Δραστηριότητες:
- Διαβάστε το Άρθρο 2 από τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Τι ορίζει το συγκεκριμένο άρθρο για τα δικαιώματα των παιδιών;
Άρθρο 2
Τα Συμβαλλόμενα Κράτη υποχρεούνται να σέβονται τα δικαιώματα, που αναφέρονται στην παρούσα Σύμβαση και να τα εγγυώνται σε κάθε παιδί που υπάγεται στη δικαιοδοσία τους, χωρίς καμία διάκριση φυλής, χρώματος, φύλου, γλώσσας, θρησκείας, πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων του παιδιού ή των γονέων του ή των νόμιμων εκπροσώπων του ή της εθνικής, εθνικιστικής ή κοινωνικής καταγωγής τους, της περιουσιακής τους κατάστασης, της ανικανότητάς τους, της γέννησής τους ή οποιασδήποτε άλλης κατάστασης. Από τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού
- Κατά τη γνώμη σας, οι συνθήκες ζωής είναι ίδιες για όλα τα παιδιά; Έχουν τα παιδιά ίσες ευκαιρίες στη ζωή, την εκπαίδευση, την υγεία, την ψυχαγωγία;
- Στο βιβλίο «Το καπλάνι της βιτρίνας» της Άλκης Ζέη τα παιδιά των μη προνομιούχων οικογενειών αντιμετωπίζουν σκληρές κοινωνικές καταστάσεις. Μπαίνοντας στη θέση ενός από τα παιδιά αυτά να γράψετε στο ημερολόγιό σας τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας.
Χώρα, Οκτώβρης του 1936
Αγαπητό ημερολόγιο,
Σήμερα έγινε κάτι που με στεναχώρησε πολύ. Στο σχολείο ο κύριος Καρανάσης, ο διευθυντής του σχολείου, μπήκε μέσα στην τάξη και με φώναξε για να καθαρίσω τις τουαλέτες. Όταν τα παιδιά το άκουσαν αυτό, άρχισαν να γελάνε. Ήθελα ν’ ανοίξει η γη να με καταπιεί! Ο κύριος Καρανάσης με κατηγορεί για ό,τι συμβαίνει στο σχολείο και με υποχρεώνει να φτιάχνω ό,τι χαλάνε τα άλλα παιδιά. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Εδώ και καιρό καθόμουν στο ίδιο θρανίο με την κόρη του Πικιπικιράμ, την οποία συμπαθώ πολύ. Ο διευθυντής, όταν είδε ότι καθόμασταν μαζί, θύμωσε και είπε πως παιδιά πλούσιων οικογενειών δεν επιτρέπεται να κάθονται με παιδιά φτωχών οικογενειών και φυσικά εννοούσε εμένα. Αυτό το περιστατικό με πλήγωσε πολύ, αφού για άλλη μία φορά τόνισε πόσο φτωχή είναι η οικογένειά μου.
Όλα αυτά δε θα γίνονταν, αν η μαμά μου δε δούλευε στο σπίτι του κ. Καρανάση ως παραδουλεύτρα, για να πηγαίνω εγώ δωρεάν σχολείο και να πληρώνω για ό,τι κάνουν τα υπόλοιπα παιδιά. Θα προτιμούσα να μη δούλευε η μαμά και να μη γίνονταν όλα αυτά. Νιώθω πολύ μόνη και είμαι πολύ στεναχωρημένη. Ελπίζω όλα αυτά τα βάσανα να τελειώσουν σύντομα.
Με αγάπη, Αντιγόνη Τριανταφυλλιά Η. – Αριστέα Δ., Α2
Αγαπητό ημερολόγιο,
Γιατί να έχω τέτοια ζωή; Αντιμετωπίζω πολλές δυσκολίες καθημερινά. Ο πατέρας μου δεν έχει χρήματα κι έτσι αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε σκληρά, για να τα βγάλουμε πέρα. Εγώ δεν έχω τη δυνατότητα να μορφωθώ, γιατί πρέπει να κάνω τις δουλειές του σπιτιού και να μαθαίνω ράψιμο. Δεν μπορώ να βλέπω τον πατέρα μου καθημερινά, γιατί είναι ναυτικός. Έχω στερηθεί την παιδική μου ζωή. Ζηλεύω πολύ τη Μυρτώ και τη Μέλια που έχουν τόσες ανέσεις κι ένα όμορφο σπίτι. Εγώ δεν έχω ούτε έπιπλα στο σπίτι μου. Μακάρι να είχα μια ζωή όπως της Μυρτώς και της Μέλισσας.
