Η Στέρνα

Να οι αστόχαστοι που ποτέ δεν αμφιβάλλουν,

Η χώνεψη τους είναι άψογη κι η κρίση τους αλάθευτη.

Δεν πιστεύουν στα γεγονότα, πιστεύουν μόνο στον εαυτό τους.

Αν χρειαστεί

πρέπει αυτούς τα γεγονότα να πιστέψουν. Είναι απέραντα

υπομονετικοί – με τον εαυτό τους. Τα επιχειρήματα

τ’ ακούνε με αυτί σπιούνου.

Στους αστόχαστους που ποτέ δεν αμφιβάλλουν,

συνταιριάζουν οι στοχαστικοί που ποτέ δεν δρούνε.

Τούτοι αμφιβάλλουν όχι για να πάρουν μιαν απόφαση, αλλά

για να μην πάρουν απόφαση καμιά. Τα κεφάλια τους

τα χρησιμοποιούνε μόνο για να τα κουνάνε. Με σκοτισμένο

πρόσωπο

ειδοποιούν τους επιβάτες των καραβιών που βουλιάζουν πως το

νερό ειν’ επικίνδυνο.

Κάτω απ’ του δήμιου το μπαλτά

αναρωτιούνται αν δεν είναι άνθρωπος κι αυτός.

Μουρμουρίζουν σκεφτικά

πως «το θέμα δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμα», και πηγαίνουμε να

πέσουν.

Μοναδική τους δράση, ο δισταγμός.

Αγαπητή τους φράση: «Δεν είναι ακόμα ώριμο για συζήτηση»

Γι’ αυτό, αν παινεύεις την αμφιβολία,

μην παινέψεις

την αμφιβολία που καταντάει απελπισία!

Τι ωφελεί η αμφιβολία εκείνον

που δεν μπορεί ν’ αποφασίσει;

Μπορεί να πράξει λάθος

όποιος δε γυρεύει πολλούς λόγους για να δράσει.

Μα όποιος πάρα πολλούς γυρεύει

μένει άπραγος την ώρα του κινδύνου.

Εσύ, που είσαι αρχηγός, μην ξεχνάς

πως έγινες ό,τι είσαι, επειδή είχες αμφιβάλει γι’ άλλους αρχηγούς!

Άσε λοιπόν αυτούς που οδηγείς

ν’ αμφιβάλλουνε κι εκείνοι.

Κάτω από : Χωρίς κατηγορία