kantonopou’s blog

ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ

Αρχεία για 'ΓΕΝΙΚΑ'

Κανένα μονοπάτι όμως δεν έχει νόημα εάν αυτά που μαθαίνουμε δεν τα εφαρμόζουμε στην πράξη.

Συγγραφέας: kantonopou στις 14 Ιουλίου 2018

agnoia

Κάποτε ζούσε ένας άνθρωπος που του άρεσε να ακούει τη διδασκαλία κάποιου σοφού, ποτέ όμως δεν έμπαινε στον κόπο να κάνει πράξη τα όσα άκουγε.

Όταν ο παπαγάλος του, ο οποίος μπορούσε να μιλάει καλά, τον ρώτησε πού πήγαινε κάθε μέρα, εκείνος απάντησε ότι επιθυμούσε να μάθει περισσότερα για τον Θεό και την ελευθερία. Αυτός ήταν και ο λόγος που πήγαινε να ακούσει τα λόγια του σοφού.

Ο παπαγάλος τότε τον έβαλε να ρωτήσει τον σοφό πώς θα μπορούσε κι εκείνος να απελευθερωθεί

Ο άνθρωπος λοιπόν έκανε την ερώτηση του παπαγάλου στον σοφό, ο οποίος αμέσως έπεσε κάτω στο έδαφος σαν να λιποθύμησε ξαφνικά. Όσοι ήταν μαζεμένοι τριγύρω θύμωσαν πολύ μαζί του που τόλμησε να κάνει μια τέτοια ερώτηση και του ζήτησαν να φύγει αμέσως. Όταν επέστρεψε στο σπίτι, διηγήθηκε στον παπαγάλο όλη την ιστορία. Το επόμενο πρωί βρήκε τον παπαγάλο ακίνητο μέσα στο κλουβί του. Ο άνθρωπος υπέθεσε ότι ήταν νεκρός και άνοιξε το κλουβί για να τον βγάλει έξω.

Ο παπαγάλος πέταξε αμέσως στο κλαδί ενός δέντρου και του είπε: «Ακολούθησα τα λόγια του σοφού και τώρα είμαι ελεύθερος. Καλό θα ήταν να εφαρμόζεις κι εσύ τις οδηγίες του».

Πολλές φορές ακολουθούμε ένα μονοπάτι και το μόνο που κάνουμε είναι να αποθηκεύουμε ως πληροφορίες τα όσα μαθαίνουμε “παπαγαλίζοντας” τη θεωρία του. Κανένα μονοπάτι όμως δεν έχει νόημα εάν αυτά που μαθαίνουμε δεν τα εφαρμόζουμε στην πράξη.

Κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Ζώντας ανάμεσα σε normies

Συγγραφέας: kantonopou στις 7 Δεκεμβρίου 2017

“Normies” είναι τα άτομα που χρησιμοποιούν δημοφιλή μέσα κοινωνικής δικτύωσης (social) και πιστεύουν τις απόψεις που είναι «δημοφιλείς». Δεν σκέφτονται οι ίδιοι για τον εαυτό τους, απλά, αν κάτι θεωρείται “ok”, το δέχονται. Οι normies ενδιαφέρονται περισσότερο για την γνώμη του «προτύπου» της κοινωνίας απ’ ό, τι για τις πραγματικές αξίες ή πεποιθήσεις. Οι normies είναι βασικά οι «κανονικοί» (normal), μέσοι, καθημερινοί, “social” άνθρωποι. Ο όρος έγινε δημοφιλής από ακτιβιστές της alt-Right και διαδικτυακούς οπαδούς του Trump, που έφτιαξαν και ολόκληρο «κράτος» (Kekistan) και ολόκληρη «θρησκεία» (του «θεού» Kek) για να τρολάρουν τους liberal και να γελοιοποιήσουν την πολιτική ορθότητα. «Ο λαός του Kekistan ζητεί να απελευθερωθεί από την μακροχρόνια καταπίεση των normies!», φώναζαν σε διαδήλωση.

Του Silas Reynolds (Identity Dixie) / ΚΟ

Πολύ συχνά περιβάλλομαι από normies. Είμαι τρομερά συγκλονισμένος από την απόλυτη ηλιθιότητά τους σε καθημερινή βάση. Και μιλώ για σοβαρή έλλειψη γνώσης για τα πιο βασικά θέματα και έννοιες. Για να είμαι δίκαιος, για πολλά από αυτά τα θέματα έχουν χειραγωγηθεί σχολαστικά από τους ινστρούχτορες της εποχής, αλλά χρειάζονται κυριολεκτικά λίγα δευτερόλεπτα για να επιβεβαιώσουν την βασική κοινή λογική. Ο Αιώνιος Normie είναι τόσο αποβλακωμένος και κοιμισμένος που δεν θα μου προξενούσε εντύπωση αν κάποιος ξεκινούσε συζήτηση μαζί μου για το αν ο ουρανός είναι γαλανός. Μερικά παραδείγματα από τις τελευταίες ημέρες.

Τώρα, πριν παραθέσω κάποια παραδείγματα της normie ανοησίας, επιτρέψτε μου να σας πω ότι οι normies μου δεν είναι τα τυπικά πλάσματα που θα συναντήσεις σε ένα πολυκατάστημα Wal-Mart. Οι περισσότεροι είναι εκπαιδευμένοι σε κολέγια ή τουλάχιστον έχουν λάβει ιδιωτική σχολική εκπαίδευση (για να ξεφύγουν από τις χαρές της «διαφορετικότητας», αν και δεν θα το παραδεχτούν ποτέ). Έχουν δουλειές μεσαίας κατηγορίας, το δικό τους όχημα και μια στέγη πάνω από το κεφάλι τους (μερικοί είναι αιώνιοι ενοικιαστές). Κάποιοι είναι ακόμη και στρατιωτικοί και επιχειρηματίες. Είναι είτε οι κλασσικοί κεντροδεξιοί είτε οι τυπικοί κεντροαριστεροί. Είναι, ουσιαστικά, οι τυπικοί «προοδευτικοί» αστοί λευκοί της μεσαίας τάξης. Οι εργάτες είναι πολύ πιο ξύπνιοι από αυτούς.

Όπως όλοι οι normies, δεν ανησυχούν τρομερά για το τι συμβαίνει στον κόσμο γύρω τους. Δεν δίνουν μεγάλη προσοχή στις ειδήσεις, εκτός και αν υπάρχει κάτι που έχει γίνει trendy στο Facebook. Σίγουρα δεν παρακολουθούν τις τοπικές ειδήσεις ούτε διαβάζουν εφημερίδα. Μπορούν να διαβάσουν διάφορες «ειδησεογραφικές» ιστοσελίδες, αλλά για λίγο. Πιθανότερο είναι να διαβάσουν το σατιρικό The Onion παρά «σοβαρή» δημοσιογραφία. Για να είμαι ειλικρινής, οι περισσότεροι δεν διαβάζουν ούτως ή άλλως, εκτός εάν απαιτείται για την δουλειά τους. Ρωτήστε ένα normie κάτω των 30, ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που διάβασε και περιμένετε την απάντηση. Θα δείτε ένα κενό βλέμμα που ακολουθείται από ένα “Δεν την βρίσκω πραγματικά να διαβάζω”.

Αν ψάχνουν κάτι που έχει “νόημα”, συνήθως σχετίζεται με τα ακόλουθα έξι θέματα: τηλεόραση, ταινίες, gaming, τα παιδιά τους (άνθρωποι ή κατοικίδια), τη δουλειά τους ή την “αθλητική” τους ομάδα. Μόνο ένα από αυτά τα πράγματα έχει πραγματικά νόημα. Δεν χρειάζεται να τους ρωτήσετε για να τους ελέγξετε, μπορείτε απλά να ακολουθήσετε τα σχόλιά τους και τι ακολουθούν στο Facebook.

Το καλοκαίρι βρέθηκα σε μια παραλία με κάποιους normies. Θα παραδεχτώ ότι μου αρέσουν και εμένα κάποιες τηλεοπτικές σειρές. Πείτε με cuck, αλλά βλέπω Game of Thrones. Ποία είναι όμως η διαφορά μεταξύ εμένα και ενός normie; Δεν μπορώ να περάσω έξι ώρες να μιλάω γι’ αυτό. Αυτοί όλο για αυτό ήθελαν να μιλάνε. Μετά θα μιλάνε για άλλες εκπομπές του Netflix. Και μόλις τελειώσουν από την τηλεόραση θα αρχίσουν να μιλάνε για ταινίες. Αν μείνει χρόνος θα πούνε και για ό,τι «κουραστικό» και αληθινό έχει απομείνει.

Το αντιλαμβάνομαι. Η τηλεόραση είναι μια μορφή διαφυγής, δεν αποτελεί έκπληξη το να κλειδώνεις τον εαυτό σου στο διαμέρισμά σου και να παρακολουθείς τηλεόραση όλο το Σαββατοκύριακο. Βέβαια, ο εγκέφαλός σου αρχίζει και σαπίζει, γεγονός που εξηγεί γιατί οι normies αποδεικνύονται πρακτικά καθυστερημένοι όταν πρόκειται για πράγματα που έχουν να κάνουν με λογική κρίση.

Για παράδειγμα, μιλούσα με κάποιους normies σχετικά με τα βασικά δεδομένα της ζωής, συγκεκριμένα, για την εγκυμοσύνη των γυναικών. Και συγκεκριμένα για μια φίλη μου (που δεν ήταν παρούσα), που έφτανε την ηλικία των 35 ετών. Συνηθίζω να λέω, περισσότερο ως προειδοποίηση για τις νεότερες θηλυκές normies, ότι η ικανότητα της γυναίκας να μείνει έγκυος γίνεται πιο δύσκολη μετά από τα 35, και υπάρχουν περισσότεροι κίνδυνοι στην μεγαλύτερη γυναίκα. Θεωρώ ότι αυτά είναι αρκετά βασικά πράγματα. Σκέφτηκα ότι διδάσκουν το βιολογικό ρολόι στο σχολείο. Υπέθεσα ότι οι normies μου θα συμφωνούσαν τουλάχιστον με αυτό.

Αλλά είχα λάθος.

«Αυτό δεν είναι αλήθεια. Οι μεγαλύτερες γυναίκες μπορούν να κάνουν παιδιά. Ήξερα μια γυναίκα που έκανε ένα παιδί στα 50 της», πετάχτηκε μια normie.

Απάντησα, «ακούγεται σαν μια απόκλιση, είναι πολύ δύσκολο να κάνεις παιδιά στη μέση ηλικία. Και αν το κάνεις, μπορεί να υπάρχουν προβλήματα με το παιδί».

«Διαφωνώ, στην πραγματικότητα, είναι πολύ πιο δύσκολο για τις γυναίκες στα 20 να μείνουν έγκυες σε σύγκριση με τις γυναίκες στα 40. Μου αρέσει να υποστηρίζω αυτά τα πράγματα», είπε με χαμόγελο.

Τους είπα απλώς πηγαίνετε στο Google και ελάτε να τα ξαναπούμε. Ποτέ δεν το έκαναν, αλλά θεώρησαν ότι αυτές βγήκαν νικήτριες από την συζήτηση. Δεν ήθελα να γίνω σπαστικός και τις παράτησα. Προηγουμένως μου είπαν ότι πιθανότατα δεν θα παντρευτούν ποτέ ούτε θα κάνουν παιδιά.

Δεν είναι απλώς η ανθρώπινη αναπαραγωγική φύση που δεν ταιριάζει σε ένα normie, είναι και η βασική ιστορία. Κάποτε τέθηκαν βασικά ερωτήματα (που μερικές φορές σχετίζονταν με την αμερικάνικη ιστορία) σε normies. Μερικές από τις απαντήσεις ήταν οι εξής:

     Οι Ρωμαίοι ήταν Έλληνες.

     Σίγουρα ο Αννίβας ο Καρχηδόνιος ήταν μαύρος. Αφού ήταν από την Αφρική.

     Δεν ήξερα ότι οι Βρετανοί υποστήριζαν την δουλεία.

     Οι ΗΠΑ δεν βασίστηκαν ποτέ στη δουλεία.

     Ο Thomas Jefferson δεν είχε δούλους, ούτε και ο George Washington.

     Οι Νότιοι δολοφόνησαν έξι εκατομμύρια σκλάβους.

     Πότε τελείωσε ο Β΄ ΠΠ;

     Ο Χίτλερ ήθελε να εισβάλει στις Ηνωμένες Πολιτείες.

     Θα μιλούσαμε γερμανικά αν είχαν κερδίσει τον πόλεμο.

     Από τους νόμους Jim Crow σκοτώθηκαν έξι εκατομμύρια μαύροι.

     Πολεμήσαμε στην Κορέα;

Πλήρης ιστορικός αναλφαβητισμός και κολοσσιαία παρανόηση. Ναι, αυτός είναι normie. Επιθετικός και υπερήφανος, ο normie θα ορμήσει σε μια συζήτηση με τις γνώσεις και την αξιοπρέπεια ενός μαθητή τρίτης δημοτικού. Δεν θα με πείραζε τόσο πολύ, αν δεν ήταν τόσο προκλητικοί.

Τελικά, η δουλειά μας είναι να ξυπνήσουμε τον Αιώνιο Normie πριν η χώρα μας καταντήσει σαν το Λος Άντζελες στο Blade Runner. Δεν είναι εύκολη δουλειά. Οι σημερινοί normies είναιχαζοί και είναι εθισμένοι στην πολιτική ορθότητα (πρόσφατα ένας μου είπε να μην χρησιμοποιήσω τον όρο “πόρνη”, αλλά “εργάτρια του σεξ”, γιατί δεν είναι «επικριτικός»).

Όπως είπε ο γέρος μου, «Αν ήταν εύκολο, ο καθένας θα μπορούσε να το κάνει». Γι’ αυτό είμαστε εδώ, μάγκες. Είμαστε οι μόνοι που μπορούν να το κάνουν.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / πηγή

http://redskywarning.blogspot.gr/2017/11/normies.html

Κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Selfies: απλή μόδα ή ασθένεια εποχής;

Συγγραφέας: kantonopou στις 25 Νοεμβρίου 2017

selfies 01

Έγινε μόδα! Επικράτησε ως τάση και ίσως έφτασε πλέον να γίνει εξάρτηση, εθισμός, που οδηγεί σε ψυχικές ασθένειες. Ήταν η λέξη της χρονιάς του 2013, όμως δυο χρόνια μετά όχι μόνο δεν ξεπεράστηκε, αλλά φαίνεται πως έγινε… εμμονή. Selfie σημαίνει αυτοπορτρέτο ή αυτοφωτογράφιση. Όσοι ακόμα θυμάστε την ευγενική παράκληση κάποιων τουριστών – ή και του εαυτού σας να σας τραβήξουν φωτογραφία μπροστά σε κάποιο αξιοθέατο, δεν είστε απλώς πάνω από 50 χρονών(!), είστε εκτός εποχής.

 Όχι τόσο διότι οι φωτογραφικές μηχανές άλλαξαν. Διότι έγιναν ψηφιακές και έχουν άπειρες δυνατότητες σε σχέση με τις παλιές. Οι εποχές άλλαξαν. Οι άνθρωποι. Τώρα, τους άλλαξε η τεχνολογία, ή αυτοί την χρησιμοποίησαν για να «ζήσουν» την αλλοτρίωσή τους; Μεγάλο θέμα. Γεγονός είναι ότι τώρα κέντρο δεν είναι κάποιο αξιοθέατο, κάποιο τοπίο, κάποιο μνημείο με σκοπό τη δυνατότητα της διατήρησης στη μνήμη μέσω της απαθανάτισής του. Όχι. Τώρα κέντρο είναι ο άνθρωπος. Το εγώ μας! Πρέπει να είμαστε μέσα στη φωτογραφία κι εμείς, αλλιώς τι νόημα έχει; Και σταδιακά αποδοκιμάζεται και η παρέα και η ομάδα και προτιμάται μόνο ο εαυτός μας.Αυτό είναι το selfies. Η μοναχική αυτοφωτογράφισή μας. Είτε προεκτείνοντας το χέρι με την φωτογραφική, το smartphone ή το tablet προς τα μπροστά, είτε χρησιμοποιώντας έναν καθρέφτη ως βοήθημα, κάποια webcam, ή τα πιο σύγχρονα μοδάτα εξαρτήματα που κάνουν πιο εύκολη τη χρήση της κάμερας από κάποια απόσταση ή θέση.Και όλο αυτό ξεκινάει αρχικά σαν αστείο, έτσι, για να γίνεται «χαβαλές» στην παρέα, κι έπειτα γίνεται μόδα, επιδημία, καθώς ο ένας μιμείται τον άλλο, και στο τέλος εξάρτηση, εθισμός και μανία.Ειδικά στις ηλικίες μεταξύ 14 – 18 χρόνων κάνει κυριολεκτικά θραύση.

Και βέβαια ούτε είναι, ούτε και θα πρέπει να εξετασθεί αυτόνομα. Έχει να κάνει με την ψηφιακή εποχή μας και τα «μέσα κοινωνικής δικτύωσης», το Facebook, το Twitter, το Instagram και το Snapchat, ενώ οι κατασκευαστικές εταιρίες κινητής τηλεφωνίας, τα i-phone και τα Samsung Galaxy συναγωνίζονται ποιο μοντέλο θα έχει την ευκρινέστερη μπροστινή κάμερα.Τι είναι όμως αυτό που ωθεί τους ανθρώπους και ειδικά τους νέους να αυτό-φωτογραφίζονται και να αναρτούν διαρκώς τις προσωπικές τους στιγμές και το πορτρέτο τους στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης;Ζούμε στην εποχή των likes. Και οι νέοι ζητούν διαρκώς την επιβεβαίωση, την αποδοχή των άλλων. Κάθε φορά που κάποιο σχόλιό τους κάνει να νιώθουν υπέροχοι, μοναδικοί, ότι «μετράνε» στα μάτια των άλλων, δεν τρέφεται απλώς ο ναρκισσισμός τους, ποτίζεται το δένδρο της αυτοπροβολής τους, κι εκείνοι, γοητευμένοι από την ανταπόκριση των άλλων, συνεχίζουν να ανεβάζουν φωτογραφίες κάποτε και πιο περίεργες, πιο προκλητικές, εκθέτοντας τον εαυτό τους με μοναδική επιδίωξη την αποδοχή. Αυξάνουν την αυτοπεποίθησή τους. Χωρίς να σκέφτονται ότι βαδίζουν τον κατήφορο που ίσως τους οδηγήσει σε κάποια ψυχική ασθένεια ή τους καταστήσει θύματα του cyber bullying.

Αρκετές φορές υποκρύπτεται η μεγάλη επιθυμία των νέων για την ένταξή τους σε κάποια ομάδα και την αποδοχή τους από αυτήν. Μάλιστα δεν αποκλείεται κίνητρό τους να είναι κάποια διαταραχή δυσμορφίας την οποία αισθάνονται ότι έχουν.Ίσως να θέλουν να δείξουν προς τα έξω ότι έχουν μια «γεμάτη ζωή», αν μπορούν να προβάλλουν ότι πέρασαν από κάποιο κοσμοπολίτικο μέρος, κάθισαν σε κάποιο επώνυμο μαγαζί, βρέθηκαν σαν παρέα με κάποιους επώνυμους ή έστω κοινωνικά αποδεκτούς ανθρώπους. Προκαλούν έτσι τον θαυμασμό ή και τη ζήλεια των άλλων.

Τελικά είναι απλή μόδα ή η φανέρωση της ασθένειας της εποχής μας; Είναι η δυνατότητα που μας χαρίζει η τεχνολογία ή η ανασφάλειά μας και η χαμηλή αυτοεκτίμηση που μας καλύπτει αυτή; Είναι απλώς ο πειραματισμός με την εικόνα μας ή η κάλυψη του εσωτερικού μας κενού μέσω του ναρκισσισμού και της αναζήτησης της φαντασιωσικής «τέλειας» εμφάνισής μας; Είναι ένα είδος αυτοεξερεύνησης και κοινωνικού πειραματισμού6 που προσπαθεί να εκτοπίσει τη μοναξιά μας και τις φοβίες μας;Τι είναι αλήθεια; Αν δεν καλοξέρουμε και δεν το έχουμε ψάξει βαθύτερα και δεν έχουμε καταλήξει υπεύθυνα και ειλικρινά, μήπως θα ήταν καλύτερα να μην το υιοθετούμε στη ζωή μας , έτσι απερίσκεπτα και άκριτα, μόνο και μόνο επειδή είναι μόδα και το κάνουν όλοι;

ΑΤΤΙΚΟΣ

 Από το μηνιαίο περιοδικό «Η Δράση μας», Τεύχος 533, Νοέμβριος 2015, Η/Υ επιμέλεια Νεκταρίας Κυριακούλη.tideon.org

Κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Η ΖΗΛΕΙΑ

Συγγραφέας: kantonopou στις 25 Νοεμβρίου 2017

    

           Μικρότεροι και μεγαλύτεροι νιώθουμε συχνά το τσίμπημα της ζήλειας στον νου και την καρδιά μας. Παρότι είναι ξεκάθαρη η εντολή της Παλαιάς Διαθήκης να μην επιθυμήσουμε ό,τι ανήκει στον πλησίον μας, να μην ζηλέψουμε όχι μόνο τα αγαθά του, αλλά και τα χαρίσματά του, όπως επίσης και το ποιος είναι και με ποιους σχετίζεται, εμείς αισθανόμαστε έναν βαθύ πειρασμό στην ψυχή μας, δύο όψεων: την ολιγόστευση της χαράς γι’ αυτό που είμαστε και γι’ αυτό που έχουμε, αλλά και την εκζήτηση εκείνου που δεν είμαστε και που δεν μας ανήκει, κάποτε με τρόπο που διαγράφει την ελευθερία του άλλου και το κριτήριο της αγάπης.

