*********************************************************************  

Είναι γνωστό πως όποιος ελέγχει τη συνείδηση και το φαντασιακό των ανθρώπων και των λαών, αυτός μπορεί σχετικά εύκολα να ελέγξει και τους ίδιους τους ανθρώπους. Γι? αυτό ιδιαίτερο ρόλο τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα παίζει η σύγκρουση γύρω από την ιστορία και τις κατευθύνσεις της.

Αποφασιστικό ρόλο στην εδραίωση της νεοταξικής αντίληψης για τη διάλυση των εθνικών ταυτοτήτων παίζουν οι ιστορικοί, τα ιστορικά συγγράμματα, οι κατευθύνσεις που διοχετεύονται στα εκπαιδευτικά εγχειρίδια και βιβλία. Ιδιαίτερα σε συνθήκες γενικευμένης πολιτικής κρίσης και αδυναμίας παρέμβασης στην άμεση πολιτική, η ιστορία καθίσταται προνομιακός χώρος για την ιδεολογική και πολιτική διαμάχη.

Με πολιορκητικό κριό την «ανανεωτική αριστερά» και τη φιλελεύθερη δεξιά, η αποεθνικοποιητική αντίληψη της ιστορίας έχει καταλάβει δεσπόζουσα θέση στα Πανεπιστήμια και τις μεγάλες εφημερίδες.

Αρκεί κανείς να δει τα ιστορικά τμήματα και τα ανάλογα βιβλία των Πανεπιστημίων, ή τα κυριακάτικα ένθετα των εφημερίδων, για να διαπιστώσει την έκταση της άλωσης του φαντασιακού του ελληνικού λαού και κυρίως των φοιτητών.

Έτσι, επί παραδείγματι, τα τελευταία χρόνια, στα εκδιδόμενα από τους Πανεπιστημιακούς βιβλία πολλαπλασιάζονται όσα έχουν θέμα τον «εμφύλιο» στην Κατοχή, που έχει αντικαταστήσει τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, ή τις? διώξεις κατά των «τσάμηδων» από τον «ελληνικό εθνικισμό».

Αντίθετα, βιβλία όπως του Χαριτόπουλου για τον Βελουχιώτη ή του Σβορώνου για τον αντιστασιακό χαρακτήρα της διαμόρφωσης του νεώτερου ελληνισμού, κυκλοφορούν εκτός των πανεπιστημιακών κυκλωμάτων.

Όμως, για να ολοκληρωθεί αυτή η στρατηγική της άλωσης, θα πρέπει να περάσει και στη δευτεροβάθμια ή την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Διότι εκεί διαμορφώνεται το αρχικό φρόνημα των Ελλήνων πολιτών.

Και οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων ετών δείχνουν πως οι μαθητές παραμένουν εξαιρετικά «εθνικιστές». Και όσο και αν «στρώνουν» μετά, με την πλύση εγκεφάλου στα Πανεπιστήμια, ωστόσο πάντα κάτι μένει.

Κατά συνέπεια, προνομιακός στόχος είναι πλέον οι εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας και πρωτοβάθμιας καθώς και οι ίδιοι οι μαθητές. Γι? αυτό και πληθαίνουν τα τελευταία χρόνια τα προγράμματα, τα ?projects? και η πίεση για την αλλαγή του περιεχομένου των εκπαιδευτικών βιβλίων, ή ακόμα και τη χρήση μη κρατικά ελεγχόμενων εγχειριδίων, διαδικασία που έχει προχωρήσει αρκετά. Ας θυμηθούμε, πριν δύο χρόνια, την προσπάθεια να εμφανιστεί στα διδακτικά βιβλία ο αγώνας της ΕΟΚΑ ως φασιστικός, από βιβλίο της ιστορίας, ή τη χρήση «βοηθημάτων», ιδιαίτερα στα ιδιωτικά σχολεία.

Οι προσπάθειες του CDRSEE για τη νεο-οθωμανική «συμφιλίωση» στα Βαλκάνια περιλαμβάνουν και την παρέμβαση στον χώρο της ιστορίας και των εκπαιδευτικών. Γι? αυτό βασικός τομέας της δράσης του είναι το Πρόγραμμα Κοινής Ιστορίας (Joint History Project, JHP). Σύμφωνα με τους υπεύθυνους του προγράμματος, το JHP «φέρνει κοντά καθηγητές απ? όλες τις χώρες τις Ν.Α. Ευρώπης, οι οποίοι συζητούν τους τρόπους με τους οποίους η ιστορία χρησιμοποιείται για να επηρεάσει τις πολιτικές και κοινωνικές σχέσεις στην περιοχή της Ν.Α. Ευρώπης».

Η πρώτη συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο διεθνούς συνεδρίου για την ιστορία της Ν.Α. Ευρώπης που οργανώθηκε στη Χάλκη το 1999. Το πρόγραμμα χρηματοδοτείται κυρίως από την αμερικανική κυβερνητική υπηρεσία US AID, το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και από το ίδιο το αμερικανικό (Department of State) και το βρετανικό (Foreign Office) ΥΠ.ΕΞ και άλλα «ευαγή» ιδρύματα.Το πρόγραμμα διευθύνεται από δύο επιτροπές, μία ακαδημαϊκή και μία για την «διδασκαλία της ιστορίας».

Από ελληνικής πλευράς, στην πρώτη συμμετέχουν οι Πασχάλης Κιτρομηλίδης, ο Ιωάννης Κολιόπουλος και η Όλγα Κατσιαρδή-Χέρινγκ και στη δεύτερη, τη θέση της προέδρου κατέχει η Χριστίνα Κουλούρη, ενώ συμμετέχει η Άννα Φραγκουδάκη και η Θάλεια Δραγώνα.

Γενικός υπεύθυνος του προγράμματος εκ μέρους του Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη είναι ο Κώστας Καρράς.Το πρόγραμμα αφορά 11 χώρες: Αλβανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Κροατία, Κύπρο, Ελλάδα, ΠΓΔΜ, Σερβία-Μαυροβούνιο-Κοσσυφοπέδιο, Σλοβενία και Τουρκία.

 Εστιάζει κυρίως στις ακόλουθες ομάδες: καθηγητές ιστορίας στα δημόσια και τα ιδιωτικά σχολεία, μαθητές, καθηγητές πανεπιστημίου, προπτυχιακοί και μεταπτυχιακοί φοιτητές, μη κυβερνητικές  οργανώσεις που ενεργοποιούνται στους τομείς της ιστορίας και της εκπαίδευσης και υπουργεία Παιδείας.

Πραγματοποιούνται πολυάριθμα σεμινάρια με τη συμμετοχή των ομάδων που προαναφέραμε, ενώ έχουν πραγματοποιήσει ήδη μια σειρά από εκδόσεις.

Πηγή :http://ardin.gr/page/article.php?id=ARDIN_I_47-S_0-A_6 

********************************************************************* 

Μεγάλες διαστάσεις έχει προσλάβει τα τελευταία χρόνια η διαμάχη γύρω από την Ιστορία και μάλιστα τη διδασκαλία της ?από την πρωτοβάθμια έως την τριτοβάθμια εκπαίδευση? καθώς και την παραγωγή και διάδοση της ιστορικής γνώσης, από το Πανεπιστήμιο και τα Ερευνητικά Κέντρα, μέχρι τα περιοδικά της Ιστορίας, τα ένθετα των εφημερίδων, τα ιστορικά βιβλία, τις εγκυκλοπαίδειες κ.λπ.

 Γιατί όποιος ελέγχει τη συνείδηση και το φαντασιακό ανθρώπων και λαών, αυτός μπορεί σχετικά εύκολα να ελέγξει και τους ίδιους τους ανθρώπους. Έτσι, αποφασιστικό ρόλο στην εδραίωση της νεοταξικής αντίληψης για τη διάλυση των εθνικών ταυτοτήτων παίζουν οι ιστορικοί, τα ιστορικά συγγράμματα, οι κατευθύνσεις που διοχετεύονται στα εκπαιδευτικά εγχειρίδια και βιβλία.

Σε συνθήκες, μάλιστα, γενικευμένης πολιτικής κρίσης και αδυναμίας παρέμβασης στην άμεση πολιτική, η Ιστορία καθίσταται προνομιακός χώρος για την ιδεολογική και πολιτική διαμάχη.

Με πολιορκητικό κριό την «ανανεωτική» Αριστερά και τη φιλελεύθερη Δεξιά, η αποεθνικοποιητική αντίληψη της ιστορίας έχει καταλάβει εδώ και μερικά χρόνια δεσπόζουσα θέση στα Πανεπιστήμια και τις μεγάλες εφημερίδες.

Αρκεί κανείς να δει τα  Ιστορικά Τμήματα και τα ανάλογα διδακτικά βιβλία των Πανεπιστημίων, ή τα κυριακάτικα ένθετα των εφημερίδων, για να διαπιστώσει την έκταση της άλωσης του φαντασιακού του ελληνικού λαού και κυρίως της φοιτητικής νεολαίας. Έτσι, επί παραδείγματι, τα τελευταία χρόνια, στα βιβλία που εκδίδονται από τους πανεπιστημιακούς, πολλαπλασιάζονται εκείνα που έχουν αντικαταστήσει τον εθνικο-απελευθερωτικό αγώνα στην Κατοχή με τον «εμφύλιο», τον «αντισημιτισμό» των Ελλήνων, ή τις? διώξεις κατά των «τσάμηδων» από τον «ελληνικό εθνικισμό».

Αλλά και η ιδεολογική απάντηση στη Νέα Τάξη επικεντρώνεται εν πολλοίς στον χώρο της Ιστορίας. Βιβλία όπως του Χαριτόπουλου για τον Βελουχιώτη, του Σβορώνου για τη διαμόρφωση του νεώτερου ελληνισμού, του Γλέζου για την Εθνική Αντίσταση, του Καραμπελιά για το 1922 και πρόσφατα για το 1204, του Σαρρή για την οσμανική πραγματικότητα, του Καργάκου για την αρχαία Αθήνα και τη Σπάρτη, του Αγτζίδη και του Φωτιάδη για τον Πόντο, του Παπαγιώργη και άλλων, επιχειρούν να αναδείξουν τη συνέχεια του ελληνισμού και τον αντιστασιακό χαρακτήρα της συγκρότησής του.

Ωστόσο, εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις, αυτά τα βιβλία, παρ? ότι συναντούν την αναγνώριση των πολιτών και έχουν συχνά ευρύτατη κυκλοφορία, σπανιότατα παράγονται από πανεπιστημιακούς, και ακόμα λιγότερο εισάγονται ή διδάσκονται στα Πανεπιστήμια.Όμως, για να ολοκληρωθεί η στρατηγική της άλωσης, θα πρέπει να επεκταθεί και στη δευτεροβάθμια ή την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Διότι εκεί διαμορφώνεται αρχικώς το φρόνημα των Ελλήνων πολιτών, οι δε δημοσκοπήσεις των τελευταίων ετών έδειχναν πως οι μαθητές παραμένουν εξαιρετικά «εθνικιστές».

Και όσο και αν «στρώνουν» μετά, με την πλύση εγκεφάλου στα Πανεπιστήμια, ωστόσο πάντα κάτι μένει ? εξ άλλου δεν περνούν όλοι από το Πανεπιστήμιο. Κατά συνέπεια, προνομιακός στόχος είναι πλέον οι εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας και πρωτοβάθμιας εκπαιδευτικής βαθμίδας, καθώς και οι ίδιοι οι μαθητές. Γι? αυτό και πληθαίνουν τα τελευταία χρόνια τα προγράμματα, τα ?projects? και η πίεση για την αλλαγή του περιεχομένου των εκπαιδευτικών βιβλίων, που έχει αρχίσει πλέον να υλοποιείται ή ακόμα και για τη χρήση μη κρατικά ελεγχόμενων εγχειριδίων, διαδικασία που έχει, μάλιστα, προχωρήσει αρκετά.

Ας θυμηθούμε, πριν δύο χρόνια, την προσπάθεια να εμφανιστεί στα διδακτικά βιβλία ο αγώνας της ΕΟΚΑ ως φασιστικός, από βιβλίο της Ιστορίας, ή τη χρήση «βοηθημάτων», ιδιαίτερα στα ιδιωτικά σχολεία.

Η «κατήχηση» των εκπαιδευτικών

 Σε ό,τι αφορά στις προσπάθειες που στοχεύουν τους εκπαιδευτικούς, έχουμε ήδη αναφερθεί εκτενώς [βλέπε Άρδην 58: «Σόρος και Νεο-οθωμανοί στην Ελλάδα»] στις προσπάθειες του καθοδηγούμενου από τους Αμερικανούς CDRSEE (Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη). Το CDRSEE, για την παρέμβαση στον χώρο των εκπαιδευτικών και τη νεο-οθωμανική «συμφιλίωση» στα Βαλκάνια, δημιούργησε το Πρόγραμμα Κοινής Ιστορίας (Joint History Project, JHP) που «φέρνει κοντά καθηγητές απ? όλες τις χώρες τις Ν.Α. Ευρώπης, οι οποίοι συζητούν τους τρόπους με τους οποίους η ιστορία χρησιμοποιείται για να επηρεάσει τις πολιτικές και κοινωνικές σχέσεις στην περιοχή της Ν.Α. Ευρώπης».

Καθόλου τυχαία, αυτό το πρόγραμμα χρηματοδοτείται κυρίως από την αμερικανική κυβερνητική υπηρεσία US AID, το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και από το ίδιο το αμερικανικό (Department of State) και το βρετανικό (Foreign Office) ΥΠΕΞ, και άλλα «ευαγή» ιδρύματα, όπως το? καζίνο Hyatt, η δε εναρκτήρια συνάντηση είχε πραγματοποιηθεί στη Χάλκη, το 1999.

