Μηχανές Εσωτερικής Καύσης

Στη δεκαετία του 1960, ένας επιτυχηµένος Ιταλός κατασκευαστής τρακτέρ αποφάσισε να κατασκευάσει σπορ αυτοκίνητα για να εκδικηθεί την κακοµεταχείριση που είχε από τη Ferrari. Ο κύριος αυτός δεν είχε καµία εµπειρία στο χώρο της αυτοκίνησης, όµως προσλαµβάνοντας τους καλύτερους µηχανικούς και σχεδιαστές, κατάφερε να κατασκευάσει αυτοκίνητα που θα άφηναν εποχή.

Ο Φερούτσιο Λαµποργκίνι γεννήθηκε το 1916 σε ένα χωριό κοντά στη Μπολόνια της Ιταλίας. Οι γονείς του ήταν αγρότες, όµως ο µικρός δεν επέδειξε την ίδια αγάπη για τη φύση, αφού ενδιαφέρονταν περισσότερο για οτιδήποτε είχε να κάνει µε τεχνολογία και µηχανές, γι’ αυτό ακριβώς το λόγο σπούδασε σε τεχνικό σχολείο. Κατά τη διάρκεια του Β´ Παγκοσµίου Πολέµου υπηρέτησε στη Ρόδο ως υπεύθυνος για τη συντήρηση στρατιωτικών οχηµάτων, µία ενασχόληση που θα του απέβαινε ιδιαίτερα χρήσιµη.

Μετά τον πόλεµο, ο Λαµποργκίνι επέστρεψε στο χωριό του, όπου αντιλήφθηκε ότι υπήρχε µεγάλη ζήτηση για τρακτέρ, τα οποία εκείνη την εποχή ήταν δυσεύρετα. Σύντοµα κατασκεύασε ένα τρακτέρ από παλιοσίδερα, το οποίο αποδείχτηκε τόσο ανθεκτικό που όλοι οι συγχωριανοί του ήθελαν από ένα. Έτσι, λοιπόν, αγόρασε µερικά βρετανικά στρατιωτικά οχήµατα, που είχαν ξεµείνει στην Ιταλία από τον πόλεµο, τα διέλυσε και άρχισε να κατασκευάζει τρακτέρ, µικρά στην αρχή και µεγαλύτερα αργότερα.

Αν και οι µηχανικοί του τον πίεζαν να κατασκευάσει ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο, ο Λαµποργκίνι προτίµησε τα σπορ αυτοκίνητα. Ως σήµα επιλέχθηκε ο ταύρος (το οποίο βέβαια προϋπήρχε από τότε που κατασκεύαζε τρακτέρ), το ζώδιο του ιδρυτή που ήταν λάτρης των ταυροµαχιών, µε το κεφάλι χαµηλωµένο, έτοιµος για επίθεση. Ο Λαµποργκίνι επιθυµούσε κάτι πιο δυνατό από το αλογάκι της Ferrari, ενώ και τα ονόµατα των περισσοτέρων μεταγενέστερων µοντέλων, όπως Miura, Murcielago και Gallardo, σχετίζονταν µε διάσηµους ταύρους από τις ταυροµαχίες.