kantonopou’s blog

Και πάλι αξιωνόμαστε από τον Θεό να εορτάσουμε την Γέννηση του Υιού και Λόγου του Θεού και να δούμε το μεγαλείο της ταπεινώσεώς Του, αλλά και την δυνατότητα του ανθρώπου να γίνη κατά Χάριν Θεός. Αυτό είναι το νόημα των εορτών της Εκκλησίας μας.

Αποβλέπουν στην νοηματοδότηση της ζωής μας, στο να μάθουμε τί είμαστε, σε ποιά κατάσταση μας οδήγησε η αμαρτία, πώς μας αναγέννησε και μας ανέπλασε ο Χριστός και σε ποιό ύψος μπορούμε να φθάσουμε με την Χάρη του Θεού.

Η εορτή της Γεννήσεως του Χριστού, τα Χριστούγεννα, όπως τα ονομάζουμε, συνδυασμένη και σχετιζομένη με την Ανάσταση του Χριστού, αποτελούν το κεφάλαιο της σωτηρίας μας, είναι μοναδικά γεγονότα, τα οποία πρέπει να σκεπτόμαστε συχνά και να αποτελούν το βαθύτερο νόημα της ζωής μας.

Διαβάζοντας τα Ευαγγέλια που ομιλούν για την Γέννηση του Χριστού μπορούμε να σταματήσουμε στο γεγονός ότι ο Χριστός γεννήθηκε στην Βηθλεέμ, όπου πήγε η Παναγία με τον Ιωσήφ για να απογραφούν. Το διάταγμα της απογραφής εκδόθηκε από τον Καίσαρα Αύγουστο και έπρεπε όλοι να πορευθούν στην πόλη τους για να απογραφούν. Έτσι βρέθηκε η Παναγία και ο Ιωσήφ στην Βηθλεέμ, γιατί καταγόταν από την γενεά και την οικογένεια του Δαυΐδ. (Λουκ. β΄, 1-5).Η απογραφή είχε σκοπό κυρίως φορολογικό, γιατί απογράφονταν οι άνθρωποι ?εις το τελείν κήνσον, εις το παρέχειν φόρον? (Ζυγαβηνός). Την εποχή εκείνη οι φόροι ήταν μεγάλοι και δυσβάτακτοι. Το Κράτος απαιτούσε από όλους φόρους, η Ιουδαία ως υποτελής χώρα έπρεπε να πληρώνη τους φόρους και κάθε πολίτης, μάλιστα δούλος, έπρεπε να καταβάλη μεγάλο κεφαλικό φόρο.Ο ιερός, όμως, Θεοφύλακτος δίνει και μια σημαντική ερμηνεία του γεγονότος της απογραφής. Γράφει ότι ο Θεός επέτρεψε να γίνη αυτή η απογραφή ώστε να ανέλθη και η Παναγία στην Πατρίδα της, την Βηθλεέμ, για να γεννηθή εκεί ο Χριστός, και κατ΄ αυτόν τον τρόπο να εκπληρωθή η προφητεία για τον τόπο της γεννήσεώς Του. Και μάλιστα αυτό έπρεπε να γίνη επί του Καίσαρος Αυγούστου, γιατί όταν θα ερχόταν ο ένας Θεός για να καταργήση την πολυθεΐα, έπρεπε να βασιλεύη ένας Βασιλεύς Καίσαρ. Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός διευθύνει την ιστορία προς ένα τέλος. Πρόκειται για μια θεολογική ερμηνεία της ιστορίας.

