kantonopou’s blog

ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ

ΠΡΟΩΘΕΙΤΑΙ Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΧΑΡΙ ΠΟΤΕΡ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ; (Α)

Συγγραφέας: kantonopou στις 19 Οκτωβρίου, 2008

p.jpg 

Αξιοποίηση της μαγείας για την κατανόηση του νου και την απόκτηση αυτοπεποίθησης από τα παιδιά σε μαθήματα τύπου Χάρι Πότερ  

Η μαγεία είναι το τελευταίο πράγμα που θα περίμενε κανείς να ενδιαφέρει τους σύγχρονους επιστήμονες και όμως οι τελευταίοι εσχάτως στρέφονται στους μάγους για να πάρουν ιδέες και βοήθεια.

Για πρώτη φορά η μαγεία μετατρέπεται σε σοβαρό πεδίο επιστημονικής έρευνας, ειδικότερα στα πεδία της ψυχολογίας και των νευροεπιστημών. Τα μαγικά τρικ πρέπει να μελετηθούν πιο προσεκτικά, προκειμένου η επιστήμη να αποκτήσει βαθύτερη κατανόηση του πώς οι άνθρωποι σκέφτονται και δρουν, σύμφωνα με έρευνα βρετανών και καναδών ψυχολόγων, από τα πανεπιστήμια Durham και British Columbia αντίστοιχα, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Trends in Cognitive Sciences (Τάσεις στις Γνωσιακές Επιστήμες).

Η νέα μελέτη συμπεραίνει ότι πολλά στοιχεία της διαδικασίας γνώσης και αντίληψης, που δεν έχουν ακόμα κατανοηθεί πλήρως, μπορεί να γίνουν πιο σαφή αναλύοντας τις τεχνικές των μάγων, οι οποίες έχουν αναπτυχθεί εδώ και χιλιετίες και αποτελούν ισχυρά εργαλεία χειραγώγησης του ανθρώπινου νου μέσα από τον αποπροσανατολισμό της προσοχής και τη δημιουργία ψευδαισθήσεων.

Οι μάγοι είναι μίλια μπροστά από τους επιστήμονες, από ορισμένες απόψεις, δήλωσε ο δρ Γκούσταβ Κουν, καθηγητής του Τμήματος Ψυχολογίας του πανεπιστημίου του Ντέρχαμ, ο οποίος, εκτός από επιστήμονας, είναι και πρακτικός μάγος ο ίδιος. Για παράδειγμα, πρόσθεσε, όταν μια μπάλα πετιέται στον αέρα και μετά εξαφανίζεται ξαφνικά ή όταν κάποιος προβλέπει με επιτυχία τι θα κάνετε μετά, φαίνεται σαν αυτά τα τρικ να αψηφούν τους νόμους της φυσικής και της λογικής, όμως στην πραγματικότητα συμβαίνουν μέσα από ένα συνδυασμό επιδεξιότητας και βαθιάς κατανόησης της ανθρώπινης ψυχολογίας.

Η μαγεία είναι μια από τις παλαιότερες τέχνες στον κόσμο και βασίζεται στην άγνοια των ανθρώπων για τις μεθόδους της. Έχουμε φθάσει στο σημείο που μπορούμε να αρχίσουμε να δημιουργούμε μια ‘επιστήμη της μαγείας’, η οποία θα μας επιτρέψει να κατανοήσουμε πώς δουλεύει η μαγεία (σ.σ. στο μυαλό των θεατών) και πώς θα την αναπτύξουμε και θα την εφαρμόσουμε στην καθημερινή μας ζωή, δήλωσε ο καναδός καθηγητής Ρόναλντ Ρένσινκ από το πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας.Ένα πρώτο συμπέρασμα είναι ότι το κλειδί βρίσκεται στο που εστιάζεται η προσοχή μας και στο γεγονός ότι ακόμα κι όταν κοιτάζουμε ένα αντικείμενο, δεν σημαίνει ότι το βλέπουμε πραγματικά. Αυτό ακριβώς συμφωνεί με τις διαπιστώσεις της οπτικής επιστήμης ότι μόνο ένα μικρό μέρος των πληροφοριών που εισέρχεται στα μάτια μας, πράγματι καταλήγει να γίνει συνειδητό στον εγκέφαλό μας.

