Στο μάθημα της Λογοτεχνίας της Α΄ Γυμνασίου, στο πλαίσιο της διδασκαλίας ολόκληρου λογοτεχνικού έργου, διαβάσαμε το βιβλίο «Ο Ναβίντ δεν ήρθε για διακοπές» του Πάνου Χριστοδούλου. Ένα βιβλίο για τον ρατσισμό και την ξενοφοβία, ένα βιβλίο για όλους τους Ναβίντ που ζουν δίπλα μας.
Έχοντας ως στόχο την καλλιέργεια της ενσυναίσθησης και του σεβασμού του «άλλου» υλοποιήθηκαν ποικίλες δραστηριότητες, μεταξύ των οποίων και η συγγραφή αφηγήσεων από τους μαθητές. Οι μαθητές και οι μαθήτριες του Α1 και Α2 μπαίνοντας στη θέση του Άλκη που αφηγείται την ιστορία του Ναβίντ, του Ναβίντ που δεν ήρθε στην Ελλάδα για διακοπές, του Αλέξανδρου που φοβάται τους ξένους και των υπόλοιπων ηρώων του βιβλίου, έγραψαν τις δικές τους αφηγήσεις και στη συνέχεια έντυσαν τα κείμενά τους με εικόνες από το διαδίκτυο ή δικές τους ζωγραφιές, πρόσθεσαν την ηχογραφημένη αφήγηση και την κατάλληλη μουσική και δημιούργησαν τις ψηφιακές τους αφηγήσεις.
Η συγκεκριμένη διδακτική πρακτική εντάσσεται στο πλαίσιο υλοποίησης του ευρωπαϊκού προγράμματος Erasmus+ KA1 «Χτίζοντας γέφυρες, όχι τείχη!» που λαμβάνει χώρα στο σχολείο μας στο διάστημα 2017-18, με υπεύθυνες τις καθηγήτριες Καπούτση Σύρμω και Κιτσάτη Μαρία.
#1 από Μάνος στις 16 Μαΐου 2018
Πάρα πολύ καλό το βίντεο “Ο καινούριος μου φίλος”, μπράβο!
#2 από Ιωσήφ στις 16 Μαΐου 2018
Ήθελε λίγη ακόμη δουλειά, αλλά για πρώτη φορά οι προσπάθειες ήταν αξιοπρεπείς!
#3 από Στέργιος στις 21 Μαΐου 2018
Πολύ ωραία, ωραίες εικόνες! Μόνο ο ήχος θα ήθελα να είναι καλύτερος.
#4 από ΒΚ στις 21 Μαΐου 2018
Διαμαντή, πολύ ωραία η αφήγησή σου, αν και μιλούσες πολύ γρήγορα.
#5 από Ιορδάνης Κ. στις 21 Μαΐου 2018
Τα βίντεο ήταν πολύ ωραία. Οι αφηγήσεις που έγιναν στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας μου άρεσαν περισσότερο από αυτές της Λογοτεχνίας.
#6 από Δήμητρα στις 22 Μαΐου 2018
Όλα ήταν πολύ ωραία, αλλά πιο πολύ μου άρεσε το βίντεο “Ο καινούριος μου φίλος”.
#7 από Διαμαντής στις 22 Μαΐου 2018
Είναι πολύ κρίμα τα μικρά παιδιά από άλλες χώρες να χάνουν τους γονείς τους και την πατρίδα τους.
#8 από Εύη Β. στις 22 Μαΐου 2018
Πολύ ωραία η ιστορία της Βιβής. Ταίριαζε η φωνή με το θέμα της αφήγησης.
#9 από Κική Κάρτσιου στις 22 Μαΐου 2018
Πολλά τα θετικά μηνύματα μέσα σε μια ιστορία βγαλμένη από την καθημερινότητα. Ο Ναβίντ, το νεαρό προσφυγόπουλο και οι συμμαθητές του κατάφεραν να κερδίσουν τη συμπάθειά μας.
#10 από Ανθή Δαστερίδη στις 22 Μαΐου 2018
Μέσα από το βιβλίο και τις ψηφιακές αφηγήσεις ενημερωθήκαμε για τις δυσκολίες που περνούν αρκετές χώρες, για τον ρατσισμό προς τα παιδιά που κατάγονται από αυτές, αλλά και για τη δύναμη της φιλίας.