Συνεχίζει, όμως, ο ιερός Θεοφύλακτος για να δώση και μια άλλη ερμηνεία του γεγονότος της απογραφής του Χριστού που είναι σωτηριολογική. Ο Χριστός δέχθηκε να απογραφή, ώστε με τον τρόπο αυτόν να αγιάση τους απογραφομένους και να καταργήση την δουλεία. Ο Χριστός, όπως με την περιτομή που δέχθηκε, κατήργησε την περιτομή, έτσι και με την απογραφή ?κατήργησε την δουλείαν της φύσεως ημών? και επομένως όσοι δουλεύουν στον Κύριο και τηρούν το θέλημά Του, ?ουκ έτι δούλοι εισίν ανθρώπων?.Την άποψη αυτή συναντούμε πολλές φορές στα τροπάρια της εορτής των Χριστουγέννων. Σε ένα τροπάριο του Κανόνος των Χριστουγέννων, που συνέταξε ο ιερός Κοσμάς ο υμνογράφος γράφεται: ?εν δούλοις τω Καίσαρος δόγματι απεγράφης πειθήσας, και δούλους ημάς εχθρού και αμαρτίας ηλευθέρωσας Χριστέ?. Ο Χριστός, δηλαδή, απεγράφη ως δούλος και με τον τρόπο αυτόν μας ελευθέρωσε από την αμαρτία. Με την δική Του δουλεία μας ελευθέρωσε από την δουλεία της αμαρτίας, του διαβόλου και του θανάτου. Ζούμε σε μια εποχή στην οποία γίνονται πολλές απογραφές, ουσιαστικές και τυπικές, εμφανείς και αφανείς, έμμεσες και άμεσες. Πέρα από τις απαραίτητες καταλογογραφήσεις, που γίνονται σε κάθε πολιτεία και κοινωνία, πολλοί άνθρωποι σχηματίζουν τις ποικίλες ομάδες τους και ζητούν και την δική μας συμμετοχή, θέλουν να μας καταγράψουν στους δικούς τους καταλόγους με διαφόρους σκοπούς και διάφορες σκοπιμότητες. Σήμερα γίνονται πολλές φορολογίες χρημάτων, κτημάτων, αλλά πολλές φορές και φορολογίες αισθημάτων και καρδιών. Η εποχή μας είναι μια εποχή καταγραφών, απογραφών, φόρων και ποικιλοτρόπων μορφών δουλείας και εξαρτήσεως.Πολλές από αυτές τις απογραφές δεν δεσμεύουν τον άνθρωπο ως πρόσωπο. Μπορεί να τον φορολογούν, να του παίρνουν τα χρήματα, αλλά δεν μπορούν να του δεσμεύσουν την πνευματική του ελευθερία. Ο άνθρωπος, επομένως, μπορεί να κρατά την ελευθερία του, παρά το ότι ζη σε δύσκολες εξωτερικά συνθήκες. Ο Χριστός τήρησε όλους τους νόμους της εποχής του, αλλά ήταν ελεύθερος από αυτούς. Έτσι και ο Χριστιανός μπορεί να ζη στις συγκεκριμένες κοινωνικές συνθήκες, να δέχεται συγκεκριμένες νομοθεσίες, αλλά είναι δυνατόν να παραμένη ελεύθερος απόλα τα στοιχεία του κόσμου και απ? όλη την απάτη των αισθήσεων και των αισθητών.

Αυτό γίνεται όταν ο ίδιος είναι απελεύθερος Ιησού Χριστού, και αυτή η απελευθέρωση γίνεται με μια άλλη απογραφή πνευματικής φύσεως.Με το άγιο Βάπτισμα πολιτογραφόμαστε στην Εκκλησία, γινόμαστε μέλη της Εκκλησίας και μέλη του Σώματος του Χριστού. Με την όλη μας ζωή μέσα στην Εκκλησία μπορούμε να γίνουμε πολίτες της Βασιλείας του Θεού και να γραφούμε εν ?βίβλω ζωής?. Και όταν δίνουμε την ομολογία της πίστεως και καθημερινώς υφιστάμεθα το μαρτύριο για την αγάπη του Χριστού, τότε μπορούμε να απογραφούμε, ολοκληρωτικά δε μετά την κοιμησή μας, στο ουράνιο πολίτευμα, την Βασιλεία του Θεού.Η απογραφή του Χριστού θα πρέπη να μας διδάσκη την ταπείνωσή Του, την αγάπη και φιλανθρωπία Του. Επίσης θα πρέπη να μας υπενθυμίζη ότι δεν πρέπει να παρασυρόμαστε με την θέλησή μας, σε ανθρώπινες δουλείες και καταστάσεις, δεν πρέπει να μας ταλαιπωρούν και να μας συνθλίβουν οι σκληρές συνθήκες ζωής. Όλα αυτά φυγαδεύονται, όταν ο άνθρωπος αισθανθή την γλυκειά δουλεία της εν Χριστώ ελευθερίας, όταν απογραφή στο ένδοξο και αγιασμένο βιβλίο της Εκκλησίας. Τότε, έστω κι? αν ζούμε στις πιο τραγικές κοινωνικές συνθήκες ζωής, θα αισθανόμαστε ελεύθεροι πολιορκημένοι, όπως αισθάνονταν οι Απόστολοι που ζούσαν ?ως μηδέν έχοντες και πάντα κατέχοντες? (Β΄ Κορ. στ΄ 10).

Η απογραφή του Χριστού ας μας διδάξη ότι Αυτός είναι ο Κυβερνήτης του κόσμου και του χρόνου, Αυτός διευθύνει την ιστορία και όλα τα οδηγεί προς έναν σκοπό. Συγχρόνως ας μας διδάξη ότι πρέπει να ζητούμε καθημερινά και να ζούμε συνεχώς την δική μας ουσιαστική πνευματική απογραφή στους ιερούς καταλόγους της Εκκλησίας, και στην συνέχεια στους καταλόγους του ουρανίου πολιτεύματος, της Βασιλείας του Θεού.

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ?ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2004