Η πραγματική Ιστορία του ’74

ΛΟΓΟΠΑΙΓΝΙΑ

ΜΕ ΤΟΝ ΕΥΛΟΓΟ

Ενώ συνεχίζονται οι έντονες αντιδράσεις στην επίμαχη εγκύκλιο του Υπουργού Παιδείας για την επαναπροσέγγιση, η στήλη πληροφορείται ότι έχουν ήδη υποβληθεί στον κ. Δημητρίου εισηγήσεις για το πώς πρέπει να ξαναγραφτούν τα γεγονότα του 1974 στα βιβλία της Ιστορίας:
Τον Ιούλιο του 1974, κάπου 200.000 Ελληνοκύπριοι αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια και τις περιουσίες τους στο βόρειο τμήμα της Κύπρου, εξαιτίας μιας περίεργης εισβολής ακρίδων, φιδιών, άλλων ερπετών, τρωκτικών και άλλων παρόμοιων απεχθών ειδών του ζωικού βασιλείου.
Για την καταπολέμηση των ερπετών ήρθαν στην Κύπρο από την Τουρκία κάπου 40.000 εμπειρογνώμονες σε μεθόδους εξόντωσης βλαβερών όντων, οι οποίοι άρχισαν εντατικές προσπάθειες για ν’ απαλλάξουν τη νήσο από αυτήν τη μάστιγα.

Οι Τούρκοι εμπειρογνώμονες άρχισαν σιγά-σιγά να εξαφανίζουν τα φίδια. Ωστόσο οι Ελληνοκύπριοι, φοβισμένοι από το ενδεχόμενο να επανεμφανιστούν τα ερπετά, αρνούνταν να επιστρέψουν στα σπίτια τους για 34 χρόνια.
Λόγω αυτού του γεγονότος και για να μη μείνουν κενά τόσες χιλιάδες σπίτια στο βόρειο τμήμα του νησιού, χιλιάδες τουρίστες που ήρθαν από την Τουρκία για διακοπές εκεί, αποφάσισαν να μείνουν στα σπίτια αυτά, για να τα περιποιούνται. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι τουρίστες αυτοί ήρθαν στην Κύπρο στο πλαίσιο ενός τουριστικού πακέτου, που είχε την ονομασία «Η Αϊσιέ πάει διακοπές».
Οι Ελληνοκύπριοι κάτοικοι του βόρειου τμήματος της Κύπρου, πάνω στη σπουδή τους να εγκαταλείψουν τα σπίτια και τις περιουσίες τους, λόγω της παρουσίας των φαρμακερών φιδιών, ενεπλάκησαν σε πολλά δυστυχήματα, από τα οποία είχαν χιλιάδες νεκρούς, ενώ πάρα πολλοί ήταν και οι αγνοούμενοι, διότι έθαβαν όπως-όπως τα θύματα της ασφάλτου.

Επίσης, μετά το 1974, πάρα πολλές εκκλησίες στο βόρειο τμήμα του νησιού καταστράφηκαν από σεισμούς και άλλες φυσικές καταστροφές, οι δε ιερές εικόνες και άλλα κειμήλια που βρίσκονταν σ’ αυτές αφαιρέθηκαν από τους Τούρκους τουρίστες που αναφέραμε πιο πάνω και μεταφέρθηκαν για προστασία στο εξωτερικό.
Κατά έναν ανεξήγητο τρόπο, που μάλλον οφείλεται σε θαύμα της φύσης, στην πλαγιά της οροσειράς Five Fingers (Πενταδάκτυλος) στη βόρεια Κύπρο, σχηματίστηκε μια τεράστια τουρκική σημαία. Πολλές κόκκινες και άσπρες πέτρες μετακινήθηκαν ταυτόχρονα, λόγω διάβρωσης του εδάφους, και σχημάτισαν τη σημαία, η οποία παραμένει μέχρι σήμερα εκεί, ως τεκμήριο τού τι μπορεί να δημιουργήσει η φύση.

Πηγή:http://www.simerini.com.cy/nqcontent.cfm?a_id=348141  

Εμένα με λένε Μουσταφά

ΛΟΓΟΠΑΙΓΝΙΑ

ΜΕ ΤΟΝ ΕΥΛΟΓΟ

  Εντάξει, είναι σωστός ο στόχος της καλλιέργειας, στα παιδιά μας, μιας νοοτροπίας ειρηνικής συμβίωσης και αμοιβαίου σεβασμού, αλλά όχι και ΠΡΩΤΙΣΤΟΣ στόχος στη νέα σχολική χρονιά, όπως τον καθόρισε το Υπουργείο Παιδείας. Πρώτιστος στόχος της παιδείας είναι να σωθεί από την… παραπαιδεία.
Για να είναι αυτός ο πρώτιστος στόχος, σημαίνει ότι θα πρέπει να αναπροσαρμοστούν ένα σωρό πράγματα στα σχολεία μας.

Και φυσικά και η διδακτέα ύλη. Στο μάθημα της Χημείας, για παράδειγμα, πρέπει να διδαχθούν οι μαθητές (από το πρώτο κιόλας κεφάλαιο) τρόπους με τους οποίους να υπάρξει καλύτερη… χημεία μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.
Και στα Μαθηματικά και τη Γεωμετρία, θα πρέπει να μάθουν καινούργιες εξισώσεις τα παιδιά μας. Ότι το 82 ισούται με το 18. Και ότι μπορεί να επιτευχθεί και… τετραγωνισμός του κύκλου.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί «σιάσιαρε» τόσο πολύ ο Υπουργός Παιδείας να εντάξει, και μάλιστα ως «πρώτιστο στόχο», τις σχέσεις με την άλλη κοινότητα, στη νέα σχολική χρονιά. Επειδή άρχισαν οι συνομιλίες δεν σημαίνει ότι λύθηκε και το Κυπριακό.

Ο ίδιος ο Πρόεδρος δεν προβλέπει λύση φέτος. Γιατί, λοιπόν, να σπεύσει με τέτοιο άγχος να «επαναπροσεγγίσει» τα παιδιά μας ο κ. Δημητρίου;
Τι ακριβώς θα διδάσκονται τα παιδιά και με ποιο τρόπο; Πού θα στηριχθούν οι εκπαιδευτικοί που θα τους διδάξουν;

Αλλά και θα πρέπει να ξεκαθαρίσει ποια ακριβώς στοιχεία μέχρι τώρα στην εκπαίδευσή μας θεωρούνται εθνικιστικά και σοβινιστικά, για να τους γίνει… «εθνική κάθαρση».
Μέσα στη γενική σύγχυση που υπάρχει γύρω από το θέμα αυτό, θα μπερδευτούν και τα παιδιά μας, αλλά και οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς:
-Τι μάθατε σήμερα στο σχολείο Γιωργάκη;
-Μη με λες Γιωργάκη. Να με λες Μουσταφά. 

Πηγή:http://www.simerini.com.cy/nqcontent.cfm?a_id=348011 

Η Ιστορία του 1821 ξαναγραμμένη

ΛΟΓΟΠΑΙΓΝΙΑ

ΜΕ ΤΟΝ ΕΥΛΟΓΟ

Πριν από μερικές μέρες είχαμε δώσει μερικές εισηγήσεις για το πώς θα μπορούσε να ξαναγραφτεί η ιστορία των γεγονότων του 1974, με βάση την εγκύκλιο του Υπουργού Παιδείας για καλλιέργεια κουλτούρας συμβίωσης με τους Τουρκοκυπρίους.

Σήμερα θα δώσουμε ανάλογες ιδέες για ξαναγράψιμο της Ιστορίας του 1821.Το 1821, λοιπόν, η Ελλάδα και η Κύπρος βρίσκονταν υπό την κηδεμονία της φίλης και γείτονος χώρας Τουρκίας.

Στις 25 Μαρτίου 1821 συγκεντρώθηκαν στη μονή της Αγίας Λαύρας διάφοροι Έλληνες οπλαρχηγοί, οι οποίοι συζήτησαν τα φλέγοντα προβλήματα του τόπου και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το σοβαρότερο ήταν η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων.

Έτσι αποφάσισαν να αναπετάσουν το λάβαρο της επανάστασης, με το σύνθημα «Επαναπροσέγγιση ή Θάνατος».Στο πλαίσιο της επανάστασης έγιναν πολλές μάχες μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων.

Μια από τις μάχες αυτές έγινε στο γήπεδο της Τριπολιτσάς, όπου ποδοσφαιρικές ομάδες από τις δύο πλευρές, με επικεφαλής τον Θόδωρο Κολοκοτρώνη και τον Κεχαγιάμπεη, έπαιξαν για το περιφερειακό πρωτάθλημα του Μοριά.

Νίκησε η ελληνική ομάδα, αλλά επειδή έπαιζε στην έδρα της.Πρέπει να σημειώσουμε ότι τότε δεν υπήρχαν μπάλες και οι ποδοσφαιριστές κλοτσούσαν μια κοτρώνα. Στο συγκεκριμένο αγώνα, ο αρχηγός της ελληνικής ομάδας γλίστρησε και κάθισε πάνω στην κοτρώνα, και από τότε του έμεινε το παρατσούκλι Κολοκοτρώνης.

Το συμβάν με το χορό του Ζαλόγγου έγινε ως εξής: Στην περιοχή Σουλίου δόθηκε κοινή συναυλία της Ελληνίδας τραγουδίστριας Άντζελας Καραγκούνη και του Τούρκου αμανετζή Αλί Ασκέρ. Η συναυλία είχε τόσο μεγάλη επιτυχία, ώστε νεαρές Σουλιώτισσες, σε κατάσταση αμόκ, άρχισαν να χορεύουν πιασμένες χέρι-χέρι και επειδή δεν είχαν την αίσθηση της πραγματικότητας, πήδηξαν από έναν γκρεμό.

Όσο για την υπόθεση με τον Αθανάσιο Διάκο, τα πραγματικά γεγονότα εκτυλίχθηκαν ως εξής: Ο Διάκος διασκέδαζε με Τούρκους καρντάσηδες, στην περιοχή της Αλαμάνας, χορεύοντας ζεϊμπέκικα και κάνοντας διαγωνισμό οινοποσίας.Σε κάποια στιγμή ο Διάκος, ενώ αστεϊζόταν με τον Ομέρ Βρυώνη κι έλεγαν τα τελευταία ανέκδοτα για τις κυράδες της Λεβαδειάς, έχασε ξαφνικά την ισορροπία του κι έπεσε πάνω σε ένα παρακείμενο παλούκι, με αποτέλεσμα να βρει οικτρό θάνατο. Στο βωμό της ελληνοτουρκικής φιλίας…
Πηγή:http://www.simerini.com.cy/nqcontent.cfm?a_id=348515