1. Κρατική τρομοκρατία και εκπαίδευση: ένας νέος κερδοσκοπικός τομέας στο χρηματιστήριο(June 22, 2016)

(Δημοσιογραφική ανταπόκριση από την Oaxaca στο Μεξικό, που ο ΟΟΣΑ με την Κυβέρνηση σκοτώνουν δασκάλους)

Των Renata Bessi και Santiago Navarro F.

Μετάφραση στα Αγγλικά: El Enemigo Común

Μετάφραση στα Ελληνικά: Πέτρος Νομικός

image

Οι λόγοι για τους οποίους η μεξικανική κυβέρνηση θέλει να επιβάλει την Εκπαιδευτική Μεταρρύθ­μιση, ακόμη και αν χρειάζεται να σκοτώσει ανθρώπους, όπως και έγινε με τη σφαγή στο Nochixtlán από κατασταλτικές κρατικές δυνάμεις, στις 19 Ιουνίου, έχουν τις ρίζες τους σε οικονομικούς στόχους που υπαγορεύονται από διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς. Η μεταρρύθμιση, που προτάθηκε από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), μέσα από τη «Συμφωνία ΟΟΣΑ-Μεξικού για τη βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης στα σχολεία του Μεξι­κού», στοχεύει να προλειάνει το έδαφος για να μετατρέψει την εκπαίδευση από υπευθυνότητα του κράτους σε ζήτημα που θα επιλυθεί στη σφαίρα της χρηματοπιστωτικής αγοράς.

Μια από τις ενέργειες του κράτους που συνοδεύουν την Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση είναι η έκδο­ση ομολόγων στην κερδοσκοπική αγορά. Ένα χρόνο και κάτι από την έγκριση της μεταρρύθμισης, το Δεκέμβριο του 2015, εκδόθηκαν τα πρώτα εκπαιδευτικά ομόλογα ή αλλιώς «Πιστοποιητικά Εθνικής Σχολικής Υποδομής» (CIEN) από το Χρηματιστήριο Αξιών του Μεξικού, τα οποία επενδυ­τές, όπως η BBVA Bancomer και η Merrill Lynch, αγόρασαν για 8.581 εκατομμύρια πέσος.

Όταν μια εταιρεία ή κράτος εκδίδει ομόλογα, δανείζεται χρήματα από τους επενδυτές που τα αγο­ράζουν ενώ ο εκδότης –στην περίπτωσή μας το μεξικάνικο κράτος– αναλαμβάνει σε αντάλλαγμα την υποχρέωση να καταβάλλει τους τόκους σε τακτά χρονικά διαστήματα κατά τη διάρκεια μιας προκαθορισμένης χρονικής περιόδου. Οι πληρωμές εδώ θα γίνονται κάθε έξι μήνες από τα ομόσπονδα κράτη και τους κατοίκους τους.

Με τα εκπαιδευτικά ομόλογα, το κράτος σκοπεύει να προσελκύσει επενδυτές στον τομέα αυτό και, σε μια πρώτη φάση, στοχεύει στην ανακαίνιση των υφιστάμενων υποδομών και την προώθηση της ανάπτυξης νέων σχολείων και βασικών υπηρεσιών. Δηλαδή, το κράτος έχει μετατρέψει τα ομόλογα σε ένα συγκεκριμένο αριθμό κοινών μετοχών για την προσέλκυση επενδυτών στον τομέα αυτό που, από την ίδρυσή του, θεωρείται ως άλλη μια εταιρεία που θα πρέπει να αποφέρει κέρδη για τους με­τόχους της.