Θα υπενθυμίσουμε και πάλι πως το πρόγραμμα αυτό διευθύνεται από δύο επιτροπές, μία ακαδημαϊκή και μία για τη «διδασκαλία της ιστορίας». Από ελληνικής πλευράς, στην πρώτη συμμετέχουν ο Πασχάλης Κιτρομηλίδης, ο Ιωάννης Κολιόπουλος και η Όλγα Κατσιαρδή-Χέρινγκ, ενώ στη δεύτερη, τη θέση της προέδρου κατέχει η Χριστίνα Κουλούρη και συμμετέχουν η Άννα Φραγκουδάκη και η Θάλεια Δραγώνα. Γενικός υπεύθυνος του προγράμματος εκ μέρους του CDRSEE είναι ο εφοπλιστής Κώστας Καρράς.

Το πρόγραμμα αφορά 11 χώρες: Αλβανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Κροατία, Κύπρο, Ελλάδα, ΠΓΔΜ, Σερβία-Μαυροβούνιο-Κοσσυφοπέδιο, Σλοβενία και Τουρκία.Εστιάζει στους καθηγητές Ιστορίας στα δημόσια και τα ιδιωτικά σχολεία, τους μαθητές, καθηγητές πανεπιστημίου, προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές, μη κυβερνητικές οργανώσεις που ενεργοποιούνται στους τομείς της Ιστορίας και της εκπαίδευσης, και τα υπουργεία Παιδείας, ενώ πραγματοποιεί πολυάριθμα σεμινάρια καθώς και μια σειρά από εκδόσεις.

Οι εκδόσεις αυτές κλιμακώθηκαν σε δύο φάσεις. Η πρώτη αφορούσε τρία βιβλία, εκ των οποίων τα δύο έχουν εκδοθεί και στα ελληνικά, και περιέγραφε την αντίληψη της Ιστορίας που προωθεί το CDRSEE. Όμως, σήμερα, περάσαμε στη δεύτερη φάση, η οποία περιλαμβάνει την προώθηση ιστορικών εγχειριδίων για εκπαιδευτικούς σε τέσσερις τόμους, για την Οθωμανική Αυτοκρατορία, τους Βαλκανικούς Πολέμους, τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς και τα «Έθνη και Κράτη στη Ν.Α. Ευρώπη».

Ο προσανατολισμός είναι διάφανος, ήδη από την επιλογή των τίτλων, παραδόξως δε, από την «κοινή ιστορική κληρονομιά» έχει απαλειφθεί το Βυζάντιο και όλα αρχίζουν ?μήπως και τελειώνουν;? με την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Πρόσφατα, αυτά τα βιβλία εξεδόθησαν στα ελληνικά, ενώ οι υπεύθυνοι του προγράμματος προσπαθούν «να πείσουν» το υπουργείο Παιδείας να τα εισαγάγει στο κρατικό εκπαιδευτικό σύστημα ως επίσημα βοηθήματα.

Η εθνική αλλοτρίωση των μαθητών

Ωστόσο, η επιχείρηση της λοβοτόμησης της εθνικής μνήμης δεν περιορίζεται πλέον στα βιβλία που απευθύνονται στους φοιτητές και τους εκπαιδευτικούς, αλλά έχει προχωρήσει και στα ίδια τα εκπαιδευτικά εγχειρίδια και μάλιστα ακόμα και σε εκείνα του Δημοτικού Σχολείου.

Παραδειγματικό χαρακτήρα έχει προσλάβει, ενώ έχει καταστεί και αντικείμενο δημόσιας διαμάχης, η συζήτηση γύρω από το βιβλίο της Ιστορίας της 6^ης Δημοτικού, του οποίου η συγγραφή άρχισε επί κυβερνήσεως Σημίτη, το 2003, και εισήχθη το 2006 στα σχολεία της χώρας επί κυβερνήσεως Καραμανλή.

Συγγραφείς του βιβλίου, η Μαρία Ρεπούση, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου και υπεύθυνη της έκδοσης, καθώς και οι εκπαιδευτικοί ΕΠ, Χαρίκλεια Ανδρεάδου, Αριστείδης Πουταχίδης, Αρμόδιος Τσιβάς. Το βιβλίο αξιολογήθηκε και εγκρίθηκε από την Αθανασία Γλυκοφρύδη-Λεοντσίνη, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, τον Απόστολο Καραπαπά, τ. Σχολικό Σύμβουλο, και τη Δέσποινα Μουζαλά, εκπαιδευτικό.

Εκδόθηκε, φυσικά, από τον εκδοτικό οίκο του Οργανισμού Λαμπράκη, τα «Ελληνικά Γράμματα», μια και το έργο του «Οργανισμού Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων» παραχωρήθηκε στους ιδιώτες. Το εγχειρίδιο ενσταλάσσει στους μικρούς μαθητές μιαν αντίληψη της Ιστορίας σύμφωνη τόσο με τον παραδοσιακό δυτικόστροφο στραβισμό των εκσυγχρονιστών, όσο και με τον νεοπαγή «νεο-οθωμανισμό».

Έτσι, η αφύπνιση των Ελλήνων κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας οφείλεται αποκλειστικά σχεδόν στον δυτικό «Διαφωτισμό» και τους λογίους και δεν συναρτάται καθόλου με την Εκκλησία και τον ρόλο της (όταν, επί παραδείγματι, από τους 1500 γνωστούς λογίους της Τουρκοκρατίας, πάνω από 1000 ήταν κληρικοί), υποβαθμίζεται δραματικά ο ρόλος της αντίστασης ενάντια στην Τουρκοκρατία, ενώ σβήνεται σχεδόν ολοκληρωτικά η συνέχεια με το Βυζάντιο.

Εξ άλλου, αυτή η συνέχεια, τις σπάνιες φορές που μνημονεύεται, δεν αφορά στο ελληνικό έθνος, αλλά απλώς στους «Έλληνες», διότι, ως γνωστόν, σύμφωνα με τη νεο-ταξική ιστοριογραφία, το ελληνικό έθνος είναι δημιούργημα του? διαφωτισμού, μετά τον 18^ο αιώνα. Και βέβαια, το νέο αποφασιστικό στοιχείο είναι ο εξωραϊσμός της Τουρκοκρατίας και η άμβλυνση της εθνικο-απελευθερωτικής διάστασης του 1821.

Για παράδειγμα, στη σελίδα 18, το παιδομάζωμα αναφέρεται ως «στρατολόγηση των παιδιών των χριστιανών από τους Οθωμανούς» (sic!), χωρίς να συνδέεται άμεσα με τους «βίαιους εξισλαμισμούς», και βέβαια δεν γίνεται καμιά αναφορά στην τεράστια έκταση που είχε προσλάβει.

 Η Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν είναι πια ένα από τα στυγνότερα εκμεταλλευτικά καθεστώτα που γνώρισε η σύγχρονη ιστορία, αλλά μια «πολυπολιτισμική» κοινότητα, όπως απεφάνθη ο μέντορας της «νέας Ιστορίας», εκλεκτός των εντύπων του Οργανισμού Λαμπράκη, Αντώνης Λιάκος. Όσο δε για τη μετεπαναστατική ιστορία, εκεί, τα πράγματα λαμβάνουν την έκταση σκανδάλου.

Η απελευθέρωση της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας μεταβάλλονται σε «προσάρτηση», ενώ, ειδικά για τη Θεσσαλονίκη, υπογραμμίζεται ο «μειοψηφικός χαρακτήρας» του ελληνικού πληθυσμού της πόλης, χωρίς καμιά αναφορά στους ελληνικούς αγροτικούς πληθυσμούς της ευρύτερης περιφέρειας της Θεσσαλονίκης, ούτε στους εκτεταμένους ελληνικούς πληθυσμούς σε περιοχές που σήμερα ανήκουν σε άλλα κράτη, και όχι μόνο την Τουρκία κ.λπ., κ.λπ.

Μετά από πρωτοβουλίες εκπαιδευτικών, που διαπίστωσαν το περιεχόμενό του πριν ακόμα τυπωθεί, από το διαδίκτυο, το Καλοκαίρι του 2006 άρχισε να γνωστοποιείται και στο ευρύτερο κοινό και υπήρξαν και οι πρώτες αντιδράσεις.

Το ηλεκτρονικό περιοδικό «Αντίβαρο» ανέλαβε την πρωτοβουλία να κυκλοφορήσει ένα κείμενο διαμαρτυρίας, με το οποίο καλεί το υπουργείο να αποσύρει το συγκεκριμένο βιβλίο, και συγκέντρωσε εκατοντάδες υπογραφές, ενώ ο ανεξάρτητος βουλευτής Στέλιος Παπαθεμελής κατέθεσε σχετική ερώτηση στη  Βουλή.

Πηγή :http://ardin.gr/page/article.php?id=ARDIN_I_62_S_1_A_1  

Ι. Καραβιδόπουλος, Καθ. Παν. Θεσσαλονίκης

Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ.

Ο Ιούδας της ιστορίας και ο Ιούδας των αποκρύφων κειμένων

Ο Ιούδας βρίσκεται τον τελευταίο καιρό στην επικαιρότητα εξαιτίας ενός κοπτικού χειρογράφου ευαγγελίου του 3ου ή 4ου μ.Χ. αιώνα που βρέθηκε πριν από τρεις δεκαετίες και τώρα βλέπει το φως της δημοσιότητας στις ξένες γλώσσες και στα ελληνικά. Ο τίτλος του είναι “Ευαγγέλιο του Ιούδα” και γράφηκε πρωτοτύπως στα ελληνικά, στο β΄ μισό του Β΄ αιώνα.

Πρώτος το αναφέρει ο Ειρηναίος, επίσκοπος Λουγδούνου (σημερινής Λιόν της Γαλλίας) στα τέλη του Β΄ αιώνα και αργότερα ο Τερτυλιανός, ο Επιφάνιος Σαλαμίνος της Κύπρου και ο Θεοδώρητος Κύρου. Οι εκκλησιαστικοί αυτοί συγγραφείς μας πληροφορούν ότι είναι ένα κείμενο που χρησιμοποιούν οι αιρετικοί Καϊνίτες ή Καϊανοί, στους οποίους αποδίδεται η συγγραφή του. Οι Καϊνίτες δέχονται ως ηγέτη τους τον αδελφοκτόνο Κάϊν ως ισχυρότερον του φονευθέντος Άβελ και τιμούν τον Ιούδα ως κάτοχο υψηλότερης γνώσης. Ανήκουν στο μεγάλο κίνημα του Γνωστικισμού.

Το Ευαγγέλιο του Ιούδα είναι ένα αιρετικό γνωστικό κείμενο που ούτε προσθέτει ούτε αφαιρεί κάτι από την πίστη της Εκκλησίας. Από επιστημονικής πλευράς είναι ενδιαφέρον ότι ένα ακόμη κείμενο προστίθεται στη Γνωστική βιβλιοθήκη που ήδη περιέχει αρκετά κείμενα. Το 1946 στο Nag Hammadi της Άνω Αιγύπτου βρέθηκε μια συλλογή 52 Κοπτικών Γνωστικών κειμένων που πλούτισαν τις γνώσεις μας για τον Γνωστικισμό.

Η συλλογή έχει εκδοθεί σε ελληνική μετάφραση από το Ίδρυμα “Άρτος της Ζωής” και φέρει τον τίτλο “Χριστιανικός Γνωστικισμός. Τα κοπτικά κείμενα του Nag Hammadi στην Αίγυπτο”, πρώτη έκδοση 1989. Βασικές διδασκαλίες του Γνωστικισμού, αυτού του μεγάλου ενδοχριστιανικού και παράλληλα συγκρητιστικού ρεύματος (για ορισμένους ερευνητές ήδη προ-χριστιανικού), είναι η διαρχία του ανθρώπου. Ένας θείος σπινθήρας, η ψυχή, έχει εγκλειστεί μέσα στο σώμα και αυτός ο σπινθήρας πρέπει να απεγκλωβιστεί και να λυτρωθεί από το σώμα. Αυτή η διαδικασία επιτυγχάνεται με τη γνώση, χωρίς να χρειάζεται άλλος σωτήρας. Ο Γνωστικισμός αγνοεί την ιστορία ή την μεταβάλλει χρησιμοποιώντας μύθους για να την εναρμονίσει με τις δικές του φιλοσοφικές ανθρωπολογικές αντιλήψεις. Συνεπώς δεν πρέπει να αναζητήσει κανείς ιστορικά στοιχεία στα γνωστικά κείμενα.

Στο συγκεκριμένο γνωστικό «ευαγγέλιο» του Ιούδα διατυπώνεται μια τελείως διαφορετική άποψη από αυτήν που γνωρίζουμε από τα εκκλησιαστικά κείμενα για τον Ιούδα, τον προδότη.

Βέβαια, συμφωνεί το κείμενο αυτό με τα γνωστά μας Ευαγγέλια για το γεγονός της προδοσίας του Ιησού από τον Ιούδα, δέχεται όμως ότι είναι διαφορετικά τα κίνητρα για την προδοσία: Ο Ιούδας θεωρείται ο εξέχων μαθητής του Ιησού που καταλαβαίνει καλύτερα από τους άλλους μαθητές τον διδάσκαλο.

Γι΄ αυτό και απευθύνεται σ΄αυτόν ο Ιησούς και του ζητά να τον απαλλάξει δια της προδοσίας και του θανάτου που θα ακολουθήσει από το υλικό στοιχείο, το σώμα του, ώστε να ελευθερωθεί το πνεύμα του και να επιστρέψει στον Θεό. “Αλλά εσύ, του λέγει, θα τους υπερβείς όλους αυτούς (ενν. τους μαθητές). Γιατί εσύ θα θυσιάσεις τον άνθρωπο που με ενδύει”.

Το πρόβλημα συνεπώς για το Γνωστικό αυτό κείμενο δεν είναι η σωτηρία της ανθρωπότητας αλλά η σωτηρία του Ιησού από το σώμα του (!) – μια σαφώς Γνωστική τοποθέτηση.