#11 από Θεοδώρα Ζαχαρή στις 22 Μαΐου 2018
Μια συγκινητική ιστορία βασισμένη σε αληθινά περιστατικά, που προβάλλει τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων. Όλα τα παιδιά του κόσμου, ανεξάρτητα από την καταγωγή τους, τη θρησκεία, το χρώμα του δέρματος, αξίζουν να τα φερόμαστε ευγενικά και ανθρώπινα.
#12 από Αγάπη Βασιλακάκη στις 22 Μαΐου 2018
Όλοι είμαστε ίσοι. Μου αρέσει που ο Αλέξανδρος στο τέλος έγινε φίλος με τον Ναβίντ.
#13 από Άννα Ευμορφοπούλου στις 22 Μαΐου 2018
Μάθαμε ότι πρέπει να δεχόμαστε τους διαφορετικούς από εμάς και να δεχόμαστε με χαρά τους ανθρώπους από άλλες χώρες.
#14 από Κωνσταντίνα Καγούδη στις 22 Μαΐου 2018
Επίκαιρο το θέμα σχετικά με τους πρόσφυγες. Πολλοί άνθρωποι, όπως ο Αλέξανδρος αρχικά, δεν τους συμπαθούν. Καιρός να αλλάξουμε γνώμη γι΄αυτούς.
#15 από ανώνυμος στις 22 Μαΐου 2018
Ανυπομονούσα να δω τι θα έκανε ο Ναβίντ με τον πατέρα του. Μου αρέσει που το τέλος ήταν ευτυχισμένο!
#16 από Χρήστος Κ. στις 22 Μαΐου 2018
Ο Άλκης μας μεταδίδει σημαντικά μηνύματα κατά του ρατσισμού και μας μαθαίνει ότι είναι πολλές οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες.
#17 από Νικόλας Θωμαΐδης στις 22 Μαΐου 2018
Ο Άλκης μας έμαθε να μην είμαστε ξενοφοβικοί.
#18 από Δολαπτσή Κατερίνα στις 22 Μαΐου 2018
Ωραίες οι εμπνευσμένες από το βιβλίο “Ο Ναβίντ δεν ήρθε για διακοπές” ιστορίες, με αντιρατσιστικό περιεχόμενο.
#19 από Παναγιώτης Ευθυμιάδης στις 22 Μαΐου 2018
Πολλά τα ηθικά διδάγματα για το θέμα των προσφύγων και για τη φιλία.
#20 από Ευμορφοπούλου Δήμητρα στις 22 Μαΐου 2018
Όλοι πρέπει να έχουν μια ευκαιρία στη φιλία, κι ας είναι από διαφορετική χώρα.
#21 από Μαρία Δημητριάδη στις 22 Μαΐου 2018
Τυχερός ο Ναβίντ που στην πατρίδα του διώξαν τον κακό πρόεδρο και είδε τον μπαμπά του.
#22 από Δουβαράς Γιάννης στις 22 Μαΐου 2018
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε τα ίδια δικαιώματα και δεν έχει σημασία αν είσαι άσπρος ή μαύρος. Καταλαβαίνουμε επίσης πόσο σημαντική είναι η φιλία.
#23 από Ηλιάνα Καράμπελα στις 22 Μαΐου 2018
Κατάλαβα πόσο άσχημα περνούν οι πρόσφυγες. Επίσης ότι όλοι έχουμε ίσα δικαιώματα. Αντιρατσιστικό το νόημα των ιστοριών.
#24 από Ιάσων Μπακιρτζής στις 22 Μαΐου 2018
Με το βιβλίο και τις αφηγήσεις σας με βοηθήσατε να καταλάβω πως πρέπει να σέβομαι τους συνανθρώπους μου και να τους προσφέρω χαρά.
#25 από Ιορδάνης Δαστερίδης στις 22 Μαΐου 2018
Ωραίες οι ιστορίες. Όταν έρχεται ένας ξένος στη χώρα μας πρέπει να τον υποδεχόμαστε καλά, για να μας φερθεί κι αυτός καλά.
#26 από Σταμάτης Κορδέλας στις 22 Μαΐου 2018
Μου άρεσε που ο Ναβίντ έκανε φίλους και δεν ήθελε να φύγει από την Ελλάδα και να αποχωριστεί τους φίλους του.
#27 από Μαργαρίτα Καραμολέγκου στις 22 Μαΐου 2018
Δυστυχώς υπάρχουν και παιδιά που δεν έχουν την ίδια ζωή με μένα και κάποια υποφέρουν στην πατρίδα τους. Γι΄αυτό πρέπει να είμαι χαρούμενη που ζω σε μια ελεύθερη χώρα.