Η Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση είναι μέρος των Προγραμμάτων Διαρθρωτικής Προσαρμογής (SAP), που υπαγορεύονται από την Παγκόσμια Τράπεζα (WB), το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και τη Διαμερικανική Τράπεζα Ανάπτυξης (BID). Συνολικά, 11 διαρθρωτικές μεταρρυθμί­σεις έχουν ήδη εγκριθεί: στην εργασία, στα δημοσιονομικά, στην εκπαίδευση, στην πίστη, στην ενέργεια, η μεταρρύθμιση για τη διαφάνεια, η πολιτική και εκλογική μεταρρύθμιση, η μεταρρύθμι­ση στον τομέα των τηλεπικοινωνιών και μεταδόσεων, ο νέος νόμος προστασίας κατά δικαστική πα­ραγγελία, ο ποινικός κώδικας, και η μεταρρύθμιση για τον οικονομικό ανταγωνισμό. Είκοσι δύο ακόμα μεταρρυθμίσεις περιμένουν την έγκριση.

Σύμφωνα με τον Joseph Stiglitz, βραβείο Νόμπελ στα Οικονομικά και πρώην αντιπρόεδρο της Πα­γκόσμιας Τράπεζας, τα προγράμματα διαρθρωτικής προσαρμογής έχουν τέσσερα στάδια: την ιδιω­τικοποίηση, οπότε η κυβέρνηση πωλεί εταιρείες και δημόσιους οργανισμούς σε ιδιώτες επενδυτές˙ την απελευθέρωση των χρηματοπιστωτικών αγορών, οπότε οι έλεγχοι για την είσοδο και την έξοδο του χρήματος στη χώρα μειώνονται – με στόχο την προσέλκυση επενδυτών – και τα επιτόκια αυ­ξάνουν˙ την εισαγωγή αγοραίων τιμών, οπότε η κυβέρνηση επιτρέπει στις τιμές των βασικών τρο­φίμων, του νερού και της ενέργειας να αυξηθούν˙ και τέλος την απελευθέρωση του εμπορίου, το οποίο σημαίνει άρση των φραγμών για τα ξένα προϊόντα (φόροι και δασμοί) οι οποίοι προστάτευαν τους τοπικούς παραγωγούς και βιομηχανίες.

Αν το κίνημα των εκπαιδευτικών καταφέρνει σε εθνικό επίπεδο να ανατρέψει την εκπαιδευτική με­ταρρύθμιση, θα ανοίξει ο δρόμος για να ανατραπούν όλες οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που πραγματοποιούνται σε στρατηγικούς τομείς της χώρας, όπως ο τομέας της ενέργειας. Αυτή είναι η εκτίμηση των εκπαιδευτικών. Αυτός είναι ακριβώς και ο φόβος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Η κυβέρνηση παραμένει κλειστή στο διάλογο, διότι έχει ήδη υπογράψει όλες τις διεθνείς συμφωνίες.

απολύσεις

Η CNTE (Εθνικό Συντονιστικό Εργαζομένων στην Εκπαίδευση) υποστηρίζει ότι η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση είναι ένα μοντέλο που επιδιώκει να ανα­θέσει σε τρίτους την εκπαίδευση, αντικαθιστώντας τις θέσεις εργασίας τους με νέους επί συμβάσει εργαζόμενους χωρίς εργασιακά δικαιώματα, μέχρις ότου μετατραπεί η εκπαίδευση σε ιδιωτικοποιη­μένη υπηρεσία. Η μεταρρύθμιση επικεντρώνεται σε διαδικασίες πρόσληψης και επίβλεψης εκπαι­δευτικών και όχι σε πραγματικές αλλαγές για τη βελτίωση της εκπαίδευσης και των συνθηκών ερ­γασίας των εκπαιδευτικών.

Σύμφωνα με την María Bernardita Zamora, καθηγήτρια ιστορίας στο Iztapalapa, μια από τις φτω­χότερες περιοχές του ομόσπονδου διαμερίσματος, και μέλος της CNTE (το εκπαιδευτικό συνδι­κάτο που αντιπαλεύει τη μεταρρύθμιση) η εκτίμηση είναι ότι με τη μεταρρύθμιση το 60% από τα 1,2 εκατομμύρια των εκπαιδευτικών στο Μεξικό σήμερα, θα χάσουν τις δουλειές τους. Μέχρι στιγ­μής, κατά την Zamora, 4.000 εκπαιδευτικοί που απορρίπτουν την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, έχουν απολυθεί.