                Τα μεγαλύτερα αδέρφια που ζηλεύουν τα μικρότερα, ο φθόνος για τον άριστο στην σχολική τάξη και στο πανεπιστημιακό αμφιθέατρο, η κατάκριση στην εργασία για εκείνον που είναι ικανός και προοδεύει και η μείωση της επιτυχίας του, ο φόβος μήπως χάσουμε αυτόν ή αυτήν που σχετιζόμαστε μαζί διότι θα μας εγκαταλείψει για ένα τρίτο πρόσωπο, είναι όψεις του πάθους της ζήλειας. Κυριαρχούν συγκρούσεις, υπονομεύσεις, κακίες και εμπάθειες, ένας λογισμός ανταγωνισμού και συνεχής ένταση του εαυτού μας που αισθάνεται ανασφαλής και απειλούμενος, επειδή δεν είναι και δεν έχει.

                Η εποχή μας στηρίζει την δόξα του καταναλωτικού πολιτισμού στην ζήλεια που γεννά επιθυμία μετοχής στα υλικά αγαθά. Η διαφήμιση γεννά την ανάγκη να μην μου λείψει το προβαλλόμενο προϊόν. Αν ζηλεύω κιόλας αυτόν που το έχει, επειδή ταυτίζω το προϊόν με την ευτυχία, αν θεωρώ ότι κατέχοντάς το είμαι κι εγώ άνθρωπος του καιρού, τότε θα κάνω τα πάντα για να το αποκτήσω, για να μη υστερώ. Ταυτίζω, συνειδητά ή ασυνείδητα,  το ποιος είμαι με το τι έχω κι έτσι ο καταναλωτισμός θριαμβεύει!

                Και στις ανθρώπινες σχέσεις όμως η ζήλεια γεννιέται μέσα από τη ταύτιση του έχειν με το είναι. Ο άλλος θέλω να μου ανήκει αποκλειστικά, γιατί θεωρώ ότι το δικαιούμαι. Όταν διαπιστώνω ότι είναι ελεύθερος, ότι έχει προσωπικότητα, ότι είναι διαφορετικός, ότι με αγαπά με τον δικό του τρόπο, εξεγείρομαι μέσα μου, αισθάνομαι ότι μειώνομαι, ότι με αμφισβητεί, ότι δεν είναι δικός μου, με αποτέλεσμα η ζήλεια να γίνεται αυτοκαταστροφική κατάσταση και διαλυτική της ενότητας της σχέσης.

                Είναι σοφός ο βιβλικός λόγος να μην επιθυμούμε ό,τι έχει ή ό,τι είναι ο πλησίον μας. Στην πίστη βρίσκεται η ολοκληρωμένη απάντηση στο πάθος της ζήλειας. Όποιος εμπιστεύεται τον Χριστό κατανοεί πως έχει μοναδική και αναφαίρετη αξία ο ίδιος, καθώς ο Χριστός ενανθρώπισε γι’ αυτόν! Μαθαίνει να σέβεται την ελευθερία και την διαφορετικότητα του άλλου και να θέλει εκείνος να έχει προσωπικότητα για να συμπληρώνει ο ένας τον άλλο στις σχέσεις. Αντί να ζηλεύει θαυμάζει και αντί να φθονεί εμπνέεται από το χάρισμα και το παράδειγμα του άλλου! Κυρίως όμως αγαπά και χαίρεται για την πρόοδο του αδελφού του, η οποία αντανακλά και στον ίδιο. Το ίδιο και σε ό,τι αφορά στα υλικά αγαθά. Όποιος πιστεύει αρκείται στα όσα του έχει δώσει ο Θεός και Τον δοξάζει! Παλεύει για το καλύτερο, αλλά δεν υπονομεύει τον άλλο, ούτε θεωρεί απαραίτητο για την ευτυχία του να κατέχει κάθε αγαθό του καταναλωτισμού.

                Αυτή την παιδεία χρειαζόμαστε μέσω της Εκκλησίας και της οικογένειας!

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

Δημοσιεύθηκε στην «Ορθόδοξη Αλήθεια». Στο φύλλο της Τετάρτης 22 Νοεμβρίου 2017

  http://themistoklismourtzanos.blogspot.gr/

Κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ, ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

ΘΕΤΙΚΗ, ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ Η’ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ;

Συγγραφέας: kantonopou στις 28 Αυγούστου 2017

Ένα από τα διλήμματα, στα οποία οι έφηβοι καλούνται να πάρουν θέση, είναι το αν θα ακολουθήσουν την τεχνολογική-θετική ή τη θεωρητική κατεύθυνση στο σχολείο και στη ζωή τους. Συνήθως η απάντηση συνδέεται με την επίδοση στα αντίστοιχα μαθήματα. Όσοι είναι καλοί στα Μαθηματικά και τη Φυσική επιλέγουν τη θετική κατεύθυνση, όσοι είναι καλοί στα Αρχαία και την Ιστορία επιλέγουν τη θεωρητική. Κάποτε η απάντηση έρχεται με αρνητική εστίαση. Όσοι δεν είναι καλοί, εστιάζουν το ενδιαφέρον τους στα αρχαία και  αντίστροφα.

     Το ίδιο το σχολείο, παρά τη συνεχόμενη επίκληση της ανάγκης για μεταρρυθμίσεις, αποκλείει τη δυνατότητα ουσιαστικής σπουδής παράλληλα και στους δύο τομείς της παιδείας. Δεν είναι μόνο το περιεχόμενο και ο τρόπος διδασκαλίας. Είναι και ο χρόνος που δεν επαρκεί, ώστε οι μαθητές  να έχουν σχετικά ίσες ευκαιρίες να ασχοληθούν και με την τεχνοκρατική και με την ανθρωπιστική παιδεία.  Δεν επαρκούν τα κρατικά χρήματα ώστε οι μαθητές να μείνουν περισσότερες ώρες στο σχολείο, να ασχοληθούν επαρκώς με τα μαθήματα που απαιτούν κόπο, αλλά και με εκείνα που καλλιεργούν ήθος, αξίες, χαρακτήρα, αλλά και να μείνουν μετά το μεσημέρι στο σχολικό τους χώρο για να συμπληρώσουν την παιδεία τους με μαθήματα που είναι και λιγότερο κοπιαστικά και ψυχαγωγούν αυθεντικά τα παιδιά, όπως η Πληροφορική, η Μουσική, η Καλλιτεχνική Αγωγή. Αυτό που γίνεται στα ιδιωτικά σχολεία, δεν είναι εφικτό να γίνει στα κρατικά, διότι θα προϋπέθετε ριζική αλλαγή νοοτροπίας έναντι της γνώσης.

         Είναι πάντως αδιανόητο στην πατρίδα μας, όπου τόσο η Ιστορία και η παράδοσή μας, αλλά και η ανάγκη διαλόγου με τα ευρωπαϊκά ρεύματα επιβάλλουν την συστηματική ενασχόληση και με τους δύο τομείς της εκπαίδευσης, να είμαστε ευχαριστημένοι με την μονομέρεια. Να θεωρούμε επιτυχημένο το σύστημα που βγάζει καλούς μαθηματικούς, χωρίς γνώση της γλώσσας, της Ιστορίας, της λογοτεχνίας, της φιλοσοφίας, και αντίστοιχα, καλούς φιλολόγους ή ψυχολόγους, χωρίς γνώση των μαθηματικών, της λογικής, των θετικών επιστημών, της πληροφορικής. Και βέβαια, όλους αυτούς να είναι χωρίς επίγνωση της αυθεντικότητας της παράδοσής μας, η οποία στηρίζεται στη θρησκεία, στην τέχνη, στον πολιτισμό, στον ανθρωπισμό. Να θεωρείται αυτονόητη ανάγκη η διδασκαλία δύο ξένων γλωσσών και όχι η εμβάθυνση στη δική μας. «Κακείνο δει ποιήσαι και τάλλο μη αφιέναι».

       Θεσμοί που έχουν άμεση σχέση με την ανατροφή των νέων, όπως η οικογένεια, το σχολείο, η Εκκλησία, θα έπρεπε να επιμένουν στη ισόρροπη ανάπτυξη και των δύο κατευθύνσεων.  Να τονίζουν και να βιώνουν την αξία της ηθικής και πολιτικής συνείδησης, αλλά και της επαφής με την επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο. Ο προσανατολισμένος στις θετικές επιστήμες νους, αν δε μένει στην αποστήθιση των τύπων και στην εξάσκηση επίλυσης προβλημάτων, αλλά προχωρά στην συνειδητοποίηση ότι τα πάντα στον κόσμο είναι αποτέλεσμα σχέσεων και όχι ιδιωτείας, ακόμη κι αν οι σχέσεις αποτυπώνονται μαθηματικά, τότε αποκτά ευρύτερη καλλιέργεια. Και χρειαζόμαστε τέτοια ποιότητα, για να υπερβεί η κοινωνία μας τον ψυχικό εξανδραποδισμό που η εικονοποίηση των πάντων επιβάλλει, καθώς οι νέοι δυσκολεύονται να σκεφτούν και αρκούνται στο να αναπαράγουν τον εαυτό τους και τους άλλους όχι ως ζώσα σχέση, αλλά μόνο ως εικόνα της.

    Μέχρι πάντως να αφυπνιστεί η πολιτεία, ο αγώνας μεταφέρεται στα θεσμικά κύτταρα και στον καθέναν προσωπικά!

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

Δημοσιεύθηκε στην «Ορθόδοξη Αλήθεια»στο φύλλο της Τετάρτης 23 Αυγούστου 2017

Κατηγορία ΑΞΙΕΣ ΖΩΗΣ, ΓΕΝΙΚΑ, ΣΧΟΛΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Γονείς παιδιών με αναπηρία

Συγγραφέας: kantonopou στις 28 Αυγούστου 2017

paidia me anaphria 01

Στὶς μέρες μας, μὲ τὴν ἁλματώδη πρόοδο τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς τεχνολογίας, θὰ ἀνέμενε κανεὶς νὰ μειώνεται ὁ ἀριθμὸς τῶν ἀτόμων μὲ ἀναπηρία στὸν κόσμο μας. Ἐντούτοις, ὁ ἀριθμὸς τῶν ἀτόμων αὐτῶν αὐξάνεται καὶ θὰ αὐξάνεται συνεχῶς. Αὐτὸ συμβαίνει ἀφενός, γιατὶ μὲ τὴν πρόοδο τῆς ἐπιστήμης τὰ πολὺ πρόωρα νεογνὰ καταφέρνουν νὰ κρατηθοῦν στὴ ζωή, ἐνῷ παλιότερα ἀπεβίωναν, καὶ ἀφετέρου, γιατὶ ἔχει αὐξηθεῖ τὸ προσδόκιμο ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου. Εἰδικότερα, σχετικὰ μὲ τὴν πρώτη περίπτωση, ὁ παράγοντας προωρότητα συνδέεται στενὰ μὲ τὴν πιθανότητα ἕνα παιδὶ νὰ παρουσιάσει μιὰ ἀναπηρία. Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρά, ὅσο μεγαλώνει ἡλικιακὰ ἕνα ἄτομο καὶ βαδίζει πρὸς τὴ γεροντικὴ ἡλικία, τόσο αὐξάνονται οἱ πιθανότητες νὰ ἐμφανίσει μιὰ ἐπίκτητη ἀναπηρία (ἀκουστικὴ ἀναπηρία, ὀπτική, μυοσκελετικὴ κ. ἄ.).

Ἔχει καταδειχθεῖ ἐρευνητικὰ ὅτι ὁ τρόπος ποὺ ἀντιμετωπίζει ἕνας γονέας τὴν ἀναπηρία τοῦ παιδιοῦ του συνδέεται ἄρρηκτα μὲ τὴν κοσμοθεωρία του καὶ τὰ θρησκευτικά του πιστεύω. Ἔτσι, ἂν τὸ νὰ πιστεύει ἕνας ἄνθρωπος στὸν Χριστό εἶναι πολὺ σημαντικό, αὐτὸ ἰσχύει ἰδιαιτέρως γιὰ τὸν γονέα τοῦ παιδιοῦ μὲ ἀναπηρία· γιατὶ ἡ πίστη στὸν Χριστὸ εἶναι μεγάλο κεφάλαιο γιὰ τὸν ἄνθρωπο, εἶναι ἄγκυρα ἐλπίδας, εἶναι θησαυρὸς ἀνεκτίμητος. Κατὰ συνέπεια, ἡ ἀντιμετώπιση καὶ ἡ διαχείριση τῆς μεγάλης αὐτῆς δοκιμασίας – ἡ ὁποία στὴν πλειονότητα τῶν περιπτώσεων διαρκεῖ ἐφ’ ὅρου ζωῆς – διαφοροποιεῖται στὸν ἄνθρωπο ποὺ ἔχει πνευματικὴ ζωὴ καὶ στὸν ἄνθρωπο ποὺ γιὰ κάποιους λόγους δὲν ἔχει.

Ὁ γονέας τοῦ παιδιοῦ ποὺ ἔχει πίστη δὲν χάνει τὴν ἐλπίδα του. Ἐμπιστεύεται τὴ ζωή τοῦ παιδιοῦ του καὶ τὴ δική του στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ καὶ στὴν πρόνοιά του. Δὲν γογγύζει, δὲν λυγίζει, δὲν ἀποκάμνει, δὲν ἀπελπίζεται, δὲν παραιτεῖται. Ἀντιθέτως, προσαρμόζεται πιὸ εὔκολα στὴ συνθήκη τῆς αναπηρίας, προσεύχεται, ἀγωνίζεται, προσπαθεῖ καὶ στέκεται στὸ πλευρὸ τοῦ ἄρρωστου παιδιοῦ του.

Βέβαια, δὲν εἶναι λίγες οἱ περιπτώσεις πνευματικὰ προχωρημένων ἀνθρώπων – γονέων παιδιῶν μὲ ἀναπηρία – ποὺ χαρακτηρίζουν τὴ γέννηση ἑνὸς παιδιοῦ μὲ ἀναπηρία στὴν οἰκογένειά τους ὡς εὐλογία. Ὁμολογουμένως, δὲν εἶναι καθόλου εὔκολο νὰ ἀποφανθεῖ κανεὶς μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο. Γιατὶ στὶς περιπτώσεις αὐτὲς ἡ σωματικὴ καὶ ἡ πνευματικὴ κόπωση γιὰ τοὺς γονεῖς εἶναι πολὺ μεγάλη. Ὁ γονέας παιδιοῦ μὲ ἀναπηρία βρίσκεται σὲ ἐγρήγορση ὅλο τὸ εἰκοσιτετράωρο, προκειμένου νὰ ἀνταποκριθεῖ στὶς πολλαπλὲς ἀνάγκες ἐξάρτησης τοῦ παιδιοῦ ἢ τῶν παιδιῶν του μὲ ἀναπηρία.

Ὡστόσο, παρὰ τὶς ἀντικειμενικὲς δυσκολίες ἀλλὰ καὶ τὴν ἀρνητική, πολλὲς φορές, στάση πολλῶν ἀτόμων τυπικῆς ἀνάπτυξης ὡς πρὸς τὴν ἀναπηρία καὶ τὴν οἰκογένεια τοῦ παιδιοῦ μὲ ἀναπηρία, ὁ γονέας ποὺ ἔχει πίστη στέκεται ὄρθιος καὶ συχνὰ δίνει δύναμη καὶ σὲ ἄλλους ἀνθρώπους ποὺ χρήζουν βοηθείας, γιατὶ «.. ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶναι νησί, ἀκέραιος μοναχός του».

Ἡ ὑπομονή, ἡ ἐγκαρτέρηση, ἡ πραότητα, ἡ ἐλπίδα, ἡ αἰσιοδοξία τῶν γονέων παιδιῶν μὲ ἀναπηρία θὰ πρέπει νὰ ἀποτελέσει παράδειγμα πρὸς μίμηση ἀπὸ ὅλους μας καὶ εἰδικὰ σὲ μερικοὺς ἀπὸ ἐμᾶς ποὺ μὲ τὴν πρώτη δυσκολία ἀπογοητεύονται καὶ καταθέτουν τὰ ὅπλα.

Οἱ γονεῖς τῶν παιδιῶν μὲ ἀναπηρία θὰ πρέπει νὰ γνωρίζουν ὅτι ὁ Θεὸς δὲν θὰ τοὺς ἐγκαταλείψει. Ἐπίσης, θὰ πρέπει νὰ συνειδητοποιήσουν ὅτι καμία δοκιμασία δὲν εἶναι τυχαία. Ὅλες ἔχουν ἕναν σκοπό, τὸν ὁποῖο γνωρίζει μόνο ὁ Θεός. Κάθε δοκιμασία εἶναι καὶ μιὰ ἐπίσκεψη τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή μας. Κάθε ἄνθρωπος καλεῖται νὰ σηκώσει τὸν δικό του Σταυρό, ὁ ὁποῖος ὡς πρὸς τὸ βάρος εἶναι σχεδιασμένος στὰ μέτρα τῶν δυνατοτήτων τοῦ καθενός. Εἶναι προσαρμοσμένος σὲ αὐτὸ ποὺ μπορεῖ νὰ σηκώσει κανεὶς στοὺς ὤμους του. Δὲν εἶναι οὔτε βαρύτερος, οὔτε ἐλαφρύτερος. Εἶναι γνωστὸ τὸ χαρακτηριστικὸ παράδειγμα ποὺ ἀναφέρεται στὴν ἐπιλογή τῶν Σταυρῶν.

Οὔτε τὰ παιδιὰ μὲ ἀναπηρία θὰ τὰ ἐγκαταλείψει ὁ Θεός. Mὲ τὴ δικαιοσύνη του θὰ τὰ βάλει στὸν Παράδεισο, γιατὶ εἶναι ἄξια γιὰ ὅσα ὑπομένουν νὰ γίνουν Πολῖτες τῆς Βασιλείας τοῦ Οὐρανοῦ.

Πηνειώ Χριστοδούλου, Νηπιαγωγοῦ Εἰδικῆς Ἀγωγῆς

Πηγή: Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Κατηγορία ΑΞΙΕΣ ΖΩΗΣ, ΓΕΝΙΚΑ, ΣΧΟΛΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ

Συγγραφέας: kantonopou στις 12 Αυγούστου 2017

Έντονη είναι η συζήτηση το τελευταίο διάστημα για τη φυγή των νέων στο εξωτερικό, προκειμένου να βρούνε εργασία και αξιοπρέπεια. Η Ελλάδα των μνημονίων διώχνει τα παιδιά της και οι πολιτικοί φαίνεται ότι θεωρούν αναπόφευκτη αυτή την εξέλιξη, με αποτέλεσμα απλώς να περιγράφουν το πρόβλημα και να μην προτείνουν ούτε να εφαρμόζουν ουσιαστικές λύσεις. Βρισκόμαστε, έτσι κι αλλιώς, σε μία εποχή παθητικότητας. Παρακολουθούμε τα γεγονότα αδιάφορα. Όταν βλέπουμε μορφωμένους νέους, πτυχιούχους, κάποτε με ειδίκευση, να αισθάνονται ότι το μέλλον τους δεν βρίσκεται στην πατρίδα μας, αλλά στο εξωτερικό, και δεν αντιδρούμε, όχι με αφορισμούς και αποδοκιμασίες, αλλά με συσστράτευση, σχεδιασμό και συγκεκριμένες πολιτικές, τότε η απραξία οδηγεί σε μαρασμό. Η ανθρώπινη ποιότητα εξωθείται σε φυγή. Το μέλλον της πατρίδας μας διαγράφεται δυσοίωνο.

                Ας μην ξεχνούμε ότι το όραμα για μία καλύτερη ποιότητα ζωής αποτελεί σημείο κλειδί για τον άνθρωπο. Δεν είναι μόνο ο καιρός της κρίσης, που εξελίσσεται σε γενικευμένη παρακμή, αυτός που οδηγεί στην ιδέα της φυγής. Είναι και το Διαδίκτυο, η επαφή με τα ξένα πανεπιστήμια μέσω της κινητικότητας των φοιτητών, είναι η αίσθηση της συνολικής απαξίωσης στην καλλιέργεια του νου, στην γνώση και την εξειδίκευση, η πρόταξη του διορισμού στο δημόσιο  ως της μόνης λύσης για μια σχετική αξιοπρέπεια, η αίσθηση ότι ακόμη κι αν αγαπά ο νέος ένα αντικείμενο, δε θα μπορέσει να το υπηρετήσει. Έτσι, οι νέοι οδηγούνται στο δρόμο της φυγής, με την ελπίδα ότι στο εξωτερικό θα ανοιχτούν καινούργιοι δρόμοι, ασχέτως αν και εκεί θα τους εκμεταλλευτούν σε σύγκριση με τους αυτόχθονες.

                Ζούμε σε μία κοινωνία με νοοτροπία αυτοκαταστροφής. Ζούμε σε μία πραγματικότητα στην οποία η εργασία έχει ταυτιστεί εκ των προτέρων με την απαίτηση για «πολλά χρήματα». Δεν είναι κακή η εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, στις δυνατότητές μας, αλλά συχνά υπάρχει και μία μορφή οίησης.  Παρασυρμένοι από τον θόρυβο, αυτο-υποβαλλόμαστε ότι δε θα πετύχουμε, παρότι το αξίζουμε. Δεν αισθανόμαστε χαρούμενοι διότι μας δίδεται η ευκαιρία να κοπιάσουμε, να αγωνιστούμε. Γιατί να είναι βέβαιο πως ό,τι ισχύει για τους πολλούς, κατ’ ανάγκην θα ισχύσει για μας; Κανείς δεν έχει κερδίσει, χωρίς να κοπιάσει. Κυρίως, χωρίς να έχει αυτό το αίσθημα της ταπείνωσης που συνοδεύει τους αληθινά δημιουργικούς ανθρώπους. Αυτούς που γνωρίζουν ότι δεν εξαρτώνται όλα από τους ίδιους. Ότι υπάρχει η παρουσία του Θεού στη ζωή μας, ο Οποίος προνοεί με αγάπη για τον καθένα μας και τελικά δίνει κατά το καλό μας!

