- Τα ηλεκτρόνια τείνουν να καταλαμβάνουν στιβάδες με τη μικρότερη ενέργεια (αρχή ελαχίστης ενέργειας). Δηλαδή οι στιβάδες συμπληρώνονται σύμφωνα με τη σειρά που αυξάνεται η ένεργειά τους (K < L < M < N < O < P < Q …).
- Ο μέγιστος αριθμός ηλεκτρονίων που μπορεί να πάρει καθεμία από τις τέσσερις πρώτες στιβάδες, δίνεται από τον τύπο 2n2, όπου n = 1, 2, 3, 4 είναι ο κύριος κβαντικός αριθμός, δηλαδή ο αριθμός της στιβάδας. Έτσι έχουμε:
| Στιβάδα | Μέγιστος αριθμός e |
| Κ (n = 1) | 2.12 = 2 |
| L (n = 2) | 2.22 = 8 |
| M (n = 3) | 2.32 = 18 |
| N (n = 4) | 2.42 = 32 |
- H εξωτερική στιβάδα ενός ατόμου (η τελευταία στιβάδα) δεν μπορεί να έχει περισσότερα από 8 ηλεκτρόνια. Αν η εξωτερική στιβάδα είναι η Κ, συμπληρώνεται με 2 ηλεκτρόνια.
- Η προτελευταία στιβάδα δεν μπορεί να έχει περισσότερα από 18 ηλεκτρόνια, αλλά ούτε και λιγότερα από 8. Αν η προτελευταία στιβάδα είναι η Κ, συμπληρώνεται με δύο ηλεκτρόνια.
- Πρώτα συμπληρώνουμε τη στιβάδα Κ με 2 ηλεκτρόνια, μετά τη στιβάδα L με 8 ηλεκτρόνια κ.ο.κ. μέχρι να κατανεμηθούν όλα τα ηλεκτρόνια του ατόμου.
- Σε ουδέτερο άτομο: ο ατομικός αριθμός Ζ του στοιχείου δείχνει τον αριθμό των πρωτονίων στον πυρήνα του ατόμου, άρα και τον αριθμό των ηλεκτρονίων του.
- Σε ένα κατιόν: ο αριθμός των ηλεκτρονίων είναι ίσος με τον αριθμό των ηλεκτρονίων του ουδέτερου ατόμου, αν αφαιρέσουμε τόσα ηλεκτρόνια όσο είναι το φορτίο του ιόντος.
- Σε ένα ανιόν: ο αριθμός των ηλεκτρονίων είναι ίσος με τον αριθμό των ηλεκτρονίων του ουδέτερου ατόμου, αν προσθέσουμε τόσα ηλεκτρόνια όσο είναι το φορτίο του ιόντος.
