Ενα ενδιαφέρον κείμενο που σηματοδοτεί τη σχέση μεταξύ παιδιού και ενήλικα:

“Όταν εγώ σου ζητάω να μ’ ακούσεις
και συ αρχίζεις να μου δίνεις συμβουλές
δεν κάνεις αυτό που σου ζήτησα.
Όταν εγώ σου ζητάω να μ’ ακούσεις
και εσύ αρχίζεις να μου λες πως δεν πρέπει να αισθάνομαι έτσι,
ποδοπατείς τα συναισθήματά μου.
Όταν εγώ σου ζητάω να μ’ακούσεις
και συ νομίζεις πως πρέπει να κάνεις κάτι
για να λύσεις το πρόβλημά μου
όσο κι αν σου φαίνεται παράξενο, μ’ απογοητεύεις!
Μπορώ να τα καταφέρω και μόνος μου.
Δεν είμαι ανήμπορος. Ίσως αποθαρρυμένος και διστακτικός,
αλλά όχι ανήμπορος!
Άκουσέ με!
Μη μου μιλήσεις, μην κάνεις πράγματα για μένα… Δεν είναι αυτό που θέλω. Απλώς, άκουσέ με! ”
Luterman, D. (1991)

Επίσης, σημαντική στην εκπαίδευση είναι η επιρροή του Τζον Ντιούι, που σηματοδότησε τη φιλοσοφία του γύρω από τις τέσσερις παρακάτω αρχές:

• Πιο στενή σχέση ανάμεσα στο σχολείο και τη ζωή.
• Διδασκαλία με επίκεντρο το μαθητή και όχι τη διδακτέα ύλη.
• Η εκπαίδευση δεν είναι προετοιμασία για τη ζωή, είναι η ίδια η ζωή.
• Απόρριψη του φορμαλισμού που χαρακτηρίζει τη χωρισμένη σε τάξεις βασική εκπαίδευση και τα προγράμματά της.