                Αυτή η προσδοκία της πίστης δεν δικαιολογεί βεβαίως την αυτο-καταστροφικότητα ή την ανάγκη η πολιτεία να κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να δείξει ότι νοιάζεται τους νέους.  Ας επιβραβευθεί ο κόπος, ας μείνουν οι νέοι έξω από το κομματικό παιχνίδι, ας αναλάβουν πρωτοβουλίες όσοι έχουν ιθύνουσα θέση για να δοθούν περισσότερα κίνητρα στους νέους. Οι νέοι δεν είναι υποχρεωμένοι να περιμένουν παθητικά να βρούνε ευκαιρίες στη ζωή τους. Όμως και το να ξεκινήσει κάποιος από τα λίγα, με τιμιότητα και κόπο, δεν είναι ντροπή.

Η παρακμή στην οποία έχουμε εισέλθει, απαιτεί πρωτοβουλίες. Χρειάζεται όμως και ο καθένας μας να ξαναβρεί την ελπίδα η οποία πηγάζει μέσα από τη σχέση με τον Θεό. Τον μυστικό δρόμο της προσευχής  που ενδυναμώνει αληθινά!

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

Δημοσιεύθηκε στην «Ορθόδοξη Αλήθεια» Στο φύλλο της Τετάρτης 9 Αυγούστου 2017

 http://themistoklismourtzanos.blogspot.gr/

Κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

ΟΙ ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΤΟ INSTAGRAM

Συγγραφέας: kantonopou στις 11 Ιουνίου 2017

Έχουμε εισέλθει  για τα καλά στον πολιτισμό της μετανεωτερικότητας. Το υποκειμενικό στοιχείο θριαμβεύει. Αρκεί κάποιος να ανοίξει έναν λογαριασμό στο Instagram, το μέσο κοινωνικής δικτύωσης το οποίο στις νεώτερες ηλικίες τείνει να υποκαταστήσει σε δημοφιλία ακόμη και το Facebook, και θα διαπιστώσει ότι το «εγώ και ο εαυτός μου» είναι το παν. Ίσως φτάσουμε να νοσταλγούμε την παντοδυναμία του Facebook, διότι εκεί τουλάχιστον η νεολαία ανέβαζε τραγούδια που της άρεσαν, τοπία, έκανε σύντομα ρεπορτάζ από την καθημερινότητά της. Στο Instagram κυριαρχεί ο ναρκισσισμός. «Θαυμάστε με»! Πόζες μοντέλων, παθητικές εκφράσεις προσώπων, και πολλές καρδιές από κάτω. Η φωτογραφία αποθέωση ενός τρόπου ζωής, ενός πολιτισμού ο οποίος διατυμπανίζει ότι δεν υπάρχει συλλογικότητα, δεν αξίζει να ασχολείται κάποιος με τους άλλους, αλλά η μόνη αλήθεια είναι το «εγώ» μας.

Αυτό είναι και το στοιχείο-κλειδί της μετανεωτερικότητας. Δεν εμμένουμε μόνο στο δικαίωμά μας να κάνουμε ό,τι μας αρέσει. Δεν είμαστε μόνο οι ριζοσπαστικοί εικονοκλάστες των αξιών του παρελθόντος. Αυτοί που δικαιούμαστε να κρίνουμε, να απορρίψουμε, να προτείνουμε. Δεν χρειάζεται πλέον πρόταση. «Έτσι μου αρέσει». «Αυτός/αυτή είμαι». «Δεν θέλω να με πείσεις». «Δεν με ενδιαφέρουν τα επιχειρήματα». «Αξίζει μόνο η εικόνα μου». Και βέβαια αξίζουν για μένα όσοι με αποθεώνουν.  Με αυτό τον τρόπο και με την υπερπροβολή στοιχείων εμπορευματοποιημένης τέχνης στην οποία ο μέτοχος θεωρεί ότι ζει την εμπειρία της, ο πολιτισμός μας υπονομεύει πλέον και τις τελευταίες σταθερές.  Την οικογένεια. Το φύλο μας. Τον θεσμό του γάμου. Τον θάνατο και την αιωνιότητα.

Διότι τι άλλο είναι η συζήτηση για τις έμφυλες ταυτότητες; Ότι η εκ φύσεως ύπαρξή μας είναι κάτι το ξεπερασμένο; Ότι η οικογένεια, η δέσμευση, η συνάντηση με τον άλλο  δεν έχουν ιδιαίτερο νόημα, διότι αξία έχει η αυτάρκεια τού να απολαμβάνουμε μέσω της εικονικής πραγματικότητας όχι την σχέση, αλλά την αυτοερωτικότητα διά της φαντασίας και του σώματος, αφού ο άλλος δεν είναι υπαρκτό πρόσωπο στην ζωή μας, παρά μόνο ζούμε την εικόνα του;

 Αλλά και ο θάνατος δεν έχει νόημα μεταφυσικό. Παράδεισος και κόλαση, Θεός και διάβολος είναι όλα ένα. Ο πολιτισμός μας τα θεωρεί στάδια καθήλωσης στο παρελθόν. Το μόνο που αξίζει στην θρησκεία είναι η εμπειρία  της ατομικής συμμετοχής και μάλιστα σε εθιμικές μορφές. Η πίστη είναι ατομικό γεγονός, που δεν ενδιαφέρει την κοινότητα. Ίσως η νέα τάση θα είναι και η θρησκεία να είναι ένα υποκατάστατο της αντίληψης του «να περνάς καλά». Να δικαιώνεσαι. Να στηρίζεσαι από θρησκευτικούς λειτουργούς- ψυχολόγους, οι οποίοι δεν θα μιλούν και δεν θα δείχνουν τον Χριστό, διότι Αυτός δεν χρειάζεται, αλλά θα κάνουν λόγο για ωραίες έννοιες όπως αγάπη, συμφιλίωση, αλληλεγγύη, χωρίς όμως πνευματικό αγώνα, μετοχή στο σώμα της Εκκλησίας, νίκη κατά της αμαρτίας, αντιμετώπιση του κακού μέσα από την σχέση με τον Θεό.

Το Instagram αποτελεί έναν ακόμη όπλο στην πορεία του υποκειμενικού. Αληθινό είναι ό,τι πιστεύω εγώ ότι είναι. Δεν χρειάζεται να μου το επιβεβαιώσουν οι άλλοι, η παράδοσή μας, η μελέτη, τα επιχειρήματα, οι συλλογικότητες, η Ιστορία. Μου φτάνει το μακιγιαρισμένο μου πρόσωπο. Η πόζα μου. Πίσω από αυτό όμως πάντοτε θα κρύβεται η ανάγκη νοήματος. Εκκλησία, οικογένεια, παιδεία ας αντισταθούμε στις ψευδαισθήσεις.

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

Δημοσιεύθηκε στην «Ορθόδοξη Αλήθεια» Νστο φύλλο της Τετάρτης 7 Ιουνίου 2017

http://themistoklismourtzanos.blogspot.gr/

Κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ BREXIT

Συγγραφέας: kantonopou στις 2 Ιουλίου 2016

Το πακέτο «Ευρώπη» έπαψε να είναι αυτονόητα ελκυστικό και αποδεκτό. Στην καλύτερη των περιπτώσεων είναι αναγκαστικό, ενώ ξεκάθαρα είναι διχαστικό. Η Ευρώπη έγινε δίλημμα. Ποια Ευρώπη όμως;  Αυτή των αγορών ή αυτή της έγνοιας για όλους;  Αυτή των οικονομιών ή αυτή της ελευθερίας πρόσβασης στους τόπους της; Αυτή που θέλει να προστατεύει θορυβωδώς τις μειοψηφίες ή αυτή που θέλει να έχει ταυτότητα, με επίγνωση της διαφορετικότητας και σεβασμό στους τόπους και τους ανθρώπους;

Το Brexit έφερε ξανά στην επιφάνεια το μεγάλο ερώτημα αν είμαστε Ευρωπαίοι πολίτες πιο πάνω από ό,τι είμαστε Έλληνες, Άγγλοι, Γερμανοί, Γάλλοι, Ισπανοί, Ιταλοί… Η Ευρώπη των αγορών μπορεί να ανέβασε το βιοτικό μας επίπεδο και να μας έθισε στο να καταναλώνουμε προϊόντα που δεν μας χρειάζονται, αλλά μας δίνουν τη ψευδαίσθηση ότι είμαστε όλοι το ίδιο, έχουμε όλοι τα ίδια δικαιώματα, στην ουσία όμως αυτοπαγιδεύθηκε στην ψευδαίσθησή της ότι δια της κατανάλωσης, των ταξιδιών, της ελεύθερης πρόσβασης, της ανοιχτής παιδείας, ο Έλληνας, ο Άγγλος, ο Γερμανός, ο Γάλλος, ο Ισπανός, ο Ιταλός γίνεται Ευρωπαίος, με μια άλλη ταυτότητα κοινή, ότι δε θα υπάρξουν πόλεμοι, διαφορές, ανισότητες, ότι χάρις στην ταυτότητα του Ευρωπαίου θα είμαστε ευτυχισμένοι. Η Ευρώπη έγινε  η θεότητα του 20ού και του 21ου αιώνα, μία νέα θρησκεία ή λατρεία, οι πιστοί της οποίας είχαν εξασφαλισμένο τον επίγειο παράδεισο. Φαίνεται πως δεν είναι έτσι τα πράγματα.

Δεν πείθει αυτή η Ευρώπη. Οι ιδρυτές της είχαν οραματισμό. Είχαν αρχές. Είχαν κι άλλα ιδανικά πέρα από την οικονομία. Οι άνθρωποι χόρτασαν και βλέπουν τους άλλους, ιδίως τους μετανάστες και τους ξένους ως απειλή για την τροφή τους, για την ιστορία τους, για τη διαφορετικότητά τους. Προτιμούν την αυτονομία τους, τον εθνικισμό τους, τον τοπικισμό τους, ακόμη κι αν δεν ξέρουν πού αυτός θα τους οδηγήσει, ακόμη κι αν είναι βέβαιο ότι οικονομικά οι φτωχοί θα εξαθλιωθούν, η μεσαία τάξη θα φτωχοποιηθεί και θα αρχίσει να καταναλώνει από τα έτοιμα, για να εγκλωβισθεί στο χαμένο όνειρο, ακολουθώντας ηγέτες χωρίς παιδεία, χωρίς πίστη σε τίποτα παρά μόνο τον οπορτουνισμό και τον λαϊκισμό τους, ενώ η ανώτερη τάξη θα προστατεύσει τα κεκτημένα της  με κάθε τρόπο, ακόμη και με πόλεμο αν χρειαστεί, όπως ξεκάθαρα η Ιστορία μας διδάσκει. Αυτή που όσοι με ευκολία επιχαίρουν για τα κάθε λογής Brexit, από φθόνο κάποτε για τους έχοντες ή από απίστευτο κόμπλεξ ή απαιδευσία, δεν είναι σε θέση να διαβάσουν και να ερμηνεύσουν.

Υπάρχουν και οι θρήσκοι. Αυτοί που βλέπουν στην Ευρώπη τον Αντίχριστο. Αυτοί που από την μία απολαμβάνουν την άνοδο του βιοτικού επιπέδου, την πρόσβαση στην υγεία και στην ιατρική, αυτοί που ζούνε από τα απομεινάρια του τραπεζιού των πλουσίων, και από την άλλη δήθεν επαναστατούν. Οι ποιούντες τους εαυτούς τους αυθεντικούς ερμηνευτές του θελήματος του Θεού, που ψάχνουν προφητείες για να δικαιώσουν την επερχόμενη καταστροφή, αγνοώντας ότι το θέλημα του Θεού δεν είναι ο ανθρωποβόρος πόλεμος, αλλά η ειρήνη των καρδιών, ο πόλεμος εναντίον των παθών μας, η αλληλεγγύη και η αγάπη. Αυτή της προσευχής και της ελεημοσύνης. Όχι των ανθρώπινων κουρελιών, που όταν μας συμπεριλάβουν, θα θρηνούμε και θα οδυρόμαστε.

Είναι ο καιρός της Ορθοδοξίας. Η Ευρώπη χρειάζεται ταυτότητα, που δεν μπορεί να έρθει αν συνεχίσουμε να διαγράφουμε θρησκεία, ιστορία, πολιτισμό. Αλλά η ταυτότητα δε θα χτιστεί αν δεν ξαναβρούμε ποιοι είμαστε. Δεν αρκεί η ταξική ερμηνεία του κόσμου. Ούτε η φονταμενταλιστική. Ούτε η ζηλοφθονία για τους άλλους που έχουν περισσότερα ή έχασαν λιγότερα. Για να συμβάλλουμε να χτιστεί ένα σπίτι που θα μας χωρά όλους, χρειάζεται να ανοίξουμε τα σεντούκια των καρδιών μας. Να δώσουμε και υλικά αλλά κυρίως ποιότητα ύπαρξης. Και πρέπει να πάψει αυτή η μάταιη οικοδόμηση  του Ευρωπαίου που δεν είναι Έλληνας, Άγγλος, Γερμανός, Ισπανός, Ιταλός. Το πείραμα απέτυχε. Δεν μας χρειάζεται η Ευρώπη των πληθυσμών. Μας χρειάζεται Ευρώπη που θα σέβεται τις εθνικές ταυτότητες και θα αντλεί ό,τι θετικό από αυτές για να οικοδομήσει ανθρώπους που θα αγαπούνε, θα χαίρονται, θα έχουν αξίες βγαλμένες μέσα και από την κοινή και από την ιδιαίτερη ταυτότητά τους.

Πυλώνες της Ευρώπης  ήταν και είναι οι μεγάλοι πολιτισμοί του παρελθόντος. Ο αρχαιοελληνικός, ο ρωμαϊκός, ο χριστιανικός, μπολιασμένοι με τις αρχές του Διαφωτισμού. Όχι του άθεου, του αλαζόνα, του θεοποιημένου ανθρώπου, αλλά του ανθρώπου που χαίρεται για τις ρίζες του και ερμηνεύει την πρόοδο όχι ως απαγκίστρωση από αυτές, αλλά ως προσθήκη ευκαιριών για συνύπαρξη. Ναι, η Ορθοδοξία που δεν είναι σημαδεμένη από τις θρησκευτικές αμαρτίες της Δύσης μπορεί να βοηθήσει να ξεδιαλύνουν οι αλήθειες αυτές. Αρκεί να αφυπνιστεί και να πάψει να ομφαλοσκοπεί. Αρκεί να επιστρατεύσει την ποιότητα των ανθρώπων που τη στελεχώνουν και που να μπορούν να διαλεχθούν μ’  αυτόν τον εν συγχύσει ευρισκόμενο κόσμο. Η λύση δεν είναι στον αναχωρητισμό, αλλά στην πάλη εντός της ιστορίας. Και ο Θεός βοηθός!

π. Θ.Μ.

http://themistoklismourtzanos.blogspot.gr/

Κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Πώς να προλάβεις την εξάρτηση του παιδιού σου από το ίντερνετ!

Συγγραφέας: kantonopou στις 25 Δεκεμβρίου 2015

Τι πρέπει να ξέρεις για το διαδίκτυο και την πιθανή εξάρτηση του παιδιού από αυτό; Η ψυχολόγος Αναστασία Γκοτσοπούλου σε συμβουλεύει τι να προσέξεις!
To διαδίκτυο (internet) είναι ένα θαυμάσιο και δυναμικό μέσο επικοινωνίας. Στις μέρες μας μάλιστα, θεωρείται ένα παγκόσμιο εργαλείο με αρκετές δυνατότητες, οι οποίες κατά κύριο λόγο, διευκολύνουν τη ζωή των ανθρώπων σε διάφορους τομείς. Όμως, όπως συνήθως συμβαίνει με κάθε τεχνολογικό επίτευγμα, όταν χρησιμοποιείται χωρίς όριο, έχει σοβαρές επιπτώσεις στην λειτουργικότητα του ανθρώπου. Η συνεχής πλοήγηση στο διαδίκτυο, που μπορεί να υποκαθιστά καθημερινές ανάγκες και να δημιουργεί προβλήματα στις σχέσεις και τη ζωή του χρήστη, ορίζεται ως εξάρτηση.
Έτσι, η εξάρτηση από το ίντερνετ (internet addiction), αποτελεί σήμερα ένα καινούριο φαινόμενο και αντιμετωπίζεται σιγά-σιγά από τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας, όπως άλλες εξαρτητικές συμπεριφορές (ναρκωτικά, τζόγος κ.α.).
Όλο και περισσότεροι άνθρωποι και κυρίως παιδιά και έφηβοι, υποφέρουν από αυτού του είδους την εξάρτηση και την δικαιολογούν με τη σκέψη ότι το ίντερνετ αποτελεί απλά ένα μέσο διασκέδασης και ψυχαγωγίας που το χρησιμοποιούν αρκετοί. Βρίσκουν το ίντερνετ σαν ένα τρόπο απόδρασης από την πραγματικότητα και αισθάνονται ότι τους παρέχει ασφάλεια, οικειότητα και ανωνυμία.
Οι μορφές εξάρτησης από το ίντερνετ είναι: συνεχής πλοήγηση, διαδικτυακά-ηλεκτρονικά παιχνίδια, διαδικτυακές σχέσεις μέσω εφαρμογών κοινωνικής δικτύωσης (msn, chat, facebook, skype κ.α.), ηλεκτρονικός τζόγος, ψυχαναγκαστική συλλογή πληροφοριών (τραγουδιών κ.α.).
Για τα παιδιά και τους εφήβους η χρήση του ίντερνετ για περισσότερο από 10 ώρες την εβδομάδα αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα εμφάνισης των συμπτωμάτων εξάρτησης από το διαδίκτυο όπως: κατάθλιψη, άγχος, απομόνωση, αφηρημάδα, ημικρανίες, ξηροφθαλμία, διαταραχές ύπνου (έντονες αϋπνίες ή υπνηλία), διαταραχές διατροφής (ανορεξία), πτώση σχολικής επίδοσης, μυοσκελετικές παθήσεις (σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα από την υπερκόπωση των χεριών από τη χρήση του πληκτρολογίου), εκρήξεις θυμού, επιθετικότητα προς τους γονείς ή τα πρόσωπα φροντίδας, παραμέληση της προσωπικής υγιεινής και της φυσικής άσκησης.
Οι γονείς για να αποτρέψουν την εξάρτηση από το διαδίκτυο καλό είναι:
-Να θέτουν αυστηρά χρονικά όρια στη χρήση του διαδικτύου.
-Να τοποθετούν τον υπολογιστή σε κοινόχρηστο χώρο, για να υπάρχει έλεγχος και όχι δυνατότητα απομόνωσης των παιδιών και εφήβων.
-Να τοποθετούν προγράμματα και φίλτρα προστασίας στον υπολογιστή, ώστε τα παιδιά και οι έφηβοι να μην έχουν πρόσβαση σε ιστοσελίδες με ακατάλληλο και επικίνδυνο περιεχόμενο για την ηλικία τους.
-Να σκεφτούν και τη δική τους διαδικτυακή συμπεριφορά, καθώς αποτελούν τα κατεξοχήν πρότυπα για τα παιδιά και τους εφήβους τους.
-Να ενημερώνουν τα παιδιά από μικρή ηλικία για το φαινόμενο του εθισμού στο διαδίκτυο.
-Να ενδιαφέρονται και να ρωτούν τα παιδιά και τους εφήβους για τις δραστηριότητές τους στο διαδίκτυο (ποιες σελίδες επισκέπτονται, τι ψάχνουν κλπ.)
-Να ενθαρρύνουν τα παιδιά και τους εφήβους σε αθλητικές δραστηριότητες και συναναστροφές με συνομηλίκους.
-Να αφιερώνουν ποιοτικό χρόνο στα παιδιά και στους εφήβους.
Για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας (προνήπια, νήπια), η χρήση του ίντερνετ δεν συνιστάται. Φυσικά, δεν επιτρέπεται, παιδιά τέτοιας ηλικίας να έχουν προσωπικές σελίδες σε εφαρμογές κοινωνικής δικτύωσης (πχ. facebook). Στις ηλικίες αυτές, ο υπολογιστής χρησιμοποιείται μόνο για εκπαιδευτικά παιχνίδια, μικρής χρονικής διάρκειας, παρουσία των γονέων και όχι σε καθημερινή βάση.
Έτσι, εάν το παιδί ή ο έφηβός σας παρουσιάζει κάποια από τα συμπτώματα που αναφέρθηκαν παραπάνω ή ο χρόνος που ασχολείται με το ίντερνετ αυξάνεται μέρα με τη μέρα με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ελέγξει το χρόνο παραμονής του στον κυβερνοχώρο και έτσι να «απομακρύνεται» από κοινωνικές, σχολικές, προσωπικές του δραστηριότητες ή όταν δεν ασχολείται με το ίντερνετ να αισθάνεται αποδιοργανωμένος και αγχωμένος, απευθυνθείτε σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας ή σε ειδικές υπηρεσίες για τον εθισμό στο διαδίκτυο (πχ.http://www.saferinternet.gr -για ασφαλή χρήση διαδικτύου,http://www.safeline.gr -για το παράνομο περιεχόμενο του διαδικτύου, γραμμή Σύνδεσμος 801 801 1177 -για θέματα παιδιών και εφήβων έως 18 ετών-γραμμή για εκπαιδευτικούς και γονείς, γραμμή βοήθειας Υποστηρίζω 800 11 8000 15 -συμβουλές για θέματα που σχετίζονται με τη χρήση διαδικτύου, κινητού τηλεφώνου και ηλεκτρονικών παιχνιδιών, γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων 116 111 -αποκλειστικά για παιδιά και εφήβους).

Κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ, ΣΧΟΛΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Ιστοσελίδα για το Άγιο Όρος με εικονική περιήγηση

Συγγραφέας: kantonopou στις 21 Νοεμβρίου 2015

Μια νέα ιστοσελίδα για τον αγιορείτικο μοναχισμό και την ορθόδοξη μοναστική πνευματικότητα, προς δόξαν Θεού όπως αναφέρει ο διαχειριστής της ιστοσελίδας mount Athos 360°, ανέβηκε στο διαδίκτυο πρόσφατα.
Η ιστοσελίδα δίνει σε όλους την δυνατότητα ”επίσκεψης” των Μοναστηριών, των Ιερών Σκητών καθώς και πολλών Κελιών του Αγίου Όρους εντελώς δωρεάν, κάνοντας απλά εγγραφή.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

 

Κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Τέλος στους κλέφτες κινητών – Πώς μπορεί ο καθένας με τρεις κινήσεις να αχρηστεύσει τη συσκευή του μετά την κλοπή

Συγγραφέας: kantonopou στις 17 Οκτωβρίου 2015

Τέλος στους κλέφτες κινητών - Πώς μπορεί ο καθένας με τρεις κινήσεις να αχρηστεύσει τη συσκευή του μετά την κλοπή

Mε τρεις απλές κίνηση, τον εντοπισμό του ειδικού, μοναδικού αριθμού της συσκευής, τη δήλωση κλοπής στην αστυνομία και την ενημέρωση της εταιρείας-παρόχου κινητής τηλεφωνίας, θα μπορεί ο κάθε κάτοχος κινητού τηλεφώνου να το… αχρηστεύει, σε περίπτωση που του το κλέψουν.
Από την Παρασκευή, όλες οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας είναι υποχρεωμένες να απενεργοποιούν μέσω του κωδικού ΙΜΕΙ (International Mobile Equipment Identity- Διεθνής Κωδικός Κινητών Τηλεφώνων), όλες τις συσκευές κινητών τηλεφώνων που δηλώνονται από τους συνδρομητές τους ως κλεμμένες.Ετσι λοιπόν, ένα κλεμμένο κινητό θα είναι πλέον άχρηστο και δεν θα μπορεί να μεταπωληθεί στην εγχώρια «μαύρη» αγορά, μιας και δεν θα ενεργοποιείται με άλλη κάρτα SIM της ίδιας ή άλλης εταιρείας.
Πώς μπορείτε να «αχρηστεύσετε» το κινητό σας που έχει κλαπεί
Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η γνωστοποίηση του κωδικού ΙΜΕΙ της κλεμμένης συσκευής από τον συνδρομητή στον πάροχό του. Ο κωδικός ΙΜΕΙ περιλαμβάνει πληροφορίες για τον κατασκευαστή και το μοντέλο της συσκευής και αποτελεί την «ταυτότητα» κάθε συσκευής.
Κάθε συνδρομητής μπορεί να εντοπίσει τον κωδικό ΙΜΕΙ:
στη συσκευασία της συσκευής
πατώντας τα πλήκτρα * # 06 # στη συσκευή του
με σχετική εφαρμογή του λογισμικού της συσκευής
Για την απενεργοποίηση της συσκευής, οι συνδρομητές πρέπει αρχικά να δηλώσουν την κλοπή στην Αστυνομία και στη συνέχεια, να υποβάλουν στον πάροχό τους γραπτό αίτημα απενεργοποίησης της συσκευής, επισυνάπτοντας το αποδεικτικό της δήλωσης κλοπής.
Κάθε εταιρεία που απενεργοποιεί τις κλεμμένες συσκευές των συνδρομητών της στο δίκτυό της, αναλαμβάνει ταυτόχρονα την ευθύνη να ενημερώνει σχετικά και τις υπόλοιπες εταιρείες κινητής τηλεφωνίας οι οποίες οφείλουν να προχωρήσουν, επίσης, στην απενεργοποίηση των κλεμμένων συσκευών στα δίκτυά τους.
Σημειώνεται ότι ένα αίτημα απενεργοποίησης απορρίπτεται εάν ο δηλούμενος κωδικός ΙΜΕΙ δεν είναι έγκυρος σύμφωνα με τις σχετικές διεθνείς προδιαγραφές ή δεν έχει αποδοθεί από τον κατασκευαστή στη συσκευή, ώστε να την προσδιορίζει κατά μοναδικό τρόπο. Εφαρμόζοντας τη συγκεκριμένη υποχρέωση, η ΕΕΤΤ στοχεύει στην ενίσχυση της προστασίας του καταναλωτή έναντι του φαινομένου της κλοπής συσκευών κινητών τηλεφώνων.

Κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Οδηγίες για τις Βιωματικές Δράσεις Ημερήσιου και Εσπερινού Γυμνασίου

Συγγραφέας: kantonopou στις 18 Σεπτεμβρίου 2015

ΘΕΜΑ: Οδηγίες για τις Βιωματικές Δράσεις Ημερήσιου και Εσπερινού Γυμνασίου για το σχ. έτος 2015-2016

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ: Οδηγίες για τις Βιωματικές Δράσεις Ημερήσιου και Εσπερινού Γυμνασίου για το σχ. έτος 2015-2016

Μετά από σχετική εισήγηση του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (πράξη 37/07-07-2015 του Δ.Σ.) σας αποστέλλουμε τις παρακάτω οδηγίες για την εφαρμογή των Βιωματικών Δράσεων στις Α΄, Β΄ και Γ΄ τάξεις του Ημερήσιου και του Εσπερινού Γυμνασίου για το σχ. έτος 2015-2016.

Διευκρινίζονται τα εξής:

Στην Α΄ τάξη υλοποιούνται θέματα του διδακτικού αντικειμένου «Σχολική και Κοινωνική Ζωή (ΣΚΖ)».

Στη Β΄ τάξη υλοποιούνται θέματα των διδακτικών αντικειμένων «Φύση και Άσκηση» και «Πολιτισμός και Δραστηριότητες Τέχνης»

Στην Γ΄ τάξη υλοποιούνται θέματα των διδακτικών αντικειμένων «Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός», «Τοπική Ιστορία» και «Περιβάλλον και Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη».

1. Φύση και Σκοπός των Βιωματικών Δράσεων

Οι Βιωματικές Δράσεις, ως εκπαιδευτική καινοτομία, αποτελούν διακριτή μονάδα του Προγράμματος Σπουδών και του Ωρολογίου Προγράμματος και κινούνται στην ίδια παιδαγωγική φιλοσοφία με τις Ερευνητικές Εργασίες του Λυκείου, η οποία προωθεί τη βιωματική, συνεργατική και διερευνητική μάθηση. Σκοπός των Βιωματικών Δράσεων είναι, να βοηθήσουν τους μαθητές, μέσα από την ενεργοποίησή τους, (α) να αναπτύξουν τις αναγκαίες στάσεις και κοινωνικές, (μετα-)γνωστικές, αυτο-γνωσιακές, κιναισθητικές και μεθοδολογικές ικανότητες που απαιτεί η αυτορρυθμιζόμενη μάθηση (“μαθαίνω πώς να μαθαίνω”), (β) να αξιοποιούν παλιές και νέες, προσωπικές και διαμεσολαβημένες εμπειρίες, για να κατανοούν σε βάθος τα θέματα που μελετούν, (γ) να αξιοποιούν τις νέες στάσεις, γνώσεις και ικανότητες, για να κάνουν στοχευμένες βελτιωτικές παρεμβάσεις στο προσωπικό τους πεδίο (στην αυτο-εκτίμηση, στις επιλογές και στη συμπεριφορά τους ως ατόμων, ως μελών τοπικών κοινοτήτων και ως υπεύθυνων πολιτών) και στα πεδία του, άμεσου και ευρύτερου, κοινωνικού, φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος και (δ) να συναρτούν τις μαθησιακές τους εμπειρίες με συναισθήματα δημιουργικότητας, χαράς και απόλαυσης.

2. Συμμετοχή των ειδικοτήτων στην εποπτεία και την καθοδήγηση των Βιωματικών Δράσεων

Στην ενότητα των Βιωματικών Δράσεων το Ωρολόγιο Πρόγραμμα για τα Ημερήσια Γυμνάσια (115475/Γ2/21-08-2013 Υ.Α., ΦΕΚ Β΄2121) και τα Εσπερινά (115472/Γ2/21-08-2013 Υ.Α., ΦΕΚ Β΄ 2121) περιλαμβάνει τα παρακάτω έξι (06) επιστημονικά πεδία:

1. Τοπική Ιστορία,

2. Περιβάλλον και Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη (Π.Ε.Α.Α),

3. Σχολικό Επαγγελματικό Προσανατολισμό (Σ.Ε.Π.),

4. Φύση και Άσκηση,

5. Πολιτισμό και Δραστηριότητες Τέχνης και

6. Σχολική και Κοινωνική Ζωή (Σ.Κ.Ζ.)

Οι βιωματικές δράσεις εποπτεύονται από έναν εκπαιδευτικό.

Για τη στήριξη των εκπαιδευτικών που αναλαμβάνουν την εποπτεία και καθοδήγηση των Βιωματικών Δράσεων υπάρχει σχετικό υλικό αναρτημένο στο ψηφιακό σχολείο (http://ebooks.edu.gr/2013/course-main.php?course=DSGYM-A119) και θα ακολουθήσουν ενδοσχολικές επιμορφώσεις, στο βαθμό που υπάρχουν ανάγκες και δυνατότητες.

3. Πρόταση και έγκριση θεμάτων – Επιλογή θέματος από τους μαθητές – Ζώνη Βιωματικών Δράσεων και Τμήματα Βιωματικών Δράσεων

Με την έναρξη του σχολικού έτους οι εκπαιδευτικοί ετοιμάζουν και καταθέτουν προτάσεις θεμάτων για τις Βιωματικές Δράσεις. Για το θέμα, το σκοπό, τις δραστηριότητες, τον προγραμματισμό κλπ κάθε Βιωματικής Δράσης οι εμπλεκόμενοι εκπαιδευτικοί υποβάλλουν για έγκριση συνοπτική πρόταση στον Σύμβουλο Παιδαγωγικής Ευθύνης, όπως αναφέρεται παρακάτω.

Οι μαθητές, αφού ενημερωθούν για τα προτεινόμενα θέματα, δηλώνουν το θέμα της πρώτης και της δεύτερης προτίμησής τους. Ο Διευθυντής φροντίζει ώστε οι μαθητές των διαφορετικών αλφαβητικών τμημάτων να ενταχθούν στο τμήμα με το θέμα της βιωματικής δράσης της πρώτης τους επιλογής ή το πολύ στο τμήμα της δεύτερης επιλογής τους.

Για τη διασφάλιση τμημάτων 16-20 μαθητών, που απαιτούν οι διερευνητικής και συνεργατικής φύσης μαθησιακές προσεγγίσεις των Βιωματικών Δράσεων, και για τη διευκόλυνση του προγράμματος λειτουργίας του Γυμνασίου προβλέπεται η καθιέρωση στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα “ζώνης Βιωματικών Δράσεων”. Την ώρα της ζώνης παύουν να λειτουργούν τα αλφαβητικά τμήματα και δημιουργούνται στην αρχή του πρώτου τριμήνου τμήματα Βιωματικών Δράσεων 16-20 μαθητών (που προέρχονται από διαφορετικά αλφαβητικά τμήματα), στα οποία οι μαθητές παραμένουν σταθερά κατά τη διάρκεια της χρονιάς, ενώ τα θέματα των Βιωματικών Δράσεων και οι εποπτεύοντες καθηγητές αλλάζουν.

Οι μαθητές κάθε τμήματος χωρίζονται σε ομάδες των 3-4 μελών και συνεργάζονται κατά την υλοποίηση της Βιωματικής Δράσης του πρώτου τριμήνου. Στην έναρξη νέου τριμήνου οι μαθητές ενός τμήματος έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν νέες τετραμελείς ομάδες με διαφορετική σύνθεση μελών, προκειμένου να αντιμετωπιστούν προβλήματα δυσλειτουργίας μιας ομάδας, που παρουσιάστηκαν στο προηγούμενο τρίμηνο, αλλά και για λόγους ευρύτερης κοινωνικοποίησης των μαθητών.

Ενδεικτικά κατά την εφαρμογή ζώνης, μπορεί να ακολουθηθεί η εξής διαδικασία: Εάν κάποιο θέμα συγκεντρώσει την πρώτη προτίμηση περισσοτέρων από 20 μαθητών, τότε οι πλεονάζοντες προσδιορίζονται με κλήρωση και ανακατανέμονται σε θέμα της δεύτερης προτίμησής τους. Εάν κάποιο θέμα συγκεντρώσει το ενδιαφέρον (ως πρώτη επιλογή) αρκετών μαθητών ώστε να δημιουργηθούν δυο τμήματα (δηλαδή 32 μαθητές), για το συγκεκριμένο θέμα επιλέγονται 20 μαθητές με τη διαδικασία της κλήρωσης και οι υπόλοιποι αντιμετωπίζονται ως πλεονάζοντες που πρέπει να ανακατανεμηθούν στα θέματα της δεύτερης επιλογής τους. Τέλος, εάν ορισμένοι μαθητές επιλέξουν θέματα τα οποία δεν θα καταστεί δυνατό να πραγματοποιηθούν λόγω του ορίου του ελάχιστου αριθμού μαθητών (16 μαθητές ανά θέμα), καλούνται να επιλέξουν μεταξύ των θεμάτων στα οποία δεν έχει καλυφθεί ο μέγιστος αριθμός θέσεων.

Σε περίπτωση μικρών σχολείων με λίγους μαθητές (λιγότερους από 16) προσφέρονται ως επιλογές δύο μόνο θέματα και υλοποιείται μόνο ένα, αυτό που πλειοψηφεί με βάση τις προτιμήσεις των μαθητών.

Σε περίπτωση που η εφαρμογή της ζώνης είναι αδύνατη για πρακτικούς λόγους (π.χ. έλλειψη αιθουσών), μετά την έγκριση του Σχολικού Συμβούλου Παιδαγωγικής Ευθύνης, επιτρέπεται η υλοποίηση των Βιωματικών Δράσεων στο πλαίσιο των αλφαβητικών τμημάτων, οπότε ο αριθμός των μαθητών του τμήματος της Βιωματικής Δράσης είναι ο αριθμός των μαθητών του τμήματος.

Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να αναλάβουν την εποπτεία και καθοδήγηση μέχρι δύο Βιωματικών Δράσεων.

4. Κατανομή των έξι επιστημονικών πεδίων στα τρίμηνα των τριών τάξεων του Γυμνασίου.

Με κριτήρια (α) τις δυνατότητες και τις ανάγκες των μαθητών των διαφορετικών τάξεων, (β) τη φύση των έξι επιστημονικών πεδίων που καλύπτουν οι Βιωματικές Δράσεις και (γ) το αν διδάσκονται στο υποχρεωτικό πρόγραμμα ή όχι μαθήματα συναφή με τα επιστημονικά πεδία των Βιωματικών Δράσεων, προβλέπεται η παρακάτω διευθέτηση.

α. Στα δύο πρώτα τρίμηνα της Α΄ τάξης υλοποιούνται θέματα της Σχολικής και Κοινωνικής Ζωής (ΣΚΖ), η οποία δεν έχει συναφή διδασκόμενα, και αναφέρεται στον κοινωνικο-συναισθηματικό τομέα που πραγματεύεται θέματα όπως οι σχέσεις του μαθητή με τον εαυτόν του και με τους συμμαθητές του, η ταυτότητα και η ετερότητα, η αυτοδιαχείριση των συναισθημάτων, των ρήξεων και των συγκρούσεων, ο αυτοέλεγχος της συμπεριφοράς κλπ. Σχετικές δραστηριότητες υπάρχουν στον Οδηγό του Εκπαιδευτικού ΣΚΖ):http://ebooks.edu.gr/2013/course-main.php?course=DSGYM-A119 (σελ. 46-76) και στον Δ Τόμο του Μείζονος Προγράμματος Επιμόρφωσης (σελ.14-42) http://www.epimorfosi.edu.gr/ .

Η έγκαιρη ενασχόληση του σχολείου με αυτά τα θέματα επιβάλλεται και από τη θεσμική και παιδαγωγική υποχρέωση του Γυμνασίου ως σχολείου υποδοχής μαθητών από το Δημοτικό να φροντίσει για την ομαλή μετάβαση τους (school transition). Η ομαλή μετάβαση και προσαρμογή στις νέες συνθήκες του Γυμνασίου δεν είναι εύκολη για όλους τους μαθητές και, αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα και αποτελεσματικά τα προβλήματα προσαρμογής στην Α΄ τάξη, οι δυσκολίες προσαρμογής θα τροφοδοτήσουν σύντομα τη σχολική διαρροή, όπως διαπιστώνεται από τη διεθνή βιβλιογραφία.

Στην ίδια λογική, στο τρίτο τρίμηνο της Α΄ τάξης προβλέπεται να γίνει εστίαση των Βιωματικών Δράσεων στη συγκρότηση μικρο-ομάδων των 3-5 μελών για να διερευνήσουν το θέμα της σχολικής βίας σε όλες τις μορφές της, όπως αυτό εκδηλώνεται εντός και πέριξ του σχολικού χώρου, αλλά και στο διαδίκτυο. Βασικά ερευνητικά ερωτήματα για το θέμα της σχολικής βίας είναι μεταξύ άλλων οι μορφές και η συχνότητα βίας, το προφίλ των δραστών και των θυμάτων, οι στάσεις και οι αντιδράσεις των παρόντων/παρατηρητών, τα αίτια και οι επιπτώσεις, οι ψυχολογικές στάσεις του μαθητικού πληθυσμού, οι προτεινόμενες δράσεις πρόληψης αντιμετώπισης του φαινομένου κλπ. Συναφή είναι τα ερωτήματα για τα μέσα συλλογής δεδομένων και για τις ατομικές και ομαδικές δράσεις πρόληψης και αντιμετώπισης των φαινομένων σχολικής βίας.

β. Στα τρία τρίμηνα της Β΄ τάξης προβλέπεται η υλοποίηση δράσεων δύο επιστημονικών πεδίων, 1. της Φύσης και Άσκησης και 2. του Πολιτισμού και των Δραστηριοτήτων Τέχνης, τα οποία έχουν συναφή διδασκόμενα στο υποχρεωτικό πρόγραμμα μαθήματα, ήτοι (α) τη Φυσική Αγωγή, (β) τη Μουσική και (γ) τα Καλλιτεχνικά. Ως εκ τούτου, οι εκπαιδευτικοί των παραπάνω ειδικοτήτων μπορούν να συσχετίσουν, αν το κρίνουν σκόπιμο, τις θεματικές των Βιωματικών Δράσεων (Βμ. Δρ.) με θέματα των αντίστοιχων ΑΠΣ και να αξιοποιήσουν τον διευρυμένο διδακτικό χρόνο, που προκύπτει από τη σύμπραξη Βμ. Δρ. και ΑΠΣ, για την καλύτερη υλοποίηση των Βιωματικών Δράσεων, ειδικότερα αν κατά την επιλογή των προς μελέτη θεμάτων διασφαλίσουν διεπιστημονικής φύσης θέματα, καθότι τα τρία παραπάνω μαθήματα προσφέρονται για διεπιστημονικές συμπράξεις. Οι εποπτεύοντες καθηγητές θα μετακινούνται διαδοχικά ανά τρίμηνο σε επόμενο τμήμα Βιωματικής Δράσης, ώστε, αν είναι δυνατόν, στο τέλος της χρονιάς όλα τα τμήματα να έχουν ασχοληθεί με θέματα διαφορετικών επιστημονικών πεδίων. Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες δεν είναι εφικτή η υλοποίηση του παραπάνω τρόπου οργάνωσης, με την έγκριση του Σχολικού Συμβούλου Παιδαγωγικής Ευθύνης επιλέγεται ο προσφορότερος τρόπος οργάνωσης των Τμημάτων και θεμάτων Βιωματικών Δράσεων.

γ. Στα τρία τρίμηνα της Γ΄ τάξης προβλέπεται η υλοποίηση δράσεων από τρία επιστημονικά πεδία, ήτοι 1. Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός, λόγω των ενδιαφερόντων και των αναγκών της συγκεκριμένης ηλικίας, 2. Τοπική Ιστορία και 3. Περιβάλλον και Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη (Π.Ε.Α.Α). Η δράση κάθε επιστημονικού πεδίου θα διαρκεί ένα τρίμηνο και οι εποπτεύοντες καθηγητές θα μετακινούνται διαδοχικά ανά τρίμηνο σε επόμενο τμήμα Βιωματικής Δράσης, ώστε στο τέλος της χρονιάς όλα τα τμήματα να έχουν ασχοληθεί και με τα τρία επιστημονικά πεδία. Για το θέμα, το σκοπό, τις δραστηριότητες, τον προγραμματισμό κλπ κάθε Βιωματικής Δράσης οι εμπλεκόμενοι εκπαιδευτικοί υποβάλλουν για έγκριση συνοπτική πρόταση στον Σύμβουλο Παιδαγωγικής Ευθύνης, όπως αναφέρεται παρακάτω. Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες δεν είναι εφικτή η υλοποίηση του παραπάνω τρόπου οργάνωσης, με την έγκριση του Σχολικού Συμβούλου Παιδαγωγικής Ευθύνης επιλέγεται ο προσφορότερος τρόπος οργάνωσης των Τμημάτων και θεμάτων Βιωματικών Δράσεων.

5. Αρμοδιότητες Σχολικών Συμβούλων Παιδαγωγικής Ευθύνης

Στην ορθή και αποτελεσματική εφαρμογή των Βιωματικών Δράσεων στα Ημερήσια και Εσπερινά Γυμνάσια συνδράμουν, στο πλαίσιο των γενικότερων καθηκόντων τους, οι Σχολικοί Σύμβουλοι Παιδαγωγικής Ευθύνης με τη συντονιστική ευθύνη του Προϊσταμένου Επιστημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης Δ.Ε. Αναλυτικότερα:

α. Ενημερώνουν εγκαίρως τους Διευθυντές και Υποδιευθυντές των Γυμνασίων για τις γενικές αρχές και τις διδακτικές πρακτικές της καινοτομίας των Βιωματικών Δράσεων και συζητούν μαζί τους τρόπους πρόληψης και αντιμετώπισης των προβλημάτων που συνήθως εμφανίζονται, όπως είναι ο έγκαιρος και κατάλληλος προγραμματισμός για να καλυφθούν όλα τα επιστημονικά πεδία με την προβλεπόμενη σειρά τους στη διάρκεια των τριμήνων των τριών ετών. Οι τρόποι πρόληψης και αντιμετώπισης τέτοιων προβλημάτων αποτελεσματικής υλοποίησης των Βιωματικών Δράσεων μπορούν κάλλιστα να ενταχθούν και στους προγραμματισμούς που γίνονται στο πλαίσιο επιμορφωτικών δράσεων της αυτο-προγραμματιζόμενης και αυτο-αξιολογούμενης σχολικής μονάδας.