* * *

Το Γνωστικό απόκρυφο Ευαγγέλιο του Ιούδα, όπως άλλωστε και όλα τα απόκρυφα και ψευδεπίγραφα Ευαγγέλια (δηλαδή που αποδίδονται σε κάποιο γνωστό από την ιστορία του Ιησού πρόσωπο χωρίς στην πραγματικότητα να προέρχεται από αυτό), διαφέρουν ουσιαστικά από τα τέσσερα Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης, τα “κανονικά” όπως λέγονται στην τεχνική επιστημονική ορολογία, – “κανονικά”, διότι αποτελούν μέρος του “κανόνα”, του σώματος των βιβλίων της Καινής Διαθήκης. Πιο συγκεκριμένα, οι διαφορές αυτές είναι οι ακόλουθες: 1. Τα τέσσερα κανονικά Ευαγγέλια έχουν βέβαια το καθένα από αυτά τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του και τις ιδιαίτερα τονιζόμενες θεολογικές ιδέες του συγγραφέα του, στο σύνολο τους όμως απηχούν και τα τέσσερα την πίστη της Εκκλησίας για το πρόσωπο του Χριστού.Είναι με άλλα λόγια έργα της Εκκλησίας στην οποία και ανήκουν και στις λατρευτικές της συνάξεις διαβάζονται. Τα Απόκρυφα, αντίθετα, είναι ατομικά έργα μη αναγνωρισμένα από το σύνολο του σώματος της Εκκλησίας, έστω κι αν επικράτησαν σε ορισμένες ομάδες και διαβάστηκαν για κάποια μικρότερα ή μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα.2. Ενώ στα Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης το πρόσωπο της Παναγίας μνημονεύεται πάντα σε σχέση και αναφορά με το κεντρικό πρόσωπο της Καινής Διαθήκης που είναι ο Ιησούς Χριστός, και σε καμιά περίπτωση αυτοτελώς και ανεξάρτητα από το μυστήριο της ενσάρκωσης του Υιού του Θεού και της σωτηριολογικής τους σημασίας, στα Απόκρυφα Ευαγγέλια παρέχονται πληροφορίες για τη ζωή της Παναγίας, όχι κατ? ανάγκη σε σχέση με τον Υιό της.

Έτσι, τα κείμενα αυτά διηγούνται την αγγελία της σύλληψης της από την Άννα τη μητέρα της, τη γέννηση, τα πρώτα της παιδικά χρόνια, την αφιέρωσή της στο Ναό, τον Ευαγγελισμό της, τη γέννηση του Χριστού, τα θαύματά της, την κοίμηση και μετάστασή της. Προφανώς οι άγνωστοι συγγραφείς αυτών των κειμένων θεωρούν λίγες τις πληροφορίες των Ευαγγελίων και, αντλώντας προφανώς από προφορικές παραδόσεις, όταν δεν στηρίζονται εξολοκλήρου στη φαντασία τους, ΄΄συμπληρώνουν΄΄ την εικόνα της Παναγίας.

3. Οι διηγήσεις των Ευαγγελίων της Καινής Διαθήκης διακρίνονται για τη λιτότητά τους και έχουν ένα δωρικό χαρακτήρα. Οι διηγήσεις των Αποκρύφων δεν αρκούνται σε απλές αναφορές ή εξιστορήσεις, κυρίως αποσκοπούν στο να πείσουν τον αναγνώστη, δίδοντας πιο εντυπωσιακές διαστάσεις στα πρόσωπα και στα γεγονότα και καταφεύγοντας σε λυρικές εξάρσεις. Θέλουν να πείσουν, με κάθε τρόπο και με στόχο κυρίως απολογητικό, για την υπερφυσική διάσταση των γεγονότων.

4. Το θεϊκό σχέδιο για τη σωτηρία του κόσμου, ή καλύτερα το μυστήριο της θείας Οικονομίας, αποτελεί τον πυρήνα και το στόχο των Ευαγγελίων της Καινής Διαθήκης, με τις ανθρωπολογικές και σωτηριολογικές συνέπειες αυτού του μυστηρίου. Η ιστορία, πραγματική ή φανταστική, και ο εντυπωσιασμός συνιστούν το στόχο των Αποκρύφων. Πρέπει όμως να προσθέσουμε ότι τα κείμενα αυτά, τα απόκρυφα, συγκρινόμενα προς τα Καινοδιαθηκικά, υπολείπονται σαφώς από πλευράς θεολογικής εμβάθυνσης στην ιστορία της θείας Οικονομίας, καθώς και από πλευράς ιστορικών στοιχείων, πνευματικού πλούτου και ηθικού βάθους. ΄Εθρεψαν όμως πολλές γενιές πιστών και ενέπνευσαν υμνογράφους και αγιογράφους της Εκκλησίας.

Πηγή:http://www.discussion.gr/themata/judas/karavidopoulos.html

……..14). Το μάθημα 27 έχει τίτλο: «Λάβετε φάγετε….- Ο Μυστικός Δείπνος και η συμφωνία του Ιούδα για τηνπαράδοση του Ιησού».

Όπως διαπιστώνουμε από τον τίτλο του μαθήματος  η  προδοσία  του Ιούδα ,  γίνεται παράδοση . Αλλά και πιο κάτω στη σελίδα 112 στο ερμηνευτικό 2 αναφέρεται: «Κατά την επικρατέστερη σήμερα ερμηνεία ο Ιούδας θέλησε να παραδώσει τον Διδάσκαλο του για τον εξής λόγο : Ήταν επαναστάτης. Πίστευε και περίμενε ότι ο Ιησούς θα ήταν ηγέτης που θα ελευθέρωνε τους Ισραηλίτες από τους Ρωμαίους…… …….……..».  Η φράση δηλαδή “προδοσία του Ιούδα” δεν χρησιμοποιείται καθόλου .

Στο πιο πάνω ερμηνευτικό  όμως έχουμε και κάτι άλλο ,που δεν στέκει Γραφικά , είναι η παρουσίαση του Ιούδα του Ισκα­ριώτη ως Ζηλωτή, ο οποίος προδί­δει τον Ιησού όχι λόγω της φιλαργυρίας του, όπως αναφέρουν οι ευαγγελι­κές δι­ηγή­σεις και  η πατερική ερμηνευ­τική προσέγγιση του θέματος καθώς και η σχετική υμνογραφική παράδοση, αλλά επει­δή θε­ώρησε ότι ο Ιησούς  διέψευσε τις ιουδαϊκές μεσσιανικές προσδοκίες (βλ. σ. 112) .

Η Αγία Γραφή όμως αναφέρει, ότι λόγω φιλαργυρίας ο Ιούδας είχε το ελάττωμα να κλέβει  «κλέπτης ἦν, καὶ τὸ γλωσσόκομον εἶχε καὶ τὰ βαλλόμενα ἐβάσταζεν».(Ιωαν. 12,6).

Στους Αρχιερείς είπε  « τί θέλετέ μοι δοῦναι, καὶ ἐγὼ ὑμῖν παραδώσω αὐτόν; οἱ δὲ ἔστησαν αὐτῷ τριάκοντα ἀργύρια.».(Ματθ.26 ,15 ).

Ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει « Εἰσῆλθε δὲ ὁ σατανᾶς εἰς ᾿Ιούδαν τὸν ἐπικαλούμενον ᾿Ισκαριώτην, ὄντα ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν δώδεκα, καὶ ἀπελθὼν συνελάλησε τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ γραμματεῦσι καὶ στρατηγοῖς τὸ πῶς αὐτὸν παραδῶ αὐτοῖς.  καὶ ἐχάρησαν, καὶ συνέθεντο αὐτῷ ἀργύρια» (Λουκ.. 22, 3-5).   Επειδή υπήρξε μεταμέλεια, χωρίς  βεβαίως μετάνοια αυτό δεν είναι επιχείρημα ότι ο Ιούδας κινήθηκε από πατριωτισμό(!) και όχι από φιλαργυρία .   Ο Ιούδας ενήργησε έτσι γιατί σκέφθηκε την κατακραυγή που θα προκαλούσε η πράξη του. Όταν είδε ότι ο Ιησούς καταδικάστηκε , μεταμελήθηκε και είπε « ἥμαρτον παραδοὺς αἷμα ἀθῷον» (Ματθ. 27,3-4). Δεν είπε δηλαδή  ότι ήταν ένοχος και σωστά καταδικάσθηκε γιατί διέψευσε τις εθνικές προσδοκίες μας.  Ποιος ο λόγος όμως  που ένα σχολικό βιβλίο που μελετά την Καινή Διαθήκη υιοθετεί – προβάλλει μια εικασία και αδια­φορεί για την τόσο ξεκάθαρη μαρτυ­ρία της Καινής Διαθήκης;

15). Στο μάθημα 28 « “Περίλυπός έστιν η ψυχή μου έως θανάτου” – Η προσευχή στη Γεθσημανή και η σύλληψη του Ιησού», στη σελίδα 115    ο στίχος « ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ᾿Ιούδα, φιλήματι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου παραδίδως;» (Λκ 22,48 ),  μεταφράζεται: «Ο Ιησούς όμως είπε : «Ιούδα , με φίλημα παραδίδεις τον Υιό του ανθρώπου» . Αποφεύγεται δηλαδή και εδώ η λέξη η λέξη προδοσία .

Μόνο μια φορά  η λέξη προδοσία χρησιμοποιήθηκε στο 5 ερμηνευτικό τις σελίδας 116 για να απαντήσει στο ερώτημα « Τι προσέφερε ο Ιούδας με την προδοσία του ; » (!) …..

16). Tο μάθημα 30  έχει τίτλο :«Άρον άρον , σταύρωσον αυτόν !»          Ο Πιλάτος  παραδίδει τον Ιησού να σταυρωθεί» . Από τον τίτλο του μαθήματος όμως, δημιουργείται σύγχυση στους μαθητές, γιατί  δεν ξεκαθαρίζεταιότι ο Πιλάτος καταδικάζει τον Ιησού σε σταύρωση και όχι – όπως ωραιοποιημένα λέγεται –  παραδίδει τον Ιησού να σταυρωθεί .

Το ίδιο θα έπρεπε να γίνει και στα δύο προηγούμενα μαθήματα , δηλαδή  ξεκάθαρα να ειπωθεί ότι ο Ιούδας προδίδει τον Κύριο και όχι παραδίδει .

Βλέπε σχετικά: https://blogs.sch.gr/kantonopou/2008/04/

& http://analogion.net/Oikoumenismos/Biblion0rhskeutikwnBCGumnasiou-Antwnopoulos.htm

*********************************************************************

Σάλο έχει προκαλέσει στην κοινή γνώμη και στην εκπαιδευτική κοινότητα η ??εκτενής αναφορά της «Σ» στα ιστορικά εγχειρίδια για εκπαιδευτικούς, σε τέσσερις τόμους, υπό τον γενικό τίτλο Εναλλακτικό Εκπαιδευτικό Υλικό Για Τη Διδασκαλία της Νεότερης Ιστορίας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, που έχουν εκδοθεί στο πλαίσιο του Προγράμματος Κοινής Ιστορίας (Joint History Project, JHP), το οποίο καθοδηγείται από το Κέντρο για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη – CDRSEE.

Οι τόμοι φέρουν τους τίτλους: Η Οθωμανική Αυτοκρατορία, ο πρώτος, Έθνη και Κράτη στη Ν.Α. Ευρώπη, ο δεύτερος, Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, ο τρίτος και Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο τέταρτος. Καλύπτουν, δηλαδή, μια ιστορική περίοδο περίπου έξι αιώνων, από την κατάληψη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τους Οθωμανούς έως σήμερα.
Το συγκεκριμένο πρόγραμμα χρηματοδοτείται, κυρίως, από την αμερικανική κυβερνητική υπηρεσία US AID, το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και από το ίδιο το αμερικανικό (Department of State) και το βρετανικό ΥΠΕΞ (Foreign Office) και άλλα ιδρύματα, και η εναρκτήρια συνάντηση για την υλοποίησή του είχε πραγματοποιηθεί στη Χάλκη, το 1999.
Το πρόγραμμα αφορά 11 χώρες: Αλβανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Κροατία, Κύπρο, Ελλάδα, ΠΓΔΜ, Σερβία-Μαυροβούνιο-Κοσσυφοπέδιο, Σλοβενία και Τουρκία. Εστιάζει στους καθηγητές Ιστορίας στα δημόσια και τα ιδιωτικά σχολεία, τους μαθητές, καθηγητές πανεπιστημίου, προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές, μη κυβερνητικές οργανώσεις, που ενεργοποιούνται στους τομείς της Ιστορίας και της Εκπαίδευσης, και τα υπουργεία Παιδείας, ενώ πραγματοποιεί πολυάριθμα σεμινάρια καθώς και μια σειρά από εκδόσεις.

Πηγή :http://www.sigmalive.com/simerini/news/local/69083

Βλέπε και προηγούμενη ανάρτηση  https://blogs.sch.gr/kantonopou/category/%ce%b2%ce%b9%ce%b2%ce%bb%ce%b9%ce%b1/page/3/

Η USAID σε Κύπρο, Ελλάδα, λατινική Αμερική και Βαλτική      –    Χρηματοδότηση « μη κυβερνητικών οργανώσεων» ( ΜΚΟ )

Γράφει ο Δρ Ευστάθιος Αβρααμίδης

              Η USAID (Αμερικανική Υπηρεσία διεθνούς Ανάπτυξης) είναι ένα όργανο άσκησης εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Μέσω αυτής, η Αμερική χρηματοδοτεί μη κυβερνητικές οργανώσεις(ΜΚΟ) καθώς και ομάδες και άτομα, που με τη δράση τους σε διάφορες χώρες προωθούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Χρησιμοποιεί πάντα εύηχα συνθήματα (δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα, ειρήνη, πρόοδος κλπ) ώστε να παραπλανά τους λαούς των χωρών – στόχων.

