Μάης ,ο μήνας των λουλουδιών
Ο Μάης , ο μήνας των λουλουδιών ,τα ανοιξιάτικα λουλούδια που μοσχοβολάνε και σκορπούν στη φύση αρώματα και χρώματα και φέρνουν στην μνήμη όμορφες αναμνήσεις σε κήπους και ασπρισμένες αυλές .
Μάθαμε να παρατηρούμε τα λουλούδια που φυτεύουμε σε γλάστρες ,σε κήπους, σε παρτέρια για να απολαμβάνουμε την ομορφιά τους με τα έντονα χρώματα και τόσα πολλά είδη . Γνωρίσαμε και κατηγοριοποιήσαμε τα άνθη σε λουλούδια του κήπου που τα φυτεύουν οι άνθρωποι και τα αγριολούλουδα που φύονται με τη βοήθεια της φύσης στους αγρούς , στα βουνά και στα λαγκάδια.
Δημοφιλέστερο λουλούδι, το τριαντάφυλλο ή ρόδο.
Το λουλούδι της αγάπης. Ακούσαμε το παιδικό ποίημα με τίτλο “το τριαντάφυλλο” του ποιητή και διηγηματογράφο Γεώργιο Βιζυηνό.
Ο Γ. Βιζυηνός ανήκει στους θεμελιωτές του νεοελληνικού λογοτεχνικού λόγου. Μαζί με τον Σολωμό, τον Κάλβο και τον Βαλαωρίτη στάθηκε ο πρώτος που έγραψε διήγημα απαλλαγμένο από τα ρομαντικά στοιχεία της εποχής και με έντονη την προβολή του ρεαλισμού
Τριαντάφυλλο σγουρό
Χαϊδεμένο λουλουδάκι
πόσο πόσο λαχταρώ
να σού πάρω ένα φιλάκι.
Μα ἡ κυρά τριανταφυλλιά
έχει αγκάθια κι αγκυλώνει
κι όποιος κλέφτει τα φιλιά
ακριβά της τα πληρώνει.
Δι᾿ αυτό μη φοβηθείς,
σαν καλό παιδί οπού ῾μαι,
όταν βλέπω πως ανθείς
σ᾿ αγαπώ και ευχαριστούμαι.
Γιατί έχεις μία πνοή
που τὲς γειτονιές μυρώνει
κι έχεις βράδυ και πρωί
για τραγουδιστή έν᾿ αηδόνι.
Τα παιδιά συζήτησαν τις εικόνες που δημιούργησαν νοερά μετά την απαγγελία του ποιήματος , τους ήχους που άκουσαν , τα αρώματα που αναδύθηκαν και τα συναισθήματα που αισθάνθηκαν. Αποτύπωσαν με το δικό τους μοναδικό τρόπο , τη ζωγραφική, πως θα συμπεριφερόντουσαν το τριανταφυλλάκι!!!
Μάθαμε και ζωγραφίσαμε τους μύθους των αρχαίων Ελλήνων για τα λουλούδια του τριαντάφυλλου, του γαρύφαλλου και της ανεμώνης. Η επιλογή πραγματοποιήθηκε με ψηφοφορία , γιατί στο νηπιαγωγείο μας επικρατούν δημοκρατικές διαδικασίες.
Ο μύθος του γαρύφαλλου
Οι θεοί των αρχαίων Ελλήνων είχαν ανθρώπινα προτερήματα και ελαττώματα.Ο Δίας , όταν είδε ότι η Ήρα είχε αποκτήσει το δικό της λουλούδι, τον κρίνο, ζήλεψε.Θέλησε να αποκτήσει το δικό λουλούδι που θα ήταν αντάξιο σε ομορφιά , χρώμα , άρωμα και σχήμα , με της γυναίκας του. Έτσι ένα πρωί ,πέταξε από την κορυφή του Ολύμπου έναν κεραυνό προς την εύφορη γη της Πιερίας και δημιούργησε μέσα από τους καπνούς το μοσχομυριστό γαρύφαλλο.
Ο μύθος της ανεμώνης
Ο Αίολος ο θεός των ανέμων αγαπούσε μία όμορφη νύμφη και για χάρη της έκανε να φυτρώνουν ανεμώνες στο δάσος όπου κατοικούσε. Η νύμφη μάζευε τις ανεμώνες και στόλιζε τα μαλλιά της. Όμως όταν το κατάλαβαν και οι άλλες νύμφες άρχισαν και αυτές να τις κόβουν.Αυτό δεν άρεσε στον Αίολο και για χάρη της έκανε ν΄ανθίζουν οι ανεμώνες όταν φυσούσε και όταν σταματούσε τους ανέμους, να κλείνουν τα πέταλα των λουλουδιών και να παραμένουν κλειστές. Επειδή οι ανεμώνες ανθίζουν όταν φυσάει ο άνεμος , ονομάστηκε και έτσι.
Τα λουλούδια έπαιξαν και μαθηματικά.Τα παιδιά τα μέτρησαν ,τα τοποθέτησαν σε παρεούλες.