Αρχική » ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Αρχείο κατηγορίας ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Ο μύθος του Ερισύχθονα
Ο μύθος του Ερισύχθονα
Ο Ερυσίχθονας ο Θεσσαλός ήταν μυθικός γιος του Μυρμιδόνα ή του Τρίοπα και εγγονός του θεού Ποσειδώνα.
Ο Ερυσίχθονας ήταν γνωστός για την ασέβειά του. Μια ημέρα πήρε μαζί του 20 δούλους του και πήγε στο άλσος που είχαν αφιερώσει οι Πελασγοί στη θεά Δήμητρα. Εκεί διέταξε τους δούλους να κόψουν τα δέντρα για να μπορέσει να χτίσει εκεί παλάτι στο οποίο θα γλεντούσε με τους φίλους του. Ανάμεσα στα άλλα δέντρα βρισκόταν και μία πανύψηλη λεύκα που ήταν το αγαπημένο δέντρο της Δήμητρας. Γύρω από τη λεύκα αυτή οι Δρυάδες Νύμφες έψελναν τα όμορφα τραγούδια τους και χόρευαν τους μαγικούς χορούς τους. Ο ασεβής Ερυσίχθονας δεν σταμάτησε το καταστρεπτικό του έργο ούτε μπροστά στο ιερό αυτό δέντρο. Με την πρώτη όμως τσεκουριά που του έδωσε παρουσιάσθηκε ενώπιόν του η ιέρεια της Δήμητρας Νικίππη, που δεν ήταν παρά η ίδια η θεά μεταμορφωμένη. Η ιέρεια προσπάθησε να σταματήσει το κόψιμο των δέντρων, αλλά ο Ερυσίχθονας την απείλησε με την αξίνα του. Η θεά τότε πέταξε τη μεταμφίεση της ιέρειας και εμφανίσθηκε με όλη της τη θεϊκή μεγαλοπρέπεια. Οι δούλοι σκόρπισαν από δω και από κει, και ήταν έτοιμοι να πεθάνουν από τον φόβο τους. Η Δήμητρα όμως τους λυπήθηκε και τους άφησε να φύγουν χωρίς να τους βλάψει, ενώ τον ασεβή Ερυσίχθονα τον τιμώρησε με ακράτητη πείνα.
Από τη στιγμή εκείνη ο Ερυσίχθων άρχισε να τρώει ό,τι έβρισκε μπροστά του. Αφού έφαγε ό,τι φαγώσιμο βρισκόταν στο σπίτι του και όλα του τα ζώα, άρχισε να γυρίζει στους δρόμους και να αρπάζει τις προσφορές από τους βωμούς. Οι δυστυχισμένοι οι γονείς του δεν ήξεραν πώς να τον βοηθήσουν. Ο πατέρας του κατέφυγε στον Ποσειδώνα, ο οποίος όμως ήταν εξίσου ανίκανος να θεραπεύσει τον εγγονό του από το κακό που τον βρήκε. Στο μεταξύ ο Ερυσίχθονας βασανιζόταν όλο και περισσότερο από την πείνα. Πούλησε την κόρη του Μήστρα για να αγοράσει τρόφιμα. Αλλά η Μήστρα, που ήταν μάγισσα, επέστρεψε στο σπίτι της και παρεκάλεσε και πάλι τον Ποσειδώνα. Ο θεός, μη μπορώντας να βοηθήσει τον Ερυσίχθονα, έδωσε στη Μήστρα την ικανότητα να μεταμορφώνεται σε διάφορα ζώα και να ξεφεύγει από τον πατέρα της. Μία εκδοχή αναφέρει ότι η Μήστρα, από δική της πρωτοβουλία, εκμεταλλεύθηκε το χάρισμα της μεταμορφώσεως για να πουλιέται ως δούλα συνεχώς και να βοηθά έτσι τον πατέρα της. Αλλά στο τέλος, ο Ερυσίχθονας, μη έχοντας να φάει τίποτα πια, άρχισε να τρώει το ίδιο του το κρέας μέχρι που πέθανε.
Με τον μύθο του Ερυσίχθονα ασχολήθηκαν πολλοί αρχαίοι ποιητές και μυθογράφοι, όπως ο Καλλίμαχος στον έκτο του ύμνο προς τη Δήμητρα, ο Λυκόφρων, ο Νίκανδρος και ο Οβίδιος.
Πηγή :Βικιπαίδεια
Σύγχρονος Ερυσίχθονας είναι η Νέα Τάξη (ή γενικεύοντας μπορούμε να πούμε ότι σαν την Λερναία Ύδρα ο σύγχρονος Ερυσίχθονας είναι πολυκέφαλος). Αυτή η αδηφάγος κάστα της οικονομικής ελίτ, που επιθυμεί να επιβάλλει την Παγκόσμια Διακυβέρνηση, να καταστήσει την ανθρωπότητα υποχείριό της και τον άνθρωπο άβουλο είλωτα. Βελανιδιές είναι τα κράτη και Αμαδρυάδες οι λαοί. Πρόθυμοι υπηρέτες του Ερυσίχθονα οι πολιτικοί ηγέτες των κρατών, γαλουχημένοι στα ειδικά κολλέγια και πανεπιστήμια να μη νιώθουν διόλου οίκτο για τους απλούς πολίτες, τους ξωμάχους, τους μεροκαματιάρηδες. Αυτοί είναι αναλώσιμοι. Τους χρησιμοποιούν οι πολιτικοί λέγοντας λόγια απατηλά για να αναρριχηθούν στην εξουσία και μετά τους πίνουν σαν βρικόλακες το αίμα για να ζήσουν αυτοί πλουσιοπάροχα, εντελώς αποκομμένοι από τα προβλήματα του όχλου.
Παρασκευή ΚΟΜΠΟΣΤ
ΟΙΚΙΑΚΗ ΚΟΜΠΟΣΤΟΠΟΙΗΣΗ
Όσο περισσότερες και διαφορετικές ουσίες περιέχει η κομπόστ, τόσο καλύτερη κοπριά θα μας δώσει. Για να ωριμάσει μια κοπριά πρέπει να παρέλθουν 1-3 χρόνια. Εαν, μέσα σε 1 χρόνο, δε γίνει η χουμοποίηση (χώνεμα) σημαίνει ότι η κομπόστ έχασε τη δραστικότητά της και πρέπει να επέμβουμε. Πρέπει να τη γυρίσουμε ή να την ανακατέψουμε, προσθέτοντας και λίγη κοπριά στάβλου, ασβέστιο ή άλλες οργανικές ουσίες.
Η κομπόστ δεν είναι σκουπιδότοπος, όπου να ρίχνουμε ότι άχρηστο υπάρχει. Ουσίες κατάλληλες για κομπόστ είναι:
- Κάθε χλωρή μάζα από βοτανίσματα και κορφολογήματα του κήπου.
- Ξηρά υπολλείματα του κήπου
- Το φύλλωμα απ τα δένδρα (της δρυός και της καστανιάς σαπίζουν πιο δύσκολα και θέλουν ειδική μεταχείριση. Επίσης δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει με το πούσι απο τα πεύκα, και αν κάνει)
- Αγριόχορτα. Η αγριάδα και κάποια άλλα που δεν θέλουμε να εξαπλωθούν θα πρέπει να πέσουν στη μέση της κομπόστ όπου είναι μεγαλύτερη η θερμοκρασία και έτσι καταστρέφονται οι σπόροι.
- Φλούδες από φρούτα και λαχανικά. Εδώ θα πρέπει να σκεφτούμε και το πόσα δηλητήρια κρύβονται σε αυτά και να αποφασίσουμε αν αξίζει να πέσουν στην κομπόστ.
- Κατακάθια από τσάι ή καφέ
- οτιδήποτε οργανικό που είναι επεξεργάσιμο από τους εκατομμύρια οργανισμούς που δουλεύουν για τη χουμοποίηση της κομπόστ
Δεν ρίχνουμε:
- μέταλλα, πλαστικά, γυαλιά, χρώματα, λάστιχο κλπ.
- Κόκκαλα, εντόσθια, κρέατα
- τυροκομικά, αποφάγια της κουζίνας
- Φυτά που έχουν προσβληθεί από διάφορες ασθένειες.
- Στάχτη από ξύλα μπογιατισμένα ή βερνικωμένα
- κοπροστρωμνή
- Έτοιμο κομποστ. Έχουν φυτρώσει και αγριομπίζελα.