Στην Κύπρο έδρασε χρηματοδοτώντας το «ναι» στο σχέδιο Ανάν χρησιμοποιώντας ως συνθήματα την «επανένωση», «τη συμφιλίωση, την «ειρήνη» κλπ και οργανώνοντας σεμινάρια κατήχησης σε μια νέα ιστορία της Κύπρου.

Στην Ελλάδα διέβρωσε το πολιτικό σύστημα και την εκπαιδευτική κοινότητα με αποτέλεσμα την αποδοχή του σχεδίου Αναν και την συγγραφή του φιλοτουρκικού βιβλίου της Στ Δημοτικού που τελικά αποσύρθηκε μετά από αντιδράσεις.

Τα τελευταία χρόνια η USAID έδρασε σε χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, στην Ουκρανία με την «πορτοκαλί επανάσταση» και στη Γεωργία με την «επανάσταση των ρόδων» του Σαακασβίλι. Στόχος της ήταν η άνοδος στην εξουσία αντιρωσσικών δυνάμεων, ώστε να αποσπάσει τις χώρες αυτές από την ρωσική επιρροή και να αποκτήσει πρόσβαση στον ενεργειακό πλούτο της περιοχής.  

Σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως η Βολιβία, η Βενεζουέλα και το Εκουαδόρ, η USAID μιλώντας «για ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών» προσπαθεί να δημιουργήσει εσωτερικές έριδες και συγκρούσεις στοχεύοντας σε αποσταθεροποίηση των χωρών αυτών και των εκλεγμένων κυβερνήσεών τους. Προσπαθεί ακόμα να δημιουργήσει αυτονομιστικές τάσεις μέσω της ανάδειξης σύγκρουσης συμφερόντων μεταξύ πληθυσμιακών ομάδων(η τακτική αυτή μου θυμίζει την Κύπρο) ώστε να διασπάσει τους τοπικούς πληθυσμούς.

Ελπίζει ότι έτσι θα μπορεί να ελέγχει πλουτοπαραγωγικές περιοχές στις χώρες αυτές, ανεξάρτητα από τις κυβερνήσεις που εκλέγονται από τον λαό. Φαίνεται όμως ότι οι λατινοαμερικάνικες κυβερνήσεις μυρίστηκαν τη δράση των αμερικανών και έτσι η Βολιβία και η Βενεζουέλα έδιωξαν τους αμερικανούς πρέσβεις.

Ο Πούτιν επίσης αντιλήφθηκε έγκαιρα την δράση της USAID   και των ΜΚΟ και εμπόδισε τη διάβρωση της χώρας του. Φαίνεται ότι και οι Ουκρανοί αρχίζουν να ξυπνούν από τη πλύση εγκεφάλου που τους έγινε. Μόνο στη Κύπρο πολλοί ανεπαρκείς πολιτικοί κοιμούνται μακαρίως και θεωρούν ότι η USAID προωθεί λύση και επανένωση με την προπαγάνδα της.

Γίνονται έτσι τα αφελή όργανα προώθησης της αμερικανικής πολιτικής στη Κύπρο που είναι φιλοτουρκική πολιτική. Στην Κύπρο η USAID ξόδεψε  – ανεξέλεγκτα – εκατομμύρια δολάρια υπέρ του σχεδίου Ανάν. Περιμένουμε(άδικα θα μου πείτε) να ερευνήσει η Βουλή ποιοι εισέπραξαν χρήματα για την προώθηση της αμερικανικής πολιτικής στη Κύπρο.

 Οι ΗΠΑ δεν αποκαλύπτουν όλες τις χρηματοδοτήσεις τους, ίσως γιατί χρειάζονται ακόμα τις υπηρεσίες κάποιων ατόμων ή ομάδων. Όταν λοιπόν λένε οι αμερικανοί ότι ενδιαφέρονται για λύση είναι προφανές ότι εννοούν φιλοτουρκική λύση. Όταν ο Ντάνιελ Φριντ έλεγε(μπροστά σε πολλούς μάρτυρες)ότι οι ΗΠΑ έδωσαν την Κύπρο στην Τουρκία μέσω του σχεδίου Αναν, αποκάλυπτε απλώς με ποια αντίληψη κινούνται. Όταν, συνεπώς, ο Ντάνιελ Φριντ λέει μετά την πρόσφατη συνάντηση με τον Μ.Κυπριανού, ότι τώρα είναι η καλύτερη ευκαιρία για λύση του κυπριακού, είναι αυτονόητο ότι εννοεί μια λύση τύπου Αναν. Θεωρούν ότι η απομάκρυνση του «κακού» Τάσσου άνοιξε τον δρόμο για υποχωρήσεις της πλευράς μας και λύση σύμφωνη με τις προδιαγραφές τους. Συνεπώς μπροστά στην προπαγάνδα της USAID οφείλουμε να αμυνθούμε. Αντ’αυτού κάποιοι την υποστηρίζουν και κινούνται παράλληλα με αυτήν, βλάπτοντας την Κύπρο. 

Πηγή:http://www.greekamericannewsagency.com/gana/index.php?option=com_content&task=view&id=3593&Itemid=83

Δεν σταματάμε όμως εδώ, το 1998 ιδρύθηκε το κέντρο για την Δημοκρατία και την Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη-CDRSEE, από το οποίο εκδόθησαν 4 τόμοι βιβλίων όπου θα περιέχουν μια γενική ιστορία για τις χώρες των Βαλκανίων και υπάρχουν σε ελληνική, αγγλική και σερβική γλώσσα καθώς αναμένεται και σε κροατικά, βοσνιακά, αλβανικά κλπ. Τα βιβλία αυτά ήδη οδεύουν προς τα σχολεία μέσης εκπαίδευσης ως συμπληρωματικά βοηθήματα στα νέα βιβλία ιστορίας.

Έχουν επιμεληθεί από την CDRSEE η οποία μεταξύ άλλων χρηματοδοτείται από την λέσχη Μπίλντερμπεργκ και την USAID (Κεντρική Υπηρεσία για την Πολιτική Εξωτερική Βοήθεια των ΗΠΑ) που συνεργάζεται με τη CIA και το FBI για: α) την αποσταθεροποίηση της Λατινικής Αμερικής, β) την ανατροπή καθεστώτων στην Ευρασία, γ) την προπαγάνδα υπέρ του Σχεδίου Ανάν στην Κύπρο, δ) την προώθηση των Γενετικά Μεταλλαγμένων Τροφίμων και ε) τη στρατιωτική δραστηριοποίηση μισθοφορικών «ιδιωτικών εταιρειών πολέμου» για να συμβάλουν στην κατοχή του Ιράκ.

Πηγή:http://www.anthosorthodoxias.net/forum/viewtopic.php?t=354

Η “βοήθεια” των ΗΠΑ προς την Κύπρο

Η αρνητική στάση των «κατασκευαστών» της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής στο Κυπριακό και το Σκοπιανό, δεν επιτρέπει αισιοδοξία για την δίκαιη διευθέτησή τους. Αντίθετα, όσο καλή θέληση και αν επιδείξουν η Αθήνα και η Λευκωσία, η σημερινή κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών θα προσπαθήσει να επιλύσει τα δύο εθνικά θέματα με τρόπο που δεν θα εξυπηρετούνται τα συμφέροντα της Ελλάδας και της Κύπρου.

Γι’ αυτό, ίσως είναι προτιμότερο να επιδιωχθεί το «πάγωμα» των διαδικασιών, μέχρι την εκλογή του νέου ενοίκου του Λευκού Οίκου.Όσοι παρακολούθησαν από κοντά την αμερικανική διαδρομή στο Κυπριακό, με παρεμβάσεις στο όνομα των …ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με τρόμο ανακαλύπτουν πως οι ίδιες συμπεριφορές παρατηρούνται στη Θράκη και σε περιοχές της βόρειας Ελλάδας.

Εχουν δημιουργηθεί δεκάδες μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ), που δεν είναι καν καταγραμμένες στα αρμόδια υπουργεία και οι οποίες εξαφανίζονται εντελώς ξαφνικά όπως εμφανίζονται, αφού στο μεταξύ έχουν υπογράψει κείμενα εναντίον της Ελλάδας, όπως παλαιότερα έπρατταν στην Κύπρο.

Η συντριπτική πλειοψηφία των ανά τον κόσμο ΜΚΟ, δημιουργήθηκαν για να αντιμετωπίσουν τις «οργανώσεις ειρήνης», που στήριζε η πρώην Σοβιετική Ενωση, και το 90 και πλέον τοις εκατόν ενισχύεται από την Ουάσιγκτον, αν και μερικά «οικονομικά βάρη» ανέλαβαν εσχάτως η Ευρωπαϊκή Ενωση και η κυβέρνηση της Γερμανίας. Ερευνητές στην αμερικανική πρωτεύουσα ανακάλυψαν μία «απόρρητη» ομιλία του προέδρου Τζορτζ Μπους σε κλειστή συνεδρίαση που οργάνωσε η περίφημη USAID, παρουσία του πρώην διευθυντή της Αντριου Νάτσιου. Στην ομιλία αυτή, και σε έντονο ύφος, ο κ. Μπους υπενθύμισε πως οι ΜΚΟ είναι προέκταση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Απευθυνόμενος στον κ. Νάτσιο, ο οποίος εγκατέλειψε άρον-άρον τη θέση του χωρίς ποτέ να αναφέρει τους πραγματικούς λόγους, ο Αμερικανός ηγέτης ζήτησε να κόβεται η οικονομική ενίσχυση στις ΜΚΟ, οι οποίες δεν υποστηρίζουν με ακρίβεια και επάρκεια την στρατηγική των Ην. Πολιτειών.

 Λουκ : 1,15-   Έσται γαρ μέγας ενώπιον του Κυρίου, και οίνον και σίκερα ου μη πίη, και Πνεύματος αγίου πλησθήσεται έτι εκ κοιλίας μητρός αυτού. 

Πολλοί καλούνται μεγάλοι από τους ανθρώπους, αλλά είναι ασήμαντοι στα μάτια του Θεού. Ο Ιωάννης θα αναδειχθεί μέγας ενώπιον του Κυρίου, διότι θα ευαρεστήσει τον ίδιο τον Θεό και με την ζωή και με την διδασκαλία του (πρβλ. Μθ 5,19). Το μεγαλείο του φάνηκε, πράγματι, τόσο στην αγιότητα του όσο και στην αποστολή του. Η ζωή του ήταν ζωή επίγειου αγγέλου και η διδασκαλία του εμπνευσμένη από το Πνεύμα το άγιο. Ο Ιωάννης, κατά την μαρτυρία του Κυρίου (βλ. Μθ 11,11), είναι ο μεγαλύτερος άνδρας που γεννήθηκε ποτέ από γυναίκα. Είναι μεγαλύτερος από όλους τους πατριάρχες και τους προφήτες, διότι αξιώθηκε να δει και να βαπτίσει «τον κηρυττόμενον», όπως ψάλλουμε στο απολυτίκιο της γιορτής του. 

Στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται η τάξη των ναζίρ η ναζιραίων, των αφιερωμένων στον Θεό. Ήταν έγγαμοι. Η αφιέρωση τους φαινόταν εξωτερικά από το ότι δεν έκοβαν τα μαλλιά τους και δεν έπιναν κρασί ούτε άλλα μεθυστικά ποτά. Αυτό συνέβαινε συνήθως για ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα (βλ. Αρ 6,1-21). Ορισμένοι ωστόσο έμειναν ισόβια ναζιραίοι, όπως ο Σαμψών και ο Σαμουήλ. Γι? αυτούς θα συγκαταλεχτεί και ο εκλεκτός γιος του Ζαχαρία, διότι σύμφωνα με την αποκάλυψη του αγγέλου « οίνον  και σίκερα ου μη πίη» .  Επιπλέον, ο Ιωάννης θα ζήσει με ισόβια άσκηση και παρθενία. 

Η έκφραση « Πνεύματος Αγίου πλησθήσεται» απαντά συχνά στην Καινή Διαθήκη και ιδιαίτερα στα κείμενα του Λουκά. Σημαίνει «θα πλημμυρίσει από Πνεύμα άγιο» και δείχνει πολύ εύστοχα ότι το άγιο Πνεύμα διαποτίζει και κατακλύζει ολόκληρη την ύπαρξη του άνθρωπου στον οποίο χορηγείται.

Ο Ιωάννης θα αρνηθεί το μεθύσι του κρασιού, άλλα θα ζει την μέθη του αγίου Πνεύματος που θα πληρώνει την ύπαρξη του (βλ. Εφ 5,18 ) . Ο προφητικός αυτός λόγος βρήκε πολύ σύντομα την εκπλήρωση του. Στην συνάντηση της Ελισάβετ με την παρθένο Μαρία ο Ιωάννης έτι εκ κοιλίας μητρός αυτού, ήδη από την κοιλιά της μάνας του, πληρώνεται από το άγιο Πνεύμα και σκιρτά μπροστά στην Θεοτόκο και το κυοφορούμενο βρέφος της (βλ. Λκ :  1,41).  

1,16. και πολλούς των υιών Ισραήλ επιστρέψει επί Κύριον τον Θεόν αυτών. 

 Η λέξη Κύριος μεταφράζει στα ελληνικά το εβραϊκό τετραγράμματο όνομα του ενός και μοναδικού Θεού Γιαχβέ. Οι Εβραίοι προσδιόριζαν τον Θεό και με άλλα ονόματα, όπως: Αδωνάι, Σαβαώθ, Ελωχίμ. Επειδή δε από ευλάβεια απέφευγαν να προφέρουν το όνομα Γιαχβέ, το έγραφαν μαζί με κάποιο από τα άλλα ονόματα του Θεού, χωρίς να το προφέρουν.