κρατική τρομοκρατία

Οι εκπαιδευτικοί της CNTE βρίσκονται σε γενική απεργία από τις 15 Μαΐου. Από την ημερομηνία αυτή υπήρξε ένα πυκνό σχέδιο κινητοποιήσεων από το κίνημα, και η απάντηση του κράτους ήταν η βίαιη καταστολή. Την τελευταία εβδομάδα στήθηκαν οδοφράγματα σε όλες τις περιοχές της πολι­τείας της Oaxaca, όπου καταγράφηκαν αμέτρητες πράξεις καταστολής από την ομοσπονδιακή και πολιτειακή αστυνομία.

Στις 18 και 19 Ιουνίου, η καταστολή εξελίχθηκε σε σφαγή. Από τις 18 ήδη, στον Ισθμό του Tehuantepec, ενώ οι μάχες που άρχισαν στο Zanacatepec επεκτάθηκαν στο Juchitán, στο Ixtepec, στο Tehuantepec και στο Salina Cruz. Όλα τα οδοφράγματα αυτοοργανώθηκαν και πάλι μετά από αυτές τις αποτυχημένες προσπάθειες. Αργότερα, στις 19, το επίκεντρο της καταστολής απλώθηκε στην περιοχή Mixteca στο Nochixtlán, όπου για μια εβδομάδα εκπαιδευτικοί, γονείς και η κοινότη­τα γενικότερα, ενίσχυαν τα οδοφράγματα για να κρατήσουν την αστυνομία έξω από την πόλη της Oaxaca. Η καταστολή άφησε τουλάχιστον οκτώ νεκρούς, 27 εξαφανισμένους και εκατό τραυματίες και συλληφθέντες.

Παρόλα αυτά, η αστυνομία αναγκάστηκε να υποχωρήσει για να προσπαθήσει πάση θυσία να καθα­ρίσει τους δρόμους ώστε να προωθηθεί προς την πρωτεύουσα της πολιτείας. Η ομοσπονδιακή αστυνομία κατάφερε να περάσει τα μπλόκα σε Nochixtlán και Huitzo για να μπει στην πόλη της Oaxaca, με την υποστήριξη των ενισχύσεων που περίμεναν στο αεροδρόμιο και σε άλλες τοποθεσί­ες.

Ώρες μετά τη σφαγή στο Nochixtlán, 20 περίπου μπλόκα στην είσοδο της πόλης Oaxaca δέχθηκαν επίθεση. Σκοτώθηκε τουλάχιστον ένα άτομο, θύμα των κρατικών κατασταλτικών δυνάμεων, και εκατοντάδες τραυματίστηκαν και συνελήφθησαν.

Την ίδια νύχτα, η επόμενη θέση όπου αναμενόταν καταστολή ήταν το κέντρο της πόλης, και συγκε­κριμένα η Zócalo (κεντρική πλατεία), όπου από τις 15 του Μάη οι εκπαιδευτικοί είχαν στήσει τον καταυλισμό τους. Το ηλεκτρικό ρεύμα κόπηκε για μερικές ώρες στην περιοχή, αργότερα όμως επα­νήλθε. Οδοφράγματα στήθηκαν γύρω από την πλατεία Zócalo. Τελικά, δεν επιχειρήθηκε καμία εκ­καθάριση και το στρατόπεδο παραμένει μέχρι σήμερα.

Εν τω μεταξύ, ο υπουργός Εσωτερικών του Μεξικού εξέδωσε ανακοίνωση την Κυριακή 19 Ιουνί­ου, όπου δήλωνε ότι οι φωτογραφίες που κυκλοφορούν στα κοινωνικά δίκτυα, και δείχνουν την ομοσπονδιακή αστυνομία να χρησιμοποιεί πυροβόλα όπλα κατά των διαδηλωτών, είναι εντελώς ψεύτικες. «Οι ενέργειες των ομοσπονδιακών δυνάμεων είναι ευθυγραμμισμένες με τα θεσπισμένα πρωτόκολλα επιβολής του νόμου, χωρίς να παραβιάζονται ανθρώπινα δικαιώματα» είπε.