β. Παρέχουν κατά περίπτωση την αναγκαία στήριξη τόσο κατά τη διαμόρφωση της θεματικής των Βιωματικών Δράσεων, πριν οι εκπαιδευτικοί υποβάλλουν σε αυτούς προς τελική έγκριση την πρότασή τους, συμπληρώνοντας τον συνημμένο Πίνακα Υποβολής Θέματος για Βιωματική Δράση. Διευκρινίζεται ότι και για τα τρία τρίμηνα της ΣΚΖ στην Α΄ τάξη υποβάλλεται ενιαίος προγραμματισμός.

γ. Συντάσσουν στο τέλος του σχολικού έτους και αποστέλλουν στον Προϊστάμενο Επιστημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης Δ.Ε. έκθεση για τα θέματα, τις ειδικότητες που ενεπλάκησαν και ανατροφοδοτούν εκπαιδευτικούς και σχολικές μονάδες αναφορικά με το είδος των θεμάτων, τις διαδικασίες συλλογής και επεξεργασίας των δεδομένων και τη βαθμολογία και, κυρίως, για τα προβλήματα που χρήζουν άμεσης επιμόρφωσης. Ο Προϊστάμενος Επιστημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης συνθέτει και κωδικοποιεί τις εκθέσεις των Σχολικών Συμβούλων και τους συγκαλεί σε σύσκεψη για την αναζήτηση τρόπων πρόληψης και αντιμετώπισης των προβλημάτων, αλλά και εμπλουτισμού της καινοτομίας των Βιωματικών Δράσεων με νέες κατευθύνσεις.

δ. Αξιοποιούν, κατά την κρίση τους και σύμφωνα με τις διαπιστούμενες στην έκθεση υπάρχουσες ανάγκες για ενδοσχολικές επιμορφώσεις, εκπαιδευτικούς των σχολικών μονάδων Δ/θμιας Εκπ/σης που εφάρμοσαν πιλοτικά τα νέα προγράμματα σπουδών που επιμορφώθηκαν και υλοποίησαν μετά το 2011 Βιωματικές Δράσεις ή είχαν στο παρελθόν υλοποιήσει ανάλογης φύσης δράσεις.

ε. Παρακολουθούν και καθοδηγούν τους εκπαιδευτικούς σε όλες τις φάσεις υλοποίησης των Βιωματικών Δράσεων, αλλά και στο θέμα της αξιολόγησης των μαθητών, λόγω της μικρής εμπειρίας των εκπαιδευτικών στην αξιολόγηση μαθησιακών δράσεων αυτής της φύσης και των αποτελεσμάτων τους.

http://www.alfavita.gr

Κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Ωρολόγια προγράμματα μαθημάτων Γυμνασίων, ΓΕΛ και ΕΠΑΛ σχολικού έτους 2015-2016

Συγγραφέας: kantonopou στις 12 Σεπτεμβρίου 2015

Δείτε τα ωρολόγια προγράμματα μαθημάτων ημερησίων και Εσπερινών Γυμνασίων και Λυκείων για το σχολικό έτος 2015-2016.

Ωρολόγιο πρόγραμμα μαθημάτων Ημερήσιων Γυμνασίων 2015-2016

Ωρολόγιο πρόγραμμα μαθημάτων Εσπερινών Γυμνασίων 2015-2016

Ωρολόγιο πρόγραμμα μαθημάτων Ημερήσιων ΓΕΛ 2015-2016

Ωρολόγιο πρόγραμμα μαθημάτων Εσπερινών ΓΕΛ 2015-2016

Ωρολόγιο πρόγραμμα μαθημάτων Ημερήσιων ΕΠΑΛ 2015-2016

Πηγή: pe03.gr
http://www.alfavita.gr

Κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Οδηγίες για τη διδασκαλία της Ερευνητικής Εργασίας (project) της Α΄ τάξης ημερησίου ΕΠΑΛ

Συγγραφέας: kantonopou στις 12 Σεπτεμβρίου 2015

Κατεβάστε το έγγραφο σε .doc εδω
 Σας αποστέλλουμε τις παρακάτω οδηγίες για τη διδασκαλία της Ερευνητικής Εργασίας της Α΄ τάξης ημερησίου Επαγγελματικού Λυκείου σύμφωνα με τη με αρ. πρωτ. 48/21-07-2014 πράξη του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Ι.Ε.Π.).

1. Συμμετοχή των ειδικοτήτων στην εποπτεία και καθοδήγηση των Ερευνητικών Εργασιών

Οι Ερευνητικές Εργασίες (Ερ.Ερ.) αποτελούν διακριτή ενότητα του Προγράμματος Σπουδών. Για τη συμμετοχή των ειδικοτήτων στην εποπτεία και καθοδήγηση των ερευνητικών θεμάτων ισχύουν τα εξής:

Α. Το μάθημα «Ερευνητική εργασία (Project)» στην Α΄ τάξη Επαγγελματικού Λυκείου ορίζεται ως πρώτη ανάθεση σε όλους τους εκπαιδευτικούς ΠΕ ανεξαρτήτως κλάδου-ειδικότητας που διδάσκουν στο Επαγγελματικό Λύκειο. Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να αναλάβουν την εποπτεία και καθοδήγηση μέχρι δύο (02) ερευνητικών εργασιών ανά τετράμηνο, με εξαίρεση τους εκπαιδευτικούς:

α. των ειδικοτήτων που είχαν ως πρώτη ανάθεση το μάθημα της Τεχνολογίας της Α΄ τάξης του Γενικού Λυκείου (Υ.Α. 118842/Γ2/17-09-2008, ΦΕΚ 1984 Β΄), οι οποίοι μπορούν να αναλάβουν μέχρι τέσσερις (04) ανά τετράμηνο και

β. των ειδικοτήτων ΠΕ02, ΠΕ03 και ΠΕ04, οι οποίοι μπορούν να αναλάβουν την εποπτεία και καθοδήγηση ενός (01) ερευνητικού θέματος ανά τετράμηνο, εφόσον

i) για τη συμπλήρωση του υποχρεωτικού ωραρίου τους υπολείπονται δύο (02) ώρες και

ii) δεν απαιτείται η μετακίνησή τους σε άλλη σχολική μονάδα για κάλυψη ωρών της ειδικότητάς τους, σύμφωνα με τις ανάγκες της οικείας Δ/νσης Δ/θμιας Εκπ/σης.

Το μάθημα «Ερευνητική εργασία» διδάσκεται από έναν (1) εκπαιδευτικό και η ανάθεσή του γίνεται, αφού ανατεθούν στους εκπαιδευτικούς τα διδασκόμενα μαθήματα της ειδικότητάς τους.

Τα παραπάνω ανώτατα όρια των ερευνητικών εργασιών ισχύουν και όταν ο εκπαιδευτικός εργάζεται σε περισσότερες από μία σχολικές μονάδες και πάντα με την προϋπόθεση ότι τα ερευνητικά θέματα που θα αναλάβουν θα εμπίπτουν στην ειδικότητά τους.

Β. Όπου κρίνεται εφικτό και αναγκαίο από τον Σύλλογο Διδασκόντων και με την έγκριση της Διεύθυνσης Δ.Ε., ένας εκ των καθηγητών της πληροφορικής μπορεί, αντί για την εποπτεία και την καθοδήγηση συγκεκριμένων ερευνητικών θεμάτων, να αναλάβει στο πλαίσιο δύο δίωρων την εβδομάδα να υποδέχεται στο εργαστήριο πληροφορικής και να στηρίζει τις ομάδες που θα αποστέλλουν εκ περιτροπής επιβλέποντες καθηγητές διαφορετικών ερευνητικών θεμάτων με συγκεκριμένες οδηγίες για το έργο που θα επιτελέσουν. Έργο του εν λόγω καθηγητή πληροφορικής είναι να στηρίζει τις ομάδες  στην αξιοποίηση των ΤΠΕ για την αναζήτηση και επεξεργασία δεδομένων και την παρουσίαση των συμπερασμάτων.

Για τους εκπαιδευτικούς που αναλαμβάνουν για πρώτη φορά την εποπτεία και καθοδήγηση ερευνητικών εργασιών προς συμπλήρωση ωραρίου χωρίς προηγούμενη εμπειρία ή/και επιμόρφωση στις ερευνητικές εργασίες, οι Διευθυντές των σχολικών μονάδων σε συνεργασία με τον Σχολικό Σύμβουλο Παιδαγωγικής Ευθύνης οργανώνουν ενδοσχολικές επιμορφώσεις με τη συμμετοχή πιστοποιημένων από τον ΟΕΠΕΚ επιμορφωτών ή άλλων έμπειρων εκπαιδευτών στο πλαίσιο του προγραμματισμού και της αυτό – αξιολόγησης της σχολικής μονάδας. Στο ίδιο πλαίσιο, οι Διευθυντές των σχολικών μονάδων σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς της Πληροφορικής και την καθοδήγηση των Σχολικών Συμβούλων Πληροφορικής αναζητούν ασφαλείς και ελεγχόμενους τρόπους ενσύρματης ή ασύρματης διασύνδεσης με το διαδίκτυο.

2. Αρμοδιότητες Σχολικών Συμβούλων Παιδαγωγικής Ευθύνης

          Στην ορθή και αποτελεσματική εφαρμογή των Ερευνητικών Εργασιών στα ΕΠΑ.Λ. συνδράμουν οι Σχολικοί Σύμβουλοι Παιδαγωγικής Ευθύνης στο πλαίσιο των γενικότερων καθηκόντων τους με τη συντονιστική ευθύνη του Προϊσταμένου Επιστημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης Δ.Ε. Αναλυτικότερα:

α. Ενημερώνουν εγκαίρως τους Διευθυντές και Υποδιευθυντές των σχολικών μονάδων για τις γενικές αρχές και τις διδακτικές πρακτικές της καινοτομίας των Ερ. Ερ. και συζητούν μαζί τους τρόπους πρόληψης και αντιμετώπισης των προβλημάτων που συνήθως εμφανίζονται. Οι τρόποι πρόληψης και αντιμετώπισης τέτοιων προβλημάτων μπορούν κάλλιστα να ενταχθούν και στους προγραμματισμούς που γίνονται στο πλαίσιο της αυτο – αξιολόγησης της σχολικής μονάδας.

β. Παρέχουν κατά περίπτωση την αναγκαία στήριξη τόσο κατά τη διαμόρφωση των θεμάτων που θα υποβληθούν προς έγκριση από τους καθηγητές στον Σύλλογο Διδασκόντων όσο και κατά τη διεξαγωγή, εποπτεία της ερευνητικής διαδικασίας και τη σύνθεση της γραπτής ερευνητικής έκθεσης.

γ. Συντάσσουν στο τέλος του τετραμήνου και αποστέλλουν στον Προϊστάμενο Επιστημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης Δ.Ε. έκθεση για τα θέματα, τις ειδικότητες που ενεπλάκησαν και τον τόπο της ψηφιακής ανάρτησης και ανατροφοδοτούν εκπαιδευτικούς και σχολικές μονάδες αναφορικά με το είδος των θεμάτων, τις διαδικασίες συλλογής και επεξεργασίας των δεδομένων, τη βαθμολογία και, κυρίως, για τα προβλήματα που χρήζουν άμεσης επιμόρφωσης. Υπενθυμίζεται ότι κάθε ερευνητική εργασία, μετά τη βαθμολόγησή της στο τέλος του τετραμήνου, πρέπει να αναρτηθεί στο διαδίκτυο, για να έχει πρόσβαση σε αυτή η εκπαιδευτική κοινότητα. Ο Προϊστάμενος Επιστημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης συνθέτει και κωδικοποιεί τις εκθέσεις των Σχολικών Σύμβουλων και τους συγκαλεί σε σύσκεψη για την αναζήτηση τρόπων πρόληψης και αντιμετώπισης των προβλημάτων, αλλά και εμπλουτισμού της καινοτομίας των Ερευνητικών Εργασιών με νέες κατευθύνσεις.

δ. Αξιοποιούν, κατά την κρίση τους και σύμφωνα με τις διαπιστούμενες στην έκθεση υπάρχουσες ανάγκες για ενδοσχολικές επιμορφώσεις, τους πιστοποιημένους από τον ΟΕΠΕΚ επιμορφωτές για τις Ερ.Ερ.

ε. Παρακολουθούν το ζήτημα των υψηλών βαθμολογιών που συχνά δίνονται στις Ερ. Ερ., χωρίς πολλές από αυτές να αντιστοιχούν ούτε ποιοτικά ούτε ποσοτικά με τα προβλεπόμενα στο Βιβλίο Εκπαιδευτικού για την αξιολόγηση των Ερευνητικών Εργασιών  (http://ebooks.edu.gr/2013/classcoursespdf.php?classcode=DSGL-A και συνεργάζονται με τους εποπτεύοντες εκπαιδευτικούς, διότι το φαινόμενο της πληθωριστικής βαθμολόγησης έχει αρνητικές επιπτώσεις τόσο στις ίδιες τις Ερ.Ερ. όσο και στη γενικότερη λειτουργία του βαθμολογικού συστήματος.

3.  Πρόταση και Έγκριση Ερευνητικών Θεμάτων 

Με την έναρξη του σχολικού έτους, οι εκπαιδευτικοί ετοιμάζουν και καταθέτουν ατομικές με βάση τον πίνακα που παρατίθεται στο τέλος της παρούσης προτάσεις θεμάτων για τις Ερ.Ερ. που αναφέρονται σε κάποιον από τους επόμενους κύκλους: α) «Ανθρωπιστικές και Κοινωνικές Επιστήμες», β) «Τέχνη και Πολιτισμός», γ)«Μαθηματικά, Φυσικές Επιστήμες, Τεχνολογία και Ανάπτυξη», δ) «Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη» ή και ε) από τους επαγγελματικούς τομείς που λειτουργούν στο ΕΠΑ.Λ. Επισημαίνεται ότι τα προτεινόμενα θέματα θα πρέπει να ανταποκρίνονται κατά το δυνατόν περισσότερο στα ενδιαφέροντα των μαθητών και να τους εμπλέκουν σε διαδικασίες διερεύνησης, αξιοποιώντας το περιεχόμενο, τα εννοιολογικά σχήματα και τις μεθοδολογικές προσεγγίσεις των διδασκόμενων μαθημάτων, ώστε να γίνεται ευκολότερα από τους μαθητές η συσχέτιση πραγματικών καταστάσεων που βιώνουν με ενότητες των μαθημάτων που διδάσκονται. Θεωρείται επίσης ιδιαίτερα σημαντική η πραγματοποίηση μιας κατασκευής που σχετίζεται με το αντικείμενο εργασίας, με σκοπό την ενίσχυση της δημιουργικότητας και της αυτενέργειας των μαθητών. Σε αυτή την περίπτωση συνιστάται η χρήση των σχολικών εργαστηρίων. 

Στις πρώτες συνεδριάσεις του ο Σύλλογος Διδασκόντων συζητά, τροποποιεί και εγκρίνει τον αναγκαίο αριθμό θεμάτων μέσα από τις προτάσεις που κρίνει ως περισσότερο επεξεργασμένες και ενδιαφέρουσες, επιδιώκοντας, μεταξύ άλλων, τη θεματική ποικιλία. Επίσης, ορίζει τους εκπαιδευτικούς που θα υλοποιήσουν καθένα από τα θέματα, προσδιορίζοντας και τις διδακτικές ώρες εκάστου.

Πριν την έναρξη του δευτέρου τετραμήνου προτείνονται και εγκρίνονται εκ νέου διαφορετικά θέματα, κρατώντας ωστόσο πάντοτε την ίδια διαδικασία κατανομής, ώστε κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους στο Λύκειο οι μαθητές να έχουν την ευκαιρία να εμπλακούν σε όσο το δυνατόν περισσότερα διαφορετικής φύσης και στόχευσης θέματα.    

Σε περίπτωση κατά την οποία οι εποπτεύοντες εκπαιδευτικοί διαπιστώσουν ότι κατά τη διερεύνηση κάποιου θέματος του πρώτου τετραμήνου αναδείχθηκαν νέα ερευνητικά ερωτήματα, αφού οι ομάδες ολοκληρώσουν και παραδώσουν την εργασία του πρώτου τετραμήνου, είναι εφικτό μετά από έγκριση του Σχολικού Συμβούλου Παιδαγωγικής Ευθύνης το θέμα να επεκταθεί και στο δεύτερο τετράμηνο, για να διερευνηθούν και τα νέα ερωτήματα που θα αποτελέσουν τη θεματική της εργασίας των τετραμελών ή πενταμελών ομάδων του δευτέρου τετραμήνου.

Σε περίπτωση περισσότερων προτάσεων από αυτές που μπορούν να προσφερθούν, ο σύλλογος διδασκόντων επιλέγει κατά πλειοψηφία τα επικρατέστερα σε ικανοποιητικό αριθμό θεμάτων, ώστε να δημιουργηθούν λειτουργικές ομάδες κοινού ενδιαφέροντος, που δεν θα ξεπερνούν τους 20 μαθητές και δεν θα είναι μικρότερες από 12 μαθητές.

Σε περίπτωση ΕΠΑ.Λ. με λιγότερους από 12 μαθητές στην Α’ Τάξη προσφέρονται ως επιλογές δύο μόνο θέματα και υλοποιείται μόνο ένα, αυτό που πλειοψηφεί με βάση τις προτιμήσεις των μαθητών.

4. Ορισμός Συντονιστή των Ερευνητικών Εργασιών

 Στην ίδια συνεδρία ο Σύλλογος Διδασκόντων ορίζει τον Υποδιευθυντή ή άλλον έμπειρο εκπαιδευτικό της Πληροφορικής ή άλλης ειδικότητας ως Συντονιστή των πραγματοποιούμενων Ερευνητικών Εργασιών, με κύριο ρόλο τον προγραμματισμό χρήσης χώρων, τον κατάλληλο προγραμματισμό για τη βέλτιστη αξιοποίηση των εργαστηρίων πληροφορικής και λοιπών πόρων που διαθέτει η σχολική μονάδα προς διευκόλυνση των ερευνητικών ομάδων. Ο συντονιστής απαλλάσσεται από την υποχρέωση ανάληψης άλλων εξωδιδακτικών καθηκόντων. Για τις πιθανές εκτός σχολείου επισκέψεις των ερευνητικών μαθητικών ομάδων, κατά τις ώρες λειτουργίας του σχολείου, ισχύουν οι σχετικές με τις υπόλοιπες επισκέψεις προϋποθέσεις.

5. Επιλογή Θέματος από τους Μαθητές

Οι μαθητές, αφού ενημερωθούν για τα προτεινόμενα θέματα, με όποιο τρόπο ο Σύλλογος Διδασκόντων κρίνει προσφορότερο, δηλώνουν το θέμα της πρώτης και της δεύτερης προτίμησής τους. Καλό είναι να ενθαρρυνθούν οι μαθητές να δηλώσουν θέματα από το σύνολο των προτεινόμενων θεμάτων  ανάλογα με τα ενδιαφέροντά τους, ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα υπερσυγκέντρωσης σε ορισμένα μόνο θέματα. Ο συντονιστής που έχει ορισθεί από το Σύλλογο Διδασκόντων (βλέπε παραπάνω) φροντίζει, ώστε οι μαθητές των διαφορετικών τμημάτων να ενταχθούν στο τμήμα με το ερευνητικό θέμα της πρώτης τους επιλογής ή το πολύ στο τμήμα της δεύτερης επιλογής τους.

Ενδεικτικά κατά την εφαρμογή των δίωρων ζωνών, μπορεί να ακολουθηθεί η εξής διαδικασία: εάν κάποια εργασία συγκεντρώσει την πρώτη προτίμηση περισσοτέρων από 20 μαθητών τότε οι πλεονάζοντες προσδιορίζονται με κλήρωση και ανακατανέμονται σε εργασία της δεύτερης προτίμησής τους. Αυτοί οι μαθητές το δεύτερο τετράμηνο έχουν προτεραιότητα στην επιλογή της εργασίας με την οποία θέλουν να ασχοληθούν. Εάν κάποιο θέμα συγκεντρώσει το ενδιαφέρον (ως πρώτη επιλογή) αρκετών μαθητών ώστε να δημιουργηθούν δύο τμήματα (δηλαδή 24 μαθητές), για το συγκεκριμένο θέμα επιλέγονται 20 μαθητές με τη διαδικασία της κλήρωσης και οι υπόλοιποι αντιμετωπίζονται ως πλεονάζοντες που πρέπει να ανακατανεμηθούν στα θέματα της δεύτερης επιλογής τους. Τέλος, εάν ορισμένοι μαθητές επιλέξουν θέματα τα οποία δεν θα καταστεί δυνατό να πραγματοποιηθούν λόγω του ορίου του ελάχιστου αριθμού μαθητών (12 μαθητές ανά εργασία), καλούνται να επιλέξουν μεταξύ των θεμάτων στα οποία δεν έχει καλυφθεί ο μέγιστος αριθμός θέσεων. Και σε αυτή την περίπτωση οι εν λόγω μαθητές έχουν προτεραιότητα (και μάλιστα μεγαλύτερη από ότι η προηγούμενη κατηγορία) στην επιλογή θέματος κατά το δεύτερο τετράμηνο. Ωστόσο ο συντονιστής μπορεί να επιλέξει εναλλακτικά σενάρια κατανομής που να ικανοποιούν την αρχή που προ-αναφέρθηκε, δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών να τοποθετηθεί σε θέμα της πρώτης ή της δεύτερης επιλογής της.

Η διαδικασία κατανομής των μαθητών στις ερευνητικές εργασίες θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί το αργότερο μέχρι το τέλος της δεύτερης  εβδομάδας από την έναρξη του διδακτικού έτους και μέχρι το τέλος της πρώτης εβδομάδος του δευτέρου τετραμήνου.

6. Καθιέρωση Ζώνης Ερευνητικών Εργασιών στο Ωρολόγιο Πρόγραμμα

Προτείνεται οι Ερευνητικές Εργασίες να υλοποιούνται σε ζώνη (ίδια μέρα ίδιο δίωρο), ώστε να παρέχεται η δυνατότητα στους μαθητές των τμημάτων μιας τάξης να επιλέγουν ερευνητικό θέμα ασχέτως σε ποιο τμήμα ανήκουν. Έτσι, δημιουργούνται λειτουργικά τμήματα κοινού ενδιαφέροντος με μαθητές που προέρχονται από διαφορετικά τμήματα, που δεν θα ξεπερνούν τους 20 μαθητές, αλλά και δεν θα έχουν λιγότερους από 12 μαθητές, οι οποίοι θα σχηματίσουν τετραμελείς ή το πολύ πενταμελείς ομάδες στο πλαίσιο των οποίων θα διερευνήσουν το θέμα τους. Έτσι, εάν για παράδειγμα ένα Λύκειο έχει 65 μαθητές  στην Α’ τάξη, μπορεί να προτείνει έως πέντε το πολύ θέματα (ένα από κάθε θεματικό κύκλο). Αντίθετα, σε περίπτωση που ο αριθμός των προτεινόμενων θεμάτων δεν επαρκεί, συμπληρώνεται με ανάθεση σε εκπαιδευτικό ή εκπαιδευτικούς οι οποίοι αναλαμβάνουν να διαμορφώσουν σχετική πρόταση.

Σε περίπτωση που η εφαρμογή των ζωνών είναι αδύνατη για πρακτικούς λόγους (π.χ. έλλειψη αιθουσών), μετά την έγκριση του Σχολικού Συμβούλου Παιδαγωγικής Ευθύνης, επιτρέπεται η υλοποίηση των Ερευνητικών Εργασιών στο πλαίσιο των τμημάτων, οπότε ο αριθμός των μαθητών της ερευνητικής ομάδας είναι ο αριθμός των μαθητών του τμήματος.

7. Δημόσια παρουσίαση Ερευνητικών Εργασιών από Μαθητικές Ομάδες

 Όταν ολοκληρωθούν οι Ερευνητικές Εργασίες, στο τέλος του τετραμήνου, οι τετραμελείς μαθητικές ομάδες τις παρουσιάζουν μαζί με το συνοδευτικό τέχνημα σε ειδική εκδήλωση που οργανώνεται  από το σχολείο στη σχολική κοινότητα με τη συμμετοχή εξωτερικών προσκεκλημένων (π.χ. ειδικούς επιστήμονες, φορείς της τοπικής κοινωνίας, κ.λ.π.), όπου τούτο κρίνεται σκόπιμο από τον Σύλλογο Διδασκόντων. Μετά την παρουσίαση του τρόπου εργασίας τους, των αποτελεσμάτων της και του τεχνήματος, είναι δυνατόν να υποβληθούν στα μέλη της ομάδας ερωτήσεις από μαθητές, εκπαιδευτικούς και επισκέπτες. Κατά την ημέρα παρουσίασης των Ερευνητικών Εργασιών μπορεί να γίνει και σχετική έκθεση στο σχολείο στο πλαίσιο των αρχών της αυτο- αξιολόγησης της σχολικής μονάδας για την προβολή στην τοπική κοινότητα του έργου των μαθητών και του σχολείου.

8. Αξιολόγηση Ερευνητικών Εργασιών

Μετά και την παρουσίαση, οι τετραμελείς ή πενταμελείς μαθητικές ομάδες κάθε ερευνητικού θέματος υποβάλλουν προς αξιολόγηση τον ομαδικό φάκελο της Ερευνητικής Εργασίας τους, που περιλαμβάνει (α) ερευνητική έκθεσηγια το θέμα και τα ερευνητικά ερωτήματα που μελέτησαν, τις ερευνητικές διαδικασίες που ακολούθησαν και τα συμπεράσματα της έρευνας, (β) ένα σχετικό με το θέμα και τα συμπεράσματά τους τέχνημα (αφίσα, ιστοσελίδα, βίντεο, πόστερ, φυλλάδιο, κατασκευή, κλπ) και (γ) ό,τι άλλο συμπληρωματικό υλικό σχετικό με την όλη εργασία τους κρίνουν τα μέλη της ερευνητικής ομάδας.

Συγκεκριμένες οδηγίες για την αξιολόγηση παρέχονται στο βιβλίο εκπαιδευτικού «Η Καινοτομία των Ερευνητικών Εργασιών στο Νέο Λύκειο» του Ηλία Γ. Ματσαγγούρα, όπου, εκτός από τις παιδαγωγικές αρχές και τις διδακτικές πρακτικές των Ερευνητικών Εργασιών, αναφέρονται αναλυτικά οι διαδικασίες και τα κριτήρια αξιολόγησης του ερευνητικού έργου κάθε μαθητικής ομάδας σε ό,τι αφορά (α) στην ερευνητική διαδικασία που ακολούθησε η ομάδα, (β) στο περιεχόμενο της ερευνητικής εργασίας, (γ) στη γλώσσα και τη δομή της ερευνητικής έκθεσης και (δ) στον τρόπο της δημόσιας παρουσίασης της ομαδικής εργασίας. Οι τομείς της «ερευνητικής διαδικασίας» και του «περιεχομένου» αξιολογούνται με συντελεστή βαρύτητας 30% ο καθένας, ενώ οι δύο επόμενοι («Γλώσσα/δομή» και «παρουσίαση») με συντελεστή 20% ο καθένας. Το βιβλίο εκπαιδευτικού για τις Ερευνητικές Εργασίες, που είναι διαθέσιμο σε έντυπη και σε ψηφιακή μορφή στην πλατφόρμα του ψηφιακού σχολείου (http://ebooks.edu.gr/2013/classcoursespdf.php?classcode=DSGL-A), αναφέρεται, επίσης, και στα κριτήρια και τις διαδικασίες αξιολόγησης της ατομικής συμβολής κάθε μαθητή στο ομαδικό έργο χωριστά και την ατομική του βαθμολόγηση. Επισημαίνεται και πάλι ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί έγκαιρα το φαινόμενο της υπερβολικής βαθμολόγησης των Ερευνητικών Εργασιών, που προαναφέρθηκε.

Η γενική βαθμολογία του κάθε μαθητή στο μάθημα της «Ερευνητικής Εργασίας» προκύπτει ως ο μέσος όρος της αντίστοιχης βαθμολογίας του στα δυο τετράμηνα.

Σε περίπτωση που κάποιος μαθητής δεν προάγεται στην επόμενη τάξη και δεν έχει προβιβάσιμο βαθμό στην ερευνητική εργασία, (επιλέγεται το θέμα στο οποίο υστέρησε περισσότερο αν ασχολήθηκε με δύο συνολικά κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς)  ο επιβλέπων εκπαιδευτικός του ορίζει τμήματα της ερευνητικής εργασίας που κρίνει ότι πρέπει να επεξεργαστεί εκ νέου. Το Σεπτέμβριο υποβάλλει διορθωμένη την εργασία του μαζί με το προσωπικό του ημερολόγιο και τον ατομικό του φάκελο προς επανα-αξιολόγηση.

9. Ανάρτηση στο Διαδίκτυο των Ερευνητικών Εργασιών

Για ευρύτερη διάχυση των μαθητικών εργασιών, μετά τη δημόσια παρουσίαση τους, αναρτώνται υποχρεωτικά στο διαδίκτυο (στην ιστοσελίδα του σχολείου), αναγράφοντας τα ονόματα (ή τα αρχικά τους) όλων των συντελεστών, μαθητών και επιβλεπόντων εκπαιδευτικών με βάση πάντα τις αρχές της προστασίας των προσωπικών δεδομένων. Μια εργασία μπορεί να συγγραφεί, μερικώς (κατατοπιστική σύνοψη) ή και ολόκληρη στα Αγγλικά.

Την εξειδίκευση και την εφαρμογή των παραπάνω γενικών αρχών στις συνθήκες των δυνατοτήτων και αναγκών της σχολικής μονάδας κάνει ο σύλλογος διδασκόντων, φροντίζοντας πρωτίστως να διασφαλίζονται οι προϋποθέσεις για την ακώλυτη διεξαγωγή και στήριξη των Ερευνητικών Εργασιών.

Οι διδάσκοντες να ενημερωθούν ενυπόγραφα.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.alfavita.gr/

Κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Εξαντλείται η χωρητικότητα του διαδικτύου…

Συγγραφέας: kantonopou στις 18 Αυγούστου 2015

713EEE4C5AA31CD1960508847D835C57

Εξαντλείται η χωρητικότητα του διαδικτύου; Η ερώτηση αυτή μπορεί να ακούγεται άκρως περίεργη, ωστόσο Βρετανοί ερευνητές προειδοποιούν ότι το ενδεχόμενο αυτό ίσως αποτελεί πραγματικότητα.
Κατά τη διάρκεια συνάντησης που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Royal Society του Λονδίνου, ερευνητές διεξήγαγαν συζητήσεις σχετικά με το πρόβλημα χωρητικότητας που ενδεχομένως προκύψει και τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Η συνάντηση αποτέλεσε θέμα των πρωτοσέλιδων των βρετανικών εφημερίδων, οι οποίες έκαναν λόγο για ένα διαδίκτυο το οποίο έχει φτάσει «στα όριά του» και την ενδεχόμενη ανάγκη για μεγαλύτερη χωρητικότητα. Το γεγονός αυτό αποτελεί πραγματικότητα, καθώς η ταχεία ανάπτυξη της κατανάλωσης από τα διαδικτυακά μέσα, όπως το YouTube, δημιουργεί όλο και μεγαλύτερες απαιτήσεις.

Οι ανησυχίες για έλλειψη χωρητικότητας πηγάζουν από μια σκληρή φυσική αλήθεια – υπάρχει ένα όριο στον όγκο των πληροφοριών που μπορούν να «χωρέσουν» σε οποιοδήποτε επικοινωνιακό κανάλι, οπτική ίνα ή καλώδιο χαλκού, αναφέρει σε άρθρο του το περιοδικό New Scientist.

Ο χωρητικότητα των πληροφοριών που μπορούν να μεταφέρουν οι οπτικές ίνες είναι δυνατό να διευρυνθεί με την αύξηση της ισχύς του φωτός που εκπέμπεται μέσω αυτών. Η διαδικασία αυτή μπορεί να ενισχύσει το σήμα κωδικοποίησης, καθιστώντας ευκολότερη την ανάγνωσή του από το άλλο άκρο.
Ερευνητές έχουν αφιερώσει δεκαετίες προσπαθώντας να βρουν τρόπους για την ενίσχυση των σημάτων αυξάνοντας την χωρητικότητα των ήδη τοποθετημένων οπτικών ινών, ώστε να συμβαδίζουν με την αυξανόμενη κυκλοφορία στο διαδίκτυο.

Ωστόσο, το εγχείρημα αυτό έχει φτάσει σε αδιέξοδο. Εάν αυξηθεί η ισχύς πέραν ενός ορισμένου ορίου, οι ίνες «εμποτίζονται» με φως με αποτέλεσμα το σήμα να υποβαθμίζεται. Το όριο αυτό σημαίνει ότι οι ίνες, όπως τις χρησιμοποιούμε στην παρούσα φάση, πλησιάζουν στο έσχατο των δυνατοτήτων τους.
«Δεν είναι δυνατό να υπάρχει απεριόριστη χωρητικότητα στις ίνες», δήλωσε ο ‘Αντριου Έλις του βρετανικού Πανεπιστημίου ‘Αστον του Μπέρμινγκχαμ, ο οποίος οργάνωσε και τη συνάντηση των ερευνητών.

Επιστήμονες διεξάγουν έρευνες σε νέα είδη οπτικών ινών, οι οποίες περιέχουν πολλαπλούς πυρήνες για τη μεταφορά των δεδομένων. Η κατασκευή των οπτικών αυτών ινών είναι δυσκολότερη σε σχέση με τις συμβατικές, επειδή οι πυρήνες είναι ιδιαίτερα μικροί σε μέγεθος και πρέπει να διατηρούν το σχήμα τους καθ’ όλο το μήκος του καλωδίου. Ωστόσο, παρέχουν τη δυνατότητα μεταφοράς μεγαλύτερου όγκου δεδομένων.

Μέθοδοι όπως αυτή θα αποτελέσουν το κλειδί για την επίλυση του ζητήματος.

«Δεν βλέπω μια κρίση του Ίντερνετ», δήλωσε στο περιοδικό ο ‘Αντριου Λορντ, της βρετανικής εταιρείας τηλεπικοινωνιών BT. «Έχω μεγάλη πίστη στην εφευρετικότητα των ανθρώπων για την παράδοση των αγαθών», πρόσθεσε ο ίδιος.

 skai.gr

Κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Από «ψηφιακή αμνησία» πάσχουν οι χρήστες smartphone

Συγγραφέας: kantonopou στις 18 Αυγούστου 2015

be3c42f28a70f20c08c02568ecc25ed6_XL

Το «Google Effect», η επίδραση δηλαδή που έχει στη μνήμη μας η δυνατότητα να βρίσκουμε πληροφορίες στο Διαδίκτυο, έχει επεκταθεί και φτάνει πλέον και στις σημαντικές πληροφορίες προσωπικού χαρακτήρα, αλλά και στις φορητές συσκευές, σύμφωνα με νέα έρευνα της Kaspersky Lab.

Όπως αναφέρει το in.gr, η μελέτη αποκαλύπτει ότι οι περισσότεροι «διασυνδεδεμένοι καταναλωτές» στην Ευρώπη δεν μπορούν να ανακαλέσουν στη μνήμη τους σημαντικούς τηλεφωνικών αριθμών, όπως εκείνοι των παιδιών τους (53%), των σχολείων των παιδιών τους (90%) και του χώρου εργασίας τους (51%). Επιπλέον, περίπου το ένα τρίτο δεν μπορούσε να θυμηθεί τον αριθμό του/της συντρόφου του, ενώ τέσσερις στους δέκα δήλωσαν ότι είχαν ξεχάσει τον τηλεφωνικό αριθμό του σπιτιού τους κατά την ηλικία των 10-15 ετών.

Σχεδόν οι μισοί (43%) από τους νεότερους καταναλωτές που συμμετείχαν στην έρευνα (16-24 ετών) δηλώνουν ότι στο smartphone τους βρίσκονται αποθηκευμένα σχεδόν όλα όσα χρειάζεται να ξέρουν ή να θυμηθούν.

Η Kaspersky Lab αποκαλεί αυτό το φαινόμενο ως «Ψηφιακή Αμνησία», ώστε να περιγράψει το γεγονός ότι κάποιος ξεχνά πληροφορίες γιατί εμπιστεύεται μια ψηφιακή συσκευή για να τις αποθηκεύει και να τις θυμάται για λογαριασμό του. Δεν τις προστατεύει όμως επαρκώς, επιμένει η εταιρεία που αναπτύσσει σχετικό λογισμικό.

 thestival.gr

Κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ – (Διήγημα – Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη )

Συγγραφέας: kantonopou στις 27 Ιουνίου 2015

-Δὲ μ᾿ λὲς Σαραφιανέ, τί κάνουν ἐκεῖνα τὰ μ᾿λάρια τ᾿ Γιάννη τ᾿ Ἀργαστιώτη;

Τὴν ἐρώτησιν αὐτὴν ἀπηύθυνε περιοδικῶς ὁ Γιάννης ὁ Λιοσαῖος εἰς τὸν Σαραφιανόν, τὸν φαιδρὸν καὶ ἀνοικτόκαρδον καταστηματάρχην τοῦ ὡραίου, σχεδὸν ἐξοχικοῦ μαγαζιοῦ, τοῦ γερω-Θωμαδάκη. Ὁ γέρων ἦτο πατὴρ τοῦ Σαραφιανοῦ καὶ ὡς μαγαζὶ ἐχρησίμευεν ὅλον σχεδὸν τὸ ὑπόγειον τῆς εὐρυχώρου οἰκίας, συνεχομένης μὲ μέγα κῆπον καὶ αὐλήν, παρὰ τὴν ἐσχατιὰν τοῦ χωρίου, καὶ ἐχούσης πρὸ αὐτῆς μικρὰν πλατεῖαν μὲ δύο τεραστίας πλατυφύλλους μορέας.
Ὁ Σαραφιανὸς ἐπροσπάθει μὲ διαφόρους τρόπους νὰ διασκεδάζῃ τὰς περιοδικὰς ταύτας νοσταλγίας τοῦ μπαρμπα-Γιάννη τοῦ Λιοσαίου. Τοῦ προσέφερε τσιγάρον μὲ καπνὸν καὶ μὲ ὀλίγην μπαρούτην – ὅσον διὰ νὰ γείνῃ ἀκίνδυνος μικρὰ ἔκρηξις, ἱκανὴ νὰ τσιροφλίσῃ τὰς τρίχας τοῦ μύστακος· τὸν ἐφίλευε τουρσὶ ἀπὸ ἀκρόδρυα «πιμπιράμφον» (τσιτσίραβλα), στυφὰ καὶ εὐώδη ὑπόξινα, τὸν ἐκέρνα ἐντόπιον ῥακί, καὶ τοῦ ἔβαζε κρασί, ὅσον ἥρκει διὰ νὰ κάμῃ κέφι ὁ μπαρμπα-Γιάννης. Διότι εὐκόλως ἔπαιρνε φωτιά. Μὲ δύο ποτήρια ἦταν ἱκανὸς νὰ φουσκώσῃ τὴν γκάϊδα καὶ ν᾿ἀρχίσῃ νὰ χορεύῃ ὁλομόναχος τὸν βουκολικόν, ὑποκάτω ἀπὸ τὰς ὁλοπράσινας μορέας, κατέμπροσθεν τοῦ μαγαζίου.

Εἶνε ἀληθὲς ὅτι, ὅσον εὔκολα εὐθυμοῦσε, τόσον γρήγορα ἐχόλιαζε. Μέσα εἰς τὴν ὁλοφούσκωτην γκάϊδαν ἔπλεεν ἡ εὐθυμία, εἰς τὸν πάτον τῆς γκάϊδας, ἀντηχούσης μὲ γογγυσμό, ἡ δυσθυμία ἐφώλευεν. Εἰς ὅλην τὴν ζωήν του σχεδόν, ἄλλο ἐπάγγελμα δὲν εἶχεν, εἰμὴ νὰ εἶνε παραγυιὸς – κοπέλλι – τοῦ Γιάννη τοῦ Ἀργαστιώτη, τοῦ μυλωνᾶ. Ἀλλὰ διὰ τὴν ἀκρίβειαν, παραπάνω ἀπὸ 15 φορὲς ὑπῆρξε παραγυιός του, καὶ παραπάνω ἀπὸ 15 φορὲς τοῦ ἔφευγε μέσ᾿ στὴ μέση καὶ τὸν ἄφηνε μάρμαρο. Ἦτο στραβόξυλον. Εἰς τὸ γόνα τὸ ἔτρωγε τὸ ψωμί.

Εἰς τὴν ἐλαχίστην ἀφορμὴν ἐθύμωνεν, ἐγκατέλειπε τὴν ἐργασίαν κι᾿ ἔφευγεν.

Ἦτο αὐτὸς 15 χρόνια γεροντότερος ἀπὸ τὸν ἀφεντικό του, νέον ἄνθρωπον καὶ πατέρα τέκνων· αὐτὸς ἦταν ἄγαμος, ἀπόκληρος, ἀκτήμων. Δὲν εἶχε «στὸν ἥλιο μοίρα».

Τότε, ἀφοῦ τὸ δαιμόνιον τῆς μελαγχολίας ἐξεθύμαινε κάπως, μετὰ μίαν ἢ δύο ἡμέρας ἐπέρνα ἀπὸ τὸ μαγαζὶ τοῦ Σαραφιανοῦ καὶ μὲ θλιβερὸν τόνον τὸν ἠρώτα:

– Δὲ μ᾿ λές, τί κάνουν ἐκεῖνα τὰ μ᾿λάρια τ᾿ Γιάννη τ᾿ Ἀργαστιώτη;

***

Βεβαίως τὰ ἐπονοῦσεν ὁ μπαρμπα-Γιάννης τὰ μουλάρια ἐκεῖνα. Κι᾿ ἐκεῖνα τὸν ἐγνώριζαν καὶ τὸν ἐκτιμοῦσαν πολύ. Ἦσαν ὁ Ἀράπης, ἓν ἀλογάκι μαῦρον, πολὺ τρελλόν, καὶ τὸ ὁποῖον δὲν ἐδέχετο ἄλλον ἄνθρωπον πλησίον του, εἰμὴ τὸν ἀφέντην καὶ τὸν Λιοσαῖον. Ἡ Μούλα μεγαλόσωμος, ῥωμαλέα μὲ κοκκινωπὸν τρίχωμα, καὶ τὸ Μελαψί, τὸ χαϊδευμένον τῆς κυρᾶς του. Ὅλα ἦσαν πολυβασανισμένα ἀπὸ τὴν βαρεῖαν καὶ μονότονον ἐργασίαν τοῦ ἀλογομύλου καὶ ἦσαν νευροπαθῆ καὶ ὀξύχολα, ὅσον καὶ ὁ Γιάννης ὁ Λιοσαῖος.

