Στα ίχνη της χαμένης φαντασίας

Πού πήγε , αλήθεια, η φαντασία των παιδιών;

Τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότερα είναι τα παιδιά που δυσκολεύονται να ενεργοποιήσουν τη φαντασία τους τόσο στη ζωγραφική όσο και στην προφορική έκφραση. Τυποποιημένα , σχεδόν, σχέδια ζωγραφικής, ένα σπιτάκι, ένα δέντρο, ένας ήλιος, άντε κι ένα παιδάκι πού και πού. Όαση σε έρημο κάποια ζωγραφιά που να απεικονίζει μία σκηνή φανταστική ή ακόμη και μια βιωματική ιστορία. Μετρημένες λέξεις και απίστευτη δυσκολία στη δημιουργία μιας φανταστικής ιστορίας συνθέτουν το σκηνικό της απουσίας της.

Κι όμως, παλαιότερα ασυγκράτητος ήταν ο λόγος των παιδιών της νηπιακής ηλικίας. Το μυαλό, αεικίνητο, σκαρφιζόταν απίθανες ιστορίες που σε άφηναν άφωνο, οι ζωγραφιές μπορεί να ήταν απαίδευτες γραμμές, αλλά στηρίζονταν απόλυτα στις “εξηγήσεις” των μικρών ζωγράφων.

Τι έγινε λοιπόν; Πού πήγε αυτή η αχαλίνωτη φαντασία των παιδιών;

Φοβάμαι πως εμείς ευθυνόμαστε γι αυτό. Βιαστήκαμε να τα μεγαλώσουμε τα παιδιά μας, να τα εντάξουμε στον κόσμο μας, στο πρόγραμμά μας, στις δουλειές μας. Χαλιναγωγήσαμε τη φαντασία των παιδιών για να την φέρουμε στα δικά μας μέτρα.

Παλαιότερα , ήταν οι γειτονιές που γέμιζαν χαρούμενες παιδικές φωνές, ήτανε οι γειτονιές που μεταμορφώνονταν σε κρησφύγετα πειρατών, σε παλάτια, σε οίκους μόδας, σε γήπεδα, σε σπιτικά.

Τώρα;

Στην καλύτερη των περιπτώσεων κάποιος παιδότοπος όπου το παιδί ΙΣΩΣ και να αλληλεπιδράσει με άλλα παιδιά χοροπηδώντας στα φουσκωτά και στη χειρότερη μπροστά από κάποια οθόνη.

Πώς, λοιπόν, είναι δυνατόν να συνεχίσει να είναι γόνιμη η φαντασία των παιδιών; Δεν βρίσκει πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθεί, δεν ποτίζεται για να μεγαλώσει, στεγνώνει, ξεραίνεται, χάνεται.

Ας βγάλουμε τα παιδιά μας έξω, στις γειτονιές και πάλι αν δεν γίνεται αυτό ας προσκαλέσουμε φίλους τους, ας ανοίξουμε το σπιτικό μας να γίνει για αυτούς ένα χωριό ινδιάνικο, ένα μαγαζάκι, ένα ιατρείο, ένα ωδείο, ένα εστιατόριο, ένα, ένα, ένα….χίλιες δυο ιδέες μπορεί να σκαρφιστεί το παιδικό μυαλό, αρκεί να του ανοίξουμε διάπλατα τα παράθυρα για να μπει το φως και ο καθαρός αέρας της φαντασίας…..