Άρτεμη Σταύρος Δ. – Νίκος Κ. – Κώστας Ζ., Α2
Χώρα, χειμώνας του 1936
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Σήμερα ο κ. Καρανάσης μ΄ έδιωξε από το σχολείο, γιατί όπως είπε: «Παιδιά προδοτών δεν μπορούν να σπουδάζουν με τα παιδιά των καλών οικογενειών». Τότε εγώ μάζεψα τα πράγματά μου κι έφυγα. Πήγα στο σπίτι μου και το είπα στους γονείς μου. Μου είπαν να μη στεναχωριέμαι, γιατί κάποτε θα γινόταν έτσι κι αλλιώς. Το καλό είναι ότι όταν πήγαινα στο σχολείο γνώρισα παιδιά όπως η Μέλια, που πιστεύω ότι η φιλία αυτή θα διατηρηθεί για πολύ καιρό. Το πρόβλημά μου όμως είναι ότι δεν έχω ακόμα παπούτσια και πρέπει να επιστρέψω τα «βασανάκια» της Μυρτώς και ότι ο πατέρας μου δεν έχει δουλειά. Αλέξης Αριστείδης Β. – Δημήτρης Δ. – Χρήστος Α., Α1
Σάμος, 20/10/1936
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Σήμερα ήταν μια πολύ δύσκολη μέρα, όπως συνήθως. Πάλι ο απαίσιος διευθυντής μας ο κ. Καρανάσης με κατηγόρησε ότι ζωγράφισα τους τοίχους του σχολείου, ενώ το έκανε ο Κόσκορης. Έτσι αναγκάστηκα για μία ακόμη φορά να τους καθαρίσω.
Ένιωσα τόση ντροπή και θυμό, που δεν άντεξα και άρχισα να κλαίω. Γιατί πάντα να με κατηγορούν για πράγματα που δεν έκανα; Γιατί να είναι τόσο σκληρός ο κόσμος;
Παρόλο που ήταν μια τόσο θλιβερή μέρα, ταυτόχρονα ήταν και η πιο σημαντική της ζωής μου. Η Μέλια και η κόρη του Αμστραντάμ Πικιπικιράμ, για να με υπερασπιστούν, αντισταθήκανε στο κήρυγμα του κ. Καρανάση. Όμως αυτό ήταν πολύ αρνητικό για τη Μέλια, καθώς της είπε πως θα υπάρξουν συνέπειες.
Είμαι τόσο λυπημένη! Δε θέλω να ξαναπάω σε αυτό το φρικτό σχολείο. Ούτε να υπακούσω ξανά στις εντολές αυτού του άθλιου Καρανάση. Ελπίζω κάποια μέρα να δικαιωθώ και να νιώθω ελεύθερη όπως όλα τα παιδιά. Σε καληνυχτίζω!
Πολλά φιλάκια, Αντιγόνη Μαριάννα Κ. – Δανάη Ι. – Ιωάννα Κ., Α2
Αγαπητό ημερολόγιο,
Ο τελευταίος χρόνος σίγουρα είναι ο πιο σκληρός χρόνος της ζωής μου. Ο λόγος που σου το γράφω είναι ότι για τα πάντα που συνέβαιναν στο σχολείο ο διευθυντής μας, ο κ. Καρανάσης, με κατηγορούσε και με τιμωρούσε, διότι τα δίδακτρά μου είναι δωρεάν.
Η μητέρα μου έψαχνε απεγνωσμένα για δουλειά, για να μπορούμε να ζούμε χωρίς να χρωστάμε σε κανέναν. Το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να δουλέψει στο σπίτι του κ. Καρανάση. Αυτός την εκμεταλλεύεται αναγκάζοντάς την να δουλεύει χωρίς κανένα κέρδος, παρά μόνο να πηγαίνω δωρεάν στο σχολείο. Από τότε ξεκίνησε ο εφιάλτης μου! Δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορέσω να ανταπεξέλθω. Ο διευθυντής με θεωρεί κατώτερη και μου συμπεριφέρεται σαν να είμαι δούλα, λέγοντάς μου: «Αντιγόνη, κάνε το ένα, κάνε το άλλο». Φτάνει πια, κουράστηκα!
Με αγάπη, Αντιγόνη Κωνσταντίνα Η. – Αναστασία Ζ., Α2
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Κάθε μέρα γίνονται ολοένα και περισσότερα τα προβλήματα στο σχολείο. Σήμερα μπήκε στην τάξη μας ο κ. Καρανάσης και, επειδή η δασκάλα μας με είχε βάλει να καθίσω με ένα κοριτσάκι που πληρώνει κανονικά δίδακτρα, με έβαλε να καθίσω μόνη μου σε ένα απομονωμένο θρανίο στη γωνιά της τάξης. Στην καινούρια μου θέση ένιωθα μεγάλη αμηχανία, διότι όλα τα παιδιά είχαν γυρίσει προς το μέρος μου και με κοιτούσαν με ένα παράξενο βλέμμα. Μετά το σχόλασμα, καθώς περνούσα έξω από το γραφείο του κ. Καρανάση, παρατήρησα να με κοιτάει θυμωμένα και άρχισα να τρέχω κλαίγοντας προς το σπίτι.
Ήταν μια από τις χειρότερες μέρες στο σχολείο. Αλλά τώρα πρέπει να σε κλείσω, αγαπητό μου ημερολόγιο, γιατί με φωνάζει η μητέρα μου να πάω να καθαρίσω μαζί της.