- Θέση κομπόστ. Συνήθως διαλέγουμε μια γωνιά του κήπου που να μην είναι κοντά σε καλλιέργειες γιατί, όπως και να το κάνεις, το κομπόστ είναι και εστία ανάπτυξης διαφόρων βλαβερών. Ένας άλλος λόγος είναι η δυσοσμία που μπορεί να αναπτυχθεί (αν γίνουν όμως όλα σωστά δεν υπάρχει δυσάρεστη οσμή), όπως επίσης και τα κουνουπάκια (μπεκρήδες). Κάποιος μου είπε πως συνάντησε πολλά προβλήματα με τα κουνουπάκια (σύννεφα) προσπαθώντας να φτιάξει κομπόστ στο μπαλκόνι, παρόλο που διέθετε μια απο αυτές τις πανάκριβες συσκευές-κάδους κομπόστ και αφού δοκίμασε όλα τα βιολογικά μέσα.
Αερισμός – Υγρασία – Θερμοκρασία – pH. Η κομπόστ πρέπει να αερίζεται για να μπορέσουν να ζήσουν οι αερόβιοι οργανισμοί. Με αυτόν τον τρόπο γλυτώνεις και τις δυσοσμίες. Η υγρασία θα πρέπει να είναι τέτοια έτσι ώστε να μην υπάρχει ξηρασία αλλά χωρίς υπερβολές. Η υψηλή σχετικά θερμοκρασία βοηθάει να γίνει γρηγορότερα το χώνεμα. Τέλος το pH (ενεργός οξύτητα) θα πρέπει να είναι μεταξύ 5,5 και 7,5 (μέση οξύτητα). Σε περίπτωση μικρότερου pH διορθώνουμε με ασβέστιο.
Κατασκευή. Άμα έχετε 350 ευρώ να σας περισσεύουν μπορούμε να αγοράσετε ένα έτοιμο πλαστικό κάδο από το εμπόριο. Είναι πιο εμφανίσιμος και έχει κάποιες ευκολίες στο λύσιμο και στο πλύσιμο, νομίζω όμως ότι δεν είναι πολύ βολικός για τη χλωρή μάζα του κήπου. Οποιαδήποτε αυτοσχέδια κατασκευή είναι επίσης αποδεκτή, φθάνει να τηρεί τις παραπάνω προϋποθέσεις. Για τον αερισμό μπορούμε να ξεκινήσουμε την κομπόστ με λίγα μεγάλα ξύλα στη βάση . Τέλος υπάρχει και η λύση της κοπροστρωμνής (σωρός). Αυτή δεν πρέπει να έχει ύψος πάνω από 1,20 μ και πλάτος πάνω από 1,50 μ.
Πηγή : Παντάκης Γιώργος
……….
Παρακολουθήστε τα Video
Γιάννης Τσικαλάκης
ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ
Καλό είναι να γνωρίσουμε, ή να ξαναθυμηθούμε, κάποιους από αυτούς τους μύθους, που είναι πραγματικά πανέμορφοι.
Ανεμώνη – Ανεμολούλουδο
Το όνομα του λουλουδιού συνδέεται με τον αρχαίο ερωτικό μύθο του Άδωνι και της Αφροδίτης.
Άδωνις και Αφροδίτη
Σύμφωνα με το μύθο λοιπόν ο Άδωνις βγήκε για κυνήγι στο δάσος. Εκεί όμως τον παραφύλαγε ο θεός Άρης, που ζήλευε τον Άδωνι αφού η Αφροδίτη τον παράτησε για τα μάτια του ωραίου νέου. Ο Άρης μεταμορφώθηκε σε άγριο κάπρο, επιτέθηκε στον Άδωνι και τον πλήγωσε θανάσιμα. Η Αφροδίτη άκουσε τα βογκητά του Άδωνι και έσπευσε να τον βρει. Όμως ήταν πια αργά.
Απαρηγόρητη πήρε στην αγκαλιά της το άψυχο σώμα του αγαπημένου της και ράντισε με νέκταρ την πληγή. Από το μείγμα που έκαναν το νέκταρ με το αίμα, ξεπήδησε ένα όμορφο λουλούδι.
Άδωνις- Αγριοπαπαρούνα.
Θα ήταν παράληψη αν δεν αναφέραμε ότι υπάρχει και λουλούδι με το όνομα Άδωνις το οποίο μάλιστα έχει και φαρμακευτικές ιδιότητες. Είναι πάντως προφανές ότι το λουλούδι που αναφέρει ο μύθος είναι η γνωστή σε όλους μας παπαρούνα των λιβαδιών με το υπέροχο κόκκινο χρώμα (Το αίμα του Άδωνι)
Αγαύη-Αμάραντος, Αθάνατος.
Η λέξη αγαύη σημαίνει θαυμαστή ή ευγενικής καταγωγής. Το φυτό της Αγαύης ήρθε στην Ελλάδα από το Μεξικό. Ωστόσο το όνομά του είναι ελληνικό και πιθανώς του αποδόθηκε επειδή η Ελληνίδα Αγαύη για την οποία θα μιλήσουμε παρακάτω ήταν και μια από τις δευτερεύουσες θεές του φεγγαριού, και αυτό σήμαινε πως ότι ήταν μια όψη της αρχαίας Μητέρας γης της Μεσογείου που θυμίζει το έδαφος του Jalisco του Μεξικό. Η Αγαύη ήταν κόρη του βασιλιά της Θήβας Κάδμου και αδερφή της Σεμέλης της μητέρας του Διόνυσου. Όταν η Σεμέλη κεραυνοβολήθηκε από τον Δία τον εραστή της, η Αγαύη διέδωσε πως ο Δίας τιμώρησε την αδερφή της γιατί τον συκοφάντησε.
Αργότερα ο Διόνυσος εκδικήθηκε για την μητέρα του και επέβαλε βαριά τιμωρία στην Αγαύη. Όταν ο Διόνυσος επέστρεψε στη Θήβα, όπου βασίλευε τότε ο Πενθέας ο γιος της Αγαύης, διέταξε όλες τις γυναίκες της πόλης να να πάνε στο βουνό Κιθαιρώνα, για να τελέσουν τα μυστήριά του. Ο Πενθέας που δεν συμφωνούσε με την εισαγωγή της λατρείας, προσπάθησε να κατασκοπεύσει τις Βάκχες. Η μητέρα του τον αντιλήφθηκε, τον πήρε για άγριο ζώο και μέσα στην μανία της τον κατασπάραξε διαμελίζοντάς τον
Αλθαία-Δεντρομολόχα
Ο μύθος που ακολουθεί δεν έχει καμιά σύνδεση με το φυτό Αλθαία εκτός του ονόματος. Η Αλθαία ήταν γυναίκα του Οινέα, του βασιλιά της Καλυδώνας και μητέρα της Δηιάνειρας και του Μελέαγρου. Όταν ο γιος της έγινε εφτά ημερών, οι Μοίρες οι θεές του πεπρωμένου, ήρθαν την βρήκαν και της είπαν πως το παιδί της θα πέθαινε, αν ο δαυλός που έκαιγε τότε επάνω στην εστία καιγόταν ολόκληρος. Αμέσως η Αλθαία πήρε το δαυλό, τον έσβησε και τον έκρυψε μέσα σε μια κασέλα. Ο Μελέαγρος μεγάλωσε και έγινε διάσημος ήρωας. Στη διάρκεια όμως του κυνηγιού του κάπρου της Καλυδώνας Ο Μελέαγρος σκότωσε κατά τύχη τους θείους του τα αδέρφια της Αλθαίας. Εκείνη γεμάτη οργή έριξε τότε στη φωτιά το δαυλό, από τον οποίο κρεμόταν η ζωή του γιου της. Ο Μελέαγρος πέθανε αμέσως. Η Αλθαία από απελπισία κρεμάστηκε.
Αμυγδαλιά-Μυγδαλιά
Η ελληνική μυθολογία μας μιλά για μια όμορφη πριγκίπισσα που ονομαζόταν Φυλλίς, και που ήταν θυγατέρα ενός βασιλιά της Θράκης. Αυτή ερωτεύτηκε τον γιο του Θησέα τον Δημοφώντα. Ο νέος αυτός βρέθηκε στα μέρη της καθώς επέστρεφε με το καράβι του από την Τροία και ο βασιλιάς του έδωσε ένα μέρος του βασιλείου του και την θυγατέρα του για γυναίκα.
Μετά από κάποιο διάστημα ο Δημοφών νοστάλγησε την πατρίδα του την Αθήνα τόσο πολύ που ζήτησε να πάει εκεί για λίγο διάστημα. Η Φυλλίς συμφώνησε αφού της υποσχέθηκε ότι θα γύριζε πίσω σύντομα και έτσι εκείνος μπήκε στο καράβι του και απέπλευσε. Η Φυλλίς έμεινε εγκαταλειμμένη περιμένοντας τον εκλεκτό της καρδιάς της, στον τόπο της τελετής του γάμου της. Η Φυλλίς περίμενε για χρόνια την επιστροφή του, αλλά τελικά πέθανε από μαρασμό. Οι θεοί, από οίκτο, μεταμόρφωσαν την Φυλλίδα σε δέντρο, σε αμυγδαλιά, η οποία έγινε σύμβολο της ελπίδας. Όταν ο περιπλανώμενος, γεμάτος τύψεις, Δημοφών επέστρεψε, βρήκε τη Φυλλίδα σαν ένα γυμνό δέντρο χωρίς φύλλα και άνθη. Απελπισμένος αγκάλιασε το δέντρο, το οποίο ξαφνικά πλημμύρισε από λουλούδια, δείχνοντας ότι η αγάπη δεν μπορεί να νικηθεί από το θάνατο.
Ανεμώνη-Ανεμολούλουδο
Το όνομα του λουλουδιού συνδέεται με τον αρχαίο ερωτικό μύθο του Άδωνι και της Αφροδίτης. Ο μύθος είναι πολύ γνωστός. Ενέπνευσε μάλιστα και μεγάλους ποιητές όπως ο Οβίδιος και αρκετά αργότερα ο Σαίξπηρ να γράψουν ύμνους σ’ αυτόν τον έρωτα. Εμείς θα αναφερθούμε στο σημείο εκείνο του μύθου που έχει σχέση με το λουλούδι. Σύμφωνα με το μύθο λοιπόν ο Άδωνις βγήκε για κυνήγι στο δάσος. Εκεί όμως τον παραφύλαγε ο θεός Άρης ο προηγούμενος εραστής της Αφροδίτης που ζήλευε τον Άδωνι αφού η Αφροδίτη τον παράτησε για τα μάτια του ωραίου νέου. Ο Άρης μεταμορφώθηκε σε άγριο κάπρο, επιτέθηκε στον Άδωνι και τον πλήγωσε θανάσιμα. Η Αφροδίτη άκουσε τα βογκητά του Άδωνι και έσπευσε να τον βρει. Όμως ήταν πια αργά. Απαρηγόρητη η Αφροδίτη πήρε στην αγκαλιά της το άψυχο σώμα του αγαπημένου της και όπως λέγεται ράντισε με νέκταρ την πληγή. Και από το μείγμα που έκαναν το νέκταρ με το αίμα ξεπήδησε ένα όμορφο λουλούδι. Μόνο που η ζωή αυτού του λουλουδιού κρατάει λίγο. Όταν ο άνεμος φυσάει κάνει τα μπουμπούκια του φυτού να ανθίσουν και ύστερα ένα άλλο ανεμοφύσημα παρασέρνει τα πέταλα μακριά. Έτσι το λουλούδι αυτό ονομάστηκε ανεμώνη ή ανεμολούλουδο επειδή ο άνεμος βοηθάει την ανθοφορία του αλλά και την παρακμή του.
Άστερ-Αστράκι
Λέγεται ότι αυτό το είδος λουλουδιού ξεκίνησε να φυτρώνει από τα δάκρυα της Αστερέας της θεάς του έναστρου ουρανού, όταν αυτή έκλαιγε επειδή δεν έβλεπε καθόλου άστρα όταν κοίταζε κάτω στη γη.
Αχιλλέα-Χιλιολούλουδο
Πήρε το όνομά της από τον ομηρικό ήρωα Αχιλλέα, ο οποίος όπως λέγεται έδινε αυτό το φυτό στους στρατιώτες του, τους θρυλικούς Μυρμιδόνες για να τους βοηθήσει να σταματήσουν το αίμα που έτρεχε από τις πληγές τους κατά τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου. Νεότερες δοκιμές στο φυτό απέδειξαν ότι περιέχει χημικά συστατικά που το κάνουν χρήσιμο ως αιμοστατικό.
BΙΟΛΑ \ ΠΑΝΣΕΣ
Ενας μύθος λέει πως ο Δίας ο αρχηγός των θεών δημιούργησε τα γλυκά αυτά λουλούδια για να αποτελέσουν τροφή για την Ηώ, την ερωμένη του που την είχε μεταμορφώσει σε αγελάδα για να την προστατεύσει από την ζήλια της γυναίκας του της Ήρας.
Ηταν δημοφιλές στους αρχαίους Αθηναίους σαν θεραπευτικό για τους πονοκεφάλους που εμφανίζονται μετά από μεθύσι.
ΓΛΑΔΙΟΛΑ
Ένα αρχαίο όνομα της γλαδιόλας ήταν ξιφίον (xiphium), από την ελληνική λέξη ξίφος, που εννοείται ως σπαθί.
Ο Λινναίος, δανειζόμενος ίσως από τα γραπτά του Πλίνιου σχετικά με φυτά που έχουν φύλλα σε σχήμα ξίφους, το ονόμασε gladiolus (γλαδιόλα) αναφερόμενος στο σχήμα των στενών φύλλων.
Η γλαδιόλα μνημονεύεται στην ελληνική μυθολογία.
Σύμφωνα με μια εκδοχή ενός μύθου του Οβίδιου, η Ceres, η ρωμαϊκή θεότητα του σπόρου και της συγκομιδής, η Δήμητρα στην ελληνική μυθολογία, είχε αγαπημένο μέρος ένα ιερό δάσος κοντά στη Θεσσαλία.
Ένας κακός και εύπορος άντρας που ονομαζόταν Ερυσίχθονας, ο οποίος δεν πίστευε στους θεούς, ζούσε εκεί κοντά και αφειδώς μάζευε καυσόξυλα από τα δέντρα του ιερού δάσους. Κατά μία εκδοχή, όταν οι προσκυνητές προσπάθησαν να τον σταματήσουν, πήρε το κεφάλι ενός άντρα.
Από το αίμα, η Ceres έκανε να ξεπηδήσουν μικρά φυτά σε σχήμα ξίφους που τα ονόμασε γλαδιόλες. Παρακινούμενη από εκδίκηση, η Ceres τιμώρησε τον Ερυσίχθονα διατάζοντας την Πείνα(τον Λιμό) να μπει στο σώμα του. Αυτός αδυνατώντας να βρει αρκετή τροφή για να ικανοποιήσει την όρεξή του, πούλησε την κόρη του για ν’ αγοράσει περισσότερη τροφή.
Η κόρη του δραπέτευσε στο δάσος, και η Ceres την μετέτρεψε σε φυτό γλαδιόλας για να φροντίζει τον άντρα που σκοτώθηκε από τον πατέρα της. Όταν ο Ερυσίχθονας δεν μπορούσε να βρει πλέον τροφή και δεν είχε άλλα χρήματα, η επιθυμία του για τροφή ήταν τόσο δυνατή που η Πείνα τον οδήγησε να φάει τον εαυτό του.
Δάφνη-Δάφνη του Απόλλωνα
Η Δάφνη ήταν μια νεαρή όμορφη νύμφη, κόρη του ποτάμιου θεού Πηνειού. Ήταν κυνηγός και είχε αφιερώσει τη ζωή της στην Άρτεμη τη θεά του κυνηγιού. Όπως η θεά έτσι και αυτή αρνιόταν να παντρευτεί. Την περιτριγύριζαν πολλοί θαυμαστές αλλά αυτή τους απέρριπτε όλους, ακόμα και τον ισχυρό γιο του Δία τον Απόλλωνα. Ο Απόλλωνας ερωτεύθηκε την Δάφνη και όταν αυτή αρνήθηκε τις προτάσεις του την κυνήγησε ανάμεσα στα δέντρα. Η Δάφνη φοβήθηκε και προσευχήθηκε στον πατέρα της να την βοηθήσει. Τότε λοιπόν ο πατέρας της της είπε ότι θα την προστάτευε μεταμορφώνοντάς την σε δέντρο που θα ρίζωνε στην όχθη του ποταμού του, (την γνωστή μας δάφνη).
Όταν ο Απόλλωνας ήρθε ψάχνοντας τη Δάφνη, ο πατέρας της του είπε ότι μεταμορφώθηκε σε δέντρο. Ο Απόλλωνας τότε έκοψε μερικά κλαδιά και έπλεξε ένα στεφάνι σε ανάμνηση της ομορφιάς της και του έρωτά του για αυτήν. Ο Απόλλωνας έκανε τη δάφνη ιερό του φυτό. Καθιέρωσε την απονομή δάφνινου στεφανιού στους πρωταθλητές και σε σε όσους υπερείχαν σε διάφορα επίπεδα. Στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες όλοι οι νικητές στεφανώνονταν με δάφνινο στεφάνι.
Έλατο-Ελάτι.
Στις μέρες μας το γνωρίζουμε σαν το ιδανικότερο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Τι αναφέρουν όμως οι αρχαίοι ελληνικοί μύθοι για το έλατο;
Το έλατο ονομαζόταν από τους αρχαίους Έλληνες Πίτυς όπως και το πεύκο, και ήταν το ιερό δέντρο του θεού Πάνα. Αυτός είχε κάποτε ερωτευθεί την νύμφη Πίτυ που άρεσε και στον Βοριά. Η Πίτυς προτίμησε τον Πάνα που έκανε λιγότερο θόρυβο, κι ο Βοριάς για να την εκδικηθεί την φύσηξε και την γκρέμισε κάτω από ένα βράχο. Εκεί την βρήκε ξεψυχισμένη ο Πάνας και την μεταμόρφωσε στο ιερό του δέντρο έλατο. Από τότε η νύμφη έκλαιγε κάθε φορά που φυσούσε ο βοριάς και τα δάκρυά της είναι οι σταγόνες ρετσινιού που στάζουν κάθε φθινόπωρο από τα κουκουνάρια του έλατου.
Ελλέβορος-Το ρόδο των Χριστουγέννων.
Στην ελληνική μυθολογία ο Μελάμπους ο μεγάλος μάντης και θεραπευτής χρησιμοποίησε αυτό το φυτό σαν βότανο για να θεραπεύσει την τρέλα των θυγατέρων του βασιλιά του Άργους Πρόετου, όπως και άλλων γυναικών, που είχαν χάσει τα μυαλά τους και περιπλανιόνταν σκορπισμένες ανάμεσα στα βουνά και στην έρημο της Τύρινθας νομίζοντας ότι είναι αγελάδες. Ο Μελάμπους και ο αδερφός του ο Βίας κέρδισαν μια περιουσία (τα δύο τρίτα από το βασίλειο του βασιλιά Πρόετου) αφού παντρεύτηκαν τις θεραπευμένες πριγκίπισσες.
Ίρις-Ίριδα
Αυτή η πληροφορία δεν είναι ακριβώς ένας μύθος αλλά την παραθέτουμε γιατί έχει συμβολικό περιεχόμενο. Το λουλούδι Ίρις πήρε το όνομα του από την αρχαία θεά Ίριδα, την θεά του ουράνιου τόξου. Η Ίρις ήταν επίσης και αγγελιοφόρος των θεών κυρίως του Δία και της Ήρας. Μετέφερε μηνύματα από το “μάτι του ουρανού” στη γη με την καμπύλη του ουράνιου τόξου. Η λέξη ίρις σημαίνει “μάτι του ουρανού”. Ήταν το όνομα πού δόθηκε στη θεά , στο λουλούδι και στην κόρη των ματιών μας. Αυτό σημαίνει ότι καθένας από μας κουβαλάει μαζί του ένα κομμάτι ουρανού.
ΚΑΣΣΙΟΠΟΗ
Το όνομα του γένους Κασσιόπη προέρχεται από την Κασσιόπεια της Ελληνικής μυθολογίας.
Κασσιόπεια επίσης είναι το όνομα ενός αστερισμού του βορείου ημισφαιρίου που στην ελληνική μυθολογία φαίνεται ότι αναπαριστά την ματαιόδοξη βασίλισσα Κασσιόπεια που περηφανευόταν για την ανυπέρβλητη ομορφιά της.
Η βασίλισσα Κασσιόπεια ήταν γυναίκα το Κηφέα, βασιλιά στο μυθικό φοινικικό βασίλειο της Αιθιοπίας, και μητέρα της Ανδρομέδας. Ήταν πανέμορφη, αλλά ήταν επίσης αλαζόνας και ματαιόδοξη. Ο δύστροπος χαρακτήρας της την οδήγησε τελικά στην πτώση της.
Κενταύρια-Χειρωνιάς
Λέγεται ότι αυτό το είδος λουλουδιού πήρε το όνομα του από τον σοφό Κένταυρο Χείρωνα, δάσκαλο του Ασκληπιού του Αχιλλέα του Ιάσονα αλλά και του Απόλλωνα. Στην τιτανομαχία ο Χείρωνας ήταν με το μέρος του Ηρακλής στη μάχη του εναντίον των κενταύρων. Ο Ηρακλής όμως τον πλήγωσε κατά λάθος στο πόδι με ένα βέλος ποτισμένο στο δηλητήριο της Λερναίας Ύδρας. Ο Χείρωνας τότε χρησιμοποίησε το φυτό της κενταύριας σαν βότανο για να γιατρέψει την πληγή του.
Κρόκος-Ζαφορά
Ο Κρόκος ήταν φίλος του θεού Ερμή. Μια μέρα και ενώ οι δύο φίλοι έπαιζαν, ο Ερμής χτύπησε κατά λάθος τον Κρόκο στο κεφάλι και τον σκότωσε. Στον τόπο του συμβάντος φύτρωσε ένα λουλούδι. Τρεις σταγόνες από το αίμα του άτυχου νέου που έπεσαν στο κέντρο του λουλουδιού έδωσαν τα στίγματα του φυτού που από τότε πήρε το όνομα κρόκος. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή ο Κρόκος ήταν ένας νεαρός, που εξαιτίας ενός άτυχου έρωτα για τη Νύμφη Σμίλακα μεταμορφώθηκε στο ομώνυμο φυτό. Ταυτόχρονα η Σμίλαξ έγινε το ομώνυμο αναρριχητικό φυτό(Σμίλαξ Ασπίρα-Ουρβιά).
Κυπαρίσσι-Κυπάρισσος
Σύμφωνα με τη μυθική παράδοση ο Κυπάρισσος ήταν ένας όμορφος νέος από την Κέα, γιος του Τήλεφου και εγγονός του Ηρακλή. Ήταν αγαπημένος του Απόλλωνα αλλά και του Ζέφυρου. Αγαπημένο του σύντροφο είχε ένα εξημερωμένο ιερό ελάφι. Αλλά κάποια καλοκαιρινή μέρα ενώ το ελάφι κοιμόταν ξαπλωμένο στον ίσκιο, ο Κυπάρισσος το σκότωσε από απροσεξία με ένα ακόντιο. Ο νέος γεμάτος απελπισία, θέλησε να πεθάνει. Ζήτησε από τον ουρανό τη χάρη να κυλούν τα δάκρυα του αιώνια. Οι θεοί τον μετέτρεψαν σε κυπαρίσσι, το δέντρο της θλίψης. Από τότε το κυπαρίσσι θεωρείται σαν πένθιμο δέντρο και φυτεύεται μέχρι σήμερα στα νεκροταφεία.
Νάρκισσος-Νάρκισσος Μανουσάκι
Ίσως ο πιο κατάλληλος τρόπος να αποδώσει κανείς την ομορφιά του λουλουδιού νάρκισσος είναι αυτός ο αρχαιοελληνικός μύθος. Ο Νάρκισσος ήταν ένας εξαιρετικά όμορφος νέος. Η μητέρα του, του είχε πει ότι θα παραμείνει έτσι σ΄ όλη του τη ζωή αν δεν δίνει σημασία στην ομορφιά του. Ο Νάρκισσος αποφάσισε να δει την αντανάκλασή του στα νερά μιας πηγής. Γοητεύτηκε τόσο από την ομορφιά του πού έμεινε εκεί ακίνητος θαυμάζοντας τον εαυτό του μέχρι που μαράζωσε και πέθανε στις όχθες της πηγής. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, νόμισε πως η αντανάκλαση του ήταν η νύμφη που έμενε εκεί. Πήδησε στο νερό για να την πιάσει και πνίγηκε. Το λουλούδι νάρκισσος υποτίθεται ότι φύτρωσε σε εκείνο το σημείο.
Ορχιδέα- Όρχις, σαλέπι, σερνικοβότανο.
Στην ελληνική μυθολογία, ο Όρχις ήταν γιος μιας νύμφης και ενός σάτυρου. Κατά την διάρκεια των εορτών προς τιμή του Βάκχου, διέπραξε ιεροσυλία, επιχειρώντας να βιάσει μια ιέρεια. Η τιμωρία του ήταν να κατασπαραχθεί από άγρια θηρία και να μεταμορφωθεί σε ένα αδύνατο και σεμνό φυτόΟ Θέοφραστος ήταν ο πρώτος από τους αρχαίους συγγραφείς που αναφέρθηκε στις ορχιδέες. Ήταν αυτός που τους έδωσε την ονομασία Όρχις επιστημονικά, ορμώμενος από τον μύθο του Όρχι και αντανακλώντας την ομοιότητά της διπλοκόνδυλης ρίζας τους με τα ανδρικά γεννητικά όργανα, αυτά που ήταν αιτία της περιπέτειας του γέρου Όρχι. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι μπορούσαν να ελέγξουν το φύλο των αγέννητων παιδιών τους τρώγοντας κονδύλους ορχιδέας. Αν ο πατέρας έτρωγε μεγάλους νεαρούς κονδύλους το παιδί θα ήταν αρσενικό, αν η μητέρα έτρωγε μικρούς κονδύλους το παιδί θα γεννιόταν θηλυκό.
Παιώνια-Φυτό της θεραπείας.
Πιστεύεται ότι η παιώνια πήρε το όνομα της από τον Παίωνα ή Παιάνα που φαίνεται ότι ήταν μια θεότητα της θεραπείας αφού είχε θεραπεύσει τον Άδη και τον Άρη από τραύματα. Ο μύθος που έχει σχέση με το λουλούδι λέει πως ο Παίων ήταν μαθητής του Ασκληπιού, του θεού της υγείας και της ιατρικής. Κάποτε, η Λητώ (μητέρα του Απόλλωνα και θεά της γονιμότητας), του δίδαξε πως να αποκτήσει μια μαγική ρίζα που φύτρωνε στον Όλυμπο η οποία απάλυνε τον πόνο των γυναικών κατά τον τοκετό. Ο Ασκληπιός ζήλεψε και αποπειράθηκε να σκοτώσει το μαθητή του.
Ο Δίας έσωσε τον Παίωνα από την οργή του Ασκληπιού μεταμορφώνοντάς τον στο λουλούδι της παιώνιας. Πάντως οι σπόροι της παιώνιας χρησιμοποιούνταν για τις έγκυες γυναίκες στην αρχαιότητα.
Τριαντάφυλλο-Ρόδο
Υπάρχουν πολλές ιστορίες για το τριαντάφυλλο. Στην Ελληνική μυθολογία το τριαντάφυλλο δημιουργήθηκε από την θεά των λουλουδιών και της βλάστησης την Χλωρίδα. Αυτή μια μέρα βρήκε το άψυχο σώμα μιας νύμφης στο δάσος και το μεταμόρφωσε σε λουλούδι. Κάλεσε τότε την Αφροδίτη τη θεά της αγάπης και το Διόνυσο το θεό του κρασιού. Η Αφροδίτη χάρισε στο λουλούδι ομορφιά και ο Διόνυσος πρόσθεσε νέκταρ για να του δώσει γλυκιά ευωδιά. Ο Ζέφυρος ο θεός του ανέμου φύσηξε μακριά τα σύννεφα και έτσι ο Απόλλωνας ο θεός του Ήλιου μπόρεσε να λάμψει και να κάνει το λουλούδι να ανθίσει. Έτσι το τριαντάφυλλο δημιουργήθηκε και στέφθηκε “Βασιλιάς των λουλουδιών”.
Υάκινθος-Υάκινθος Ζουμπούλι
Ο Υάκινθος ήταν ένας όμορφος νέος από τη Σπάρτη. Ο Υάκινθος ήταν σύντροφος του Απόλλωνα, θεού του ήλιου και του Ζέφυρου, θεού του ανέμου. Οι δύο θεοί συναγωνίζονταν ποιος θα κερδίσει την εύνοια του όμορφου νέου. Μια μέρα καθώς ο Απόλλωνας μάθαινε στο Υάκινθο δισκοβολία, του ξέφυγε ο δίσκος και χτύπησε τον άτυχο νέο σκοτώνοντάς τον. Από το αίμα του του νέου ο Απόλλωνας έπλασε ένα λουλούδι που στο άνθισμά του κάθε του πέταλο έμοιαζε να έχει γραφτεί μια θρηνητική κραυγή (“ΑΙ” δηλαδή γοή στην αρχαιοελληνική γλώσσα). Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, ο Ζέφυρος ζηλεύοντας επειδή ο νεαρός προτιμούσε την παρέα του Απόλλωνα φύσηξε πάνω στο δίσκο κατευθύνοντας τον να χτυπήσει τον Υάκινθο.
Η αλήθεια είναι πως ο υάκινθος του μύθου δεν ήταν πιθανά το γνωστό μας σήμερα λουλούδι, γατί το είδος δεν είναι ενδημικό της Ελλάδας. Στην πραγματικότητα, ο μύθος μπορεί να μην είναι καν η σωστή πηγή της λέξης “υάκινθος”. Ίχνη της λέξης συναντιόνται στην βαθιά αρχαιότητα σε μια μη Ελληνική διάλεκτο που ομιλούνταν πριν από 4000 περίπου χρόνια, την “θρακοπελασγιακή”.
Πηγή : WWW.YOYSOYROYM.GR
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ- ΑΡΘΡΑ
Μπορείτε να δείτε ολόκληρο το video στην διεύθυνση του YouTube :
http://www.youtube.com/watch?v=jqxENMKaeCU
Στις 5 Ιουνίου, η τηλεόραση του ΣΚΑΪ παρουσίασε μια μεγάλη κινηματογραφική παραγωγή για τον πλανήτη. Η ταινία HOME, μια εναέρια απεικόνιση για την ομορφιά και τη μαγεία της Γης παρουσιάστηκε ταυτόχρονα σε πάνω από 50 χώρες.Στα 200.000 χρόνια πάνω στη Γη, η ανθρωπότητα, έχει αναστατώσει ανεπανάληπτα την ισορροπία του πλανήτη, που προέκυψε μετά από 4 δισεκατομμύρια χρόνια εξέλιξης. Το τίμημα είναι βαρύ, και είναι πολύ αργά να είμαστε απαισιόδοξοι: Η ανθρωπότητα έχει λιγότερα από 10 χρόνια στη διάθεσή της να αντιληφθεί την έκταση της καταστροφής που έχει προκαλέσει και της εκμετάλλευσης της γης που έχει καταναλώσει και να βρεί νέες οδούς άντλησης αγαθών.Η ταινία HOME του Yann Arthus – Bertrand μας προσφέρει τη δυνατότητα να δούμε φωτογραφικό και τηλεοπτικό υλικό εξ’ολοκλήρου εναέριο. Ο Yann Arthus – Bertrand επισκέφτηκε 54 χώρες και μας παρουσιάζει τα θαύματα αυτού του πλανήτη αλλά και τις ανησυχίες του, θέτοντας την βάση στην προσπάθεια αναδόμησης της Γης. Κύριο θέμα του ντοκιμαντέρ είναι η παρουσίαση των φυσικών τοπίων και οι ομορφιές της Γης καθώς επίσης και οι αντιθέσεις που προκαλεί η ανθρώπινη παρέμβαση σε αυτή. Τα γυρίσματα κράτησαν 217 ημέρες και το υλικό που συγκεντρώθηκε ήταν 488 ώρες.To ΗΟΜΕ δεν είναι απλά μια ταινία, είναι μια μεγάλη παγκόσμια εκδήλωση για τη Γη που για πρώτη φορά θα προβληθεί ταυτόχρονα σε πάνω από 50 χώρες.Στις 5 Ιουνίου 2009, την παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος, η ταινία HOME προβλήθηκε σε κάθε format: Κινηματογράφο, Τηλεόραση, DVD, και Internet (www.youtube.com/homeproject) ταυτόχρονα και δωρεάν σε όλο τον κόσμο. Στόχος του έργου είναι να προσελκύσει όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο και να ευαισθητοποιήσει όλους για την ατομική και συλλογική ευθύνη τους προς τον πλανήτη.«Αν μπορέσουμε να βελτιώσουμε τις εικόνες του κόσμου, ίσως να μπορέσουμε να βελτιώσουμε και τον ίδιο τον κόσμο» Wim WendersΣε συνέχεια του έργου του Al Gore, “An Inconvenient Truth”, το Home, θέτει ερωτήματα και περνά μηνύματα που στόχο έχουν να αλλάξουν την αντίληψη του θεατή και στη συνέχεια να τον παροτρύνουν να δράσει. Αν και υπάρχει μια τάση κινητοποίησης προς την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση, δυστυχώς δραστικά μέτρα ακόμα δεν έχουν παρθεί και ο χρόνος αποκατάστασης όλο και στενεύει.Κάθε πλάνο δείχνει την Γη – το σπίτι μας – έτσι όπως δεν την έχουμε δει ποτέ ως τώρα. Κάθε εικόνα μοιάζει να λεει «Κοίτα πόσο όμορφη είναι η Γη, κοίτα τί είναι αυτό που καθημερινά καταστρέφουμε, αλλά κυρίως, κοίτα όλα αυτά τα θαύματα που μπορούμε ακόμα να περισώσουμε»Τα πλάνα είναι αποκλειστικά εναέρια και αυτό γιατί η εικόνα που έχει ο θεατής είναι πιο άμεση και αυτόματα προκαλεί έντονα συναισθήματα. Στόχος του Home είναι να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε και νοιώθουμε για την Γη και να ευαισθητοποιηθούμε στην προσπάθεια διάσωσής της.Τα δραματικά στοιχεία της Γης σήμεραΤο 20% του πληθυσμού στη Γη καταναλώνει το 80% των παγκόσμιων πόρων.GEO4, UNEP (United Nations Environment Programme, 2007)Ο κόσμος ξοδεύει 12 φορές περισσότερα χρήματα σε στρατιωτικές δαπάνες παρά σε εκστρατείες βοήθειας για τις αναπτυσσόμενες χώρες.SIPRI Yearbook, 2008 (Stockholm International Peace Research Institute)OECD, 2008 (Organization for Economic Cooperation and Development)5.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους καθημερινά από την κατανάλωση μολυσμένου νερού1 δις. Άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό, πόσιμο νερό.UNDP, 2006 (United Nations Development Programme)Περίπου 1 δις. Άνθρωποι σήμερα πεινούνFAO, 2008 (Food and Agriculture Organization of the United Nations)Πάνω από το 50% των σιτηρών που υπάρχουν στο εμπόριο παγκοσμίως διατίθενται για την τροφή των ζώων και τα βιο-καύσιμα.Worldwatch Institute, 2007 – FAO, 2008Το 40% των καλλιεργήσιμων εκτάσεων, έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές και απαιτούνται πολλά χρόνια για την αποκατάστασή τους.UNEP (United Nations Environment Programme), ISRIC World Soil InformationΚάθε χρόνο, 13 εκατομμύρια εκτάρια δασικής περιοχής εξαφανίζονται.FAO, 20051 στα 4 θηλαστικά, 1 στα 8 πτηνά, 1 στα 3 αμφίβια απειλούνται με εξαφάνιση.Τα είδη του ζωικού βασιλείου εξαφανίζονται με ρυθμό 1.000 φορές μεγαλύτερο από τον φυσιολογικόIUCN, 2008 (International Union for Conservation of Nature)Τα ¾ του θαλάσσιου εδάφους είναι εξαντλημένα ή επικίνδυνα μειωμένα.UNΗ μέση θερμοκρασία των τελευταίων 15 ετών είναι η μεγαλύτερη που έχει σημειωθεί ποτέ στη Γη.NASA GISS dataΗ επιφάνεια του πάγου είναι 40% πιο λεπτή από ότι 40 χρόνια πριν.NSIDC, National Snow and Ice Data Center, 2004Υπολογίζεται ότι θα υπάρχουν 200 εκατομμύρια πρόσφυγες λόγω κλιματικών αλλαγών μέχρι το 2050.The Stern Review: the Economics of Climate Change, Part II, Chapter 3, page 77
Πηγή: ΣΚΑΙ
SOS για την Ελιά.
Τα παιδιά αγκαλιάζουν την αρχαία ελιά για να τη σώσουν. Είναι μια πρωτοβουλία του πολιτιστικού συλλόγου Βενεράτου «Απόλλωνας» για τη διάσωση του κρητικού ελαιώνα, ενός από τους αρχαιότερους της Μεσογείου. Πρώτα επιλέγουν και καταγράφουν τα ιστορικά ελαιόδεντρα. Υστερα ενημερώνουν τους ιδιοκτήτες για την ιστορική αξία τους. Και μετά, μαζί με τα παιδιά του χωριού γράφουν πάνω στο δέντρο την επιγραφή SOS. «Τα τελευταία χρόνια, η Κρήτη έχει χάσει σημαντικά μνημεία της φύσης, κυρίως ιστορικά ελαιόδεντρα, λόγω της αλλαγής χρήσης των αγροτεμαχίων», σημειώνει ο σύλλογος, εξηγώντας τους λόγους που τους οδήγησαν σε αυτήν την κίνηση. Ανάμεσα στις υπόλοιπες προτάσεις τους, είναι και η δημιουργία «πάρκων» ιστορικών δέντρων σε κάθε περιοχή της Κρήτης, σε περίπτωση που δεν είναι δυνατό να αποφευχθεί η εκρίζωσή τους, καθώς και έκθεση φωτογραφίας.
Πάνω από 500.000 στρέματα καίγονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα
Πάνω από 51 εκατομμύρια στρέμματα δάσους κάηκαν τα προηγούμενα δέκα χρόνια στην Ευρώπη, το 10% των οποίων στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Καθημερινής, η Ελλάδα κατατάσσεται στην τέταρτη θέση με τις περισσότερες καμένες δασικές εκτάσεις στην Ευρώπη, καθώς κατά μέσο όρο εκδηλώνονται κάθε χρόνο 2.902 δασικές πυρκαγιές με 514.230 καμένα στρέμματα.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από την έρευνα που διεξήγαγε ο υποστράτηγος Π.Σ. ε.α. Ανδριανός Γκουρμπάτσης, αξιοποιώντας δεδομένα του Ευρωπαϊκού Πληροφοριακού Συστήματος Δασικών Πυρκαγιών (EFFIS).
«Εντυπωσιακό στοιχείο της έρευνας είναι ότι η Ελλάδα κατατάσσεται στην πρώτη θέση στη Μεσόγειο και τρίτη στην Ευρώπη όσον αφορά την καταστροφικότητα των πυρκαγιών» δήλωσε ο κ. Γκουρμπάτσης, επισημαίνοντας ότι αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι σημειώνονται πάρα πολλές εμπρηστικές επιθέσεις.
Ωστόσο, το θετικό στοιχείο σύμφωνα με τον ίδιο είναι το γεγονός ότι τόσο στην Ελλάδα όσο και πανευρωπαϊκά ο αριθμός των πυρκαγιών το 2009 εμφανίζεται αισθητά μειωμένος συγκριτικά με το 2000.
Σημειώνεται ότι η χρονιά με τις μεγαλύτερες καταστροφές για την Ελλάδα ήταν το 2007, κατά το οποίο κάηκαν 2.257.340 στρέμματα και έχασαν τη ζωή τους 80 άνθρωποι.
Πηγή : Econews.gr
Αρκούδες σε μακρινές περιπλανήσεις
Οι επιστημονικές έρευνες στην Ελλάδα έχουν δείξει ότι οι αρκούδες εμφανίζουν τη μεγαλύτερη κινητικότητα τους, τόσο κατά τη διάρκεια της άνοιξης όσο και στις αρχές τους καλοκαιριού.
Αυτό οφείλεται σε δυο βασικούς λόγους:
– στο γεγονός πως οι περίοδοι αυτές αποτελούν περιόδους αναπαραγωγής για την αρκούδα και
– στο γεγονός πως πρόκειται για περιόδους εντατικής αναζήτησης τροφής για την αρκούδα λόγω της τροφικής καταπόνησης της μετά από τον χειμέριο ύπνο αλλά και λόγω του θηλασμού, για όσα θηλυκά έχουν νεογέννητα μικρά.
Οι δύο αυτοί λόγοι ωθούν αρκετά συχνά τις αρκούδες σε μακρινές περιπλανήσεις που τις οδηγούν είτε σε οριακές περιοχές της γεωγραφικής τους κατανομής (π.χ. περιοχές όπου έχει πολλά χρόνια να εμφανισθεί) σε αναζήτηση συντρόφου, είτε στο να αψηφούν κάποια τεχνητά εμπόδια (π.χ. μεγάλους αυτοκινητόδρομους) διακινδυνεύοντας τη ζωή τους προκειμένου να καλύψουν άμεσες τροφικές ανάγκες.
Τη τελευταία εβδομάδα καταγράφηκαν 4 περιστατικά που αποτυπώνουν αυτό το εποχικό φαινόμενο που είναι απολύτως φυσιολογικό και το οποίο συνδέεται, όπως δείχνουν και τα πρόσφατα στοιχεία, και με μια μικρή πληθυσμιακή ανάκαμψη του είδους στη χώρα μας.
Δύο από τα τέσσερα περιστατικά αφορούν εμφάνιση αρκούδας σε οριακές περιοχές της γεωγραφικής κατανομής του είδους : στη μια περίπτωση μία θηλυκή αρκούδα προσέγγισε με τα δύο μικρά της κτηνοτροφική εγκατάσταση στην ευρύτερη περιοχή του ΔΔ Σφηκιάς, σε δασική περιοχή των Κάτω Πιερίων (ν. Ημαθίας), χωρίς όμως να προξενήσει ζημιές.
Η δεύτερη περίπτωση όπου καταγράφηκε παρουσία αρκούδας αφορά στην περιοχή της Φθιώτιδας που αποτελεί και μια από τις νοτιότερες περιοχές σποραδικής παρουσίας αρκούδας στην Ελλάδα. Τα άλλα δύο περιστατικά σημειώθηκαν σε περιοχές μόνιμης παρουσίας αρκούδας.
Μία θηλυκή αρκούδα με τα μικρά της διέσχισε την Εγνατία Οδό στο ύψος του αφύλαχτου (χωρίς περίφραξη) «κόμβου Μετσόβου» προκειμένου να προσεγγίσει χωράφι με οπωροφόρα δέντρα σε αναζήτηση τροφής, ενώ σε άλλη περίπτωση, στην περιοχή του ΔΔ Κορυδαλλού, η αρκούδα κατάστρεψε τμήμα περίφραξης σε μικρό εκτροφείο θηραμάτων σε δασική περιοχή η οποία θεωρείται πέρασμα για την αρκούδα, χωρίς ωστόσο να προκληθούν άλλες ζημιές.
Η Καλλιστώ τονίζει πως τα περιστατικά οριακών εμφανίσεων αρκούδας δε θα πρέπει να ξαφνιάζουν τους ανθρώπους που ζουν κοντά σε αυτές τις περιοχές. Ακόμα και στις περιπτώσεις που η αρκούδα εμφανίστηκε μετά από πολλά χρόνια απουσίας από μία περιοχή, δεν συνίσταται λόγος ιδιαίτερης ανησυχίας ή καχυποψίας.
Παρόλα αυτά η εμφάνιση της αρκούδας προκαλεί κάποια σύγχυση, κυρίως λόγω της άγνοιας των ανθρώπων αλλά και λόγω των προβλημάτων που δημιουργεί σε περιπτώσεις πρόκλησης ζημιών στο παραγωγικό κεφάλαιο.
Η Καλλιστώ υπενθυμίζει ότι :
– η αρκούδα δεν επιτίθεται ποτέ σε άνθρωπο. Κρατώντας την ψυχραιμία μας και φυσικά χωρίς να προσπαθήσουμε να την απειλήσουμε ή να την κυνηγήσουμε, η αρκούδα θα απομακρυνθεί μόλις αντιληφθεί την ανθρώπινη παρουσία.
– Για την αποφυγή πρόκλησης ζημιών, υπάρχουν συγκεκριμένα μέτρα πρόληψης, όπως είναι οι καλοί σκύλοι φύλαξης κοπαδιών αλλά και η τοποθέτηση ηλεκτροφόρας περίφραξης τόσο στις κτηνοτροφικές όσο και στις μελισσοκομικές μονάδες.
– Σε περίπτωση πρόκλησης ζημιάς προβλέπεται συγκεκριμένη διαδικασία αποζημίωσης από τον ΕΛΓΑ
Πηγή : Econews.gr
Τοξικά φύκια εξολοθρεύουν κοράλλια μέσα σε τρείς εβδομάδες.
Ιδιαίτερα ανησυχητικά είναι τα αποτελέσματα της έρευνας Αμερικανών επιστημόνων για τους κοραλλιογενείς υφάλους στον κόλπο του Ομάν.
Όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες από το αμερικανικό Ινστιτούτο για το Νερό, το Περιβάλλον και την Υγεία, τα τοξικά φύκια στον Κόλπο του Ομάν κατέστρεψαν έναν κοραλλιογενή ύφαλο μέσα σε τρείς εβδομάδες.
Ειδικότερα, το 95% του υφάλου πέθανε, ενώ τα ψάρια στην περιοχή μειώθηκαν κατά 70%.
Η τοξική άλγη εμποδίζει τα κοράλλια να προσλάβουν ηλιακή ακτινοβολία και οξυγόνο.
Εκτός από τα τοξικά φύκια, στις κυριότερες απειλές για τους κοραλλιογενείς υφάλους συγκαταλέγεται η κλιματική αλλαγή, η ανάπτυξη των παράκτιων περιοχών, η ρύπανση και η εκτεταμένη αλιεία.
Οι Αμερικανοί επιστήμονες διενήργησαν έρευνες σε δυο συγκεκριμένες περιοχές στον Κόλπο του Ομάν.
Στην μια περιοχή εμφανίστηκαν τοξικά φύκια που κάλυπταν έκταση 500 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Μέσα σε τρεις εβδομάδες, τα κοράλλια κάτω από την τοξική άλγη είχαν καταστραφεί, γεγονός που επηρέασε τις κοινότητες ψαριών που ζούσαν εκεί.
Τα τελευταία χρόνια η εμφάνιση γρήγορα αυξανόμενων τοξικών φυκιών αποδίδεται σε ανθρώπινες δραστηριότητες σε παράκτιες περιοχές και στη χρήση χημικών και παρασιτοκτόνων.
Τα τοξικά φύκια στην επιφάνεια του νερού εμποδίζουν τις ακτίνες του ήλιου να φτάσουν στα φυτά που βρίσκονται στον βυθό της θάλασσας, γεγονός που καθιστά αδύνατη τη φωτοσύνθεση.
Σημειώνεται ότι η επιβίωση των κοραλλιών εξαρτάται από τη συμβιωτική σχέση που έχουν με κάποια μικροσκοπικά θαλάσσια φυτά, προσκολλημένα πάνω τους, από τα οποία προσλαμβάνουν ενέργεια και οξυγόνο.
Όταν βρεθούν κάτω από συνθήκες πίεσης, τα κοράλλια αποβάλλουν αυτά τα μικροσκοπικά θαλάσσια φυτά και αρχίζουν να ασπρίζουν και σταδιακά πεθαίνουν.
Πηγή : Econews.gr
Ένα στα πέντε είδη φυτών κινδυνεύει με εξαφάνιση.
Ένα στα πέντε είδη φυτών στον πλανήτη κινδυνεύει με εξαφάνιση, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη.
Το ποσοστό των φυτών που απειλούνται με εξαφάνιση εμφανίζεται μειωμένο συγκριτικά με τα ευρήματα προηγούμενων μελετών, ωστόσο οι επιστήμονες διατηρούν μεγάλες επιφυλάξεις δεδομένου ότι κάθε χρόνο ανακαλύπτουν εκατοντάδες είδη φυτών, πολλά εκ των οποίων κινδυνεύουν.
Για τις ανάγκες της έρευνας οι επιστήμονες προχώρησαν σε τυχαία διαλογή 7.000 ειδών φυτών, από τα 400.000 είδη που είναι γνωστά μέχρι στιγμής.
Τελικά η έρευνα βασίστηκε σε 4.000 είδη φυτών καθώς για τα υπόλοιπα δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία.
Για να διαπιστώσουν οι επιστήμονες πόσα και ποια είδη κινδύνευαν με εξαφάνιση, χρησιμοποίησαν ένα μοντέλο αξιολόγησης που βασίστηκε στον εκτιμώμενο αριθμό φυτών στην άγρια φύση, στα στοιχεία που έχουν συλλεχθεί μέχρι σήμερα για τη μείωση του πληθυσμού των φυτών και στις περιοχές που αναπτύσσονται τα είδη που εξετάστηκαν.
Από τα 4.000 είδη φυτών που εξετάστηκαν, το 10% των ειδών σχεδόν κινδύνευε με εξαφάνιση, το 11% ήταν εκτεθειμένο στον κίνδυνο, το 7% κινδύνευε με εξαφάνιση και το 4% κινδύνευε σοβαρά με εξαφάνιση.
Με βάση τα στοιχεία, το ποσοστό των ειδών των φυτών που κινδυνεύουν με εξαφάνιση είναι αντίστοιχο με εκείνο των θηλαστικών, σαφώς μεγαλύτερο από εκείνο των πτηνών και μικρότερο από εκείνο των αμφιβίων.
Περίπου τα 2/3 των ειδών των φυτών που κινδυνεύουν με εξαφάνιση βρίσκονται σε τροπικά δάση, τα οποία πλήττονται από την αποψίλωση, την εκτεταμένη καλλιέργεια και την παράνομη υλοτομία.
Πηγή : Geo.
Τα δελφίνια μιλούν κοινή γλώσσα;
Όταν δυο διαφορετικά είδη δελφινιών συναντώνται, τότε προσπαθούν να βρουν μια κοινή γλώσσα για να επικοινωνήσουν. Αυτό προκύπτει από νέα έρευνα σε δελφίνια από το καταφύγιο άγριων ζώων στην Κόστα Ρίκα.
Το ρινοδέλφινο και το είδος δελφινιών Sotalia guianensis, συχνά έρχονται σε επαφή και «κοινωνικοποιούνται» στις ακτές της Κόστα Ρίκα.
Και τα δυο είδη κάνουν ξεχωριστούς ήχους, ωστόσο όταν βρίσκονται μαζί αλλάζουν τον τρόπο που επικοινωνούν μεταξύ τους και χρησιμοποιούν μια «ενδιάμεση» γλώσσα.
Τα ρινοδέλφινα, το είδος (Tursiops truncatus) είναι μεγαλύτερα, φτάνουν τα 3,8 μέτρα σε μήκος και παράγουν ήχους σε χαμηλές συχνότητες.
Αντίθετα τα δελφίνια του είδους (Sotalia guianensis) είναι μικρότερα, φτάνουν σε μήκος τα 2,1 μέτρα, έχουν μικρότερο ρύγχος και παράγουν ήχους σε υψηλότερες συχνότητες.
Και τα δυο είδη κολυμπούν σε ξεχωριστά κοπάδια, όταν όμως συναντώνται παράγουν ήχους σε μέση συχνότητα έτσι ώστε να καταφέρουν να επικοινωνήσουν.
«Εξεπλάγην από τα αποτελέσματα της έρευνας, μετά από τα ευρήματα όμως δεν θα μου κάνει εντύπωση αν διαπιστώσουμε ότι αυτά τα δυο είδη καταφέρνουν να επικοινωνήσουν με ακόμα περισσότερα είδη», τόνισε σε δηλώσεις της η επικεφαλής της έρευνας, Δρ. Laura May-Collado.
Πηγή : Econews.gr
Το κυνήγι τροπαίων αφανίζει λιοντάρια και λεοπαρδάλεις.
Οι πληθυσμοί των λιονταριών και των λεοπαρδάλεων της Τανζανίας αναμένεται να εξαλειφθούν αν δεν τεθούν αυστηροί περιορισμοί στο κυνήγι τροπαίων.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του BBC, το κυνήγι τροπαίων αποτελεί αποτελεσματικό μέτρο για τη διατήρηση της φύσης, αν τα χρήματα πού πληρώνουν οι κυνηγοί χρησιμοποιούνται για την προστασία περισσότερων ζώων από αυτά που σκοτώνονται.
Ωστόσο στην Τανζανία σκοτώνονται πάρα πολλά λιοντάρια και λεοπαρδάλεις, ηλικίας κάτω των έξι ετών.
Αυτό έχει πάρα πολύ σοβαρές συνέπειες καθώς όταν ένα λιοντάρι προσπαθεί να γίνει αρχηγός της αγέλης, σκοτώνει όλα τα λιονταράκια που έχουν γεννήσει οι λέαινες έτσι ώστε να εδραιώσει την πρωτοκαθεδρία του και να μην υπάρχουν στην αγέλη στοιχεία των «προκατόχων» του.
Αυτό σημαίνει ότι όταν οι κυνηγοί τροπαίων σκοτώνουν αρσενικά λιοντάρια μικρής ηλικίας, καταδικάζουν τα ζώα αυτά σε αφανισμό.
Τα περισσότερα από τα εναπομείναντα λιοντάρια της Αφρικής (Panthera leo) ζουν στην Τανζανία, η οποία φιλοξενεί και μεγάλο αριθμό λεοπαρδάλεων.
Η κυβέρνηση της Τανζανίας έχει μισθώσει σε ιδιωτικές εταιρείες τεράστιες εκτάσεις, στις οποίες επιτρέπεται το κυνήγι. Έτσι στήνονται κερδοφόρες επιχειρήσεις για τη διασκέδαση των τουριστών, οι περισσότεροι εκ των οποίων λατρεύουν το κυνήγι τροπαίων.
Αν και έχουν τεθεί περιορισμοί στον αριθμό των ζώων που επιτρέπεται να σκοτωθούν, νέα έρευνα αποδεικνύει ότι οι ποσοστώσεις δεν αρκούν για να προστατέψουν τα λιοντάρια και τις λεοπαρδάλεις.
Πιο συγκεκριμένα, ο επικεφαλής της έρευνας, καθηγητής Κρέγκ Πάκερ από το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, επισημαίνει ότι ο πληθυσμός των λιονταριών και των λεοπαρδάλεων κινδυνεύει και προτείνει μείωση των ποσοστώσεων σε 0,5 λιοντάρια και 1,0 λεοπαρδάλεις ανά 1.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα ετησίως.
Σημειώνεται ότι οι ποσοστώσεις που έχει επιβάλλει η Τανζανία προσδιορίζονται σε 1,67 λιοντάρια ανά 1.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα και 1,3 λεοπαρδάλεις ανά 1.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
«Για πάρα πολλά χρόνια οι ιδιωτικές εταιρείες έφταναν το επιτρεπόμενο όριο (τις ποσοστώσεις που έχουν επιβληθεί) σκοτώνοντας μικρά λιονταράκια. Αν η κατάσταση αυτή συνεχιστεί χωρίς να τεθούν αυστηροί περιορισμοί στον αριθμό και την ηλικία των ζώων που σκοτώνονται, τότε τα λιοντάρια και οι λεοπαρδάλεις της Τανζανίας θα εξαλειφθούν», επισήμανε ο καθηγητής Κρέγκ Πάκερ.
Σε μια προσπάθεια να μάλιστα να πείσει όλες τις πλευρές ότι η λήψη μέτρων είναι αναγκαία, τόνισε ότι ο αφανισμός των άγριων ζώων συνεπάγεται μεγάλη οικονομική ζημιά για την Τανζανία, η οποία στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στον τουρισμό.
Ο ΑΓΡΙΟΓΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
Σε πολλές περιοχές του πλανήτη μας η ύπαρξη ζώων – μύθων έδινε τροφή στη φαντασία των λαών. Πολλά μπορούσε ν’ ακούσει κανείς για ζώα – φαντάσματα που στοίχειωναν ολόκληρες περιοχές και επηρέαζαν τόσο την καθημερινή ζωή των κατοίκων τους, όσο τους θρύλους και τις παραδόσεις τους. Στην περίπτωση του Κρητικού αγριόγατου τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Αυτός ούτε σε ανθρώπους επιτίθεται ούτε έχει τερατόμορφο παρουσιαστικό. Η σύλληψή του όμως είχε ιδιαίτερη σημασία από επιστημονικής πλευράς. Όσο για τον τίτλο του ζώου – φαντάσματος τον δικαιούται απόλυτα, καθώς το μοναδικό στοιχείο που υπήρχε μέχρι πρόσφατα για την ύπαρξή του ήταν δυο δέρματα που είχε αγοράσει το 1905 στα Χανιά το μέλος μιας αγγλικής επιστημονικής αποστολής, D. Bate. Στις 10 Απριλίου του 1996 όμως μια ιταλική αποστολή του πανεπιστημίου της Perugia που έχει αποφασίζει να μελετήσει τα σαρκοφάγα ζώα της Κρήτης στήνει παγίδες κοντά στο χωριό Πλάτανος Αμαρίου. Σε μία από αυτές το ζώο – φάντασμα αποκτά σάρκα και οστά. Η εμφάνιση του ζώου στο νησί δεν είναι μια απλή επιβεβαίωση της αμφισβητούμενης ύπαρξής του. Το πιο πιθανό είναι η αναθεώρηση της προέλευσης της πανίδας στην Κρήτη. Οι επιστήμονες έχουν να ερευνήσουν τώρα δυο επικρατέστερες θεωρίες:ο αγριόγατος να ήλθε πριν τον οριστικό αποχωρισμό της Κρήτης από τις γειτονικές χερσαίες περιοχές ή να τον έφεραν μαζί τους οι πρώτοι άποικοι της ως οικόσιτο ζώο, απ’ όπου κάποια ζώα ξέφυγαν δημιουργώντας νέους άγριους πληθυσμούς.
Tο επιστημονικό του όνομα είναι: Felis sylvestris cretensis, κοινώς : Φουρόγατος, κρητικός αγριόγατος και ανήκει στην κατηγορία των ζώων προς εξαφάνιση.