23/6/2009

Μια σχολική τάξη χάνεται από πνιγμό
 

Της Πεννυς MπουλουτζαΤρία τραγικά περιστατικά που σημειώθηκαν στη χώρα μας το περασμένο Σαββατοκύριακο με άτυχους πρωταγωνιστές παιδιά, ήρθαν να τονίσουν την ανάγκη λήψης αυστηρότερων μέτρων σε ότι αφορά την λειτουργία των κολυμβητικών δεξαμενών. Δύο κορίτσια εννέα ετών την περασμένη Παρασκευή ανασύρθηκαν νεκρά από πισίνα ιδιωτικής κατασκήνωσης στην περιοχή Βελίκα στη Λάρισα. Τα κορίτσια κατά την είσοδό τους στο νερό χτύπησαν την πλάτη τους έχασαν τον έλεγχο της αναπνοής τους με αποτέλεσμα να πνιγούν, χωρίς να αντιληφθεί ουδείς εκ των παρευρισκομένων υπευθύνων του χώρου το γεγονός. Την ίδια στιγμή σε κρίσιμη κατάσταση νοσηλεύεται στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου ένα 9χρονο κοριτσάκι το οποίο την περασμένη Κυριακή έχασε τις αισθήσεις του σε πισίνα ξενοδοχείου των Χανίων και ανασύρθηκε από τον πυθμένα της, από τον ναυαγοσώστη της επιχείρησης.

Το πρόβλημα των πνιγμών παιδιών στη χώρα μας είναι σοβαρό. «Σχεδόν μία σχολική τάξη «πνίγεται» κάθε χρόνο στην Ελλάδα», είπε στην «Κ» ο επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Παιδικών Ατυχημάτων (ΚΕΠΠΑ), παιδίατρος κ. Aγης Τερζίδης. Συνολικά κάθε χρόνο στη χώρα μας πνίγονται -είτε σε θάλασσα είτε σε πισίνα- 300 άτομα εκ των οποίων 28-30 είναι παιδιά. Σύμφωνα με τον κ. Τερζίδη, ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος στις πισίνες έναντι της θάλασσας, αφού ως Ελληνες δεν είμαστε εξοικειωμένοι με αυτούς τους κολυμβητικούς χώρους. Παράλληλα στην πισίνα όλοι προσέχουν λιγότερο καθώς δεν έχουν να ανησυχούν για τα κύματα καιθ τα θαλάσια ρέυματα, -στάση που είναι απόλυτα λανθασμένη αφού ο πνιγμός μπορεί να συμβεί παντού-, ενώ επιπλέον τα παιχνίδια στην πισίνα είναι συνήθως πιό έντονα με αποτέλεσμα να αυξάνει η πιθανότητα ατυχήματος.

«Το πρόβλημα με τους πνιγμούς όπως και γενικότερα με όλα τα ατυχήματα στην Ελλάδα είναι ότι δεν λαμβάνονται μέτρα πρόληψής τους», τονίζει ο κ. Τερζίδης. Είναι ενδεικτικό ότι τα Ελληνόπουλα δεν μαθαίνουν οργανωμένα να καλυμπούν σωστά, αφού δεν υπάρχουν σχετικά προγράμματα από τα σχολεία ή από τις νομαρχίες στο πλαίσιο της άσκησης πολιτικών πρόληψης. Επίσης υπάρχει έλλειμμα στον τομέα της επίβλεψης και επιτήρησης των γονιών στα παιδιά τους. Σύμφωνα με τους ειδικούς, για την επιτήρηση των παιδιών έως 12 ετών οι γονείς θα πρέπει να βρίσκονται κοντά τους μέσα στο νερό. Αντίθετα, οι Ελληνες γονείς συνήθως κάθονται στην παραλία και απλώς ρίχνουν κάθε τόσο μία ματιά, τη στιγμή που για να συμβεί ο πνιγμός χρειάζονται μόλις 10-12 δευτερόλεπτα. Και όπως τονίζουν οι ειδικοί «ο πνιγμός είναι βουβός». Είναι ενδεικτικα τα αποτελέσματα έρευνας του ΚΕΠΠΑ, σύμφωνα με την οποία ένα στα τέσσερα παιδιά ηλικίας 4 έως 10 ετών αναφέρει ότι κάποια στιγμή κινδύνευσε κατά τη διάρκεια της κολύμβησης, ένα στα πέντε παιδιά κάτων των επτά ετών κολυμπά μόνο του ή με τα αδέλφια του, ενώ σχεδόν τα μισά παιδιά του δημοτικού κολυμπούν χωρίς επαρκή επιτήρηση από ενήλικα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μεταξύ των μέτρων πρόληψης που δεν τηρούνται στη χώρα μας είναι η περίφραξη των πισίνων ακόμα και των ιδιωτικών, η παρουσία επαρκούς προσωπικού για την επίβλεψη των παιδιών στις κατασκηνώσεις και τις πισίνες ξενοδοχείων, η μή κατανάλωση αλκοόλ πριν το κολύμπι (πρόβλημα που παρατηρείται συχνά σε μεγαλύτερα παιδιά-εφήβους). Οπως επεσημαίνει ο κ. Τερζίδης, από τα άμεσα μέτρα που μπορούν να ληφθούν για την μείωση του αριθμού των πνιγμών στη χώρα μας είναι η σωστή επιτήρηση-επίβλεψη των παιδιών από τους γονείς αλλά και από υπευθύνους των κολυμβητικών χώρων και η περίφραξη όλων των κολυμβητικών δεξαμενών. Ωστόσο για την καλύτερη αντιμετώπιση του προβλήματα απαιτείται μία συντονισμένη προσπάθεια από πολιτεία, εμπλεκόμενους φορείς και γονείς.