Ένα σχέδιο μαθήματος στα Μαθηματικά Β Γυμνασίου (Άλγεβρα: Η συνάρτηση y=αx), όπου οι μαθητές θα εμπλακούν σε δραστηριότητες με τις οποίες θα κληθούν να σχεδιάσουν τη γραφική παράσταση της συνάρτησης, να υπολογίσουν την κλίση α και να συνδέσουν το πρόσημο του α με τα τεταρτημόρια, με τη βοήθεια τόσο μέσω του φύλλου εργασίας όσο και μέσω της διάδρασής τους με κατάλληλο αρχείο σε περιβάλλον Geogebra ( https://www.geogebra.org/m/rw3ydsm8 )
Ο Ρουβίκωνας είναι ένας μικρός ποταμός, κοντά στο Ρίμινι της Ιταλίας. Ήταν το όριο που χώριζε την Ιταλία από τη Γαλατία και μετά από αυτό, κανείς Ρωμαίος δεν επιτρεπόταν να έχει τον έλεγχο του στρατού του, ώστε να μη γίνεται απειλητικός για τη Ρωμαϊκή εξουσία.
Όποιος τολμούσε, ήταν εχθρός της Ρώμης και θα εκτελούνταν.
Ο νόμος αυτός ονομαζόταν «imperium» και προστάτευε τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία από στρατιωτικά πραξικοπήματα.
Ο Καίσαρας διέσχισε τον Ρουβίκωνα μαζί με τη 13η Λεγεώνα και μπήκε ένοπλος στη Ρώμη.
Ο ποταμός Ρουβίκωνας στην Ιταλία
Στις 10 Ιανουαρίου του 49 π.Χ., ο Ιούλιος Καίσαρας διέσχισε τον ποταμό Ρουβίκωνα και κύρηξε πόλεμο εναντίον της Ρωμαϊκής Συγκλήτου και του πρώην συμμάχου του, Πομπήιου. Στη Ρώμη σύντομα διαπίστωσαν ότι «διέβη τον Ρουβίκωνα», δηλαδή επέλεξε τον πόλεμο.
Ήταν μία πράξη τόσο σημαντική, που η φράση έμεινε συμβολικά στην καθημερινή γλώσσα των ευρωπαϊκών λαών.
Τότε λέγεται ακούστηκε από το δεινό ρήτορα, πολεμιστή και πολιτικό, άλλη μία απ’ τις ιστορικές του ρήσεις: «Ο κύβος ερρίφθη»!
Ο μεγάλος στρατηγός ήξερε πολύ καλά, ότι μετά από αυτή την κίνηση, δεν υπήρχε γυρισμός.
Καίσαρας εναντίον Πομπήιου
Ο Καίσαρας και ο Πομπήιος ήταν παλιοί σύμμαχοι. Το 60 π.Χ. ο Ιούλιος Καίσαρας, Ο Γνάιος Πομπήιος και ο Μάρκος Κράσσος δημιούργησαν μία ανεπίσημη Τριανδρία, για να επεκτείνουν τα συμφέροντά τους.
Εκμεταλλεύτηκαν την τεράστια περιουσία του Κράσσου, τις στρατιωτικές επιτυχίες του Πομπήιου στην Ανατολή και τη δημοφιλία του Καίσαρα, για να εξασφαλίσουν το ανώτατο αξίωμα στη Ρώμη.
Το 59 π.Χ. ο Πομπήιος και ο Καίσαρας εκλέχθηκαν Ύπατοι της Ρώμης. Επισφράγισαν τη συμμαχία τους, όταν ο Πομπήιος παντρεύτηκε την Ιουλία, την κόρη του Καίσαρα.
Ο Πομπήιος έμεινε στη Ρώμη, για να διευθύνει τις υποθέσεις της Συγκλήτου, ενώ ο Καίσαρας αναχώρησε για την εκστρατεία του στη Γαλατία.
Η εκστρατεία δεν είχε την επίσημη έγκριση της Συγκλήτου, αλλά ήταν τέτοια η ισχύς της τριανδρίας, που κανείς δεν τόλμησε να την εμποδίσει.
Το 54 π.Χ πέθανε η Ιουλία και ένα χρόνο μετά, ο Μάρκος Κράσσος. Οι τελευταίοι συνδετικοί κρίκοι των δύο ανδρών, δηλαδή του Καίσαρα και του Πομπήιου, είχαν χαθεί. Οι απύθμενες φιλοδοξίες τους δεν άργησαν να τους οδηγήσουν σε σύγκρουση.
Ο Πομπήιος τάχθηκε με τους συντηρητικούς της Συγκλήτου, που ήθελαν πάση θυσία να σταματήσουν τον Καίσαρα, γιατί φοβόνταν ότι θα προσπαθούσε να γίνει δικτάτορας της Ρώμης.
Πράγματι οι επιτυχίες του στρατηγού στη Γαλατία και ο επιδέξιος λαϊκισμός του, τον είχαν ανυψώσει τόσο στα μάτια του απλού λαού, που ένα τέτοιο σενάριο δεν ήταν απίθανο.
Το 52 π.Χ., τον διέταξαν να παραιτηθεί από το αξίωμά του, να διαλύσει τις λεγεώνες του και να επιστρέψει στη Ρώμη, όπου θα δεχόταν την τιμωρία που του άρμοζε.
Ο Ιούλιος Καίσαρας αποφάσισε να συνεχίσει την πορεία του με τη 13η Λεγεώνα και να διασχίσει τον ποταμό Ρουβίκωνα.
Ο Καίσαρας δέχτηκε, μόνο αν έκανε κι ο Πομπήιος το ίδιο. Ασφαλώς και δεν έγιναν έτσι τα πράγματα.
Η προκλητική απάντηση του Καίσαρα ήταν το τελειωτικό χτύπημα. Η Σύγκλητος τον ενημέρωσε, ότι είχε τις εξής επιλογές: ή θα διέλυε αμέσως τις λεγεώνες του, ή θα τον ανακήρυσσαν εχθρό της Ρώμης.
Ο Καίσαρας γνώριζε, ότι το να μπει άοπλος στη Ρώμη, ισοδυναμούσε με αυτοκτονία.
Γι’ αυτό αποφάσισε να συνεχίσει την πορεία του με τη 13η Λεγεώνα και να διασχίσει τον Ρουβίκωνα.
Με αυτή την ενέργεια, ξεκίνησε εμφύλιος πόλεμος μεταξύ του Καίσαρα και του Πομπήιου, ο οποίος έληξε με τη θριαμβευτική νίκη του Καίσαρα στη Μάχη των Φαρσάλων (Θεσσαλία, 9 Αυγούστου του 48 π.Χ.). Οι δυνάμεις του Καίσαρα ανέρχονταν σε 22.000 λεγεωνάριους και περίπου 1.000 ιππείς ενώ του Πομπήιου σε 45.000 λεγεωνάριους (11 λεγεώνες) και περίπου 7.000 ιππείς.
Το 48 π.Χ., ο Πομπήιος δολοφονήθηκε στην Αίγυπτο, από τους ανθρώπους που είχαν σταλεί για να τον υποδεχτούν.
Τα επόμενα τρία χρόνια, ο Καίσαρας αντιμετώπισε τον Κάτωνα, που συνέχισε τον εμφύλιο μετά το θάνατο του Πομπήιου.
Τον κατατρόπωσε το 46 π.Χ. και ένα χρόνο μετά εξόντωσε και το γιο του Πομπήιου, που ήταν και το τελευταίο εμπόδιο.
Το Φεβρουάριο του 44 π.Χ., ο Καίσαρας ονομάστηκε«Dictator perpetuo», δηλαδή «ισόβιος δικτάτορας» της Ρώμης.
Διατήρησε το αξίωμα μόλις για έναν μήνα. Στις 15 Μαρτίου, δολοφονήθηκε μέσα στη Σύγκλητο.
