Η Αγία Βαρβάρα, προστάτιδα του Πυροβολικού, αλλά και των παιδιών από τις κακές αρρώστιες εορτάζει στις 4 Δεκεμβρίου. Για να τιμήσουν την Αγία Βαρβάρα και για να την γλυκάνουν, οι γυναίκες έφτιαχναν κολυβόζουμο ή και μελόπιτες, σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Ωστόσο, υπάρχει και ένα γλυκό που λέγεται ασουρές ή Βαρβάρα, πανάρχαιο, που θυμίζει την πανσπερμία. Η «Βαρβάρα» ή «Ασουρές», ένα πανάρχαιο έθιμο που μας θυμίζει την “Πανσπερμία”, ένα ευχάριστο έδεσμα που το μοίραζαν στους συγγενείς, γειτόνους και φίλους, πάντα για την “καλοχρονιά” και το “καλό”. Είναι μια λεπτή κρέμα με βάση το ζουμί του σιταριού• αυτό είναι το βασικό υλικό και υπάρχει μεγάλη γκάμα παραλλαγών που σχετίζεται με τα υπόλοιπα υλικά που χρησιμοποιούνται κατά περίπτωση. Στους Χριστιανούς η παρασκευή της Βαρβάρας καθιερώθηκε όταν, σύμφωνα με μια παλιά ιστορία, ο Διόσκουρος, πατέρας της Αγίας Βαρβάρας, κάλεσε όλους τους αρτοποιούς της περιοχής του και τους έδωσε εντολή να βάλουν δηλητήριο στο ψωμί που θα παρασκεύαζαν και οι πωλητές τροφίμων στα τρόφιμα που θα πωλούσαν στους χριστιανούς.Το μυστικό αυτό το έμαθε η κόρη του η Βαρβάρα, και ειδοποίησε τους χριστιανούς να μην αγοράσουν ψωμί και τρόφιμα, και να πορευτούν με τα υπολείμματα που είχαν στα σπίτια τους. Έτσι κάθε οικογένεια μαγείρεψε ό,τι πρόχειρο υπήρχε στο σπίτι. Γι’ αυτό και ο ασουρές μπορεί να περιέχει όχι μόνο σιτάρι και καρπούς, αλλά και φασόλια. Χάρη στη Βαρβάρα , λοιπόν, ανακάτεψαν ό,τι υπήρχε σπίτι τους και έφαγαν, και δεν κινδύνευσαν από το δηλητήριο του πατέρα της. Ο Aσουρές, όμως, έχει ακόμα πιο ενδιαφέρουσα ιστορία και μάλιστα αποτελεί μια πρώτης τάξεως τροφή.Ο Ασουρές ή Ασουρέ είναι λέξη αραβικής ή περσικής προέλευσης. Στην περσική γλώσσα η λέξη “Ashur” σημαίνει ανάμειξη. Από την ίδια ρίζα προέρχεται και η τουρκική λέξη “Ash”. Από την άλλη πλευρά, η λέξη “Ashure” στην αραβική γλώσσα συσχετίζεται με τον αριθμό δέκα. Στα ελληνικά το γλυκό αυτό είναι γνωστό με την ονομασία «Βαρβάρα» ή «καλογερικό», ενώ στη βουλγαρική και σε άλλες βαλκανικές χώρες συναντάται ως ашуре. Η ποικιλία στις ονομασίες μαρτυρά μια πλούσια ανάμειξη πολιτιστικών και θρησκευτικών στοιχείων στον χώρο της νοτιοανατολικής Μεσογείου. Το γλυκό αυτό ονομάζεται αλλιώς και «το γλυκό του Νώε», καθώς σύμφωνα με αρχαίες πηγές, ο Νώε και η οικογένεια του το δημιούργησαν με τα υλικά που διέθεταν, μόλις η κιβωτός προσάραξε με ασφάλεια στην κορυφή του όρους Αραράτ. Το γλυκό, όπως και τα υλικά από τα οποία αποτελούνταν, σύμφωνα με την εβραϊκή παράδοση, προσφέρθηκαν ως δώρο στο θεό για τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους. Από την άλλη πλευρά, στη μουσουλμανική παράδοση, η δέκατη ημέρα του πρώτου μήνα του μουσουλμανικού ημερολογίου, του Μουχαρέμ, ονομάζεται «Ημέρα του Ασουρέ». Οι μουσουλμάνοι, ανακαλώντας προ-ισλαμικές δοξασίες, μαγειρεύουν το γλυκό σε μεγάλα καζάνια χρησιμοποιώντας συμβολικά εφτά ή δέκα υλικά και το μοιράζουν σε γείτονες και διαβάτες, ακόμη και αλλόθρησκους, ως ένδειξη αλληλεγγύης και ειρηνικής συμβίωσης.
Συνταγή για “Βαρβάρα”:
Υλικά:
- 500 γραμ. αποφλοιωμένο σιτάρι
- 2 φλυτζάνια ζάχαρη
- 1 φλυτζάνι σταφίδες ξανθές
- 10 σύκα ξερά
- δαμάσκηνα χωρίς κουκούτσι
- χουρμάδες
- 200 γραμ. καρύδια χονδροκομμένα
- κανέλα
- 1 βάζο ταχίνι
Παρασκευή:
- Πλένουμε και μουσκεύουμε το σιτάρι την προπαραμονή της αγίας Βαρβάρας.
- Την παραμονή της γιορτής βράζουμε το σιτάρι στη χύτρα για 20 λεπτά.
- Βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και πολτοποιούμε το περισσότερο σιτάρι και το ξαναρίχνουμε στην κατσαρόλα.
- Προσθέτουμε τις σταφίδες και συνεχίζουμε το βράσιμο σε χαμηλή φωτιά.
- Ψιλοκόβουμε τα σύκα και τα ρίχνουμε στην κατσαρόλα κι αυτά.
- Αφήνουμε να βράσουν αρκετή ώρα ανακατεύοντας συχνά, ώστε να χυλώσει πολύ καλά.
- Όταν έχουν βράσει πολύ καλά, προσθέτουμε τη ζάχαρη και ανακατεύουμε.
- Όταν λιώσει και η ζάχαρη, σβήνουμε και προσθέτουμε το ταχίνι.
- Ανακατεύουμε καλά και αδειάζουμε σε μπολάκια.
- Σε κάθε μπολάκι, βάζουμε από πάνω 1 κουταλιά καρύδια, κανέλα και στολίζουμε με 1 χουρμά και 1 δαμάσκηνο.
Πρόσφατα σχόλια