Συνήθως έγραφαν «Γιαχβέ Ελωχίμ», που σημαίνει «Κύριος ο Θεός».  Στην Καινή Διαθήκη το όνομα αυτό αποδίδεται στον Ιησού Χριστό. Σύμφωνα με το μήνυμα του αγγέλου, ο γιος του Ζαχαρία θα αναγγείλει την έλευση της βασιλείας του Θεού και με το κήρυγμα της μετανοίας θα επαναφέρει πολλούς από τους Ισραηλίτες στον Κύριον τον Θεόν τους, δηλαδή στον Ιησού Χριστό. Ο στίχος αυτός, λοιπόν, αποτελεί μία από τις αγιογραφικές μαρτυρίες που βεβαιώνουν ότι ο Ιησούς είναι ο ενανθρωπήσας Γιαχβέ και αποδεικνύουν την Θεότητα Του (πρβλ. Ιω 20,28 Πρξ 20,28 ). 

Προς όλους θα απευθύνει ο Ιωάννης το μήνυμα της επιστροφής. Θα το αποδεχθούν όμως όχι όλοι, αλλά πολλοί. Αυτοί ασφαλώς θα γευθούν την χαρά της λυτρώσεως (βλ. στ. 14).  

Από το βιβλίο  «ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ» (Τόμος Α) 

του ομ. καθηγητού Πανεπιστημίου κ. Σ. Ν. Σάκκου. –  σελ.40-42.

*********************************************************************      

Κερδίστε αυτοπεποίθηση μέσω… Χάρι Πότερ!

Η νέα μελέτη συμπεραίνει ότι πολλά στοιχεία της διαδικασίας γνώσης και αντίληψης μπορεί να γίνουν πιο σαφή αναλύοντας τις τεχνικές των μάγων

Σε σοβαρό πεδίο επιστημονικής έρευνας μετατρέπεται η μαγεία, καθώς οι σύγχρονοι επιστήμονες της ψυχολογίας και των νευροεπιστημών στρέφονται στους μάγους για να πάρουν ιδέες και βοήθεια.

 Τα μαγικά τρικ πρέπει να μελετηθούν πιο προσεκτικά, προκειμένου η επιστήμη να αποκτήσει βαθύτερη κατανόηση του πώς οι άνθρωποι σκέφτονται και δρουν, σύμφωνα με έρευνα βρετανών και καναδών ψυχολόγων, από τα πανεπιστήμια Durham και British Columbia αντίστοιχα, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Trends in Cognitive Sciences” (Τάσεις στις Γνωσιακές Επιστήμες).

Η νέα μελέτη συμπεραίνει ότι πολλά στοιχεία της διαδικασίας γνώσης και αντίληψης, που δεν έχουν ακόμα κατανοηθεί πλήρως, μπορεί να γίνουν πιο σαφή αναλύοντας τις τεχνικές των μάγων, οι οποίες έχουν αναπτυχθεί εδώ και χιλιετίες και αποτελούν ισχυρά εργαλεία χειραγώγησης του ανθρώπινου νου μέσα από τον αποπροσανατολισμό της προσοχής και τη δημιουργία ψευδαισθήσεων.

“Οι μάγοι είναι μίλια μπροστά από τους επιστήμονες, από ορισμένες απόψεις”, δήλωσε ο δρ Γκούσταβ Κουν, καθηγητής του Τμήματος Ψυχολογίας του πανεπιστημίου του Ντέρχαμ, ο οποίος, εκτός από επιστήμονας, είναι και πρακτικός μάγος ο ίδιος. “Για παράδειγμα”, πρόσθεσε, “όταν μια μπάλα πετιέται στον αέρα και μετά εξαφανίζεται ξαφνικά ή όταν κάποιος προβλέπει με επιτυχία τι θα κάνετε μετά, φαίνεται σαν αυτά τα τρικ να αψηφούν τους νόμους της φυσικής και της λογικής, όμως στην πραγματικότητα συμβαίνουν μέσα από ένα συνδυασμό επιδεξιότητας και βαθιάς κατανόησης της ανθρώπινης ψυχολογίας.

Η μαγεία είναι μια από τις παλαιότερες τέχνες στον κόσμο και βασίζεται στην άγνοια των ανθρώπων για τις μεθόδους της”. “Έχουμε φθάσει στο σημείο που μπορούμε να αρχίσουμε να δημιουργούμε μια ‘επιστήμη της μαγείας’, η οποία θα μας επιτρέψει να κατανοήσουμε πώς δουλεύει η μαγεία (σ.σ. στο μυαλό των θεατών) και πώς θα την αναπτύξουμε και θα την εφαρμόσουμε στην καθημερινή μας ζωή”, δήλωσε ο καναδός καθηγητής Ρόναλντ Ρένσινκ από το πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας.

Ένα πρώτο συμπέρασμα είναι ότι το “κλειδί” βρίσκεται στο που εστιάζεται η προσοχή μας και στο γεγονός ότι ακόμα κι όταν κοιτάζουμε ένα αντικείμενο, δεν σημαίνει ότι το βλέπουμε πραγματικά. Αυτό ακριβώς συμφωνεί με τις διαπιστώσεις της οπτικής επιστήμης ότι μόνο ένα μικρό μέρος των πληροφοριών που εισέρχεται στα μάτια μας, πράγματι  καταλήγει να γίνει συνειδητό στον εγκέφαλό μας.  

Σχολή μαγείας αλά Χάρι Πότερ 

Μία ακόμη έρευνα του βρετανικού πανεπιστημίου του Χερτφορντσάιρ, υπό τον καθηγητή Ψυχολογίας Ρίτσαρντ Γουάιζμαν, η οποία ανακοινώθηκε στο Φεστιβάλ Επιστήμης του πανεπιστημίου του Λίβερπουλ προ ημερών, διαπίστωσε ότι τα μαγικά τρικ μπορούν να βοηθήσουν στην απόκτηση αυτοπεποίθησης, κριτικής σκέψης και άλλων κοινωνικών δεξιοτήτων από τα παιδιά της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Η διδασκαλία στα παιδιά “κόλπων”, όπως το να διαβάζουν το μυαλό των συμμαθητών τους ή να αποκαθιστούν ένα σκοινί που φάνηκε να κόβεται στα δύο, σύμφωνα με τη μελέτη, τονώνει την αυτοπειθαρχία και αυτοπεποίθησή τους, τα διασκεδάζει πραγματικά και, αντίθετα με τα ηλεκτρονικά παιγνίδια στον κομπιούτερ, τα ενθαρρύνει να αλληλεπιδρούν με τους φίλους και την οικογένειά τους.

Τα μαθήματα μαγείας θεωρείται ότι έχουν απτά θετικά ψυχολογικά αποτελέσματα, με αύξηση τόσο της κοινωνικοποίησης όσο και της εμπιστοσύνης που δείχνουν τα παιδιά στον εαυτό τους, ενώ ιδιαίτερα ωφελημένα βγαίνουν τα παιδιά που έχουν χαμηλή αυτο-εκτίμηση. Στο πλαίσιο αυτό, οι ερευνητές δεν δίστασαν να εισηγηθούν την ένταξη των μαθημάτων μαγείας στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα των σχολείων! 

Ενδιαφέρον για τη μαγεία και από τους νευροεπιστήμονες 

Με διάσημους μάγους, όπως Τζέημς Ράντι, Τέλερ, Απόλο Ρόμπινς, Μακ Κινγκ, συνεργάζονται δύο αμερικανοί νευροεπιστήμονες στο διάσημο Νευρολογικό Ινστιτούτο Barrow του Ιατρικού Κέντρου St.Joseph της Αριζόνα, ο Στέφεν Μακνίκ, διευθυντής του Εργαστηρίου Συμπεριφορικής Νευροφυσιολογίας, και η Σουζάνα Μαρτίνεζ Κόντε, διευθύντρια του Εργαστηρίου Οπτικής Νευροεπιστήμης, για να ανακαλύψουν τους μηχανισμούς του εγκεφάλου σχετικά με την αντίληψη και την επίγνωση.

Η συνεργασία έχει οδηγήσει σε νέες ενοράσεις και αναμένεται να ωφελήσει στα πεδία της εκπαίδευσης και της ιατρικής. Ιδιαίτερη σημασία δίνουν οι επιστήμονες στη χρήση του χιούμορ από τους μάγους, προκειμένου να αποσπούν την προσοχή του ακροατηρίου τους.  

Πηγή :http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11387&subid=2&tag=8334&pubid=1584712  

****   

Από έκπληξη σε έκπληξη.  

Και πάλι το Υπουργείο Παιδείας συνιστά δια των οργάνων του την παρακολούθηση ταινίας με θέμα τις μαγικές επιδόσεις του Χάρι Πότερ.
Η Περιφερειακή Δ/ση Πρωτ. και Δευτερ. εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας απέστειλε έγγραφο σε όλα τα σχολεία (Δημοτικά και Γυμνάσια) των Νομών Θεσσαλονίκης, Χαλκιδικής, Πιερίας, και Πέλλας, στο όποιο αναφέρει ότι:
“Η τοπική ομάδα επιλογής θεαμάτων για μαθητές… αφού παρακολούθησε την ταινία “Ο ΧΑΡΙ ΠΟΤΕΡ ΚΑΙ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΛΙΘΟΣ” ενέκρινε την παρακολούθηση της παραπάνω ταινίας από τους μαθητές των σχολείων της Α/βάθμιας και Β/βάθμιας Εκπαίδευσης (Δημοτικά και Γυμνάσια)”.
Επίσης ενέκρινε την παρακολούθηση και της ταινίας “Ο ΧΑΡΙ ΠΟΤΕΡ ΚΑΙ Η ΚΑΜΑΡΑ ΜΕ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ” από τους μαθητές των σχολείων Β/βάθμιας Εκπαίδευσης (Γυμνάσια, Ενιαία Λύκεια και ΤΕΕ). Και παρακαλεί (διάβαζε διατάσσει) τους Δ/ντές Εκπαίδευσης “να μεριμνήσουν για την ενημέρωση όλων των σχολικών μονάδων αρμοδιότητάς τους”.

Ο Πρόεδρος της Επιτροπής κ. Χρήστος Πάσχος και οι “συν αυτώ” δεν “πήραν” είδηση για το θόρυβο που έχουν δημιουργήσει διεθνώς τα βιβλία της Ρόουλινγκ και δεν έχουν (περιέργως) ενημερωθεί για τις τοποθετήσεις επί των βιβλίων αυτών και των σχετικών ταινιών, προσωπικοτήτων διεθνούς κύρους, όπως και Ενώσεων Εκπαιδευτικών κ.λ.π.;
“Δεν ξέρεις”, λέει ο λαός μας, “δεν ρωτάς όμως;”. 

Πηγή http://www.ppu.gr/greek/hp_ministry_2_gr.htm

Αξιοποίηση της μαγείας για την κατανόηση του νου και την απόκτηση αυτοπεποίθησης από τα παιδιά σε μαθήματα τύπου Χάρι Πότερ  

Η μαγεία είναι το τελευταίο πράγμα που θα περίμενε κανείς να ενδιαφέρει τους σύγχρονους επιστήμονες και όμως οι τελευταίοι εσχάτως στρέφονται στους μάγους για να πάρουν ιδέες και βοήθεια.

Για πρώτη φορά η μαγεία μετατρέπεται σε σοβαρό πεδίο επιστημονικής έρευνας, ειδικότερα στα πεδία της ψυχολογίας και των νευροεπιστημών. Τα μαγικά τρικ πρέπει να μελετηθούν πιο προσεκτικά, προκειμένου η επιστήμη να αποκτήσει βαθύτερη κατανόηση του πώς οι άνθρωποι σκέφτονται και δρουν, σύμφωνα με έρευνα βρετανών και καναδών ψυχολόγων, από τα πανεπιστήμια Durham και British Columbia αντίστοιχα, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Trends in Cognitive Sciences (Τάσεις στις Γνωσιακές Επιστήμες).

Η νέα μελέτη συμπεραίνει ότι πολλά στοιχεία της διαδικασίας γνώσης και αντίληψης, που δεν έχουν ακόμα κατανοηθεί πλήρως, μπορεί να γίνουν πιο σαφή αναλύοντας τις τεχνικές των μάγων, οι οποίες έχουν αναπτυχθεί εδώ και χιλιετίες και αποτελούν ισχυρά εργαλεία χειραγώγησης του ανθρώπινου νου μέσα από τον αποπροσανατολισμό της προσοχής και τη δημιουργία ψευδαισθήσεων.

Οι μάγοι είναι μίλια μπροστά από τους επιστήμονες, από ορισμένες απόψεις, δήλωσε ο δρ Γκούσταβ Κουν, καθηγητής του Τμήματος Ψυχολογίας του πανεπιστημίου του Ντέρχαμ, ο οποίος, εκτός από επιστήμονας, είναι και πρακτικός μάγος ο ίδιος. Για παράδειγμα, πρόσθεσε, όταν μια μπάλα πετιέται στον αέρα και μετά εξαφανίζεται ξαφνικά ή όταν κάποιος προβλέπει με επιτυχία τι θα κάνετε μετά, φαίνεται σαν αυτά τα τρικ να αψηφούν τους νόμους της φυσικής και της λογικής, όμως στην πραγματικότητα συμβαίνουν μέσα από ένα συνδυασμό επιδεξιότητας και βαθιάς κατανόησης της ανθρώπινης ψυχολογίας.

Η μαγεία είναι μια από τις παλαιότερες τέχνες στον κόσμο και βασίζεται στην άγνοια των ανθρώπων για τις μεθόδους της. Έχουμε φθάσει στο σημείο που μπορούμε να αρχίσουμε να δημιουργούμε μια ‘επιστήμη της μαγείας’, η οποία θα μας επιτρέψει να κατανοήσουμε πώς δουλεύει η μαγεία (σ.σ. στο μυαλό των θεατών) και πώς θα την αναπτύξουμε και θα την εφαρμόσουμε στην καθημερινή μας ζωή, δήλωσε ο καναδός καθηγητής Ρόναλντ Ρένσινκ από το πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας.Ένα πρώτο συμπέρασμα είναι ότι το κλειδί βρίσκεται στο που εστιάζεται η προσοχή μας και στο γεγονός ότι ακόμα κι όταν κοιτάζουμε ένα αντικείμενο, δεν σημαίνει ότι το βλέπουμε πραγματικά. Αυτό ακριβώς συμφωνεί με τις διαπιστώσεις της οπτικής επιστήμης ότι μόνο ένα μικρό μέρος των πληροφοριών που εισέρχεται στα μάτια μας, πράγματι καταλήγει να γίνει συνειδητό στον εγκέφαλό μας.

Σχολή μαγείας αλά Χάρι Πότερ

Μια άλλη έρευνα του βρετανικού πανεπιστημίου του Χερτφορντσάιρ, υπό τον καθηγητή Ψυχολογίας Ρίτσαρντ Γουάιζμαν, η οποία ανακοινώθηκε στο Φεστιβάλ Επιστήμης του πανεπιστημίου του Λίβερπουλ προ ημερών, διαπίστωσε ότι τα μαγικά τρικ μπορούν να βοηθήσουν στην απόκτηση αυτοπεποίθησης, κριτικής σκέψης και άλλων κοινωνικών δεξιοτήτων από τα παιδιά της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Η διδασκαλία στα παιδιά κόλπων, όπως το να διαβάζουν το μυαλό των συμμαθητών τους ή να αποκαθιστούν ένα σκοινί που φάνηκε να κόβεται στα δύο, σύμφωνα με τη μελέτη, τονώνει την αυτοπειθαρχία και αυτοπεποίθησή τους, τα διασκεδάζει πραγματικά και, αντίθετα με τα ηλεκτρονικά παιγνίδια στον κομπιούτερ, τα ενθαρρύνει να αλληλεπιδρούν με τους φίλους και την οικογένειά τους.Τα μαθήματα μαγείας θεωρείται ότι έχουν απτά θετικά ψυχολογικά αποτελέσματα, με αύξηση τόσο της κοινωνικοποίησης όσο και της εμπιστοσύνης που δείχνουν τα παιδιά στον εαυτό τους, ενώ ιδιαίτερα ωφελημένα βγαίνουν τα παιδιά που έχουν χαμηλή αυτο-εκτίμηση. Στο πλαίσιο αυτό, οι ερευνητές δεν δίστασαν να εισηγηθούν την ένταξη των μαθημάτων μαγείας στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα των σχολείων!

Ενδιαφέρον για τη μαγεία και από τους νευροεπιστήμονες

Δύο αμερικανοί νευροεπιστήμονες στο διάσημο Νευρολογικό Ινστιτούτο Barrow του Ιατρικού Κέντρου St.Joseph της Αριζόνα, ο Στέφεν Μακνίκ, διευθυντής του Εργαστηρίου Συμπεριφορικής Νευροφυσιολογίας, και η Σουζάνα Μαρτίνεζ-Κόντε, διευθύντρια του Εργαστηρίου Οπτικής Νευροεπιστήμης, συνεργάζονται με διάσημους μάγους (Τζέημς Ράντι, Τέλερ, Απόλο Ρόμπινς, Μακ Κινγκ, Τζον Τόμσον κ.α.) για να ανακαλύψουν τους μηχανισμούς του εγκεφάλου σχετικά με την αντίληψη και την επίγνωση.Η συνεργασία έχει οδηγήσει σε νέες ενοράσεις και αναμένεται να ωφελήσει στα πεδία της εκπαίδευσης και της ιατρικής. Ιδιαίτερη σημασία δίνουν οι επιστήμονες στη χρήση του χιούμορ από τους μάγους, προκειμένου να αποσπούν την προσοχή του ακροατηρίου τους. Πηγή :http://world.flash.gr/cosmosl/2008/9/15/38460id/    

• Ο κ. Νίκος Παπανδρέου, είναι συγγραφέας (BA., Yale, 1979, PhD. Princeton, 1986)

 Πηγή :http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_14/09/2008_284704

*********************************************************************  

 Το εξωφρενικότερο όλων είναι ένα κείμενο που κατηγορεί με υβριστικούς χαρακτηρισμούς, σχόλια και φωτογραφίες κατηγορώντας  την Ελλάδα ότι έκλεψε από την Ινδία και μάλιστα από μια ναυτική εταιρία  το εθνικό της σύμβολο! Αξίζει  να διαβάστε το σχετικό “όπλο” της σκοπιανής προπαγάνδας που σε λίγο θα αρχίσει να κάνει την εμφάνιστη του στον Σκοπιανό Τύπο αλλά και στο διαδίκτυο.   Διαβάστε  και βγάλτε μόνοι σας τα συμπεράσματα σας. Ιδού και το σχετικό ντοκουμέντο!    

Άλλα πέντε εξίσου σημαντικά σε περιεχόμενο σκαναρισμένα (όπως αντίστοιχα υπήρχε σκαναρισμένο σε μηχανήματα νέας τεχνολογίας και το εν λόγω απόρρητο κρατικό έγγραφο)  ελληνικά έγγραφα, χάρτες, βιβλία και Ελληνικά κείμενα, περιφέρονται ως  όπλο προπαγάνδας και τα οποία περιλαμβάνονται σε κρατικούς πολιτικούς και διπλωματικούς  φακέλους των Σκοπίων.

Στο πόλεμο της προπαγάνδας εναντίον της Ελλάδας έχουν επιστρατευτεί μια σειρά από δικά μας λάθη  του παρελθόντος, τα οποία αντλούνται ακόμα και σχολικά βιβλία και εγκυκλοπαίδιες όπως η «ΓΙΑ ΣΑΣ ΠΑΙΔΙΑ» (τόμος 3, σελ 63) όπου τα Σκόπια αναφέρονται ως  «Μακεδονία», ενώ μεταξύ των άλλων γλωσσών που αναγράφονται ως επίσημη γλώσσα αναφέρεται και η μακεδονική! Προσέχτε τα συνοδευτικά σχόλια.  

Αντίστοιχα στα επιχείρηματα των Σκοπιανών θα βρεί κάποιος ενδεικτικά και την έκδοση του γεωγραφικού άτλαντα (τεύχος Νο2 του Αλεξίου 1977) όπου τα Σκόπια γεωγραφικά προσδιορίζονται επίσης ως Μακεδονία!

Το ίδιο λάθος που σήμερα επιστρατεύουν οι σκοπιανοί βρίσκουμε και στην Γεωγραφία της β γυμνασίου του 1977 του οργανισμού εκδόσεων διδακτικών βιβλίων όπου σε εσωτερικό χάρτη τα Σκόπια αναφέρονται ως Μακεδονία! Ιδού το σχετικό ντοκουμέντο που οι Σκοπιανοί χρησιμοποιούν ως ιστορικό  «τεκμήριο».

Στην σκοπιανή προπαγάνδα περιλαμβάνονται μια σειρά από χάρτες με πιο γνωστό αυτό  που  αποκαλύψαμε προ ημερών και δείχνει  τις αλυτρωτικές διαθέσεις των Σκοπιανών. Στους χάρτες που διακινούν όπως θα δείτε υπάρχουν και μια σειρά  επίσημοι ελληνικοί χάρτες του παρελθοντος με τα ίδια επαναλαμβανόμενα λάθη του παρελθόντος μας… Ιδού το σχετικό ντοκουμέντο!     

Πηγή http://www.greekamericannewsagency.com/gana/index.php?Itemid=83&id=2959&option=com_content&task=view 

*********************************************************************   

«Δεν πρόλαβαν να κυκλοφορήσουν τα νέα σχολικά βιβλία και ήδη βρέθηκαν να έχουν λάθη, τα οποία είναι δύσκολο να διορθωθούν, εάν κρίνουμε από παλαιότερα βιβλία, που συνεχίζουν να τυπώνονται με λανθασμένα στοιχεία.

Συγκεκριμένα, στο νέο βιβλίο Ιστορίας της Στ’ τάξης αναφέρεται ότι η πυξίδα και ο αστρολάβος είναι εφευρέσεις των Δυτικών του 15ου αιώνα. Σύμφωνα όμως με την εγκυκλοπαίδεια “Νέα Δομή”, η μεν πυξίδα θεωρείται ότι εφευρέθηκε από τους Κινέζους τον 2ο μ.Χ. αιώνα (υπάρχει μάλιστα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πεκίνου) πυξίδα της εποχής εκείνης, ο δε αστρολάβος είναι εφεύρεση των ελληνιστικών χρόνων (ο γεωγράφος Κλαύδιος Πτολεμαίος έχει γράψει μάλιστα ολόκληρο βιβλίο με θέμα τον αστρολάβο). Τα δύο αυτά όργανα ναυσιπλοΐας (πυξίδα, αστρολάβος) τα μετέφεραν στη Δύση οι Αραβες μέσω του εμπορίου.

*********************************************************************   

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΒΙΟΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ


Η αναφορά του νέου βιβλίου Βιολογίας της Γ’ Γυμνασίου στους Γενετικά Τροποποιημένους Οργανισμούς (ΓΤΟ) έχει προκαλέσει έντονη συζήτηση και προβληματισμό σχετικά με τον τρόπο παρουσίασης και την «θέση» που φαίνεται να παίρνει το βιβλίο. Η ΠΕΒ επισημαίνει τα εξής:- Η διαμόρφωση απόψεων σε ζητήματα που βρίσκονται στην αιχμή της επιστημονικής έρευνας και αφορούν στα ζητήματα γονιδιακής θεραπείας, στους διαγονιδιακούς οργανισμούς, στους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς της κτηνοτροφίας και γεωργίας, ΠΡΟ απαιτεί σύγχρονες γνώσεις των εξελίξεων της λειτουργικής γονιδιωματικής, της περιβαλλοντικής βιολογίας και της οικολογίας.

Γνωρίζουμε επίσης ότι σε αυτό το σοβαρό ζήτημα τον κύριο ρόλο παίζει ο εκπαιδευτικός, ο οποίος οφείλει να εφοδιάσει τους μαθητές και μελλοντικούς καταναλωτές με όλες τις απαραίτητες γνώσεις και πληροφορίες, αλλά, κύρια, οφείλει να τους βοηθήσει να αναπτύξουν κριτική σκέψη και ενεργητική στάση και συμπεριφορά. Είναι σε όλους γνωστά τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα των πολυεθνικών που προσπαθούν να προωθήσουν τους ΓΤΟ σε βάρος των τοπικών ποικιλιών με την αποκλειστική διάθεση των σπόρων, ελέγχοντας έτσι την παγκόσμια αγορά. Δεν μπορούμε όμως να αγνοούμε ή να υποβαθμίζουμε τον υπαρκτό και πολλαπλά αποδεδειγμένο κίνδυνο των κάθε είδους φυτοφαρμάκων τα οποία εδώ και χρόνια βάζουμε στο πιάτο μας και για τα οποία υπάρχουν τεκμηριωμένες έρευνες για τις καταστροφικές τους επιδράσεις στα οικοσυστήματα. Ούτε βέβαια να αγνοούμε ότι, πίσω από όλη αυτή τη χημική βιομηχανία, κρύβονται επίσης τεράστια οικονομικά συμφέροντα που, για προφανείς λόγους, αντιτίθενται στους ΓΤΟ.Οποιαδήποτε μονομερής και μονοδιάστατη ανάδειξη των κινδύνων της μιας πλευράς λειτουργεί, ανεξάρτητα από τις όποιες καλές προθέσεις, υπέρ των οικονομικών συμφερόντων της άλλης.Η ΠΕΒ, μακριά από κάθε είδους και μορφής συμφέροντα, τάσσεται υπέρ της αειφορικής διαχείρισης του περιβάλλοντος μέσα από την συνεχή και αυστηρά επιστημονική τεκμηρίωση των όποιων παρεμβάσεων. Ταυτόχρονα θέτει, κάτω από επιστημονικά αλλά και κοινωνικά κριτήρια, τον έλεγχο της κάθε προτεινόμενης λύσης που αποβλέπει στην καλύτερη ποιότητα ζωής του ανεπτυγμένου κόσμου και συμβάλλει σημαντικά στην εξάλειψη της φτώχειας και του υποσιτισμού που μαστίζει τα 2/3 του πλανήτη Στο πλαίσιο αυτό προτίθεται να αναπτύξει μια σειρά πρωτοβουλιών και στον τομέα των ΓΤΟ με σκοπό την ολόπλευρη και επιστημονικά τεκμηριωμένη ενημέρωση της ελληνικής κοινωνίας.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΒΙΟΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ 

Πηγή:http://www.ecocrete.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=4265&Itemid=0

********************************************************************* 
Τη στιγμή που απαγορεύεται η προβολή παιδικών διαφημίσεων σε ώρες που τα παιδιά παρακολουθούν τηλεόραση, έρχονται τα σχολικά βιβλία να αναπληρώσουν το κενό. Σε πολλά από τα νέα σχολικά βιβλία χρησιμοποιούνται ως παραδείγματα γνωστά καταναλωτικά προϊόντα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

– Θες να μάθεις προστακτική; Μάθε πρώτα να μαγειρεύεις. Είναι η επίσημη πρόταση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για να μάθουν τα 12χρονα παιδιά γραμματική. Παραθέτει, μάλιστα, κάτω από τη συνταγή που διδάσκει την… προστακτική, τα πλήρη στοιχεία της μαγείρισσας, όπως και τον εκδοτικό οίκο. Ο τσελεμεντές είναι πλήρης και αποτελεί την τέταρτη ενότητα, με τίτλο “Διατροφή”, του βιβλίου Γλώσσας της Στ’ δημοτικού.– Το βιβλίο Γλώσσας της Στ’ δημοτικού περιέχει και άλλες ενδιαφέρουσες ενότητες, για παράδειγμα στις σελίδες 53-60 του α’ τόμου υπάρχουν κείμενα για τη διαφήμιση και τους διαφημιστές, όπου παρατίθενται διαφημίσεις γνωστής σοκολάτας, γάλακτος σε σκόνη και… ανθότυρου. Επιπλέον, στη σελίδα 42 υπάρχουν “Οδηγίες χρήσης καφετιέρας”, ενώ στις σελίδες 48-49 τα παιδιά καλούνται να πάνε “μια βόλτα στον Γουέμπι”, προβάλλοντας συγκεκριμένα παιδικά σάιτ.

