kantonopou’s blog

 Ο Θεός πάντα μας καλεί σε μετάνοια και επιστροφή. Όμως ο εχθρός της ψυχής μας, ο αρχέκακος διάβολος, με διάφορα γλυκόλογα απατηλά μας προσφέρει το υπνοφόρο φάρμακο της αναβολής:

-Έχεις καιρό, είσαι ακόμη νέος! Γλέντησε τώρα τη ζωή σου, κι όταν γεράσεις πλησιάζεις τον Θεό.

Αυτά κι άλλα παρόμοια λόγια αναβολής σφυρίζει στ’ αυτιά του άνθρώπου. Γιατί γνωρίζει την αξία της μετανοίας. Την πολεμά με λύσσα, χρησιμοποιώντας ως έσχατο μέσον την αναβολή..

Αλλά, η αναβολή είναι πολύ επικίνδυνο πράγμα. Όχι μόνο από πνευματική άποψη, αλλά και από την άποψη της καθημερινής ζωής.

Μπορείς να είσαι βαριά άρρωστος και να αναβάλλεις την επίσκεψή σου στο γιατρό;

Μπορεί να άρπαξε φωτιά το σπίτι σου και να αναβάλλεις την ειδοποίηση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας;

Μπορείς να βρίσκεσαι σε δύσκολη οικονομική κατάσταση και να αναβάλλεις την περικοπή των περιττών σου εξόδων; Θα καταστραφείς.

Με την αναβολή της μετανοίας, παρατείνουμε το ψυχικό μας δράμα.

Εξασθενίζουμε την αντίσταση του πνευματικού μας εαυτού. Αφήνουμε την καρδιά μας να πιέζεται από τις τύψεις. Και το σπουδαιότερο; διώχνουμε τη χάρη του Θεού και τις ευκαιρίες που Εκείνος μας παρουσιάζει κάθε φορά. Έπειτα, με την αναβολή αφήνουμε άλυτο το εσωτερικό μας πρόβλημα.

Οι τύψεις που παρατείνονται και δεν σταματούν, υποσκάπτουν την σωματική και την πνευματική υγεία. Αναβάλλουμε γιατί σκεπτόμαστε ότι είμαστε νέοι και έχουμε καιρό.

Ποιος μας λέει ότι έχουμε καιρό; Έχουμε κάνει με τον Θεό κάποιο συμβόλαιο, ότι θα ζήσουμε μέχρι τα γηρατειά μας; Πόσοι νέοι ή και νεότεροί μας εγκατέλειψαν τον παρόντα κόσμο πριν της ώρας τους;

Η ώρα του θανάτου είναι άγνωστη. Ο θάνατος, όπως λέει το Ευαγγέλιο, έρχεται «ως κλέπτης εν vυκτί», σε ώρα πού δεν το περιμένουμε. Και τότε; πως θα παρουσιαστούμε ενώπιον του αδέκαστου κριτή; πως θα σύρουμε μέχρι των ποδών Του το βαρύ φορτίο των αμαρτιών μας; Ενώ θα μπορούσαμε με τη μετάνοια και εξομολόγηση, να έχουμε εξαλείψει την ενοχή και να αποθέσουμε το βάρος της.

Θάνατος ψυχικός θα είναι το αποτέλεσμα των διαρκών αναβολών. Επικίνδυνη, λοιπόν, η αναβολή της μετανοίας. Και πλάνη, αλλά καί τέχνασμα πανούργο του εχθρού της ψυχής μας, το «ες αύριον τα σπουδαία». «Μη καυχώ τα εις αύριον και μη αναβάλου επιστρέψαι προς Κύριον. ου γαρ οίδας τι τέξεται η επιούσα» Μόνο το παρόν μας ανήκει. Ούτε το παρελθόν, ούτε το μέλλον είναι δικό μας. Κι αυτό το παρόν πρέπει να εκμεταλλευθούμε. «Μη ανάμεναι επιστρέψαι προς Κύριον καί μη υπερβάλλων ημέραν εξ ημέρας.

Τώρα είναι καιρός. Όχι αύριο. « Ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος».

Το αύριο, όπως και το τέλος της ζωής μας, είναι άγνωστο και αβέβαιο.

Αν αφήσουμε ανεκμετάλλευτο τον καιρό της χάριτος, διαπράττουμε ηθική αυτοκτονία. Η αναβολή οδηγεί συχνά σε αμετανοησία.

«Οι μεταστροφές κατά την τελευταία στιγμή της ζωής, είναι μάλλον θαύματα παρά παραδείγματα», λέγει πολύ ορθά κάποιος άγιος.

Αποτελούν ίσως την εξαίρεση. Όχι τον κανόνα.

Φοβερό πράγμα η αναβολή.

Και παγίδα επικίνδυνη για κάθε ανύποπτο διαβάτη της ζωής. Η αναβολή είναι αισχρό μέσο με το οποίο ο αντίδικός μας ο διάβολος επιχειρεί να κυριέψει το φρούριο της ψυχής μας και να στερεώσει στο κέντρο του την απαίσια κυριαρχία του. Γι’ αυτό, αν κάτι βαραίνει την ψυχή μας, ας μη αναβάλλουμε.

Ας τρέξουμε στον πνευματικό. Ας αποθέσουμε στο πετραχήλι του τις αμαρτίες μας, Όχι αύριο. Όχι όταν έχουμε ευκαιρία.

Το αύριο ανήκει στο Θεό. Ας διώξουμε μακριά από την καρδιά μας το πνεύμα της αναβολής.

Ας απομακρύνουμε τη ραθυμία, την πνευματική τεμπελιά, την εγκληματική μας αμέλεια.

Ας τινάξουμε από πάνω μας το λήθαργο και τον πνευματικό ύπνο.

Ας μη διστάζουμε.

Ας μη μας παρουσιάζει σαν βουνό τη μετάνοια ο πονηρός. Εμείς, ας ακούσουμε τη φωνή του Θεού και ας σπεύσουμε πλησίον Του.

ΜΗΤΡ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ«ΚΑΓΩ ΑΝΑΠΑΥΣΩ ΥΜΑΣ»

Πηγή:http://www.pigizois.net/tefxi_filadia/50_100/70.htm