Αντίθετα, μια συνάντηση περισσότερων από 70 πολιτικών και κοινωνικών οργανώσεων κάλεσε σε ανθρωπιστικό συναγερμό για την αντιμετώπιση της ένοπλης κρατικής επίθεσης στον άμαχο πληθυ­σμό.

Σήμερα, 19 Ιουνίου, είμαστε μάρτυρες των εξαιρετικά βίαιων ενεργειών του μεξικανι­κού κράτους προκειμένου να καταστείλει τους εκπαιδευτικούς και την οργανωμένη κοι­νωνία που αντιστέκεται σε διάφορες περιοχές της πολιτείας Oaxaca, όπως ο Ισθμός της Tehuantepec, το Nochixtlán και η πόλη της Oaxaca. Αποτέλεσμα της υπερβολικής χρή­σης βίας, είναι οι τουλάχιστον έξι νεκροί και οι δεκάδες τραυματίες και κρατούμενοι.

Λένε επίσης ότι:

Μέχρι στιγμής ούτε η τύχη των κρατουμένων, ούτε ο συνολικός αριθμός των τραυμα­τιών και των νεκρών είναι γνωστός. Η ιατρική περίθαλψη δεν ήταν ουδέτερη και ο άμα­χος πληθυσμός αναγκάστηκε να δημιουργήσει χώρους επείγουσας υγειονομικής περί­θαλψης για την αντιμετώπιση των ζωτικών αναγκών των τραυματιών.

Μεταξύ άλλων, η ανακοίνωση των πολιτικών και κοινωνικών οργανώσεων καταγγέλλει τη συνεχή ποινικοποίηση της κοινωνικής διαμαρτυρίας στην Oaxaca. Ανάμεσα στις πιο σοβαρές περιπτώσεις εν προκειμένω, αξίζει να σημειωθούν οι εξής:

  • Η σύλληψη, τον Μάιο του 2013, πέντε εκπαιδευτικών από την Oaxaca: των Damián Gallardo Martínez, Lauro Atilano Grijalva Villalobos, Mario Olivera Osorio, Sara Altamirano Ramos και Leonel Manzano Sosa.
  • Το 2015 η ποινικοποίηση και η συκοφαντική εκστρατεία από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κατά των εκπαιδευτικών poy κλιμακωνόταν συνεχώς, μαζί με τη διαδικασία διάλυσης του IEEPO (Κρατικό Ινστιτούτο Δημόσιας Εκπαίδευσης της Oaxaca), η οποία ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο, εκθέτοντας χιλιάδες εκπαιδευτικούς στον ιδιαίτερο κίνδυνο να μην λαμβάνουν το μισθό τούς.
  • Τον Οκτώβριο του 2015, οι Juan Carlos Orozco Matus, Othón Nazariega Segura, Efraín Picazo Pérez και Roberto Abel Jiménez García συνελήφθησαν ενώ εκδόθηκαν δεκάδες εντάλματα σύλληψης εναντίον μελών του Τομέα 22 (ο κλάδος της CNTE στην Oaxaca).
  • Τον Απρίλιο του 2016, o Aciel Sibaja Mendoza, ταμίας του Τομέα 22 συνελήφθη.
  • Τον Μάιο του 2016 Heriberto Magariño López, ένας άλλος ηγέτης του Τομέα 22 συνελήφθη και αυτός.
  • Τέλος, στις 11 Ιουνίου, ο Francisco Villalobos Ricardéz, γραμματέας του Τομέα 22, και λί­γες ώρες αργότερα, στις 12 Ιουνίου, ο Rubén Núñez Ginez, γενικός γραμματέας του Τομέα 22, συνελήφθησαν και οι δύο.

Παρομοίως και διάφοροι αξιωματούχοι των Ηνωμένων Εθνών έχουν εκδώσει επείγουσες εκκλήσεις προς τις μεξικανικές αρχές, εκφράζοντας την ανησυχία τους για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αναφέρθηκαν σε ορισμένες από αυτές τις περιπτώσεις, ιδίως, συλλήψεις χωρίς ένταλμα σύλληψης ή έρευνας, βασανιστήρια κατά τη διάρκεια της επακόλουθης αυθαίρετης κράτησης, και άλλες παραβιάσεις των δικαιωμάτων των κρατουμένων.

πολιτικοί κρατούμενοι

Το Σάββατο, 11 Ιουνίου του 2016, περίπου στις 23:00, πάνω από 1.000 αστυνομικοί εκκαθάρισαν βίαια τους δασκάλους του Τομέα 22, που ανήκουν στην CNTE της Oaxaca. Στην πολιτεία αυτή η CNTE παρουσιάζει την υψηλότερη συγκέντρωση μελών: οι εκπαιδευτικοί που συνδέονται με την CNTE, αριθμούν 83.000 από τα 200.000 μέλη της CΝTE σε όλο το Μεξικό. Οι εκπαιδευτικοί είχαν στρατοπεδεύσει μπροστά από το Κρατικό Ινστιτούτο Δημόσιας Εκπαίδευσης της Oaxaca (IEEPO).

Η αστυνομία επιτέθηκε στους εκπαιδευτικούς από πολλές μεριές, με ευθείες βολές δακρυγόνων. Γρήγορα όμως, οι εκπαιδευτικοί αναδιοργανώθηκαν, μαζί με γείτονες και αναρχικούς νεολαίους, και αντιστάθηκαν με πέτρες και οδοφράγματα. Μετά την καταστολή, οι δάσκαλοι πήγαν στο Zócalo, όπου ο καταυλισμός τους παραμένει μέχρι αυτή τη στιγμή.

Η εκκαθάριση έγινε αφού πρώτα μια ομάδα των ειδικών δυνάμεων το απόγευμα του Σαββάτου συ­νέλαβε τον Fracisco Villalobos Ricárdez, οργανωτικό γραμματέα του Τομέα 22 της CNTE, στην πόλη Tehuantepec στη νότια Oaxaca, για κλοπή σχολικών βιβλίων το 2015. Αυτά τα βιβλία δια­νέμονται στους μαθητές δωρεάν και θεωρούνται ιδιοκτησία του Υπουργείου Δημόσιας Εκπαίδευ­σης. Κατά τη διάρκεια της κλοπής τραυματίστηκε ένα άτομο, σύμφωνα με τις κατηγορίες εναντίον του γραμματέα. Νωρίς το πρωί της Κυριακής, την ίδια ημέρα με την καταστολή στην Oaxaca, συ­νελήφθη και ο γενικός γραμματέας Rubén Núñez για υποτιθέμενη χρήση παρανόμως αποκτηθέντων κεφαλαίων. Συνολικά, επτά μέλη της CNTE βρίσκονται υπό κράτηση. Άλλα 24 μέλη της CNTE στην Oaxaca έχουν εντάλματα σύλληψης εναντίον τους.

Σε ένα δελτίο τύπου που εξέδωσε η CNTE, είπε πως η κυβέρνηση έχει δείξει δημοσίως ότι αντι­μετωπίζει τους εκπαιδευτικούς ως τους χειρότερους παραβάτες στη χώρα, αφού πολλοί από αυτούς κρατούνται σε φυλακές υψίστης ασφαλείας˙ συνιστούν απειλή για την κυβέρνηση του Enrique Peña Nieto καθώς δεν επιτρέπουν να περάσει μια εξαρχής νεκρή μεταρρύθμιση, που τώρα θάβεται στην Oaxaca.

στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων

Το κίνημα των εκπαιδευτικών κάνει έκκληση για άμεση έναρξη των διαπραγματεύσεων, αλλά η κυ­βέρνηση αρνείται να ανοίξει ένα τέτοιο πεδίο συνεννόησης. Η Isabel García Velázquez, εκπαιδευ­τικός και μέλος της πολιτικής Επιτροπής της CNTE στην Oaxaca από την παράκτια περιοχή, δή­λωσε:

Είμαστε πρόθυμοι να συμμετάσχουμε σε έναν εθνικό διάλογο για την παιδεία, γιατί έχουμε πρόταση να καταθέσουμε. Ένα εναλλακτικό μοντέλο εκπαίδευσης είναι απαραί­τητο στην πολιτεία της Oaxaca, που να σέβεται τα έθιμα, τον πολιτισμό και που να αξιολογείται ανάλογα με τον τρόπο ζωής μας. Αλλά θέλουν να επιβάλουν μια μεταρ­ρύθμιση αποκλειστικά σύμφωνα με τις δικές τους πολιτικές. Δεν θα μπορέσουν εδώ στο Μεξικό, όχι εδώ στην Oaxaca.

http://avispa.org/2016/06/24/state-terrorism-and-education-the-new-speculative-sector-in-the-stock-market/

2. Παλεύουμε για δωρεάν, ελεύθερη Παιδεία, με αξιοπρέπεια (16.03.2015)

Αλκης Σταματόπουλος
Αν περπατήσεις στην κεντρική πλατεία της Οαχάκα στο Μεξικό, θα παρατηρήσεις πλανόδιους πωλητές, παιδιά να ζητιανεύουν.
Από την άλλη, θα δεις αφίσες των κομαντάντε Τσε και Μάρκος, σφυροδρέπανα κρεμασμένα στα δέντρα, μπροσούρες στο έδαφος.
Αν ρωτήσεις, θα μάθεις ότι δάσκαλοι και καθηγητές της πολιτείας Οαχάκα απεργούν από τον Ιούλιο για τα δικαιώματά τους. Για τα δικαιώματα των παιδιών τους και των παιδιών των παιδιών τους. Ο τυφώνας των ιδιωτικοποιήσεων στην παιδεία δεν έχει αφήσει στο απυρόβλητο το Μεξικό. Από το 2006, έπειτα από ένα κύμα μαζικών κινητοποιήσεων με πρωτοπόρο την Πολιτεία Τσιάπας, το κίνημα των καθηγητών ακόμα μάχεται. Στέκεται όρθιο και προσπαθεί να διασφαλίσει τα αυτονόητα για την παιδεία. Ελεύθερη, δωρεάν, με αξιοπρέπεια.

Γι’ αυτόν τον λόγο αδράξαμε την ευκαιρία να πάρουμε συνέντευξη από τον επικεφαλής του συνδικάτου της Οαχάκα, τον δάσκαλο Μοχάμεντ Οτάκι Τολέδο. Μια πραγματικά επιβλητική φυσιογνωμία στο μικρό γραφειάκι του συνδικάτου, με χρόνια αγώνων στην πλάτη του. Μαζί με την ομάδα που στελεχώνει το συνδικάτο, δέχτηκε να μας εξηγήσουν τι ακριβώς συμβαίνει. Στο τέλος θα παρατηρήσουμε πολλές κοινές, δυσάρεστες αναλογίες με την Ελλάδα. Από τις ιδιωτικοποιήσεις στην παιδεία μέχρι και τις τεχνικές της Coca Cola για την αγορά νερού στα μεξικανικά και τα ελληνικά βουνά (Σοογκότσο – Μεξικό, Κρήτη – Ελλάδα).

• Ποια είναι η ιστορία του κινήματος των δασκάλων και καθηγητών;

Το κίνημα αυτό δημιουργήθηκε το 1996 στην Πολιτεία Τσιάπας με σκοπό την ίδρυση ενός καινούργιου συνδικάτου, διαφορετικού από αυτό που υπήρχε. Διαφορετικό με την έννοια αυτή τη φορά να είναι πραγματικά ανεξάρτητο από την κυβέρνηση.

• Τι ακριβώς διεκδικούν;

Προωθούν πολλές διεκδικήσεις για τον κλάδο τους. Για παράδειγμα, αύξηση των μισθών, μειωμένο ωράριο και την αναγραφή των ωρών εργασίας τους. Αυτή τη στιγμή, για να γίνει κατανοητό, υπάρχουν δύο συνδικάτα. Το ένα είναι το SNTE (Εθνικό Συνδικάτο Εργαζομένων της Παιδείας) και το άλλο είναι το CNTE (Εθνικό Συντονιστικό Εργαζομένων στην Παιδεία), δηλαδή εμείς. Και τα δύο λέμε ότι διαπραγματευόμαστε με την κυβέρνηση. Απλά εμείς διαπραγματευόμαστε πραγματικά με την κυβέρνηση. Παράλληλα, δημιουργήσαμε τοπικές οργανώσεις σε όλες τις Πολιτείες για να μπορέσουμε να προστατεύσουμε το συνολικό κίνημα των διεκδικήσεων.

• Ποια η διαφορά σας λοιπόν;

Μία διαφορά είναι ότι το SNTE υπακούει στην κυβέρνηση. Στην Αγιοτσινάπα για παράδειγμα, όπου αγνοούνται οι 43 φοιτητές, εμείς βοηθάμε στην αναζήτησή τους, ενώ εκείνοι όχι. Από την άλλη, εκείνοι θέλουν ιδιωτικοποιημένη Παιδεία, που συνεπάγεται ότι θα πρέπει τα νοικοκυριά να πληρώνουν, εμείς όχι.

• Τώρα οι οικογένειες πληρώνουν;

Οχι, αλλά αυτό που πρόκειται να γίνει αφορά την πληρωμή διδάκτρων και τροφείων, κυρίως για τα παιδιά που μένουν εκτός της πρωτεύουσας της Οαχάκα. Επιπλέον, θέλουν το πρωινό να χορηγείται επί πληρωμή σε όλα τα σχολεία. Και αυτό είναι κάτι που το θέλουν μόνο οι πλούσιοι και οι επιχειρηματίες. Εμείς θέλουμε δωρεάν Παιδεία και την αναβάθμισή της. Οπως θέλουμε υποτροφίες και παπούτσια για τα παιδιά.

• Το τωρινό κίνημα τι διεκδικεί;

Οι διεκδικήσεις μας αφορούν το να μη διοικήσουν οι επιχειρήσεις το σύνολο της Παιδείας. Μην ξεχνάμε ότι το 3ο Αρθρο του Συντάγματος λέει ότι η Παιδεία είναι δωρεάν. Είμαστε κατά των ιδιωτικοποιήσεων και των τεστ αξιολόγησης των δασκάλων. Κι αυτό γιατί θέλουν να αξιολογούνται όλοι με τον ίδιο τρόπο, ανεξαρτήτως του αν εργάζονται στην πόλη ή στην επαρχία. Για τις μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης δεν ρωτήθηκαν οι καθηγητές και οι δάσκαλοι, καθώς αν μας ρωτούσαν, θα διαφωνούσαμε.

• Γιατί δεν μπορούν να είναι ίδια τα τεστ αξιολόγησης;

Καθώς, για παράδειγμα, οι γλώσσες σε κάθε περιφέρεια είναι διαφορετικές, πώς θα μπορούν να συμπληρωθούν τα ερωτηματολόγια; Επειτα, άλλες περιοχές είναι αγροτικές, άλλες βιομηχανικές. Το πιο σημαντικό είναι ότι η κυβέρνηση είπε ότι συμφωνήσαμε, ενώ εμείς ούτε που ρωτηθήκαμε. Η κυβέρνηση είπε ότι οι μεταρρυθμίσεις αυτές είναι για την Παιδεία, στην πραγματικότητα είναι οικονομικές, καθώς μετά το τεστ αξιολόγησης κάποιοι θα απολυθούν. Δεν φοβόμαστε τις αξιολογήσεις, θέλουμε όμως να είναι δίκαιες. Γι’ αυτό και βγήκαμε στους δρόμους. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις γίνανε για να κερδίσουν οι μεγάλες εταιρείες, όπως η Coca Cola και λοιπές εταιρείες.

• Πώς θα βγάλουν λεφτά αυτές οι εταιρείες;

Γιατί τα παιδιά θα καταναλώνουν τα προϊόντα τους. Για παράδειγμα, το 2008 η Coca Cola πήγε στο Σοογκότσο, ένα χωριό στην Οαχάκα, για να μοιράσει δώρα στα παιδιά. Αυτό το έκανε η εταιρεία, απλούστατα, για να μπορέσει στο μέλλον να αγοράσει το νερό και τη γη τους. Ταυτόχρονα θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν και τις πανεπιστημιακές Αγροτικές Σχολές Normal (τα τοπικά πανεπιστήμια από όπου αποφοιτούν οι δάσκαλοι που θα απασχοληθούν στις αγροτικές περιοχές), καθώς ο χώρος μας έχει διεκδικήσει πολλά στο παρελθόν και πρέπει κάπως να μας σταματήσουν.

• Η τηλεόραση και τα άλλα μέσα πώς σας παρουσιάζουν;

Μας παρουσιάζουν σαν βάνδαλους και εγκληματίες, ιδίως μετά την πορεία στην Πόλη του Μεξικού. Από την άλλη, σε αυτή μας τη συγκέντρωση στην Πόλη του Μεξικού (όπου δεν προκαλέσαμε επεισόδια), η αστυνομία πρώτα ήρθε να μιλήσουμε και μετά άρχισε να μας ρίχνει δακρυγόνα και να μας κυνηγάει.

• Υπήρξαν τραυματίες;

250 άτομα τραυματίστηκαν.

• Στη συνέχεια τι συνέβη;

Οι μεταρρυθμίσεις περάσανε από όλες τις Πολιτείες εκτός από την Οαχάκα, όπου πολλές δεν εφαρμόστηκαν. Παρ’ όλα αυτά, αυτό που πρόκειται να συμβεί είναι ότι οι δάσκαλοι θα γίνουν υπάλληλοι του κράτους κι όχι των τοπικών κυβερνήσεων και ο μισθός τους θα καταβάλλεται απευθείας από το ομοσπονδιακό κράτος του Μεξικού. Στην ουσία αυτό σημαίνει ότι οι φοιτητές των Normal, μετά την αποφοίτησή τους θα είναι πιο δύσκολο να βρουν δουλειά. Προηγουμένως τους απορροφούσε η εκάστοτε Πολιτεία. Από την άλλη, και η διεκδίκηση των αιτημάτων τους θα γίνει πιο δύσκολη γιατί θα πρέπει πλέον να αναφέρονται στο μεξικανικό κράτος και όχι στις Πολιτείες όπου μένουν, κάτι εξαιρετικά δύσκολο λόγω των μεγάλων αποστάσεων ανάμεσα στις Πολιτείες.

• Οι τελευταίες σημαντικές κινητοποιήσεις;

19-20 Φεβρουαρίου έγινε μια κινητοποίηση σε εθνικό επίπεδο, με την οποία διεκδικούσαμε τα δεδουλευμένα μας για τον προηγούμενο μήνα. Το CNTE γενικότερα προσπαθεί με τη στάση του να δείξει ότι οι δάσκαλοι δεν είναι εγκληματίες και ότι η κυβέρνηση πρέπει να παραιτηθεί.

• Ενα τελευταίο σχόλιο για τους εξαφανισμένους της Αγιοτσινάπα. Υπάρχει κάποια εξέλιξη;

Αυτό που εμείς πιστεύουμε είναι ότι δεν έχουν σκοτωθεί και θα τους βρούμε. Αυτά που λέει η κυβέρνηση είναι ψέματα. Δεν είναι νεκροί, τους έχουν απαγάγει. Υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές για το ποιος τους απήγαγε: η κυβέρνηση, οι έμποροι ναρκωτικών… Εμείς είμαστε σίγουροι ότι είναι ζωντανοί και θα συνεχίσουμε να ψάχνουμε.

http://www.efsyn.gr/arthro/mohament-otaki-toledo-paleyoyme-gia-dorean-eleytheri-paideia-me-axioprepeia