Αντιγόνη Ελισάβετ Α. – Ευθυμία Β. – Μυρσίνη Γκ. – Χάιντι Δ., Α1
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Σήμερα ο κύριος Καρανάσης με έδιωξε από το σχολείο, επειδή κατηγορούν τον πατέρα μου ότι είναι προδότης. Είναι πολύ δύσκολο να ζεις φτωχός με έναν πατέρα στην εξορία. Τις προηγούμενες μέρες με είχε διώξει, γιατί είχα τρύπια παπούτσια. Ευτυχώς η Μέλια μου είχε δώσει τα παπούτσια της Μυρτώς που τα ονόμαζε βασανάκια.
Αλέξης Στράτος Β. – Νικόλας Γ., Α1
29/11/1936
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Σήμερα συνέβη κάτι στο σχολείο που με στεναχώρησε πολύ. Ο κύριος Καρανάσης είδε ότι τα παπούτσια μου ήταν σχισμένα και μου είπε ότι, αν δεν αγοράσω καινούρια, δεν μπορώ να συνεχίσω στο σχολείο του. Ξέρω ότι δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα για να αγοράσουμε καινούρια και ανησυχώ πολύ. Αφού να φανταστείς ζούμε σε ένα υπόγειο σπίτι με παλιά ξέθωρα έπιπλα, που είναι έτοιμα να καταρρεύσουν. Ελπίζω να βρεθεί γρήγορα μια λύση, για να μπορέσω να ξαναπάω σχολείο.
Αλέξης Μαρίνα Β. – Δήμητρα Β. – Αφροδίτη Γκ., Α1
Αγαπητό ημερολόγιο, 
Σήμερα τσακώθηκα με τον πατέρα μου κι έχω μετανιώσει γι’ αυτό. Το γεγονός ότι δεν πηγαίνω στο σχολείο και είμαι όλη την ημέρα στην αποθήκη με κάνει να νιώθω διαφορετική από τα άλλα παιδιά. Δεν αντέχω άλλο να ζω σε αποθήκη. Η έλλειψη της μητέρας μου είναι ένας παραπάνω λόγος που δεν είμαι καλά ψυχολογικά. Η μόνη μου παρηγοριά είναι η θεία Δέσποινα που πηγαίνω και μου μαθαίνει ράψιμο και βλέπω τη Μέλια και τη Μυρτώ.
Άρτεμη Μαρίνα Κ. – Τζένη, Α2
Αγαπητό ημερολόγιο,
Εχτές στο σχολείο την ώρα του μαθήματος ο κ. Καρανάσης με απέβαλε από το σχολείο, επειδή δεν είχα καλά παπούτσια. Σήμερα δεν πήγα στο σχολείο και με επισκέφτηκε η Μέλια. Μου πρότεινε να μου δώσει τα «βασανάκια» της Μυρτώς. Συμφώνησα, γιατί δεν είχα άλλη επιλογή. Κι έτσι από αύριο θα ξαναπάω σχολείο.
Αλέξης Αλέξανδρος Γ. – Αντώνης Α., Α1
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Είμαι πολύ κουρασμένη, γιατί βαρέθηκα να κάθομαι μόνη μου και δεν αντέχω άλλο να κάνω βρόμικες δουλειές και να καθαρίζω τις τουαλέτες του σχολείου και να με κατηγορούν για κάθε πράγμα που γίνεται στο σχολείο. Θα ήθελα να είχαμε χρήματα για να πάρω καινούρια ρούχα και παπούτσια. Θα επιθυμούσα να κάνω παρέα στην τάξη με άλλα παιδιά και να είμαι ένα κανονικό παιδί όπως όλα τα άλλα.
Αντιγόνη Μιχάλης Η. – Παναγιώτης Κ., Α2
Ημερολόγιό μου,
Σήμερα έγινε κάτι που δε περίμενα. Ο κύριος Καρανάσης με έδιωξε, γιατί είδε ότι τα παπούτσια μου 
είναι χάλια! Όταν βγήκα από το σχολείο, άρχισα να τρέχω προς το σπίτι μου. Μόλις μου άνοιξε η μαμά, δεν της έδωσα σημασία. Έτρεξα κλαίγοντας στον καναπέ, κουκουλώθηκα και συνέχισα να κλαίω. Η μαμά με ρώτησε τι έγινε. Της είπα όλη την ιστορία και μου είπε πως δε θα ξαναπάω στο σχολείο μέχρι να βρούμε καινούρια παπούτσια. Το ίδιο απόγευμα ήρθε η Μέλια και μου υποσχέθηκε ότι θα μου φέρει κάτι παπούτσια της αδερφής της που δεν τα χρησιμοποιεί σχεδόν καθόλου. Έτσι θα μπορέσω να ξαναπάω σχολείο!
Αλέξης Αλέξης Κ. – Γεράσιμος Ζ. – Χάρης Κ., Α2