Η Καππαδοκία (τουρκικά: Kapadokya· από το περσικό: Κατπατούκα, η οποία από κάποιους νομίζεται πως σημαίνει «η χώρα των όμορφων αλόγων»), είναι μία από τις μεγαλύτερες περιοχές της ανατολικής Μικράς Ασίας. Σήμερα το έδαφός της ανήκει σε πέντε τουρκικές επαρχίες: Καισάρειας, Νίγδης, Κιρσεχίρ, Ακσαράι, Νεβσεχίρ.

Οι κάτοικοι της Καππαδοκίας λέγονται Καππαδόκες .

Μέχρι το 1922 και τη Μικρασιατική Καταστροφή, που έγινε η ανταλλαγή πληθυσμών, οι κάτοικοι της Καππαδοκίας κατά θρήσκευμα και εθνικότητα ήταν:

• Μουσουλμάνοι: Τούρκοι, Κούρδοι, Αφσάροι, λαός ληστρικός, και Κιρκάσιοι (Τσερκέζοι) που μετανάστευσαν περί τον 19ο αιώνα από τη Ρωσία·
• Χριστιανοί Ορθόδοξοι Έλληνες·
• Αρμένιοι που μετανάστευσαν τον Μεσαίωνα από την Αρμενία.

Ομιλούμενες γλώσσες ήταν η ελληνική με πολλές παραφθορές και διαλέκτους, η τουρκική, η αρμενική και η κουρδική. Μετά το 1922, οι κάτοικοι της περιοχής μετρούσαν 200.000 σε αριθμό.