“…ούτε στιγμή δεν στέγνωναν
τα μάτια του απ’ το κλάμα, έλιωνε η γλυκιά ζωή του
απ’ τον καημό του γυρισμού, κι οδύρονταν…” (ε 167 – 169)

“Τις μέρες τις περνούσε κρεμασμένος σε βράχια κι ακρωτήρια,
τα σωθικά του τρώγοντας με δάκρυα, στεναγμούς και λύπες,
με μάτια βουρκωμένα, στυλωμένα πάντα στο άκαρπο πέλαγος.” (ε 173 – 175)

ΟΙ ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ ΜΑΣ

Γιάννης Σ.,  Φλοριάν Ντ.,  Ζελιά Χ., Αχμέτ Χ., Μανώλης Π., Στεφανία  Π. – Δέσποινα Σ., Αλέξανδρος Ν. Α3