***

Μίαν χρονιάν, τὰς ἡμέρας τοῦ Πάσχα, καὶ πάλιν ὁ Γιάννης εἶχε δραπετεύσει ἀπὸ τὸν μύλον. Ὁ Σαραφιανὸς τοῦ ἔλεγε:

– Δὲν κάθησες τουλάχιστον νὰ φᾶς τ᾿ ἀρνί;

– Δὲν μὲ μέλλει γιὰ τ᾿ ἀρνί, ἀπήντησεν ὁ Λιοσαῖος. Λυπᾶμαι ἐκεῖνα τὰ ζά…

Τὴν Δευτέραν καὶ Τρίτην τοῦ Πάσχα, ἀκόμη καὶ τὴν Παρασκευὴν τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, ὁπότε γίνεται φαιδροτάτη πανήγυρις, καὶ τὴν Κυριακὴν τοῦ Θωμᾶ, ὅτε ἡ ἐκκλησία ψάλλει· «Σήμερον ἔαρ μυρίζει καὶ καινὴ κτίσις χορεύει», ὁ Γιάννης ὁ Λιοσαῖος ἐχόρευε κι᾿ ἐπήδα μὲ τὴν γκάϊδά του, ἔξωθεν τοῦ μαγαζίου τοῦ Θωμαδάκη, ὑπὸ τὸ πυκνὸν τῶν μορεῶν φύλλωμα. Καὶ τὴν ἡμέραν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου – «ἀνέτειλε τὸ ἔαρ δεῦτε εὐωχηθῶμεν…» – εἶχε γίνει μεγάλη σύναξις, ὑπὸ τὰ πελώρια δένδρα, ἀνδρῶν καὶ παιδίων καὶ μικρῶν κορασίων, διὰ ν᾿ ἀπολαύσουν τὸ θέαμα τῶν αἰπολικῶν χορῶν τοῦ Γιάννη καὶ ὀλίγων ἄλλων ἀγροδιαίτων νέων καὶ πανηγυριστῶν, κατελθόντων τὴν δείλην ἀπὸ τὸ βουνόν, ὅπου εἶχεν ἑορτασθῆ εἰς τὸ ἐξωκκλήσιόν του ὁ Ἅγιος.

Ὁ Λιοσαῖος ὅλος ἔνθους, ἐφύσα δαιμονιωδῶς τὸν βαρύαυλον, ἐκβάλλων διατόρους βαρεῖς ἤχους κι᾿ ἐγούρλωνε ἐκστατικὰ τὰ ὄμματα, αἱ παρειαί του καὶ τὸ στόμα του εἶχαν γίνει ἕνα μὲ τὴν γκάϊδαν. Ἔψαυε μὲ τὴν πλάτην του τὸν κορμὸν τοῦ δένδρου, ἀντεστήλωνε τὸν ἕνα του πόδα, ἔκαμπτε τὸν ἄλλον, κι᾿ ἐπάλλετο ὅλος, σύμφωνα μὲ τὸν ῥυθμὸν τοῦ μέλους, συνοδεύων τὸν εὔθυμον πηδηκτὸν χορὸν τῶν νεαρῶν σατυρίσκων τοῦ βουνοῦ:

Τῆς μικρῆς ξανθῆς τα νάζια
μὤβαλαν πολλὰ μαράζια.
Στὸ βουνό, στὸ μετερίζι,
σκύβ᾿ ἡ Ἀθοῦσα βοτανίζει,
κι᾿ ἡ ποδιά της ἀνεμίζει…

Τὰ παιδιά, οἱ θεαταὶ τῆς ψυχαγωγίας αὐτῆς ἐπευφήμουν, ἄλλα μὲ παιδικὴν εἰρωνίαν καὶ ἄλλα μὲ ἀφελῆ θαυμασμὸν τὸν χορὸν καὶ τὴν μουσικὴν ταύτην. Ὁ Σαραφιανὸς ἔφερνε γύρους ἀνάμεσα εἰς τὸν χορὸν καὶ τὸν ὅμιλον, ἔδιδε κέρματα εἰς τοὺς χορευτὰς κι᾿ ἔρριχνε πειράγματα εἰς τὸν Λιοσαῖον.

– Ὤμορφα, ὤμορφα Γιάννη· κύτταξε μὴ σκάσῃ ἡ γκάϊδα καὶ τότε τί θὰ γίνουμε!

Αἴφνης, τὴν ὥραν τῆς δύσεως τοῦ ἡλίου, μακρυνὸς θόρυβος ἀκούεται. Φαιδρὰ ᾄσματα, τῶν ὁποίων ἡ ἠχὼ ἤρχετο ἔξωθεν ἀπὸ τὰ λειβάδια, πλησιάζουσα ὁλονέν, ἄλλη πολυάριθμος παρέα, κατέρχεται ἀπὸ τὸ βουνόν, ἐπιστρέφουσα ἀπὸ τὴν πανήγυριν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου. Οἱ νέοι οἱ ἀποτελοῦντες αὐτὴν ἄλλοι πεζοί, ἄλλοι ὀχούμενοι ἐπὶ ὀναρίων, φαιδροί, στεφανωμένοι μὲ ρόδα καὶ μὲ παπαροῦνες, μὲ κλάδους πλατάνων καὶ μὲ φτέρες, πλησιάζουν εἰς τὰς δύο μορέας, χαιρετίζουν, καὶ ἄλλοι κάθηνται εἰς τοὺς σανιδένιους πάγκους, ἄλλοι μὲ ἐλεύθερον τρόπον πιάνονται εἰς τὸν ἴδιον χορόν, τῆς παρέας τοῦ Γιάννη τοῦ Λιοσαίου.

Ὁ εἷς τούτων βιάζει μὲ θάρρος τὸν Γιάννη νὰ πιασθῇ ὁ ἴδιος εἰς τὸν χορόν, χωρὶς ν᾿ ἀφίσῃ τὴν γκάϊδαν, καὶ μὲ τὴν δεξιὰν χεῖρα νὰ κρατῇ τὸ ὄργανόν του, μὲ τὴν ἀριστερὰν νὰ κρατῆται ἀπὸ τὴν χεῖρα τοῦ ἰδίου, ὅστις ἐτάχθη αὐτὸς δεύτερος, καὶ νὰ τὸν «βγάλῃ στὸν κάβο» ἤτοι νὰ σύρῃ τὸν χορόν.

Ὁ Γιάννης γελῶν, ἐφιλοτιμήθη ν᾿ ἀνταποκριθῇ εἰς τὴν ἰδιοτροπίαν τοῦ εὐθύμου νέου, κι ἐπροσπάθει ὅπως ἠδύνατο νὰ φυσᾷ τὴν γκάϊδα καὶ νὰ χορεύῃ ἅμα.

Ἀλλὰ μόλις ἔκαμε δύο γύρους, εἷς ἄλλος ἀπὸ τοὺς πανηγυριστάς, τοὺς νεωστὶ ἐλθόντας, ὅστις δὲν ἔλαβε μέρος εἰς τὸν χορόν, ἐπλησίασεν τὸν Λιοσαῖον καὶ τοῦ ὡμίλησε μὲ σιγανὴν φωνήν.

***

Αἴφνης ὁ Γιάννης, ἀφήσας τὴν χεῖρα τοῦ χορευτοῦ, πετὰ τὴν γκάϊδαν κάτω, τρέχει καὶ γίνεται ἄφαντος κατὰ τὰ λειβάδια. Οἱ παρεστῶτες πρὸς στιγμὴν ἔμεινον ἄφωνοι ἀπὸ τὴν ἔκπληξιν.

***

Τί εἶχε συμβεῖ;

– Τί τοῦ εἶπες Γιώργη; εἶπεν ἐκεῖνος ἐκ τῶν πανηγυριστῶν, ὅστις εἶχε βιάσει τὸν Λιοσαῖον νὰ πιασθῇ εἰς τὸν χορόν, πρὸς τὸν ἄλλον, τὸν ὁμιλήσαντα εἰς τὸ οὖς τοῦ Γιάννη.

– Τοῦ εἶπα τί ἐμάθαμε στὸν δρόμο.

– Καὶ τί σ᾿ ἔμελλε;… Νά τώρα μᾶς χάλασες τὴν διασκέδασι.

– Ἡμεῖς εἴδαμε καὶ πάθαμε νὰ τὸν βάλουμε στὸ καντίνι, εἶπε γελῶν ὁ Σαραφιανός. Εἶτα ἐπέφερε:

– Μὰ τί τρέχει;

***

Κατ᾿ ἐκείνην τὴν στιγμὴν ὁ Γιάννης ὁ Λιοσαῖος εἶχε διατρέξει τὰ λειβάδια, τὸν πρώτον κάμπον ἔξω του χωριοῦ, ἔφθασεν εἰς τὰ Βουρλίδια, τὴν κοιλάδα, τρέχων τὸ ρέμμα-ρέμμα, καὶ ἤρχισε νὰ τρέχῃ εἰς τὸ βουνὸν τὸν ἀνήφορον. Ὅταν ἔφθασε εἰς τὰ μέρη ἐκεῖνα, τὰ λίαν γνωστὰ εἰς αὐτόν, ἤρχισε νὰ συρίζῃ ἓν σύριγμα τὸ ὁποῖον ἐφαίνετο νὰ ἀπευθύνεται εἰς κάποιον ζῶν πλάσμα.

Εἶτα μετὰ τὸ σύριγμα ἐφώναζε:

– Μούλα! ἔ, μούλα! σ σ σ σ σ, ἔ, Μούλα!

Μικρὸν παραπονετικὸν χρεμέτισμα ἀπήντησεν εἰς τὴν πρόσκλησιν ταύτην. Ὁ Γιάννης ἔτρεξε, καὶ μετ᾿ ὀλίγον ἐντὸς μικρᾶς χαράδρας εὗρε δύο ζῷα, τὰ ὁποῖα ἐφαίνοντο ὅτι ἀρτίως εἶχαν σταματήσει, ὕστερ᾿ ἀπὸ βιαστικὸν περπάτημα. Ἦσαν κάθιδρα καὶ ἀσθμαίνοντα.

Ἐδέχθησαν τὸν Γιάννη μετὰ προφανοῦς χαρᾶς, τείναντα τὰς κεφαλὰς καὶ τοὺς λαιμούς των εἰς θωπείαν.

Ἦσαν ἡ Μούλα καὶ τὸ Μελαψί, καὶ τὰ δύο ἐκ τῶν ζῴων τοῦ ἀλογομύλου.

***

Ἰδοὺ τί εἶχεν εἰπεῖ ὁ Γιώργης εἰς τὸν Λιοσαῖον.

– Τί κάθεσαι Γιάννη; Ἡ Μούλα ἐπηλάλησε… Ἔρριξε μιὰ γυναῖκα κάτω.

Ὁ Γιάννης δὲν ἐζήτησε πλατυτέραν ἐξήγησιν, ἤξευρεν ὅτι ὁ Γιάννης ὁ Ἀργαστιώτης μ᾿ ὅλην τὴν οἰκογένειάν του, καὶ μὲ τὰ τρία μουλάρια του, ἦτο πρῶτος εἰς ὅλα τα πανηγύρια καὶ πόσῳ μᾶλλον δὲν θὰ ἐπήγαινεν εἰς τὸν Ἅϊ-Γιώργη, τοῦ λεβέντη καὶ καβαλλάρη τὴν ἑορτήν; Ἠννόησε λοιπὸν ὅτι ἡ Μούλα ἀναγκασθεῖσα νὰ δεχθῇ ἀκουσίως βάρος ἀνθρώπων εἶχε ρίξει τὸ φορτίον της καὶ εἶχεν ἀποσκιρτήσει.

Δὲν τὸν ἔμελλε τὸν Γιάννη διὰ τὸ ἀνθρώπινον φορτίον, τὸ ὁποῖον εἶχε ἀποῤῥίψει μὲ μικρὸν ἄλλως κίνδυνον τὸ ζῷον, τὸν ἔμελλε διὰ τὴν Μούλαν, διὰ τὸν Ἀράπη καὶ τὸ Μελαψί.

Γι᾿ αὐτὸ ἔτρεξε, ἔφθασε καὶ ὡδήγησε εἰς τὸν σταῦλον τῶν τὰ ζῷα. Ἀπὸ τότε ὁ Γιάννης ἐπανῆλθε εἰς τὸν ἀλογόμυλον.

Κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Σύντομος “ἰατρικός” ὁδηγός γιά τό ἄγχος

Συγγραφέας: kantonopou στις 16 Μαΐου 2015

Ἄγχος: Ὅλοι μιλοῦν γι’ αὐτό σήμερα, ἀκόμη καί τά μικρά παιδιά. Ἄς προσπαθήσουμε νά τό γνωρίσουμε καλύτερα.
Εὐδαιμονιστικό ἄγχος: Ἀποτέλεσμα τοῦ καταναλωτισμοῦ. Σᾶς τό καλλιεργεῖ ἡ διαφήμιση χωρίς κἄν νά τό ἀντιλαμβάνεστε. Δημιουργεῖ τεχνητές ἀνάγκες καί πρότυπα κατανάλωσης μέ ἀτομιστικό τρόπο ἀλλά μέ πρόσχημα τήν (ὑπεράνω ὅλων γιά τόν ἕλληνα) οἰκογένεια. Ὑποσυνείδητα καλλιεργεῖται ἀπό τήν ἰδέα “γιατί νά μήν εἶμαι ἐγώ ὁ Θεός;” Τυπικό προφίλ: ἄνδρας πού ἔχει ἀρχίσει νά ἀνεβαίνη οἰκονομικά καί στόν ὁποῖο ἔχει ἀρχίσει ἡ κρίση τῆς μέσης ἡλικίας.
Ἀνταγωνιστικό ἄγχος: Ἕνα ἰδιότυπο εἶδος καταναλωτισμοῦ· καταναλώνουμε δόξα καί δύναμη. Πῶς θά ξεπεράσουμε τόν ἄλλο, πῶς θά φθάσουμε ψηλότερα, πῶς θά ἀσκήσουμε ἐξουσία. Μερικές φορές δέν εἶναι συνειδητό, κυρίως ὅταν ἡ ἐπιτυχία δέν ἔχει ἁπτά ἀποτελέσματα ἀλλά ἁπλῶς ἱκανοποιεῖ ψυχολογικές μας ἀνάγκες. Ἴδιο ὑποσυνείδητο ἐρώτημα μέ τό προηγούμενο. Πραγματική ἐπιδημία στούς ἐλεύθερους ἐπαγγελματίες, στά στελέχη ἑταιρειῶν καί στόν κλῆρο.
-Ἄγχος ὀλιγοπιστίας: Παίζεται ἡ ἐμπιστοσύνη μας πρός τόν Θεό στήν πράξη (ἀπό λόγια πᾶμε ὅλοι θαυμάσια). Γιά νά μήν ἀποκαλύπτεται ἡ ὀλιγοπιστία μας συνήθως, μέ μηχανισμούς ἄμυνας, ἐπικαλούμαστε ἐπιχειρήματα πού εὐδοκιμοῦν στό εὐδαιμονιστικό ἤ στό παθολογικό ἄγχος. Περισσότερο ἐπιρρεπεῖς οἱ γυναῖκες (οἱ ὁποῖες πιέζουν στή συνέχεια τούς συζύγους).
-Παθολογικό ἄγχος: Κι ἐδῶ οἱ γυναῖκες ὑπερτεροῦν, μόνο πού ἐνεργοῦν ὡς μαμάδες καί νοικοκυρές. Περιέχει ὑπερπροστασία, ψυχαναγκασμούς, ἀνασφάλεια, φοβίες καί ἄλλα εὐγενῆ συναισθήματα. Τό συγχωροχάρτι συνήθως ἐκδίδεται λόγῳ “τῆς ἀνωριμότητος τοῦ παιδιοῦ”, “τῶν πολλῶν κινδύνων τῆς σύγχρονης κοινωνίας”, “τῆς ἀνάγκης νά γίνουν ὅλα σωστά” καί ἄλλων πασίγνωστων δικαιολογιῶν.
-Κοινωνικό ἄγχος: Συνεχής ἐνασχόληση μέ τό τί θά ποῦν οἱ ἄλλοι γιά μᾶς, πῶς θά κρίνουν τίς ἀπόψεις μας ἤ τό χτένισμά μας ἤ τά κιλά μας ἤ τό ντύσιμό μας ἤ τή μόρφωσή μας ἤ τό χιοῦμορ μας ἤ…ἤ… (Ὁ κατάλογος δέν ἔχει τέλος). Ἰδιότυπη μορφή ἐγωισμοῦ πού συχνά κρύβει ἀπωθημένη ἐπιθετικότητα, τῆς ὁποίας φοβόμαστε τίς συνέπειες καί γι’αὐτό γινόμαστε τό ἀντίθετο: μειονεκτικοί. Στήν κοσμική ὁρολογία γνωστό ὡς σύμπλεγμα κατωτερότητος ἤ χαμηλή αὐτοεκτίμηση. Στήν πνευματική ὁρολογία γνωστό ὡς ἔλλειψη ἁπλότητος καί ἀπουσία τῆς αἰσθήσεως ὅτι ὁ Θεός μᾶς ἀγαπᾶ.
-Ἄγχος ἀπό τόν σύγχρονο ρυθμό ζωῆς: Γιά παράδειγμα, κατά τήν πρωινή διαδρομή πρός τήν δουλειά μήπως ἀργήσετε. Συνήθης καί καλοήθης μορφή, μόνο πού φθείρει ἀρκετά. Ἐξετάστε μήπως ἀνήκετε στήν περίπτωση πού ἀναφέρει ὁ γέροντας Παΐσιος ὅτι πρέπει νά ἁπλοποιήσουμε τή ζωή μας, δηλαδή μήπως ὑποκρύπτεται εὐδαιμονιστικό ἤ ἀνταγωνιστικό ἄγχος. Ἄν ὄχι, ἡ θεραπεία εἶναι πρακτική: π.χ. ξεκινῆστε νωρίτερα τό πρωί καί ὀργανωθῆτε καλύτερα.
-Ἐνοχικό ἄγχος: Ὅταν οἱ ἐνοχές εἶναι ὑπερβολικές καί παθολογικές κοιτάξτε τήν ἑπόμενη κατηγορία καί φροντίστε πάσῃ θυσίᾳ νά ἀλλάξετε τήν ἰδιωτική σας θεολογία· ἐπίσης φροντίστε νά μή χάνετε τά προσωπικά σας ὅρια μέσῳ τῆς ἐνοχοποίησης πού σᾶς ἀσκοῦν ἄλλοι. Ὅταν πρόκειται γιά πραγματικές ἐνοχές, γιά κάτι πού κάνατε καί τό ξεχάσατε, τότε παραμένει λεπτό καί συχνά ἄγνωστο, ὁπότε παίρνει καί ἄλλες μορφές. Θέλει προσοχή καί ἐγρήγορση γιά νά βρεθῆ ἡ ἄκρη. Μονόδρομος: μετάνοια καί ἐξομολόγηση.
Ἄγχος κατά τήν ἐξομολόγηση: Εἰδικό σύνδρομο πού χαρακτηρίζει ὅσους ἐνδιαφέρονται διακαῶς γιά νά διατηρήσουν καλή εἰκόνα τοῦ ἑαυτοῦ τους, καθώς καί ὅσους ἐθήτευσαν σέ ἐκκλησιαστικούς χώρους πού τούς ἔκαμαν τελειοθηρικούς ἤ τούς ἀπειλοῦν μέ τρομοκράτη Θεό. Δύσκολη ἡ θεραπεία του ἀλλά ὄχι ἀκατόρθωτη.
-Ὑπαρξιακό ἄγχος: Τό εὐγενέστερο εἶδος ἄγχους. Δείχνει εἰλικρίνεια καί μή φιμωμένη συνείδηση. Πολλές φορές ἐμφανίζεται μέ τήν μορφή ἄλλων εἰδῶν (εὐδαιμονιστικό, ἀνταγωνιστικό, παθολογικό). Σά νά σᾶς λέη: “ξύπνα, ἀλλοῦ εἶναι τό πρόβλημα!” Προσοχή: ἄλλους τούς ὁδήγησε στά ναρκωτικά καί στόν ἀλκοολισμό, ἄλλους στό σέξ καί στό AIDS. Ἄν δέν σᾶς διαλύση θά σᾶς ὁδηγήση στόν Θεό. Γιά νά γίνη αὐτό ἀπαιτεῖται θάρρος, ἐντιμότητα καί ταπείνωση.
Συμπέρασμα: Τό ἄγχος βλάπτει σοβαρά τήν ὑγεία. Συχνά τή σωματική, συχνότερα τήν ψυχολογική, πάντοτε τήν πνευματική ὑγεία. Μοιάζει ὅμως μέ τόν πόνο: εἶναι δυσάρεστος ἀλλά μᾶς κατευθύνει νά κάνουμε κάτι γιά τό πρόβλημα πού βρίσκεται ἀπό κάτω.

Κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Παθαίνουμε κατάθλιψη λόγω υπερβολικής χρήσης του Facebook;

Συγγραφέας: kantonopou στις 18 Απριλίου 2015

Αμερικανοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο υπερβολικός χρόνος που περνάει κανείς… στο Facebook συγκρίνοντας τον εαυτό του με τους άλλους σχετίζεται με τα συμπτώματα κατάθλιψης.
Καθημερινά περίπου 900 εκατομμύρια άνθρωποι «μπαίνουν» στο Facebook για να συνδεθούν με φίλους τους, διαδικτυακούς και μη. Όμως κάποιοι περνούν περισσότερο χρόνο on line συγκρίνοντας τον εαυτό τους με άλλους και λιγότερο για κοινωνική δικτύωση. Τώρα, νέα έρευνα συσχετίζει την συμπεριφορά αυτή –σε συνδυασμό με την… κατάχρηση των social media– με την εκδήλωση καταθλιπτικών συμπτωμάτων, μοναξιάς και απομόνωσης…
Όπως υποστηρίζουν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Τέξας στην επιθεώρηση Journal of Social and Clinical Psychology, η κοινωνιολογική σύγκριση με άλλους μέσω του Facebook μπορεί να επηρεάσει την ψυχολογική υγεία. Δεν είναι το μέσον κοινωνικής δικτύωσης αυτό καθ’ εαυτό που προκαλεί κατάθλιψη, εξηγούν, αλλά τα συμπτώματα κατάθλιψης, ο υπερβολικός χρόνος on line και η σύγκριση με άλλα άτομα φαίνεται ότι πάνε… χέρι-χέρι. Η ιδέα της κοινωνικής σύγκρισης, ότι δηλαδή όλοι νιώθουμε ανάγκη να αξιολογούμε τους εαυτούς μας έναντι των άλλων, δεν είναι καινούργια –για την ακρίβεια διατυπώθηκε από τον ψυχολόγο Λέον Φέστινγκερ την δεκαετία του ’50. Ανέκαθεν γινόταν, αλλά γινόταν μέσω μιας διά ζώσης διαδραστικής διαδικασίας, πρόσωπο με πρόσωπο. Αυτό ήλθε να αλλάξει η διαδικτυακή «κοινωνική δικτύωση» μέσω μιας οθόνης κι έτσι η κοινωνιολογική σύγκριση γίνεται on line.
Το πρόβλημα, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι ότι στο Facebook οι άνθρωποι τείνουν να «ποστάρουν» συνήθως θετικά πράγματα για τους εαυτούς τους, δημιουργώντας σε άλλους την παραμορφωτική εικόνα ότι όλα πάνε καλά γι’ αυτούς στην ζωή τους. Και το πρόβλημα γίνεται… κρίση από την στιγμή που κάποιοι, συγκρίνοντας τους εαυτούς τους με τους «τέλειους» διαδικτυακούς φίλους, θεωρούν ότι βρίσκονται σε υποδεέστερη θέση.
Έτσι, αισθάνονται πολύ χειρότερα απ’ ότι αν συνέβαινε το ίδιο πρόσωπο με πρόσωπο όπου η δυνατότητα συζήτησης ασκεί έναν έλεγχο στην κατάσταση, επισημαίνουν ψυχολόγοι. «Ο κίνδυνος είναι ότι το Fb συχνά μας δίνει πληροφορίες για τους φίλους μας στις οποίες δεν θα έπρεπε κανονικά να έχουμε πρόσβαση. Κι αυτό δίνει περισσότερες ευκαιρίες να συγκριθούμε κοινωνικά» λένε χαρακτηριστικά.

Κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Δώδεκα τρόποι για να μειώσετε τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου

Συγγραφέας: kantonopou στις 6 Φεβρουαρίου 2015

Υπολογίζεται ότι σήμερα από 8,2 εκατομμύρια άνθρωποι χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους από καρκίνο παγκοσμίως, εκ των οποίων τα 4 εκατομμύρια είναι πρόωροι θάνατοι ατόμων ηλικίας μεταξύ 30 και 69 ετών.
Σύμφωνα με τους ογκολόγους, οι υγιεινές επιλογές είναι το κλειδί για να επιτευχθεί ο στόχος της παγκόσμιας μείωσης των πρόωρων θανάτων από χρόνιες μη μεταδοτικές ασθένειες κατά 25% μέχρι το 2025.

12 τρόποι για να μειώσετε τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου:

1- Μην καπνίζετε. Αποφεύγετε οποιαδήποτε μορφή καπνού.
2- Κάντε το σπίτι σας χώρο ελεύθερο καπνού. Υποστηρίξτε τις πρακτικές απαγόρευσης του καπνίσματος στο χώρο εργασίας σας.
3- Δραστηριοποιηθείτε για να αποκτήσετε και να διατηρήσετε ένα υγιές σωματικό βάρος.
4- Επιδιώξτε να είστε σωματικά δραστήριοι στην καθημερινή ζωή σας. Περιορίστε το χρόνο που περνάτε καθιστοί.
5- Ακολουθείστε μια υγιεινή διατροφή:
• Τρώτε άφθονα δημητριακά ολικής αλέσεως, όσπρια, λαχανικά και φρούτα.
• Περιορίστε τα τρόφιμα με υψηλή θερμιδική αξία (τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη ή λίπος) και αποφεύγετε  τα ποτά με ζάχαρη.
• Αποφύγετε τα επεξεργασμένα κρέατα, περιορίστε το κόκκινο κρέας και τα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι.
6- Αν πίνετε αλκοόλ οποιουδήποτε τύπου, περιορίστε την κατανάλωση του. Το να μην πίνετε οινοπνευματώδη είναι το καλύτερο για την πρόληψη του καρκίνου.
7- Αποφύγετε την παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο, ειδικά των παιδιών. Προστατευτείτε από τον ήλιο. Μην χρησιμοποιείτε  μεθόδους τεχνητού μαυρίσματος.
8- Στο χώρο εργασίας, προστατεύετε τον εαυτό σας από καρκινογόνες ουσίες, ακολουθώντας τις οδηγίες υγιεινής και ασφάλειας.
9- Μάθετε αν στο σπίτι σας είστε εκτεθειμένοι σε υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας από φυσικής προέλευσης ραδόνιο. Αναλάβατε  δράση για να μειώσετε τα υψηλά επίπεδα ραδονίου.
10- Για τις γυναίκες:
•    Ο θηλασμός μειώνει τον κίνδυνο της μητέρας να εμφανίσει καρκίνο. Εάν μπορείτε,  θηλάσετε το μωρό σας.
•    Η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης (ΘΟΥ) αυξάνει τον κίνδυνο ορισμένων μορφών καρκίνου. Περιορίστε τη χρήση της ΘΟΥ.
11- Βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά σας συμμετέχουν στα προγράμματα εμβολιασμού για:
•    την ηπατίτιδα Β (για τα νεογνά)
•    τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (για τα κορίτσια).
12- Πάρτε μέρος σε οργανωμένα προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου του καρκίνου για τον :
•    καρκίνο του παχέος εντέρου (άνδρες και γυναίκες)
•    τον καρκίνο του μαστού (γυναίκες)
•    τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας(γυναίκες).
Πηγή: Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία

Κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

ΜΙΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΣΕΙΡΑ, Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

Συγγραφέας: kantonopou στις 24 Ιανουαρίου 2015

 Το αμερικάνικο τηλεοπτικό δίκτυο HBO παρουσίασε σε τρεις κύκλους μία πολύ ενδιαφέρουσα τηλεοπτική σειρά με τίτλο «THENEWSROOM». Θέμα της η παραγωγή ενός δελτίου ειδήσεων σε ένα αμερικανικό τηλεοπτικό σταθμό, το ACN, και ο τρόπος που οι βασικοί πρωταγωνιστές αντιλαμβάνονται όχι μόνο τις ειδήσεις, αλλά και την αλήθεια στην πληροφόρηση του κοινού. Σκοπός του δελτίου ειδήσεων δεν είναι οι δείκτες τηλεθέασης, οι διαφημίσεις, η προβολή ειδήσεων που θα καθηλώσουν τους τηλεθεατές όχι εξαιτίας του περιεχομένου τους, αλλά επειδή θα κολακεύουν τα πάθη  των ανθρώπων. Ο πρόεδρος του τμήματος  ειδήσεων (δυνατή ερμηνεία από τον βετεράνο ηθοποιό Σάμ Γουότερστον) οραματίζεται ένα δελτίο το οποίο θα επιτελεί το ρόλο του Δον Κιχώτη. Θα εκπολιτίζει τον τηλεθεατή. Θα αποτυπώνει την αλήθεια, ελεγμένη και βέβαιη κατά το δυνατόν, και όχι την αγωνία της πρωτιάς ή της εντυπωσιοθηρίας, ακόμη κι αν αυτή δεν στηρίζεται σε βεβαιωμένα γεγονότα. Θα στηρίζεται στο μεράκι και την αγάπη του επιτελείου που εργάζεται για την παραγωγή ενός δελτίου ειδήσεων να μην στέκεται σε μία άνευρη, άοσμη και politically correct παρουσίαση ενός δελτίου, ούτε στην κατασκευή ειδήσεων προκειμένου να κερδίσει ο σταθμός, αλλά στην διατύπωση άποψης, στην μαχητικότητα, στην πολιτική τοποθέτηση τόσο του παρουσιαστή, του anchorman (εκπληκτική η ερμηνεία του Τζεφ Ντάνιελς ως Γουίλ Μακαβόϊ), όσο και της παραγωγού του δελτίου (εντυπωσιακά ανθρώπινη και την ίδια στιγμή ηγετική η ερμηνεία  της Έμιλυ Μόρτιμερ ως Μακένζι Μακχέιλ), αλλά και των συνεργατών τους.
            Μέσα από την ιστορία του δελτίου ειδήσεων αποτυπώνονται και οι προσωπικές ιστορίες, οι απόπειρες σχέσεων και η στάση ζωής όλων όσων συμμετέχουν στην προσπάθεια, ένας ολόκληρος κόσμος, σύγχρονος, σκληρός και τρυφερός συνάμα, κυνικός και την ίδια στιγμή ρομαντικός και ιδεαλιστικός, σε μία κοινωνία που άλλοτε αναζητεί την αλήθεια και άλλοτε παρασύρεται στο βούρκο της ιδιοτέλειας, του κουτσομπολιού, της ενασχόλησης με την ιδιωτική ζωή των πρωταγωνιστών του star- system. Μία εικόνα της Αμερικής που παλεύει να λειτουργήσει με ορθολογιστικά κριτήρια. Που δεν αρνείται την χριστιανική πίστη και παράδοση, αλλά δεν την θέλει να ρυθμίζει τη δημόσια ζωή εις βάρος των ικανοτήτων και του κόπου των ανθρώπων (δεν υποστηρίζουμε κάποιον επειδή είναι χριστιανός, αλλά επειδή είναι χριστιανός ικανός να βοηθήσει την κοινωνία, αλλιώς υποστηρίζουμε τον ικανό, από τον οποίο ζητούμε να  σέβεται την πίστη). Που ζητά από τους ανθρώπους να μην είναι άκριτοι καταναλωτές γεγονότων, αγαθών, διασημοτήτων, αλλά να λειτουργούν με κριτήριο την ευφυΐα τους, την ικανότητά τους να σκέφτονται και να επιλέγουν, γεννώντας μία παιδεία που ξεπερνά τις δυνατότητες, κάποτε, της ίδιας της τηλεόρασης να ξεφύγει από τον νόμο της αγοράς.  
            Καταγράφουμε αυτά σε μία περίοδο στην οποία η αλήθεια απουσιάζει και από την δική μας ζωή, από την δική μας πραγματικότητα. Η τηλεόραση, το Διαδίκτυο, η καθημερινότητά μας στηρίζονται στις εντυπώσεις, στα συνθήματα, στην κατασκευή ειδήσεων, στο ψέμα που αλλοιώνει την πραγματική εικόνα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι σχολιαστές, τα τρολ στις ειδήσεις του Διαδικτύου. Ανάλογα με τις προτιμήσεις τους, ανάλογα με το ποια συμφέροντα και απόψεις εξυπηρετούν, σχολιάζουν κάθε είδηση συνήθως με αγενή και άκομψο, με υβριστικό, με χουλιγκάνικο τρόπο, για να δημιουργήσουν εντυπώσεις. Ιδίως κατά την προεκλογική περίοδο η αίσθηση ότι πρέπει να επικρατήσει η άποψη που εξυπηρετούν με κάθε τρόπο, θεμιτό και αθέμιτο, η οπαδοποίηση και η απουσία ολοκληρωμένου λόγου, η ευφυολογία και η κακία εκφράζουν την οργή ή τον φόβο, την διάθεση για εκδίκηση ή την ανάγκη για ρεαλισμό και την ίδια στιγμή δεν αφήνουν στον καλοπροαίρετο αναγνώστη την δυνατότητα να αναλογιστεί τι είναι αλήθεια και τι όχι, προς τα πού θα πρέπει να στραφεί όχι για να ικανοποιήσει μόνο την επιθυμία του για εκπλήρωση των συμφερόντων του, αλλά για το συλλογικό καλό.
           Κατασκευάζουμε ή αναζητούμε μία πραγματικότητα στην οποία αξία θα έχει ηείδηση που θα συμφέρει  τον καθέναν μας, αφήνοντας κατά μέρος την αλήθεια που είναι προς  όφελος του συνόλου, της πατρίδας. Αυτό έχει και ανάγνωση από την άλλη πλευρά. Αν είμαι δυστυχισμένος ή έχω προβλήματα, τα οποία δεν μπορούν να λυθούν με την υπάρχουσα πορεία, γιατί να με νοιάζει το γενικό καλό, εφόσον αυτό δεν μπορεί να με συμπεριλάβει; «Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων» λοιπόν.
Αυτή η νοοτροπία έρχεται σε συνάφεια με το πώς πορευθήκαμε τα τελευταία σαράντα χρόνια. Χωρίς «εμείς», αλλά με γνώμονα το «εγώ» μας. Την δυνατότητα να εξουσιάσουμε ή να γευθούμε τα αγαθά της εξουσίας, το κοκαλάκι της. Με ανεφάρμοστους νόμους και κανόνες. Με την εικονική πραγματικότητα της προτυποποίησης των ασήμαντων. Πέτυχε το life- style, με κύριους εκφραστές του τα πρωϊνάδικα, τον Λαζόπουλο, τους Αμάν και τα κάθε λογής Καρντάσιανς, να μας κάνει να αναλογιζόμαστε ότι χαρά μας δίνει μόνο η διασκέδαση και η ενασχόληση με αυτούς που πουλάνε την εικόνα του σώματός τους, την ευφυΐα ή την ευήθειά τους για να γελάνε οι πολλοί, όλους αυτούς που προέρχονται από την καθημερινότητά μας, αλλά , την ίδια στιγμή, δεν ανοίγουν έναν δρόμο για να μη γίνει η καθημερινότητα, η ιδιωτική ζωή το παν. Έτσι ασχολούμαστε με την μαγειρική, γιατί, για να βγούμε από την μίζερη πραγματικότητα, θα μπορούσαμε κι εμείς να γίνουμε σεφ, ασχολούμαστε με το χορό και το τραγούδι, γιατί, για να βγούμε από την μίζερη πραγματικότητα, θα μπορούσαμε κι εμείς να γίνουμε χορευτές και τραγουδιστές, ασχολούμαστε με το αστυνομικό ρεπορτάζ, με τις τράπεζες και την οικονομία, με τα ναυάγια, με τον καιρό, με τις θρησκείες, με το ποδόσφαιρο, όχι γιατί θέλουμε κατ’ ανάγκην να είμαστε ενημερωμένοι, αλλά γιατί πρέπει να ταυτιστούμε με κάποια μερίδα, γιατί πρέπει να βγάλουμε προς τα έξω την άποψή μας, την οποία η δημοκρατία επιβάλλει να έχουμε, χωρίς όμως πληρότητα γνώσης και χωρίς την ταπείνωση ότι δεν τα γνωρίζουμε όλα.
Είδηση είναι ό,τι προβάλλεται και με τον τρόπο που προβάλλεται. Ο παρουσιαστής πρέπει να είναι «αντικειμενικός» και να αφήνει όλους αυτούς που παρουσιάζονται στις ειδήσεις να πούνε την άποψή τους. Ο παρουσιαστής δεν δικαιούται να έχει άποψη, διότι τότε εκμεταλλεύεται τη θέση του. Έτσι το μόνο που κυριαρχεί είναι η σύγχυση, από την οποία είναι μάλλον αδύνατο να προέλθει η αλήθεια. Αγνοούμε βεβαίως το ότι η κάθε εξουσία (και η τέταρτη) καλείται, εκτός των άλλων, να προσφέρει και παιδεία στους ανθρώπους που ζητούν ή έχουν ανάγκη τις υπηρεσίες της, την διακονία της. Στην πατρίδα μας πολιτικοί, δημοσιογράφοι, διανοούμενοι, εκκλησιαστικοί και άλλοι ταγοί, που θέλουν να παίρνουν μέρος στο δημόσιο λόγο, δεν έχουν την επίγνωση ότι κάθε φορά που μιλούνε αντίστοιχη ποιότητα παιδείας προσφέρουν σε όσους τους ακούνε.
Ένας σπουδαίος συγγραφέας, θεμελιωτής σε πολλά του στοχασμού της Δύσης, ο ιερός Αυγουστίνος, λέει χαρακτηριστικά στις Εξομολογήσεις του: «Πολλούς ανθρώπους γνώρισα που ήθελαν να εξαπατήσουν άλλους, όμως κανέναν που να του αρέσει να τον εξαπατούν. Δεν θέλουν να εξαπατώνται οι άνθρωποι, γιατί αγαπούν την αλήθεια. Την ίδια στιγμή όμως η αλήθεια γεννά το μίσος. Ο κήρυκας της αλήθειας γίνεται εχθρός για πολλούς. Οι άνθρωποι αγαπούν το φως της αλήθειας, αλλά μισούν τον έλεγχό της. Την αγαπούν όταν τους αποκαλύπτεται, αλλά την μισούν όταν τους αποκαλύπτει. Αλλά να ποια θα είναι η αμοιβή τους: η αλήθεια θα ξεσκεπάσει αυτούς που την αρνούνται, αλλά γι’ αυτούς θα μένει πάντα σκεπασμένη. Έτσι είναι ο νους του ανθρώπου. Θέλει να κρύβεται, αλλά να μην του μένει τίποτε κρυφό. Όμως και μέσα σ’ αυτή την αθλιότητα, περισσότερο χαίρεται με την αλήθεια, παρά με το ψέμα!».
Το κείμενο αυτό δείχνει τελικά γιατί οι άνθρωποι αρεσκόμεθα να μαθαίνουμε την αλήθεια για τους άλλους, όχι όμως για τον εαυτό μας. Ακόμη κι αν ακούμε την αλήθεια δεν θέλουμε να την αποδεχτούμε, όταν μας θίγει, όταν δεν βαδίζει σύμφωνα με αυτά που μας συμφέρουν, τόσο στην εκκοσμικευμένη πραγματικότητά μας, όσο και σ’ αυτή που έχει σχέση με το Θεό. Χρειάζονται λοιπόν όντως εκείνοι οι Δον Κιχώτες, που με τίμημα την απόρριψη, τον σταυρό, την ήττα, θα προσπαθήσουν να δείξουν την αλήθεια, όσο κι αν είναι σκληρή. Και την ίδια στιγμή, θα ξαναφέρουν στην επιφάνεια την ανάγκη για συλλογική πορεία. Που θα λαμβάνει υπόψιν της τις συνθήκες και την πορεία του κόσμου, αλλά εκτός από «λογισμό», θα δίνει και «όνειρο», για να υπάρχει χάρη!
Η σειρά «The Newsroom» περατώθηκε με έναν θάνατο και μία καινούρια αρχή. Έφυγε από τη ζωή ο οραματιστής. Όμως αυτοί που ανέλαβαν να υλοποιήσουν το όνειρό του δεν φοβήθηκαν, ούτε το σύστημα, ούτε τη ήττα, ούτε τα λάθη τους. Και συνέχισαν την προσπάθεια από εκεί που ο Δον Κιχώτης τους την άφησε. Να γίνουν αυτοί που θα δώσουν αλήθειες στο κοινό. Στάση πνευματική, ακόμη και από κοσμικούς ανθρώπους. Εδώ έρχεται η σειρά μας. Είμαστε έτοιμοι να κάνουμε το βήμα να επιλέξουμε στην καθημερινότητά μας, στην πνευματική μας προσπάθεια, στις ανθρώπινες σχέσεις την οδό της αλήθειας, η οποία πρώτα αποκαλύπτει ποιος είναι ο εαυτός μας και μετά μας καλεί να δούμε όχι μόνο τι ωφελεί τον ίδιο, αλλά και τι ωφελεί το σύνολο, ακόμη κι αν αυτό περιλαμβάνει ήττες, αδυναμίες, ταπεινοσύνη, δυσπραγία; Ή έχουμε αποφασίσει να παραμείνουμε κλεισμένοι στην διασκέδαση της πραγματικότητάς μας, στη ταύτισή μας με το ασήμαντο, με την άγνοια ή την ημιμάθεια, με έναν εγωιστή εαυτό, ο οποίος δεν συναισθάνεται τι είναι αληθινό, αλλά είναι βέβαιος, χωρίς να το ψάχνει, ότι όλοι μάς χρωστάνε κι εμείς όχι;
Η Εκκλησία πάντοτε τολμούσε να δείχνει σε ό,τι αφορά στα πνευματικά την αλήθεια για τον άνθρωπο. Τι σημαίνει αμαρτία και τι μετάνοια. Είχε όμως και έχει έναν φόβο για τον κόσμο. Ότι αν πει και ζητήσει την αλήθεια γι’ αυτόν, θα περιθωριοποιηθεί, θα κατηγορηθεί, θα προκαλέσει. Δεν ήταν όμως αυτό το παράδειγμα των Αγίων και των Πατέρων μας, της παράδοσής μας. Είναι βέβαιο ότι αν ελέγχονται «οι κακοί»,   θα μας μισήσουν. Μόνο οι σοφοί γίνονται σοφότεροι μέσα από τις αφορμές της αλήθειας. Όμως η Εκκλησία είχε λόγο για τη ζωή, για τις σχέσεις των ανθρώπων, για το τι είναι αληθινό και τι όχι. Ίσως γιατί οι Πατέρες και οι Άγιοι τολμούσαν να λειτουργούν δονκιχωτικά.Έβγαιναν από την ασφάλεια των αξιωμάτων τους ή την αποδοχή των πιστών και έκαναν το βήμα να διατυπώνουν τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία θα γίνει πιο αληθινή όχι μόνο στην εσχατολογία, αλλά και στην ιστορία. Πώς θα λειτουργήσουν με περισσότερη δικαιοσύνη οι άνθρωποι και πώς θα γνωρίζουν το μέτρο, το οποίο έγκειται στο να μην νικιέσαι από την πλεονεξία, σε κάθε τομέα της ζωής.  Να παραμένεις ταπεινός και την ίδια στιγμή να αγαπάς και να δίνεις.  Πολλοί το πλήρωσαν με αίμα, με εξορία, με σταυρό. Έδειξαν όμως τον δρόμο της τήρησης του Ευαγγελίου. Θα τολμήσουμε άραγε, ασχέτως τιμήματος,  ως Εκκλησία να υπενθυμίσουμε την ανάγκη να ξαναβρούμε την αληθινή μας ταυτότητα, την ανάγκη να βάλουμε μπροστά και το «εμείς»; Κρινόμαστε λοιπόν πλέον όλοι.
Κέρκυρα, 19 Ιανουαρίου 2015
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

Κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »