Όταν δάκρυσαν τα μάρμαρα

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Τα δάκρυα που έχυσε κάποτε η Μελίνα στην αίθουσα του Βρετανικού Μουσείου όπου φιλοξενούνται τα μάρμαρα του Παρθενώνα προγραμμάτισαν την πολιτισμική πολιτική που επρόκειτο έκτοτε να ακολουθήσει η Ελλάδα ως ευρωπαϊκή χώρα. Και μας οδήγησαν σε μία ακόμη ήττα. Όχι τόσο επειδή ακόμη και προχθές ο κ. Κάμερον δήλωσε ότι θα ήταν λάθος η επιστροφή των Ελγινείων στην Ελλάδα. Όσο γιατί μας παγίδευσαν σε μια συζήτηση περί ιδιοκτησίας των πολιτισμικών αγαθών πίσω από την οποία οχυρωθήκαμε, χάνοντας για μία ακόμη φορά τις δυνατότητες αξιοποίησης του κληροδοτήματος που έχουμε ως σύγχρονοι Έλληνες. Τα πολιτισμικά αγαθά δεν είναι ούτε υδρογονάνθρακες ούτε οικόπεδα με θέα. Η αξία της γλυπτικής του Φειδία είναι οικουμενική και σ’ αυτήν την οικουμενικότητα έχουν βασιστεί τα μεγάλα μουσεία, όπως το Λούβρο, το Βρετανικό ή το Μητροπολιτικό της Νέας Υόρκης. Και όταν εμείς οι Έλληνες υποστηρίζουμε ότι στα μέρη μας και από τον δικό μας πολιτισμό γεννήθηκε ο Δυτικός Πολιτισμός, θα πρέπει να ξέρουμε πως η παρουσία αυτών των έργων σ’ αυτά τα μουσεία είναι το πιο αξιόπιστο πειστήριο. Η Αφροδίτη της Μήλου ανταγωνίζεται την Τζοκόντα ως τα δύο δημοφιλέστερα εκθέματα του Λούβρου. Κι αν κάτι πρέπει να μας βάζει σε σκέψεις, είναι ότι όταν πριν από χρόνια το μουσείο αποφάσισε να ανακαινίσει την αίθουσα της Αφροδίτης, τα χρήματα δόθηκαν από την ιαπωνική τηλεόραση και όχι από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών. Όπως επίσης ότι και το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης θυσίασε μεγάλο μέρος από την αίγλη του και άφησε τους καλύτερους χώρους στα μάρμαρα που κάποτε θα επιστραφούν και όχι στα αριστουργήματα που ήδη υπάρχουν στις αίθουσές του. Θα μου πείτε ότι τα μάρμαρα του Παρθενώνα είναι ειδική περίπτωση διότι ο έβδομος λόρδος του Έλγιν για να τα αποκτήσει ακρωτηρίασε το αρχιτεκτονικό σύνολο. Θα συμφωνήσω εν μέρει. Διότι υπάρχει και η Ευρώπη και αν η Ελλάδα θέλει να είναι ευρωπαϊκή χώρα, οφείλει κατ’ αρχάς να θυμηθεί ότι στους δύο αιώνες της ύπαρξής της αυτά τα έργα υπήρξαν πρώτης τάξεως πρωταγωνιστές των υποθέσεων και των συμφερόντων της. Κι αν θέλει να πείσει για τα κληρονομικά της δίκαια, θα πρέπει να επιδείξει την ίδια πολιτισμική γενναιοδωρία με την οποία αντιμετώπισε ο ελληνικός πολιτισμός την οικουμένη.

Καθημερινή, 23/2/2013

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_23/02/2013_512199


;


Αφήστε μια απάντηση

Copyright © Η Στέρνα          Φιλοξενείται από Blogs.sch.gr
Άνοιγμα μενού
Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση