Ο μικρός πρίγκιπας του  Αντουάν ντε Σαιντ – Εξυπερύ γράφτηκε το 1943 κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου  και δημοσιεύτηκε το 1948 μετά το θάνατό του. Πρόκειται για ένα συμβολικό και αλληγορικό παραμύθι, με ποιητικό ύφος και υπόθεση φανταστική. Επίσης φανερή είναι και η επίδραση από προσωπικές εμπειρίες του συγγραφέα που υπήρξε πιλότος. Για αυτό και η νουβέλα έχει και αρκετά αυτοβιογραφικά στοιχεία. Πρωταγωνιστής λοιπόν του έργου είναι ένας μικρός πρίγκιπας από κάποιο ξένο πλανήτη, ο οποίος πραγματοποιεί ένα ταξίδι προσωπικής αναζήτησης και φτάνει στη γη, για να ανακαλύψει τους ανθρώπους της, τον τρόπο ζωής τους αλλά και σημαντικές αλήθειες που θα αποτελέσουν ανεκτίμητα μαθήματα ζωής για τον ίδιο αλλά και για μας τους αναγνώστες. Η πιο αξιόλογη εμπειρία του μικρού πρίγκιπα στην περιπλάνησή του αυτή είναι η συνάντησή του με την αλεπού, η οποία θα του διδάξει και το πιο πολύτιμο μάθημα, θα του αποκαλύψει το μυστικό της, το μυστικό της αγάπης που αποτελεί και  την πεμπτουσία της ανθρώπινης ευτυχίας.

Το μυστικό της αλεπούς:

«Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: δεν βλέπει κανείς πολύ καλά παρά μονάχα με την καρδιά. Ό,τι είναι σημαντικό, δεν το βλέπουν τα μάτια.Είναι ο χρόνος που έχεις χάσει για το τριαντάφυλλό σου και που το κάνει τόσο σημαντικό.Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει αυτή την αλήθεια, είπε η αλεπού. Όμως εσύ δεν πρέπει να την ξεχάσεις. Να γίνεις υπεύθυνος για πάντα εκείνου που έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου…»