Σχολή μαγείας αλά Χάρι Πότερ

Μια άλλη έρευνα του βρετανικού πανεπιστημίου του Χερτφορντσάιρ, υπό τον καθηγητή Ψυχολογίας Ρίτσαρντ Γουάιζμαν, η οποία ανακοινώθηκε στο Φεστιβάλ Επιστήμης του πανεπιστημίου του Λίβερπουλ προ ημερών, διαπίστωσε ότι τα μαγικά τρικ μπορούν να βοηθήσουν στην απόκτηση αυτοπεποίθησης, κριτικής σκέψης και άλλων κοινωνικών δεξιοτήτων από τα παιδιά της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Η διδασκαλία στα παιδιά κόλπων, όπως το να διαβάζουν το μυαλό των συμμαθητών τους ή να αποκαθιστούν ένα σκοινί που φάνηκε να κόβεται στα δύο, σύμφωνα με τη μελέτη, τονώνει την αυτοπειθαρχία και αυτοπεποίθησή τους, τα διασκεδάζει πραγματικά και, αντίθετα με τα ηλεκτρονικά παιγνίδια στον κομπιούτερ, τα ενθαρρύνει να αλληλεπιδρούν με τους φίλους και την οικογένειά τους.Τα μαθήματα μαγείας θεωρείται ότι έχουν απτά θετικά ψυχολογικά αποτελέσματα, με αύξηση τόσο της κοινωνικοποίησης όσο και της εμπιστοσύνης που δείχνουν τα παιδιά στον εαυτό τους, ενώ ιδιαίτερα ωφελημένα βγαίνουν τα παιδιά που έχουν χαμηλή αυτο-εκτίμηση. Στο πλαίσιο αυτό, οι ερευνητές δεν δίστασαν να εισηγηθούν την ένταξη των μαθημάτων μαγείας στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα των σχολείων!

Ενδιαφέρον για τη μαγεία και από τους νευροεπιστήμονες

Δύο αμερικανοί νευροεπιστήμονες στο διάσημο Νευρολογικό Ινστιτούτο Barrow του Ιατρικού Κέντρου St.Joseph της Αριζόνα, ο Στέφεν Μακνίκ, διευθυντής του Εργαστηρίου Συμπεριφορικής Νευροφυσιολογίας, και η Σουζάνα Μαρτίνεζ-Κόντε, διευθύντρια του Εργαστηρίου Οπτικής Νευροεπιστήμης, συνεργάζονται με διάσημους μάγους (Τζέημς Ράντι, Τέλερ, Απόλο Ρόμπινς, Μακ Κινγκ, Τζον Τόμσον κ.α.) για να ανακαλύψουν τους μηχανισμούς του εγκεφάλου σχετικά με την αντίληψη και την επίγνωση.Η συνεργασία έχει οδηγήσει σε νέες ενοράσεις και αναμένεται να ωφελήσει στα πεδία της εκπαίδευσης και της ιατρικής. Ιδιαίτερη σημασία δίνουν οι επιστήμονες στη χρήση του χιούμορ από τους μάγους, προκειμένου να αποσπούν την προσοχή του ακροατηρίου τους. Πηγή :http://world.flash.gr/cosmosl/2008/9/15/38460id/    

&

Πηγή :http://www.e-tipos.com/newsitem?id=51679      

Παιδεία με ολόκληρα βιβλία  

Του Νικου Παπανδρεου*

Εχοντας παρακολουθήσει την πετυχημένη ακαδημαϊκή σταδιοδρομία του κ. Θάνου Βερέμη, αλλά και την προσπάθειά του να προωθήσει σημαντικές αλλαγές στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, θέλω να του προτείνω μια αλλαγή που αφορά την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Πιστεύω ότι η αλλαγή αυτή θα έχει σημαντικές θετικές επιπτώσεις για τα παιδιά της χώρας μας και για το εκπαιδευτικό επίπεδο της χώρας.

Το μάθημα λογοτεχνίας και ελληνικής γλώσσας, όπως διδάσκεται σήμερα στην Ελλάδα, είναι απαράδεκτο για πολλούς λόγους. Ο βασικός λόγος είναι η χρήση του ανθολογίου ως διδακτικού μέσου.Μιλώ ως συγγραφέας και αρθρογράφος, ως γονιός δύο παιδιών. Αλλά ίσως η πιο χρήσιμη ιδιότητά μου, γι? αυτό που προτείνω, είναι η εμπειρία μου σε διάφορα εκπαιδευτικά συστήματα που είχα ως μαθητής.