Οι Συγκλητικοί τον μαχαίρωσαν 23 φορές. Λέγεται ότι λίγο πριν πεθάνει, είδε τον θετό του γιο Βρούτο, να τον πλησιάζει και να τον μαχαιρώνει. Τα τελευταία του λόγια, ήταν: «Κι εσύ τέκνον;». Μία ρήση, η οποία συμβολίζει την προδοσία από τα αγαπημένα πρόσωπα.
«Ο διευθυντής ως ηγέτης της σχολικής μονάδας: πτυχές ρόλου, αποτελεσματικότητα & διαμόρφωση σχολικής κουλτούρας. Μία διερεύνηση στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση του Ν. Καρδίτσας». Πατήστε για την περίληψη εδώ ή για το άρθρο εδώ ή σαρώστε απευθείας το QR Code:
Ο χαρακτηρισμός “καρκινική γραφή” προέρχεται από την κίνηση του “καρκίνου” (κάβουρα), ο οποίος κινείται πλαγίως, και προκειμένου να προχωρήσει μπροστά πηγαίνει δεξιά – αριστερά – δεξιά – αριστερά.
Διαβάζοντας μια καρκινική επιγραφή, το βλέμμα μας πηγαίνει από αριστερά προς τα δεξιά και μετά από τα δεξιά προς τα αριστερά, όπως δηλαδή θα κινείτο αν παρακολουθούσε έναν κάβουρα (καρκίνο) να προχωρά. Εξ ου και “καρκινική” γραφή.
Η γραφή αυτή ήταν αρκετά γνωστή στην αρχαιότητα και στους Βυζαντινούς χρόνους.
Μία από τις παλινδρομικές γραφές ήταν αυτή η οποία υπήρχε στην κρήνη (βρύση) στον περίβολο της Αγίας Σοφίας: «ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ» δηλαδή: «Πλύνε τις αμαρτίες σου όχι μόνον το πρόσωπό σου».
Τέτοιου είδους γραφές υπάρχουν αρκετές, όπως και μία πολύ επίκαιρη λόγω της μη συμμόρφωσης στα μέτρα της πανδημίας του Covid-19: «Νόμον, ο κοινός, έχε σον οικονόμον», δηλαδή: Να έχεις το νόμο του κράτους, νόμο και στο σπιτικό σου»!
Επίσης υπάρχει και η γραφή με αδιαμφισβήτητη και αποδεδειγμένη αλήθεια:
«Σοφά ται και μη, γη μια και τάφος». Δηλαδή: «Είτε μιλάς σοφά είτε όχι, πάνω σε μια γη πατούμε και μέσα στην ίδια γη θαβόμαστε».
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ – ΠΡΟΣΒΑΣΗ
Τα Λουτρά Σμοκόβου βρίσκονται στο 35ο χλμ. του οδικού άξονα Καρδίτσας – Ρεντίνας σε υψόμετρο 450 μ. και απέχουν 6 χλμ. από το χωριό Σμόκοβος (Λουτροπηγή). Είναι “κρυμμένα” σε καταπράσινη μικρή κοιλάδα κατάφυτη από δρυς και σκιερούς πλατύφυλλους πλάτανους. Ανήκουν στο Δημοτικό Διαμέρισμα Λουτροπηγής και λειτουργούν με τη μορφή κοινοτικής επιχείρησης από το 1982. Η πρόσβαση με αυτοκίνητο είναι αρκετά εύκολη και κατά τη λουτρική περίοδο εκτελούνται καθημερινά δρομολόγια από το ΚΤΕΛ Καρδίτσας.
ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΚΑΙ ΞΕΝΩΝΕΣ
Κάθε λουτρική περίοδο τα Λουτρά Σμοκόβου σφύζουν από ζωή και “φιλοξενούν” πλήθος δραστηριοτήτων. Για την εξυπηρέτηση των λουομένων και των επισκεπτών λειτουργούν δίπλα από το σύγχρονο υδροθεραπευτήριο ξενοδοχεία της Δημοτικής Επιχείρησης Σμοκόβου (Άγραφα, Θεσσαλία, Μετέωρα, Πίνδος, Τέμπη) καθώς και ξενώνες (Χάιδω, Αθηνά, Καλυψώ). Μετά τον πρόσφατο εκσυγχρονισμό τους είναι όλα σε άριστη κατάσταση και κατατάσσονται σε διάφορες κατηγορίες (Β΄ Γ΄ και Δ΄ ) έτσι, ώστε να καλύπτουν πελάτες όλων των απαιτήσεων και οικονομικών δυνατοτήτων. Η δυναμικότητα της υποδομής πλησιάζει τα 250 δωμάτια. Αρκετά ξενοδοχεία είναι χτισμένα πολύ κοντά στο υδροθεραπευτήριο και έχουν όλα θεά προς την κεντρική πλατεία .
ΥΔΡΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΟ
Το Υδροθεραπευτήριο είναι από τα πλέον σύγχρονα και από τον Ιούνιο του 2009 ξεκίνησε τη λειτουργία του το νέο συγκρότημα SPA, το οποίο σε συνδυασμό με τις ευεργετικές και θεραπευτικές ιδιότητες των ιαματικών πηγών προσφέρει στους επισκέπτες χαλάρωση και ευεξία. Το νέο συγκρότημα διαθέτει πισίνα, ένα πλήρως εξοπλισμένο γυμναστήριο, δύο κλασικές και δύο διαθερμικές σάουνες, δύο αίθουσες χαμάμ και δύο αίθουσες χαλαρωτικού μασάζ. Επίσης υπάρχουν ατομικές αίθουσες εισπνοών, αίθουσα ρινοπλύσεων και ατομικές μπανιέρες μεγάλες, άνετες, καθαρές που με το πάτημα ενός κουμπιού γίνονται υδρομασάζ (τζακούζι).
ΟΙ ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΙΑΜΑΤΙΚΑ ΝΕΡΑ
Τα ιαματικά νερά αναβλύζουν από πέντε πηγές σε φυσική θερμοκρασία 37 έως 40,2 βαθμούς Κελσίου και διοχετεύονται στο υδροθεραπευτήριο. Έχουν σύσταση θειούχα αλκαλική, ελαφρά οσμή υδρόθειου και θεωρούνται από τα καλύτερα της Ελλάδας.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Τα ιαματικά νερά των πηγών συνιστώνται για παθήσεις του αναπνευστικού, ρευματοπάθειες, αρθρίτιδες, νευραλγίες, μυαλγίες, δερματοπάθειες, και γυναικολογικές παθήσεις. Η θεραπεία με ιαματικό νερό είναι γνωστή στην χώρα μας από τους αρχαίους χρόνους όχι μόνο σε εμπειρικό αλλά και σε επιστημονικό επίπεδο, γεγονός που αποδεικνύει πόσο πολύ οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ασχοληθεί με τα ιαματικά νερά. Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν καλά μερικές ιδιότητες των ιαματικών λουτρών τα οποία χρησιμοποιούσαν όχι μόνο για θεραπευτικούς λόγους αλλά και για να διατηρούνται σε καλή φυσική κατάσταση. Ενδεικτικά αναφέρουμε τον Ηρόδοτο (484-410) που καθιέρωσε το χρόνο λουτροθεραπείας σε 21 μέρες. Σήμερα ο θεραπευτικός τουρισμός είναι μια εναλλακτική μορφή τουρισμού που έχει στόχο την πραγματοποίηση διακοπών για τη διατήρηση της σωματικής και ψυχικής υγείας. Σ’ αυτή την προοπτική εντάσσονται και τα λουτρά Σμοκόβου.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας των Λουτρών Σμοκόβου, προσλαμβάνεται ειδικευμένο προσωπικό σε όλες τις θέσεις ενώ μόνιμα στη λουτρόπολη υπάρχει γιατρός.
Ωράριο λειτουργίας:
