το χνάρι …

Του Γιώργου Σταματόπουλου

Φτου σου, ανθρωπότητα, που βιάζεις ομαδικά και δολοφονείς τρυφερά κοριτσάκια, αθώες ψυχές, και, ξεπερνώντας κάθε θηριωδία, τα κρεμάς στα δέντρα της Ινδίας και παντού όπου επικρατεί φανατισμός, μισαλλοδοξία και περιφρόνηση προς τη γυναίκα, διαλαλώντας -τι φρίκη- τη βαρβαρότητα και την επίσης δολοφονία της Παιδείας.

Που δολοφονείς φτωχούς αγρότες στη Λατινική Αμερική ρημάζοντας τις οικογένειές τους, που αφαιρείς το ψωμί και το νερό από εκατομμύρια παιδιά και τα οδηγείς στον θάνατο, που κάθε λεπτό του χρόνου σου χάνουν τη ζωούλα τους τα άτυχα αυτά πλασματάκια-παιδιά.

Φτου σου, ανθρωπότητα, που επιτρέπεις σε εχθρούς του ανθρώπου, με διεστραμμένα μυαλά και με φονικό μίσος, να διαλαλούν τη ναζιστική «ιδεολογία» κραυγάζοντας «Ζήτω ο Θάνατος». Που οδηγείς σε πολέμους και σπαραγμούς λαούς ολόκληρους. Που κι αυτοί υπακούουν σε ηγέτες παρανοϊκούς, που εγκλωβισμένοι σε εθνικά ψεύδη και δημοκρατικά δικαιώματα αλληλοεξοντώνονται. Φτου σου, λοιπόν, υποκρίτρια ανθρωπότητα, που θαλασσοπνίγεις φτωχούς και κυνηγημένους πρόσφυγες, που πολλαπλασιάζεις τα ψυχιατρεία και τις φυλακές στο όνομα τάχα του δημοκρατικού σωφρονισμού. Φτου σου, (δυτική) ανθρωπότητα, που επαίρεσαι για δημοκρατία, ενώ είσαι ένα αυταρχικό ολοκληρωτικό καθεστώς με τους ελάχιστους να απολαμβάνουν τα υλικά αγαθά του πλανήτη και τους πολλούς, όλους σχεδόν, να τρελαίνονται από την πείνα και την εξαθλίωση. Φτου σου, ανθρωπότητα, που πουλάς την εικονική ζωή σε μανιακούς καταναλωτές και κοροϊδεύεις με τα μέσα σου τον άνθρωπο, χαϊδεύοντας τα πιο χαμηλά του ένστικτα.

Φτου σου, ξανά, ανθρωπότητα, που ευτέλισες και ταπείνωσες το ανθρώπινο σώμα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξακολουθείς και σήμερα με τον ίδιο ζήλο, και ας είναι διαφορετικά τα μέσα. Που αφαίρεσες από τη ζωή τη χαρά και το παιχνίδι, τη μουσική και τον έρωτα, το γέλιο και τον χορό, που μας κατάντησες ιδεολήπτες και κοπρολάγνους και ράθυμους και κακούς και δολοφόνους. Ολοι δολοφονούμε τη ζωή, ηγέτες – ελίτ – κόμματα – λαός. Οχι; Ναι. Σαλεμένοι. Ταραγμένοι. Φτου σου, λοιπόν, ανθρωπότητα, που ατιμάζεις την τέχνη και τον πολιτισμό, ό,τι δηλαδή μπορεί να απαλύνει τη φρίκη και τα σκοτεινά βάθη τού είναι, που υπερασπίζεσαι τους Ταλιμπάν του πλανήτη, που καταστρέφεις την ομορφιά του. Φτου σου, (ελληνική) ανθρωπότητα, που προτιμάς να έχεις ηγετίσκους και αδιαφορείς για τις δυνάμεις της κοινωνίας, που επιτρέπεις να εμφανίζονται στην τηλεόραση όλοι οι παλαβοί και αλλοπρόσαλλοι και να εξευτελίζουν την ελληνική γλώσσα στραπατσάροντας το ήθος και την ποιότητα της επικοινωνίας. Που ούτε μια στιγμή δεν ενδιαφέρθηκες για τις πολύτιμες ρίζες της παιδείας και του πολιτισμού, που τόσο φως έριξαν στο μαύρο πλαγκτόν νου και ψυχής. Φτου σου, ανθρωπότητα, που δηλητηρίασες την τροφή και μετάλλαξες τους καρπούς της Γης, που διέσυρες την υγεία και σκόρπισες ανίατες ασθένειες στα φτωχά σαρκία μας, στο τεμπέλικο μυαλό μας. Φτου σου λοιπόν, ξανά και ξανά, και πάψε να μιλάς για δημοκρατία. Σεβάσου τους πεινώντες και διψώντες, τους αλλοπαρμένους και τους σχιζοειδείς, τους αλήτες και τους απελπισμένους. Γελοία ανθρωπότητα.

gstamatopoulos@efsyn.gr