Λόγω οικογενειακών καταστάσεων, έτυχε να «μαθητεύσω» σε σχολεία πέντε διαφορετικών χωρών. Πρόλαβα, ακόμη και το πολυτάξιό μας, όταν ήμουν στην δευτέρα δημοτικού. Απ? αυτή την εμπειρία και μόνο θα μπορούσα να κάνω πολλές προτάσεις, αλλά θα παραμείνω σε μία που θεωρώ την πιο σημαντική: Να καταργηθούν οι ανθολογίες και να αντικατασταθούν με βιβλία «ολόκληρα».

Στον Καναδά, όπου φοίτησα σε δημόσιο λύκειο, ο κάθε μαθητής διαβάζει από τέσσερα ώς έξι ολόκληρα βιβλία τον χρόνο. (Είναι φοβερό ότι πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την έκφραση «ολόκληρο βιβλίο» για να γινόμαστε κατανοητοί). Δεν υπάρχουν οι ανθολογίες, εκτός για την ποίηση φυσικά.

Σε μια εποχή όπου τα παιδιά μας δεν μπορούν να συγκεντρωθούν εύκολα επειδή έχει διεισδύσει στην κοινωνία μας η τεχνολογία, η ανθολογία ενισχύει τη διάσπαση της σκέψης.

Η ανθολογία, που παρέχει διάσπαρτες πληροφορίες ιστορικές και βιογραφικές, είναι από τη φύση του αποσπασματικό έργο. Δεν μπορεί η ανάγνωση οποιασδήποτε ανθολογίας να δώσει στο παιδί εκείνα τα ουσιαστικά στοιχεία που δίνει η ανάγνωση ενός ολόκληρου βιβλίου. Ποια είναι αυτά; Η συγκέντρωση, η προσήλωση, η σκέψη, η παρακολούθηση της εξέλιξης μιας πλοκής, η χρήση της γλώσσας, η ορθογραφία. Οπως μας έχουν πει οι ειδικοί (και το γνωρίζει ο κάθε γονιός) η ανάγνωση σε μικρές ηλικίες οδηγεί στη βελτίωση των διανοητικών ικανοτήτων των παιδιών.

Κάτι ακόμη, πολύ σημαντικό, που δεν φαίνεται να απασχολεί το σύστημά μας: η ανάγνωση ενός ολόκληρου βιβλίου δίνει στον μαθητή τεράστια χαρά! Δεν νομίζω ότι η «χαρά» είναι μέρος της ζωής των μαθητών ούτε απασχολεί το υπουργείο Παιδείας. Μάλιστα τα παιδιά τελειώνουν τις πανελλήνιες και ορισμένες φορές καίνε τα βιβλία – τόσο αγαπάνε το σύστημα εκπαίδευσής μας.

Όπως έχει σήμερα το σύστημά μας, μαθαίνουν να μισούν το βιβλίο.Ενας μαθητής που τελειώνει ένα ολόκληρο βιβλίο αισθάνεται μια τεράστια ικανοποίηση. Εχει εντρυφήσει στην πλοκή, έχει «ζήσει» με τους χαρακτήρες του βιβλίου, ίσως θέλει να διαβάσει και άλλα του ιδίου συγγραφέα από μόνος του. Εχει φτάσει στην τελευταία σελίδα. Εκλεισε το βιβλίο. Εκανε κάτι σημαντικό. Ολοκλήρωσε κάτι μόνος του.

