Το παιδί μας…ο καθρέφτης μας

Απλώνει τα μικρά του χεράκια και σου κάνει τη μεγαλύτερη και την πιο ειλικρινή αγκαλιά… σε κοιτάζει μέσα στα μάτια και ανακαλύπτεις όλον τον κόσμο… σου λέει σ΄αγαπώ και νιώθεις να πλημμυρίζεις από συναίσθημα…
ο μικρός αυτό ανθρωπος, ο πλούσιος σε συναισθήματα,κάνει τα πρώτα του βήματα στην αληθινή ζωή… απλώνει το μικρό του χέρι για να το εναποθέσει στο δικό σου μεγάλο, με εμπιστοσύνη, νιώθοντας ασφαλής, σίγουρος πως θα τον οδηγήσεις στα σωστά μονοπάτια…
Η ευθύνη σου μεγάλη, το ΄χεις καταλάβει?
Ο τρόπος ζωής σου παράδειγμα, η συμπεριφορά σου πρότυπο, οι οδηγιες σου ευαγγέλιο, όσο κι αν δυσκολεύεσαι να το πιστέψεις…
Δεν χρειάζεται να του μιλήσεις για σεβασμό… αν εσύ σεβεσαι τους άλλους, θα σέβεται κι εκείνο…
Αν εσύ μιλάς με ευγένεια, θα είναι ευγενικό κι εκείνο…
Αν εσύ λες μόνο την αλήθεια, θα είναι ειλικρινές κι εκείνο…
Αν εσύ είσαι δικαιος με τους άλλους και με τον εαυτό σου, θα μάθει να είναι δίκαιο κι εκείνο…
Αν εσύ έχεις υπομονή, θα έχει κι εκείνο…
Αν εσύ βοηθάς, στηρίζεις, συμπονάς, θα βοηθά, θα στηρίζει, θα συμπονά κι εκείνο…
Αν εσύ δίνεις αγάπη, θα δίνει κι εκείνο…
Αν εσύ μάχεσαι με αξιοπρέπεια για τη ζωή σου, θα γίνει κι εκείνο ενας μαχητής…. ένας μαχητής με αξίες, με ιδανικά που θα έχει φροντίσει τόσο πολύ τις ρίζες του δέντρου της ζωής του, ώστε μεγαλώνοντας τα κλαδιά του να γεμίσουν από τους καρπούς των αξιών του….