kantonopou’s blog

ΕΡΩΤΗΣΗ: «Ύστερα από πολλές περιποιήσεις ο Ιησούς αναστήθηκε. Εκεί έμεινε κάμποσες μέρες ώσπου να γιάνουν οι πληγές του και να μπορεί να σταθεί στα πόδια του. (…) Δε βγήκε όμως στην Ιερουσαλήμ (…) θα καταλάβαινε όλος ο κόσμος ότι δεν πέθανε πάνω στο σταυρό κι έτσι θα τα είχαν άσκημα ο Ιωσήφ κι όσοι συνεργάστηκαν για να τον ξεκρεμάσουν μια ώρα αρχύτερα από το σταυρό χωρίς να του τσακίσουν τα σκέλη. Άμα όμως ο Ιησούς μπόρεσε και περπάτησε, έφυγε από την Ιερουσαλήμ (..) Στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη όμως διαβάζουμε πως ένα βράδι ο Ιησούς φανερώθηκε στους μαθητές του στο μέρος όπου ήταν κρυμμένοι. Η παράδοση αυτή είναι πλαστή. Πιο καλά για το ζήτημα αυτό μάς πληροφορεί το Κατά Πέτρον απόκρυφο Ευαγγέλιο. Σ? ένα του απόσπασμα που σώθηκε, διαβάζουμε ότι οι μαθητές του ήταν αναστατωμένοι άμα έπιασαν και σταύρωσαν τον Ιησού» (Γ. Κορδάτου, Ιησούς Χριστός και Χριστιανισμός, εκδ. Μπουκουμάνης, τ. α?, σ. 366-7).

  ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Με κατεστραμμένα πόδια και χέρια δεν θα μπορούσε να αντέξει ο Ιησούς να περπατήσει ώς τη Γαλιλαία από την Ιερουσαλήμ. Επιπλέον ο Κορδάτος βάζει τον Ιησού να πεθαίνει, 40-50 μέρες μετά απ? την ανάσταση. Προφανώς αυτό είναι παράλογο. Απ? τη στιγμή που γλίτωσε από έναν σταυρικό θάνατο, θα έπρεπε να ζήσει. Αλλά αυτά είναι μύθοι επί μύθων. Ένας που γλίτωσε παρά τρίχα το θάνατο, δε γινόταν να διασχίζει όλην την Παλαιστίνη.         Όσο για το πιο έγκυρο απόκρυφο Κατά Πέτρον, εδώ όλοι γελάνε. Αρκεί να θυμίσουμε ό,τι είπαμε σε άλλη παράγραφο του παρόντος κεφαλαίου, ότι το Απόκρυφο κατά Πέτρον χρονολογείται μεταξύ του α? μισού και του β? μισού του 2^ου αιώνα. Καμμία σχέση με αυθεντική περιγραφή των γεγονότων. Το μόνο που αξίζει να πει κανείς σε κάτι τέτοιες απόψεις ? πέραν ότι δεν λέει τίποτε το απόσπασμα που παραθέτει ο Κορδάτος ? είναι ότι το απόκρυφο αυτό τελειώνει στο σημείο αυτό δίχως να λέει τίποτα. Για τα περί δήθεν διαφορετικών εκδοχών των εμφανίσεων του Χριστού μετά την Ανάσταση έχουμε πει στο θέμα της αξιοπιστίας των Ευαγγελίων.         Και φυσικά είναι ψέμμα ότι ξεκρέμασαν τον Ιησού (είτε επί πληρωμή είτε όχι) μια ώρα αρχύτερα από τον σταυρό (ώστε να τον προλάβουν ζωνταντό). Δεν κατέβασαν αμέσως ή γρηγορότερα απ? τους άλλους δύο τον Ιησού. Τα γεγονότα απ? τη στιγμή του θανάτου του Ιησού ώς την παραλαβή του σώματός του απ? τον Ιωσήφ έχουν ως εξής (Μρ. 15, 43-47): πρώτα κατεβαίνει ο Ιωσήφ ο βουλευτής απ? τον Γολγοθά στο πραιτόριο. Πάει να δει τον Πιλάτο και του ζητά το σώμα του Ιησού. Ο Πιλάτος εκπλήσσεται ότι πέθανε ο Ιησούς. Καλεί τον εκατόνταχρο και τον ρωτά αν πέθανε όντως ο Ιησούς. Ο εκατόνταρχος τον βεβαιώνει και τότε δίνει την άδεια ο Πιλάτος στον Ιωσήφ. Τότε ο Ιωσήφ ξαναανεβαίνει στον Γολγοθά και παίρνει το σώμα. Επομένως έχουμε τις εξής διαδρομές και συνομιλίες που απαιτούν επιπλέον χρόνο: Γολγοθάς-πραιτόριο (Ιωσήφ), συνομιλία Ιωσήφ-Πιλάτου, πραιτόριο-εκατόνταρχος (ο αγγελιοφόρος του Πιλάτου προς τον εκατόνταρχο), εκατόνταρχος-πραιτόριο (επιστροφή του αγγελιοφόρου στον Πιλάτο), άδεια του Πιλάτου στον Ιωσήφ να πάρει το σώμα, πραιτόριο-Γολγοθάς (Ιωσήφ), και ξανά κατέβασμα. Δηλαδή έχουμε επιπλέον χρόνο ώσπου να παραδοθεί το σώμα του Ιησού και όχι «μια ώρα αρχύτερα». Άρα αυτή η επιβράδυνση ήταν επιπλέον καταστρεπτική, αν υποθέταμε ότι δεν είχε πεθάνει ώς τότε ο Χριστός. Ο Κορδάτος καταλήγει θριαμβευτικά «σήμερα η επιστήμη περνάει απ? το κόσκινο της κριτικής τις ευαγγελικές παραδόσεις και βγάζει ολότελα αντίθετα συμπεράσματα από κείνα που βγάζουν μερικοί μωρόπιστοι». Έχοντας δει την άγνοια των πηγών, τα χίλια μύρια λάθη που κάνουν με τα εδάφια, και την μεταγενέστερη (π.χ. για το θέμα των τάχα ανύπαρκτων προ του 350 παπύρων) διάψευση των ιδεοληψιών των οπαδών της αρνητικής κριτικής μόνο να χαμογελάμε μπορούμε διαβάζοντας το παραπάνω. Η ίδια η επιστήμη (π.χ. για το θέμα της Ναζαρέτ, ή της επιβίωσης μετά τη σταύρωση), την οποία είχαν ιδιοποιηθεί, σα λάβαρό τους, απέδειξε πως κάνουν λάθος.         Ο καθηγητής Στ. Σάκκος σημειώνει: «Η ανατρεπτική ερμηνεία ενεφανίσθη κατ? αρχήν με λοιδορίας ως ιερόσυλος και βέβηλος λίβελλος. Και εύρισκε μεν ένα πλήθος ανθρώπων που την ανέμενον και εχειροκρότουν, ηδονιζόμενοι με το να βλέπουν πώς κατακρημνίζονται τα υψηλά και τα όσια? προσέκρουεν όμως και εις την σώφρονα αντίρρησιν ολιγωτέρων τινών που ήσαν δι? αυτήν περισσότερον υπολογίσιμοι. Έτσι έπειτα υπό την αποδοκιμασίαν των σωφρονεστέρων, αφήκε κατά μέρους τας λοιδορίας και ηρκέσθη εις την κυνικήν άρνησιν. Μετά τούτο πάλι αποδοκιμαζομένη αφήκε και την κυνικήν άρνησιν και περιωρίσθη εις το να δημιουργή μόνον φανταστικάς προϋποθέσεις της αρνήσεως. Και ήδη σήμερον αναζητεί ασφαλέστερον καταφύγιον από τα πυρά της αποδοκιμασίας μέσα εις την ασάφειαν και τον υπαινιγμόν» (Στ. Ν. Σάκκου, Εισαγωγή εις την Καινήν Διαθήκην, β’ έκδοση, ΑΠΘ – τμήμα εκδόσεων, σ. 231).

  Πηγή http://www.ierosolymitissa.org/arxaiopliksia.htm