Φαντασθείτε λοιπόν πόσο καλύτερη θα είναι η προσήλωση των μαθητών αν ?αντί να βαριούνται το μάθημα ελληνικών-λογοτεχνίας, αντί να διαβάζουν τρεις σελίδες από κάθε συγγραφέα (μα τι τρέλα είναι αυτή;)- να διαβάσουν βιβλία που τους αρέσουν!Ποια θα είναι τα βιβλία αυτά είναι φυσικά ένα μεγάλο θέμα, και θα πρέπει τα βιβλία να ταιριάζουν με τις ηλικίες των μαθητών. Γιατί όμως όχι Τριβιζά σε μικρή ηλικία; Γιατί όχι Χάρι Πότερ σε μεγαλύτερη; Γιατί όχι τον Σέρλοκ Χόλμς του Αρθουρ Κόναν Ντόιλ που διδάσκει και τη λογική σκέψη ή τον δικό μας Γιάννη Μαρή ή και γιατί όχι, τον Μικρό Ηρωα; Οτιδήποτε που θα ωθήσει τα παιδιά στη σελίδα και στο γραπτό κείμενο, είναι χρήσιμο.Γιατί όχι ολόκληρο τα «Ματωμένα Χώματα» ή «Τη Μεγάλη Χίμαιρα»; Γιατί όχι σε μεγαλύτερες ηλικίες, το «Ζ» του Βασιλικού ή το «1984» του Οργουελ; Γιατί όχι «Το Σοφό Παιδί» του Χωμενίδη που πραγματεύεται με μυθιστορηματικό τρόπο τις περιπέτειες ενός παιδιού στο Κολλέγιο Αθηνών, μα και τόσους άλλους συγγραφείς που τα βιβλία τους θα ξυπνήσουν την αγάπη των παιδιών μας για την ανάγνωση; Φαντασθείτε πόσο θετική θα ήταν η επίδραση σε ολόκληρη την χώρα, στην ίδια την συνείδηση της Ελλάδας και του Ελληνα αν σε 5-10 χρόνια όλοι οι Ελληνες θα έχουν διαβάσει καμιά τριανταριά βιβλία.

Θα έχουμε ένα κοινό απόθεμα, θα έχουμε μια κοινή «βιβλιοθήκη» που πηγάζει από την ανάγνωση και όχι από την τηλεόραση.Πιστεύω ότι αν υιοθετηθεί η πρότασή αυτή στον κορμό των μαθημάτων οι επιδράσεις στα παιδιά μας θα είναι μόνο θετικές. Θα οδηγήσει σε ένα ποιοτικά ανεβασμένο επίπεδο σκέψης σε ολόκληρη την χώρα, θα λειτουργήσει θετικά στο θέμα της κριτικής σκέψης. Θα βοηθήσει τους νέους να έχουν μεγαλύτερη ικανότητα προσήλωσης και συγκέντρωσης, σε μια εποχή όπου έχουν κατακλυστεί από τις μικρές αποσπασματικές δραστηριότητες, όπως το να συντάξουν ένα ανορθόγραφο SMS, να τελειώσουν το ατελείωτο παιχνίδι του Nintendo, να κάνουν ζάπινγκ, ή να διαβάσουν στην παραλία τα περιοδικά με μικρά άρθρα.

 Για να μην πούμε πόσο βοηθάει η ανάγνωση στη σωστή χρήση της γλώσσας, στην εμβάθυνση του λεξιλογίου μας και στην καλύτερη ορθογραφία.Δεν επιμένω στα βιβλία επειδή απ? τα βιβλία αποκτάς γνώση. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να αποκτήσει κανείς γνώση. Επιμένω στα βιβλία επειδή η ίδια η διαδικασία της ανάγνωσης ανεβάζει την ικανότητα κατανόησής μας. Δεν αποκαθίσταται από οποιαδήποτε άλλη διαδικασία απόκτησης γνώσης.

Δεν νομίζω ότι ο κ. Βερέμης, ως ακαδημαϊκός, χρειάζεται να πεισθεί για τη σημασία της ανάγνωσης. Δεν πιστεύω ότι μια τέτοια πρόταση είναι δύσκολο να υλοποιηθεί. Τα αποτελέσματα θα είναι ευεργετικά. Μάλιστα αν είναι να γίνει μια και μόνο τομή στην παιδεία, πιστεύω ότι πρέπει να είναι αυτή. Πάνω απ? όλα τα βιβλία που διαβάζουμε σε μικρή ηλικία είναι εκείνο που διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό τη συνείδηση του έθνους.

  • Ο κ. Νίκος Παπανδρέου, είναι συγγραφέας (BA., Yale, 1979, PhD. Princeton, 1986)

 Πηγή :http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_14/09/2008_284704

Αφήστε μια απάντηση