Έφη Λεντάκη, δίνοντας το λόγο στον συγγραφέα Γιάννη Κοντό, τον ποιητή Γιώργο Μαρκόπουλο, τον συγγραφέα Θανάση Νιάρχο και τον καθηγητή του πανεπιστημίου Ιωαννίνων Παναγιώτη Νούτσο.
Άνθρωποι, όπως ο κ. Μαρκόπουλος, που μίλησαν για τον έμφυτο και ευγενή λυρισμό του σε μία ποίηση υπερβατική για έναν κόσμο που έχει κοινό παρονομαστή τη μοναξιά, για τη σχέση του με το θάνατο ως διαλογισμό για την αντίκρουση μιας πλαστής ζωής που μόνο με την ενδοσκόπηση μπορούμε να ανακτήσουμε, για τις τύψεις και τις ενοχές που καλλιεργούσε η βαθιά του ταπείνωση.
Αλλά και άλλοι όπως οι δύο συγγραφείς, οι κ. Κοντός και Νιάρχος, που μίλησαν για τον άνθρωπο Τάσο Λειβαδίτη, για τη σεμνότητα, την ευγένεια και τη γενναιοδωρία του που τον έκαναν αρωγό και καθημερινό συμπαραστάτη σε όποιον του το ζητούσε και κυρίως στους νέους ποιητές που έδινε φτερά μέσα από τα μεστά και κριτικά κείμενά του στην Αυγή, όπου αρθρογραφούσε. «Ο Τάσος Λειβαδίτης είναι ό,τι μας έκαψε όλους μας ως σχέση, αίσθημα, περιπέτεια και ζούμε την υποχώρησή του μέσα στη ζωή και τη συνείδησή μας» τόνισε ο κ. Νιάρχος.
Στο διαχωρισμό των δύο βασικών περιόδων του έργου του αναφέρθηκε ο κ. Νούτσος που καθορίζονται, όπως είπε, η μεν πρώτη άμεσα από την πολιτική διάσταση του έργου του η δε δεύτερη από τους βηματισμούς στην επόμενη φάση, αυτή της όσμωσης και της απεμπλοκής από την ενοχή του κινήματος, που τον οδήγησαν να σκιαγραφήσει με τους στίχους του μία πολιτική ανθρωπολογία που συγκροτεί τον άνθρωπο μέσα από διεργασίες υπέρβασης.
Θα πρέπει να είστε συνδεδεμένος για να υποβάλλετε σχόλιο.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.