Διαβάζω στην Ελευθεροτυπία για την πρωτοβουλία του διευθυντή στο 1ο Δημοτικό σχολείο Αγίου Παύλου, εδώ στην Θεσσαλονίκη. Το σχολείο παρέμεινε ανοιχτό κατά την διάρκεια των διακοπών και οι δάσκαλοι προσφέρθηκαν εθελοντικά να διατηρήσουν τις αίθουσες των ηλεκτρονικών υπολογιστών και της βιβλιοθήκης ανοιχτές και προσβάσιμες στους μαθητές και τις μαθήτριες. Τα παιδιά απασχολήθηκαν όλο αυτό το διάστημα από τις ώρες 8-2 και 4-8. Πρωί και απόγευμα, λοιπόν, οι γονείς μπορούσαν να εργάζονται χωρίς να προβληματίζονται για το πού θα αφήσουν τα παιδιά τους.
Καλό θα ήταν να συζητούσαμε αυτήν την πρωτοβουλία. Πως την σχολιάζετε εσείς;
ξενίδης ιωάννης
Απρίλιος 29th, 2011 στις 12:35 πμ
Δεν είμαι αρνητικός ως προς το «άνοιγμα» των σχολείων προς την κοινωνία. Το αντίθετο μάλιστα. Θεωρώ ότι αν θέλουμε τα παιδιά να δουν με άλλο μάτι αυτά τα άψυχα και εχθρικά κτίρια, θα πρέπει να έχουν ένα ισχυρό κίνητρο, το οποίο δεν πρέπει να συναγωνίζεται το γωνιακό Internet καφέ. Η συμβολή εμπνευσμένων εκπαιδευτικών οι οποίοι με αγάπη για τα παιδιά ελκύουν με δραστηριότητες και το προσωπικό τους παράδειγμα τα παιδιά μας είναι ευχής έργο.
Από την άλλη ο υπερθεματισμός μεμονωμένων κινήσεων, όπως αυτή που μας περιγράφετε, δίχως περισσότερες πληροφορίες όπως το είδος της απασχόλησης των παιδιών μέσα σε ένα εργαστήριο υπολογιστών, την επίβλεψή τους από συνάδελφο κλπ ίσως να είναι επιπόλαιος. Επίσης το «θετικό» συμπέρασμα της κίνησης, η απροβλημάτιστη εργασία των γονέων αφού είχαν «κάπου» να αφήσουν τα παιδιά τους δεν μπορεί να αποτελεί επιχείρημα για παραδειγματισμό.
Νοέμβριος 6th, 2011 στις 4:05 μμ
Πρέπει να προσέχουμε αυτό το «άνοιγμα στην κοινωνία» μην είναι άνοιγμα στην αγορά!
Καθυστέρησα να σας απαντήσω γιατί συμμερίζομαι απόλυτα τις απόψεις σας.