kantonopou’s blog

Σε βιομηχανία εξελίσσεται η παιδική πορνογραφία στο Διαδίκτυο, με τζίρο που ξεπερνά πλέον τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Την τελευταία πενταετία ο αριθμός των sites που φιλοξενούν πορνογραφικό περιεχόμενο στο οποίο εκτίθενται ανήλικα παιδιά -μεταξύ τους ακόμη και βρέφη- υπολογίζεται ότι σημείωσε ραγδαία αύξηση της τάξης του 345%, ενώ κάποιες από αυτές τις ιστοσελίδες έχουν επισκεψιμότητα, παρά το υψηλό κόστος (για να περιηγηθεί κανείς σε αυτές οφείλει να? καταθέσει την πιστωτική του κάρτα), περίπου 150.000 χρήστες την ημέρα!

Τα ανατριχιαστικά αυτά στοιχεία παρουσιάζει η UNESCO σε σχετική έκθεσή της, ενώ και τα όσα αναφέρει ο ECPAT (πρόκειται για δίκτυο οργανισμών και ατόμων που εργάζονται ενάντια στην πάσης φύσεως εκμετάλλευση των παιδιών και τελεί υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών) είναι εξίσου ανησυχητικά.

Σύμφωνα με πηγές του δικτύου, υπάρχουν περί τα 100.000 γνωστά sites με αντικείμενο την παιδική πορνογραφία, ενώ υπολογίζεται ότι κάθε μήνα αυξάνονται με ραγδαίους ρυθμούς. Με αυτούς τους ρυθμούς «ανάπτυξης» είναι περισσότερο από αναμενόμενο το αποτέλεσμα αμερικανικής κρατικής έρευνας -στην οποία αναφέρεται ο ECPAT-, που υποστηρίζει ότι τα τελευταία δέκα χρόνια η διαδικτυακή παιδική πορνογραφία έχει αυξηθεί κατά 1.500%, αριθμός πρωτοφανής για τα διαδικτυακά -και όχι μόνο- δεδομένα.

«Σε κάθε έρευνα που αφορά στο Internet», αναφέρει στον ΕΤ ο Μανώλης Σφακιανάκης, υπεύθυνος της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, «προσπαθούμε να εντοπίσουμε το ηλεκτρονικό ίχνος του δράστη, το οποίο είναι και μοναδικό για κάθε χρήστη του Διαδικτύου και αποτελεί σημαντικό στοιχείο για να αποδείξει τη δράση του». Στην περίπτωση, δηλαδή, που εντοπιστεί η διεύθυνση IP, σε συνδυασμό με την ώρα και την ημερομηνία, τότε έχουμε το ηλεκτρονικό ίχνος, το οποίο μπορεί να μας οδηγήσει στον εντοπισμό και τη σύλληψη του υπόπτου.

Σε θέματα Διαδικτύου εφαρμόζεται το κοινό Ποινικό Δίκαιο και όπως εξηγεί ο κ. Σφακιανάκης: «Υπάρχει μόνο το προεδρικό διάταγμα 47 του 2005, το οποίο διασφαλίζει το απόρρητο σε ό,τι αφορά στο Διαδίκτυο. Συνεπώς, εμείς για να κάνουμε μια έρευνα θα πρέπει να προχωρήσουμε σε άρση απορρήτου με την άδεια του εισαγγελέα. Για κακουργήματα όπως η παιδική πορνογραφία ή η παιδεραστία παίρνουμε αυτή την άδεια».

Στη χώρα μας δεν υφίσταται νομοθεσία η οποία να υποχρεώνει τους παρόχους Internet να τηρούν ψηφιακά αρχεία. Κάτι τέτοιο, άλλωστε, θα ήταν αντίθετο και με τη διαδικτυακή προστασία των προσωπικών μας δεδομένων. Αυτό, λοιπόν, σημαίνει ότι για να επέμβει η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, πρέπει να γίνει συγκεκριμένη καταγγελία από το ίδιο το θύμα ή από κάποιο χρήστη.

Ειδικά πάντως στο χώρο της παιδικής πορνογραφίας, η ανταλλαγή «υλικού» -τόσο από την πλευρά του παραγωγού-δημιουργού όσο και από την πλευρά του χρήστη- πραγματοποιείται κυρίως μέσω download αρχείων και φακέλων από ένα δίκτυο υπολογιστών peer to peer (ή P2P, ένα δίκτυο δηλαδή που επιτρέπει σε δύο ή περισσότερους υπολογιστές να μοιράζονται τους «πόρους» τους ισοδύναμα).Δεν υπάρχει δηλαδή συνήθως μια ιστοσελίδα με κατάληξη com -όπως αντιθέτως συμβαίνει με τα «νόμιμα» πορνογραφικά sites-, την οποία μπορεί να επισκεφθεί ο καθένας.

Oι αριθμοί

71% των παιδιών ηλικίας έως και 12 ετών στην Ελλάδα έχει ήδη έρθει σε επαφή με πορνογραφικό υλικό μέσω Διαδικτύου.

76% των ατόμων που υπέστησαν σεξουαλική παρενόχληση μέσω του Παγκόσμιου Ιστού ανήκει στην ηλικιακή ομάδα των 13 έως και 15 ετών.

11 είναι ο μέσος όρος ηλικίας των παιδιών που έρχονται σε επαφή για πρώτη φορά με πορνογραφικό υλικό στο Ιντερνετ.

35-49 ετών είναι η πλειονότητα των «καταναλωτών» πορνογραφικού υλικού στο Διαδίκτυο.80% των εφήβων ηλικίας 15-17 ετών έχει έρθει σε επαφή με σκληρό πορνογραφικό υλικό μέσω διαφόρων ιστοσελίδων.

90% των ατόμων ηλικίας 8-16 ετών έχει παρακολουθήσει πορνό on-line και κυρίως ενώ «διάβαζε» τα μαθήματά του.

755 εκατ.σχετικές ιστοσελίδες θα βρει κανείς μέσα σε 0,10 δευτερόλεπτα εάν πληκτρολογήσει τη λέξη sex στο Google.

Πηγή http://www.e–tipos.com/newsitem?id=72993