kantonopou’s blog

 ΕΡΩΤΗΣΗ: «Στο δ? Ευαγγέλιο πάλι το ιστορικό της δίκης είναι κάπως διαφορετικό: Ο συντάχτης του Κατά Ιωάννην Ευαγγελίου μάς πληροφορεί ότι ο Ιησούς οδηγήθηκε στην αρχή στον αρχιερέα Άννα. Αυτός τον έστειλε δεμένο στον πεθερό του Καϊάφα (…). Παρατηρούμε ακόμα ότι στο δ? Ευαγγέλιο δε γίνεται καθόλου λόγος για το Συνέδριο της ιουδαϊκής αριστοκρατίας. Φανερό λοιπόν είναι ότι το πρωταρχικό Ευαγγέλιο, που είχε όλες τις λεπτομέρειες της δίκης, διασκευάστηκε για να μην παρουσιάζεται ο Ιησούς σαν κοινωνικός επαναστάτης κι έγιναν προσθήκες ώστε να πέφτει όλο το βάρος της καταδίκης όχι στον Πιλάτο αλλά στην ιουδαϊκή αριστοκρατία» (Γ. Κορδάτου, Ιησούς Χριστός και Χριστιανισμός, εκδ. Μπουκουμάνης, τ. α?, σ. 355-6).

   ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Κατ? αρχήν, για το θέμα Άννας-Καϊάφας, οι τρεις πρώτοι Ευαγγελιστές δεν αναφέρουν τον Άννα, και μόνο ο Ματθαίος αναφέρει το Καϊάφα. Αλλά δεν υπάρχει αντίφαση. Δεν λέει ο Ιωάννης ότι πήγαν τον Ιησού πρώτα στο σπίτι του Άννα και μετά στο σπίτι του Καϊάφα. Στο σπίτι του Καϊάφα τον πήγαν, απλώς πρώτα τον εξέτασε ο ένας και ύστερα ο άλλος.

Στο «δ? Ευαγγέλιο» έχουμε αναφορά σε «συνέδριο» της ιουδαϊκής αριστοκρατίας. Είναι στο Κατά Ιωάννην 18, 13-28. Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ των Συνοπτικών και του Κατά Ιωάννην. Απλώς το τελευταίο Ευαγγέλιο επικεντρώνεται στα λόγια του αρχιερέα, ενώ τα άλλα κάνουν λόγο και για άρχοντες και πρεσβύτερους του λαού. Είναι απλοϊκό να πιστέψουμε ότι ο Ιωάννης εννοεί πως συνομιλούσαν μόνοι ο αρχιερέας και ο Ιησούς. Θα υπήρχαν κι άλλοι στο σπίτι του Καϊάφα, γι? αυτό και στο 18, 28 το κείμενο λέει ?γουσιν ο?ν τ?ν ?ησο?ν ?π? το? Καϊ?φα, δηλαδή μιλά για πολλούς, ενώ στο 18, 24 ?π?στειλεν α?τ?ν ? ?ννας δεδεμ?νον πρ?ς Καϊ?φαν τ?ν ?ρχιερ?ρα. Στο κάτω-κάτω, ο Ιωάννης γνώριζε την ύπαρξη των άλλων Ευαγγελίων, αλλά ήταν και εντός του σπιτιού του Καϊάφα εξαρχής ? μπήκε μαζί με τον Χριστό ? όπότε τα ήξερε καλύτερα? και δεν τίθεται θέμα «ο ένας τα λέει έτσι κι ο άλλος αλλιώς». Αυτό θα ετίθετο μόνο αν υποστήριζε κανείς ότι με υπερφυσικό όραμα πληροφορήθηκαν οι Ευαγγελιστές τα γεγονότα μετά τη σύλληψη. Δηλαδή, η θεοπνευστία δεν καταργεί την προσωπική οπτική. Δεν μετατρέπει σε μέντιουμ που «όλα λεν το ίδιο» τους θεόπνευστους, αφού είναι φανερό ότι αλλού ήταν ο ένας αλλού ο άλλος σε διαφορετικές στιγμές.

 Πηγή http://www.ierosolymitissa.org/arxaiopliksia.htm