********************************************************************* 

ΤΟ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ
Το να γράφεις κείμενα επιθεώρησης μάλλον θα είναι το πιο δύσκολο επάγγελμα στην Ελλάδα. Γιατί όσο και να τραβήξεις ένα γεγονός ώστε να προκαλέσει γέλιο, σίγουρα θα υπολείπεται της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας. Διαβάστε παρακάτω τις απτές αποδείξεις αυτού του ισχυρισμού.

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ
Χρειάστηκαν 63 δακτυλογραφημένες σελίδες για να χωρέσει το Υπουργείο Παιδείας τα λάθη που το ίδιο εντόπισε στα καινούργια σχολικά βιβλία του Δημοτικού. Και 83 σελίδες στα καινούργια σχολικά βιβλία του Γυμνασίου. Και αυτό το πόνημα των συνολικά 146 σελίδων το έστειλαν στα σχολεία ώστε να τα διορθώσουν με στιλό οι δάσκαλοι, οι καθηγητές και οι μαθητές.

ΑΛΛΟ ΕΜΕΙΣ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΔΙΩΤΕΣ
Αν εγώ, ως εκδότης, κυκλοφορήσω βιβλία με τόσα πολλά λάθη, σίγουρα βιβλιοπώλες και αναγνώστες θα μου τα πετάξουν στο κεφάλι. Και φυσικά θα χάσω τα χρήματα που επένδυσα σε αυτά τα βιβλία. Και που δεν μπορώ να έχω ούτε το ένα εκατοστό από τις στρατιές των επιμελητών και διορθωτών που συντηρεί ο Οργανισμός Εκδόσεων Σχολικών Βιβλίων.

ΤΑΧΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
Κατά τα άλλα ισχύει εν Ελλάδι η δωρεάν Παιδεία. Το σόι δωρεάν είναι όταν μας υποχρεώνουν να πληρώνουμε από τον Κρατικό Προϋπολογισμό το κάθε σχολικό βιβλίο από δύο φορές, επειδή δεν πρόσεξαν στην διόρθωση. Καλύτερα να έλειπε!

ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΧΡΥΣΟΣ ΟΔΗΓΟΣ
Θέλετε παραδείγματα από αυτά τα λάθη; Όπως γράφει ο Νίκος Μάστορας στοσχετικό ρεπορτάζ του στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ «στο βιβλίο Νεοελληνικής Γλώσσας της Α΄ Γυμνασίου, στη σελίδα 104 δημοσιεύθηκε κατά λάθος η διεύθυνση, το τηλέφωνο και το φαξ ενός καταστήματος!». Μα και μαστουρωμένος να ήταν ο διορθωτής -λέμε τώρα- έπρεπε αυτό να το δει!

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
Το βιβλίο «Οδηγός Νηπιαγωγού» αντί να συστήνει στους Νηπιαγωγούς να βάζουν τα παιδάκια να παίζουν «με τα ονόματά τους», λόγω λάθους τους συστήνει να παίζουν «με τα όργανά τους»! ……….

ΤΡΕΜΕ ΜΑΤΑ!
«Στα Μαθηματικά Β΄ Δημοτικού, όπου χρησιμοποιούνται παραδείγματα ώστε να μάθουν τα παιδιά, κάποια κοπελίτσα που λεγόταν Μαρίνα έγινε Σαββίνα ξαφνικά, και μια Ελένη έγινε Άννα». Εδώ το Υπουργείο θέλει να γίνουν τα παιδάκια Μάτα Χάρι. Να μην ξέρει ούτε ένα όνομα να αλλάξει;

ΑU MON DIEU!
«Ενώ τα παιδάκια που θα έπρεπε να υπολογίσουν πόσα γλυκά μένουν σε ένα κουτί, βλέπουν ξαφνικά τα γλυκά να έχουν μεταμορφωθεί σε κουλουράκια». Μιλάμε για πολύ προχωρημένη nouvelle cuisine!

SAVOIR VIVRE ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ

«Τέλος, στο Εικονογραφημένο Λεξικό Α, Β και Γ Δημοτικού υπάρχει- κατά λέξη- η εξής απίθανη διόρθωση: «[σελ. 227] [κώλος] (Να προστεθεί: Συνήθως χρησιμοποιούμε τη λέξη αυτή όταν μιλάμε με τους φίλους μας και όχι όταν γράφουμε)». Πάλι λάθος είναι! Θα πρέπει η αλλαγή να γίνει ως εξής: [κώλος]: Συνήθως χρησιμοποιούμε τη λέξη αυτή όταν αναφερόμαστε στο Υπουργείο Παιδείας μας.

ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΑΠΟΛΥΘΕΙ?
Ερώτηση απλή: Θα απολυθεί κανείς από τους μονίμους -στα σίγουρα- υπαλλήλους/επιμελητές αυτών των βιβλίων; Ή σε λίγες μέρες θα τους δούμε κι αυτούς στους δρόμους να φωνάζουν για τα δίκαια αιτήματά τους; Όχι, τίποτε άλλο, αλλά δικαιώματα έχουμε κι εμείς που τους πληρώνουμε αδρά.

 Πηγή:http://www.politismospolitis.org/?p=1049

********************************************************************* 

*********************************************************************   

Εκατοντάδες λάθη εντόπισε το υπουργείο Παιδείας στα καινούργια βιβλία και απέστειλε ήδη στα σχολεία τους καταλόγους με τις διορθώσεις που πρέπει να γίνουν, ώστε να ενημερωθούν οι δάσκαλοι, οι καθηγητές και οι μαθητές.

Όπως αναφέρουν Τα Νέα, τη Δευτέρα, τα λάθη είναι τόσα πολλά, ώστε για την ανάπτυξή τους στα βιβλία του Δημοτικού χρειάστηκαν 63 δακτυλογραφημένες σελίδες, ενώ για τα λάθη σε 16 βιβλία του Γυμνασίου απαιτήθηκε να γραφτούν 83 σελίδες.

Στα Μαθηματικά Β` Δημοτικού, όπου χρησιμοποιούνται παραδείγματα ώστε να μάθουν τα παιδιά, κάποια κοπελίτσα που λεγόταν Μαρίνα έγινε Σαββίνα ξαφνικά, ένας Σπύρος έγινε Μιχάλης και μια Ελένη έγινε Αννα. Ενώ τα παιδάκια που θα έπρεπε να υπολογίσουν πόσα γλυκά μένουν σε ένα κουτί, βλέπουν ξαφνικά τα γλυκά να έχουν μεταμορφωθεί σε κουλουράκια.

Πηγή :http://www.aegeantimes.gr/article.asp?id=27236&type=29 

********************************************************************* 

Σε εφημερίδα των Σκοπίων , στις 30 Οκτ 2006 (απάντηση αρ.6 http://www.mfa.gr/www.mfa.gr/Articles/el-GR/301006_F1800.htm ), η υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας κα.Μπακογιάννη δηλώνει ρητά ότι : «Δεν υπάρχει καμία επονομαζόμενη «Μακεδονική μειονότητα» καθώς και ότι : «?η Ελλάδα έχει μόνο μία μειονότητα: τους Μουσουλμάνους της Δυτικής Θράκης.»
Προς μεγάλη μας έκπληξη κι απογοήτευση στο βιβλίο Νεοελληνικής Γλώσσας της Γ? Γυμνασίου (σελίδα 116), παρατίθεται περίεργο κείμενο του κ.Νίκου Δήμου http://bp0.blogger.com/_2oeLbEhyIs8/SD1Oqn_DNNI/AAAAAAAACtM/JqXh7M4olIA/s1600-h/NikosDimou.jpg , που έχει εγκρίνει προφανώς το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, με υπουργό τον κ.Στυλιανίδη.

Στο κείμενο αυτό γίνεται αναφορά στις καταγγελίες για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι >>http://www.greekhelsinki.gr/greek/pressrelease/31-7-96.html  στο οποίο ανήκει ο ίδιος ο κ.Δήμου, και ειδικότερα στην «?καταπίεση των Σλαβόφωνων στην Ελλάδα»!

Υπάρχει και σχετική συνέντευξη του κ.Νίκου Δήμου που αναφέρεται στην ύπαρξη λογοκρισίας (!) και ότι δεν μπορεί να γράψει κανείς για την «Μακεδονική» μειονότητα»! ? Δείτε το σχετικό video εδώ>>  http://www.youtube.com/swf/l.swf?swf=http%3A//s.ytimg.com/yt/swf/cps-vfl58601.swf&video_id=-kuE6QJap9Q&rel=1&hqt=1&eurl=http%3A//edo-makedonia.pblogs.gr/tags/psifisma-gr.html&iurl=http%3A//i2.ytimg.com/vi/-kuE6QJap9Q/default.jpg&t=OEgsToPDskK6CG6BC60WWeAtyq812JnB&use_get_video_info=1&load_modules=1

Δεδομένου ότι το κείμενο του κ.Νίκου Δήμου έχει την έγκριση του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και συμπεριλαμβάνεται σ? ένα σχολικό βιβλίο , είναι λογικό να εκλαμβάνεται από τους μαθητές αλλά κι από εμάς ως κείμενο που αναφέρεται σε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ και ΑΛΗΘΗ ΓΕΓΟΝΟΤΑ. Αναρωτιόμαστε λοιπόν… ΠΟΙΑ είναι τελικά η επίσημη θέση του κράτους και ΠΟΙΑ σχέση έχει με την «πραγματικότητα» που προωθεί μέσω των σχολικών βιβλίων σχετικά με τις μειονότητες;;;
Με την παρούσα συλλογή υπογραφών καθιστούμε σαφή την αντίθεσή μας στην ύπαρξη του προκλητικού κειμένου του κ.Νίκου Δήμου σε σχολικό βιβλίο διότι καθιστά πραγματικό γεγονός την «καταπίεση» των Σλαβόφωνων (!) κάτι που είναι ψευδές , αβάσιμο και προπαγανδιστικό. Θυμίζουμε ότι τα δεκαπεντάχρονα παιδιά ΔΕΝ είναι σε θέση να κρίνουν ουσιαστικά την αξία, την αλήθεια και τις αιτίες για τις οποίες ο κ.Νίκος Δήμου αναφέρεται στην δήθεν καταπίεση των Σλαβόφωνων.

Επίσης, λόγω του ότι ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας ζει στην πρωτεύουσα, η οποία απέχει 500 χλμ από την Μακεδονία, ακολούθως οι μαθητές των μισών σχολείων στην Ελλάδα δεν έχουν δυνατότητα ούτε καν της πρακτικής κι εμπειρικής επαλήθευσης των όσων διαβάζουν για τη Μακεδονία.
Υπενθυμίζουμε ότι η δήθεν ύπαρξη καταπιεσμένης σλαβόφωνης μειονότητας αποτελεί πάγιο προπαγανδιστικό ισχυρισμό της Σκοπιανής αλυτρωτικής προπαγάνδας και ΔΕΝ κατανοούμε που αποσκοπεί η διάδοση μίας ψευδούς πληροφορίας μέσω των σχολικών βιβλίων που απευθύνονται σε μικρά παιδιά.
Για τους παραπάνω λόγους υπογράφουμε και ΖΗΤΟΥΜΕ την ΔΙΟΡΘΩΣΗ του βιβλίου της Γ? Γυμνασίου του οποίου τα κείμενα διαψεύδονται από την Υπουργό Εξωτερικών , διαψεύδονται από την απογραφή της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας , διαψεύδονται απ? όλες τις δημοσκοπήσεις μέχρι στιγμής, και κυρίως διαψεύδονται από την ίδια την πραγματικότητα που γνωρίζουν πολύ καλά όσοι ζουν στη Μακεδονία.

Πηγή : http://www.petitiononline.com/schoolpr/

Σάλος έχει προκαλέσει στην κοινή γνώμη και στην εκπαιδευτική κοινότητα η χθεσινή εκτενής αναφορά της «Σ» στα ιστορικά εγχειρίδια για εκπαιδευτικούς, σε τέσσερις τόμους, υπό τον γενικό τίτλο Εναλλακτικό Εκπαιδευτικό Υλικό Για Τη Διδασκαλία της Νεότερης Ιστορίας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, που έχουν εκδοθεί στο πλαίσιο του Προγράμματος Κοινής Ιστορίας (Joint History Project, JHP), το οποίο καθοδηγείται από το Κέντρο για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη – CDRSEE.
Οι τόμοι φέρουν τους τίτλους: Η Οθωμανική Αυτοκρατορία, ο πρώτος, Έθνη και Κράτη στη Ν.Α. Ευρώπη, ο δεύτερος, Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, ο τρίτος και Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο τέταρτος. Καλύπτουν, δηλαδή, μια ιστορική περίοδο περίπου έξι αιώνων, από την κατάληψη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τους Οθωμανούς έως σήμερα.

Το συγκεκριμένο πρόγραμμα χρηματοδοτείται, κυρίως, από την αμερικανική κυβερνητική υπηρεσία US AID, το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και από το ίδιο το αμερικανικό (Department of State) και το βρετανικό ΥΠΕΞ (Foreign Office) και άλλα ιδρύματα, και η εναρκτήρια συνάντηση για την υλοποίησή του είχε πραγματοποιηθεί στη Χάλκη, το 1999.
Το πρόγραμμα αφορά 11 χώρες: Αλβανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Κροατία, Κύπρο, Ελλάδα, ΠΓΔΜ, Σερβία-Μαυροβούνιο-Κοσσυφοπέδιο, Σλοβενία και Τουρκία. Εστιάζει στους καθηγητές Ιστορίας στα δημόσια και τα ιδιωτικά σχολεία, τους μαθητές, καθηγητές πανεπιστημίου, προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές, μη κυβερνητικές οργανώσεις, που ενεργοποιούνται στους τομείς της Ιστορίας και της Εκπαίδευσης, και τα υπουργεία Παιδείας, ενώ πραγματοποιεί πολυάριθμα σεμινάρια καθώς και μια σειρά από εκδόσεις.

Πρώην Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού (1999-2003) της Κυπριακής Δημοκρατίας

Ερ. 1. Ποιο ήταν το περιεχόμενο της συζήτησης στην Κύπρο όσον αφορά το βιβλίο της Ιστορίας της Στ΄ δημοτικού; Έμεινε στα θέματα που αφορούν την Κύπρο;

Κατά κύριο λόγο επικεντρώθηκε στα θέματα που έχουν άμεση σχέση με την Κύπρο και ιδιαίτερα στις πτυχές της Τούρκικης εισβολής και της συνεχιζόμενης κατοχής, στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ του 55-59 και στη συμμετοχή των Ελλήνων της Κύπρου στον αγώνα της εθνικής παλιγγενεσίας στην μητροπολιτική Ελλάδα αλλά και στον απαγχονισμό του Εθνομάρτυρα Αρχιεπισκόπου Κυπριανού και άλλων προκρίτων, τις διώξεις και τον κατατρεγμό που ακολούθησε την έναρξη του αγώνα του 1821 και στην Κύπρο.

Όμως η συζήτηση δεν περιορίστηκε στα τυπικά. Επεκτάθηκε στη συνολική προσέγγιση και την προσπάθεια που γίνεται μέσα από το βιβλίο να απαξιωθεί ο Ελληνισμός, να αμφισβητηθεί το δικαίωμα του να είναι, να νιώθει και να το φωνάζει ότι είναι Έλληνας. Πιο πολύ αντέδρασαν οι Έλληνες στην Κύπρο για τα περί συνωστισμού σε σχέση με την Μικρασιατική καταστροφή και τη χαμένη Ελληνική πατρίδα της Ιωνίας.

Ερ. 2. Και όσον αφορά την Κύπρο…
Προκάλεσε αντιδράσεις με την αποδοχή της διχοτόμησης ως του status quo στην Κύπρο και της απόκρυψης της κατοχής από την Τουρκία όπως και η λογική «εγίναμεν πρόσφυγες» ως να έγιναν οι Έλληνες της Κύπρου πρόσφυγες από μόνοι τους και όχι από τον εκτοπισμό και την εθνοκάθαρση που εφάρμοσαν οι Τούρκοι εισβολείς στην κατεχόμενη γη τους.

Ερ. 3 Είσαστε εκπαιδευτικός μπορείτε να μας μιλήσετε για το εν λόγω βιβλίο από την παιδαγωγική σκοπιά;
Βιβλίο απαράδεκτο που επιδιώκει να υπηρετήσει τις πολιτικές της παγκοσμιοποίησης, του αποχρωματισμού και του αφελληνισμού. Δεν έχει θέση στα σχολεία και να είστε βέβαιοι ότι όσοι το αποδέκτηκαν ή δεν το απέρριψαν, θα κλάψουν και οι ίδιοι πικρά επί των ερειπίων που θα σωρεύσουν. Γιατί πάντα για κάθε μια ενέργεια πληρώνουμε το ανάλογο κόστος.

Ερ. 4. Ως πρώην υπουργός Παιδείας τι σας ενοχλεί περισσότερο;
Τόσο ως πρώην Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού όσο και ως πολιτικός αλλά και ως Έλληνας όχι απλώς με ενοχλεί μα με προκαλεί να είμαι σε εγρήγορση το ότι μας αμφισβητούν το δικαίωμα να είμαστε κληρονόμοι της ίδιας της παράδοσης μας, το δικαίωμα να αναπτυσσόμαστε και να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας μέσα στον πολιτισμό και δια του πολιτισμού μας Δικαίωμα αυτονόητο για όλους τους άλλους και αμφισβητούμενο μόνο για μας.

Ερ. 5 Στα σχολεία της Κύπρου διδάσκονται και παράλληλα βιβλία με έμφαση την τοπική ιστορία; Μιλήστε μας για το περιεχόμενο τους…
Βασικά βιβλία είναι τα βιβλία της Ελλάδας. Όμως η ιστορία της Κύπρου ως μέρος της Ελληνικής ιστορίας έχει τοπικό ενδιαφέρον, όπως συμβαίνει σε κάθε τόπο της Ελλάδας, γι? αυτό και το Υπουργείο Παιδείας της Κύπρου συγγράφει και Ιστορία της Κύπρου που διδάσκεται στα παιδιά. Το περιεχόμενο τους έχει να κάνει κυρίως με τοπικά γεγονότα όπως ο αγώνας του 55-59, η εισβολή του Αττίλα, η συνεχιζόμενη κατοχή, οι κατεχόμενοι τόποι μας με στόχο πάντα το «Δεν ξεχνώ κι αγωνίζομαι».

Έχουμε ένα ιδιότυπο εγωισμό, όπως κι? ο κάθε Έλληνας, εγωισμό που δεν έβλαψε κανένα. Τούτος ο εγωισμός αποτυπώνεται σε λίγες γραμμές στους προσανατολισμούς του Οδυσσέα Ελύτη «Και νάσαι όπως γεννήθηκες το κέντρο του κόσμου.

Με αυτό τον προσανατολισμό ο χάρτης που μας δείξανε στο σχολείο είχε στο κέντρο την Ευρώπη, τη Μεσόγειο, την Ελλάδα, την Κύπρο. Κι εμείς τον ίδιο χάρτη δείχνουμε και θα δείχνουμε στα παιδιά μας. Αυτό που έχει στο κέντρο ένα ημικατεχόμενο νησί. Μέχρι τον τερματισμό τη κατοχής.

Ερ. 6 Δίνεται κάποια έμφαση στην ανάπτυξη αντιστασιακού φρονήματος;

Αυτό κάνουμε όπως ήδη έχω αναφέρει και μάλιστα με επιτυχία. Γι? αυτό και το 76% των Ελλήνων της Κύπρου είπαμε όχι στο σχέδιο Ανάν, την προτεκτορατοποίηση, τη μονιμοποίηση και νομιμοποίηση της κατοχής. Και σε πολύ μεγαλύτερα ποσοστά οι νέοι.

Ερ. 7. Στην Ελλάδα μάθαμε πως όταν ήσασταν Υπουργός παιδείας σας επισκέφτηκε ο πρεσβευτής των ΗΠΑ και με έντονο και επιτακτικό ύφος ζήτησε να αλλάξετε το περιεχόμενο των βιβλίων Ιστορίας με την πρόφαση ότι ενοχλούν την Τουρκία. Μπορείτε να μας πείτε τι ακριβώς έγινε και ποια ήταν η δική σας στάση;

Δεν κοινοποίησα εγώ τη συζήτηση. Έγινε πιθανώς από τους δύο συνεργάτες μου που ήταν μαζί μου στη συνάντηση. Όλες οι λεπτομέρειες ήδη δημοσιεύτηκαν. Θα απαντήσω όμως και τώρα όπως και τότε.

Η ιστορία, εξ ορισμού είναι μια συμφωνία μεταξύ των νεκρών, των ζωντανών και των αγέννητων. Κι αφού είναι τριμερής συμφωνία δεν μπορεί ν? αλλάξει στην απουσία των δύο μερών, των νεκρών και των αγέννητων.

Η ιστορία είναι ταυτόχρονα καταγραφή γεγονότων. Κι αυτά τα γεγονότα ούτε παραγράφονται ούτε και μπορεί να αλλοιωθούν. Είναι εκεί και βοούν.

Δεν μπορεί δηλαδή να γραφτεί σε ιστορία ότι ο Μιχαλάκης Καραολής δεν απαγχονίστηκε. Δεν μπορεί να παραγραφεί ότι την 1η τ? Απρίλη του 55, ξεκίνησε με εκρήξεις ο απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ.

Η ιστορία όμως δεν είναι μόνο γεγονότα. Είναι και σειρά πραγματικών πληροφοριών που δεν μπορούν ν? αγνοηθούν, στις οποίες όμως ανατρέχουμε για να ερμηνεύσουμε ή και να προβλέψουμε. Και είναι εδώ που άλλος δίνει άλλη εκδοχή. Και επειδή οι ερμηνείες, οι εκδοχές, οι προβλέψεις είναι υποκειμενικές, δεν πρέπει να είναι εμποτισμένες με πάθη και μίση, μισαλλοδοξία ή ρατσισμό. Δεν πρέπει να είναι ανέντιμες, υποβολιμαίες, αργυρώνητες ή κατασκευασμένες. Πρέπει η ιστορία να είναι ανοικτή για κάθε καλόπιστη και έντιμη ερμηνεία και εκδοχή, που να δίνει μέσα από την κατάλληλη μεθοδολογική προσέγγιση την ευκαιρία αυτογνωσίας, περηφάνιας και αυτοσεβασμού, αλλά ταυτόχρονα και αναγνώρισης λαθών και σεβασμού των άλλων. Με τούτο το σκεπτικό και σε τούτο το πλαίσιο, γράφουμε την ιστορία που διδάσκουμε τα παιδιά μας, αντικειμενικά και δίκαια με ευθύνη στους νεκρούς και τους αγέννητους και με στόχο, όχι να διαιωνισθεί οποιαδήποτε εχθρότητα αλλά αντίθετα να επενδύουμε στη συμφιλίωση.

Και για να μη μακρηγορώ δεν γράφουμε ιστορία κατά παραγγελία. Δεν διδάσκουμε ιστορία ως υπηρέτες οποιουδήποτε.

Ερ. 8 Πιστεύετε πώς μπορεί κάτι τέτοιο να συνέβη και στην Ελλάδα;
Μα είναι γνωστό ότι έτσι αντέδρασε τότε και ο τότε Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, ο φίλος Γεράσιμος Αρσένης. Η κοινή τοποθέτηση ήταν ότι την ιστορία που γράφτηκε με αίμα δε θα την παραχαράξουμε με μελάνι.

Ερ. 9 Σήμερα γιορτάζουμε την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα της Κύπρου. Τι πιστεύεται πως θα έπρεπε να γνωρίζουν τα ελληνόπουλα;
Ότι όπως η 25η Μαρτίου του 1821 στάθηκε η γενέθλια μέρα του Νέου Ελληνισμού έτσι κι η 1η Απριλίου 1955 είναι για τον Ελληνισμό της Κύπρου η μέρα που ξεκίνησε να πραγματώσει το δικό του όραμα για Ελευθερία, Ένωση και Ελλάδα.

Κι ότι χωρίς τον αγώνα του 55-59 θα είχαμε τη τύχη όλων των χαμένων πατρίδων που δεν επαναστάτησαν. Θα ήταν κι η Κύπρος ίσως μια ακόμα χαμένη πατρίδα και όχι μια Κυπριακή Πολιτεία, ιστορική πια πραγματικότητα, που διεκδικεί την Ελευθερία της κατεχόμενης γης της και που αργά ή γρήγορα θα την πετύχει. Η 1η Απριλίου του 55 είναι η πιο μεγάλη στιγμή της Κύπρου.

Ερ. 10 Τι θυμάστε προσωπικά από τις μέρες του αγώνα; Οι θυσίες των αγωνιστών και των λοιπών Ελλήνων της Κύπρου πιστεύετε ότι δικαιώθηκαν;
Θυμάμαι ανεξίτηλα τη συμμετοχή μου στην Άλκιμη Νεολαία της ΕΟΚΑ, 12χρονος τότε μαθητής όταν έδινα τον όρκο, τα φυλλάδια που ρίχναμε, τις αναγνώσεις τους στις εκκλησίες από το ιερό κάθε Κυριακή, τις διαδηλώσεις, τις αναρτήσεις σημαιών στα σχολεία, την καταστροφή των αγγλόφωνων πινακίδων στα καταστήματα που τις είχαν, την αναγραφή των συνθημάτων, την κλοπή πολυγράφων, την περιφρούρηση της παθητικής αντίστασης, το κάψιμο καινούργιων αυτοκινήτων αγγλικής προέλευσης και άλλα πολλά.

Πιο πολύ όμως θυμάμαι τις συλλήψεις και τον εγκλεισμό σε στρατόπεδα γνωστών, φίλων και συγγενών (όπως του 15χρονου μαθητή αδελφού της μάνας μου από το 56 μέχρι το τέλος του αγώνα το 59), το κάψιμο αυτοκινήτων από τους Τούρκους οικογενειακής επιχείρησης μας και τον άγριο ξυλοδαρμό των οδηγών μας, τις τακτικές έρευνες στο σπίτι μας και άλλα πολλά ων ουκ έστι αριθμός.

Όμως τα πολύ κοντινά δεν είναι εκείνα που μας σημάδεψαν. Εκείνα που μας σημάδεψαν ανεξίτηλα ήταν οι βόμβες, της 1ης τ? Απρίλη, η θυσία του Αυξεντίου, του Μάτση, οι απαγχονισμοί νέων παιδιών όπως του Παλληκαρίδη, του 17χρονου Παλληκαρίδη, αλλά και την περηφάνια που νιώσαμε όταν κατέβηκαν από τα βουνά οι αντάρτες της ΕΟΚΑ και παρήλασαν.

Κρατώ στο μυαλό σαν να είναι σήμερα που την πρωτοάκουσα την αποχαιρετιστήρια προς την Άλκιμο Νεολαία της ΕΟΚΑ επιστολή διάγγελμα του Αρχηγού Διγενή.

Και στο δια ταύτα. Αν δηλαδή δικαιώθηκαν οι θυσίες. Η απάντηση δόθηκε από τον Κωστή Παλαμά «Σε ότι προσμένουμε είναι η αλήθεια, όχι σε ότι αποκτάμε. Γι? αυτό είναι τόσο ωραία η αυγή, προσμένει την ημέρα».

Ουράνιος Μ. Ιωαννίδης  

Πηγή:http://www.antibaro.gr/society/iwannidhs_istoria.php