Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες – Αθλήματα

Είναι ένα άθλημα με ιστορία χιλιάδων ετών.
Έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα, την Αίγυπτο και σε χώρες της Άπω Ανατολής.
Πήρε το όνομά του από το όνομα του Δούκα Μποφόρ, Badminton, εκεί που άρχισε να παίζεται, περίπου το 1870, στην Αγγλία.

Η αντισφαίριση, έχει ρίζες στην αρχαία Ελλάδα. Κατάγεται από το παιχνίδι “σφαιριστική” του 5ου αιώνα π.Χ., το οποίο παιζόταν με μία μεγάλη ελαφριά μπάλα και τα χτυπηματα γίνονταν με τις γροθιές ή τους ώμους.
Με το πέρασμα των χρόνων οι παίκτες άρχισαν να χρησιμοποιούν ένα τετράγωνο κομμάτι ξύλου. Το στερέωναν με θηλιά στον πήχη του χεριού και προσπαθούσαν με αυτό να χτυπήσουν την μπάλα στον αέρα.

Η επιτραπέζια αντισφαίριση γεννήθηκε στην Μεγάλη Βρετανία περίπου το 1880, όπου παιζόταν από μέλη της ανώτερης τάξης ως ομαδικό παιχνίδι εσωτερικού χώρου μετά το δείπνο.
Μια σειρά βιβλίων τοποθετούνταν στη μέση ενός τραπεζιού ως φιλέ και άλλα δύο βιβλία χρησιμοποιούνταν ως ρακέτες για να χτυπάνε ένα μπαλάκι του γκολφ από τη μια πλευρά του τραπεζιού στη άλλη.

Η κολύμβηση εκτιμήθηκε από την αρχαιότητα ως μέσο φυσικής άσκησης και ψυχαγωγίας. Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ιδιαίτερα εξοικειωμένοι με την κολυμβητική τέχνη, όπως μαρτυρούν οι αμφορείς και οι τοιχογραφίες που έχουν βρεθεί.
Παρ’ όλα αυτά οι πρώτοι κολυμβητικοί όμιλοι δημιουργούνται στη Μεγάλη Βρετανία το 1837, όπου και ξεκινούν οι πρώτοι κολυμβητικοί αγώνες.

Η Μαραθώνια κολύμβηση είναι η μεγαλύτερη κολυμβητική διοργάνωση του Ολυμπιακού προγράμματος, καλύπτοντας 10 χιλιόμετρα. Οι αθλητές κολυμπούν σε ανοιχτά νερά, όπως θάλασσες, ποτάμια, λίμνες, αντιμετωπίζοντας πολλούς και δύσκολους παράγοντες, όπως τα κύματα, την καταπόνηση από τον ήλιο και τα αλατισμένα νερά.
Συνήθως, οι αθλητές κολυμπούν με προσωπική συνοδεία για ασφάλεια και ενθάρρυνση. Ο αγώνας διαρκεί περίπου δύο ώρες, όπου δοκιμάζει την αντοχή των κολυμβητών και συχνά κρίνεται στα δέκατα του δευτερολέπτου.

Θεαματικές, ριψοκίνδυνες, εντυπωσιακές, είναι από τα δημοφιλέστερα αθλήματα.
Οι καταδύσεις απαιτούν σωματικές και τεχνικές ικανότητες. Οι αθλητές πηδούν από μια πλατφόρμα ή από το τραμπολίνο και εκτελούν μία άσκηση όσο τελειότερα μπορούν πριν φτάσουν στην επιφάνεια του νερού.

Η Καλλιτεχνική κολύμβηση (Συγχρονισμένη Κολύμβηση μέχρι το 2017) αποτελεί ένα από τα πιο απαιτητικά, δύσκολα και παράλληλα επίπονα αθλήματα με τελικό αποτέλεσμα ένα υπερθέαμα.

Είναι η τέχνη του αρμενίσματος στο νερό ​(σε θάλασσα ή σε λίμνη) χρησιμοποιώντας ως πηγή ενέργειας τον άνεμο. ​Το όνομά της είναι σύνθετο από το ιστίο + πλους, ​δηλαδή πλεύση με πανί που χρησιμοποιούσαν τα σκάφη για να ταξιδεύουν ​τα παλιά χρόνια.
Τα πανιά δένονταν στα κατάρτια (ιστούς), και με τη βοήθεια του αέρα τα σκάφη που ονομάζονταν ιστιοφόρα ​αρμένιζαν στις θάλασσες όλου του κόσμου.

Προήλθε από την ανάγκη του πρωτόγονου ανθρώπου να ξεπεράσει φυσικά εμπόδια, διασχίζοντας ποτάμια και λίμνες.
Ιστορικό ορόσημο ​στην εξέλιξης της κωπηλασίας ​αποτέλεσε η τριήρης, ​το πολεμικό σκάφος ​του Αθηναϊκού στόλου ​και η κύρια αιτία κυριαρχίας των Αθηναίων στο Αιγαίο.​

Το άθλημα διαμορφώθηκε από το σλάλομ του σκι και ξεκίνησε στην Ελβετία το 1932. Στις αρχές, διεξάγονταν σε ήρεμα νερά και στη συνέχεια σε ορμητικά. Τα σκάφη που χρησιμοποιούνται είναι μικρά, ελαφριά και ευκίνητα, επιτρέποντας μεγαλύτερη ευελιξία στα ορμητικά νερά.

Το Κάνοε-Καγιάκ Σπριντ εμφανίστηκε, το 1924 στο Παρίσι, ως άθλημα επίδειξης. Έγινε ολυμπιακό άθλημα στο Βερολίνο το 1936. Συνολικά, η Ευρώπη κυριαρχεί σε αυτό, κερδίζοντας το 90 τοις εκατό των μεταλλίων. Από τους Αγώνες του 1948 στο Λονδίνο, αγωνίζονται και γυναίκες.

Το Σέρφινγκ (surfing) ή Κυματολίσθηση με σανίδα, είναι άθλημα κατά το οποίο ο αθλητής (σέρφερ) ισορροπεί πάνω σε μία ειδική σανίδα και κινείται εκμεταλλευόμενος τη δύναμη των κυμάτων.​
Κατάγεται από την Πολυνησία, όπου για αιώνες ήταν τμήμα του πολυνησιακού πολιτισμού.​​

Σημείωση: H επίσημη ονομασία του όρου Σέρφινγκ στην Ελλάδα είναι “Κυματολίσθηση με σανίδα”, αλλά εμφανίζεται και με τον όρο “Κυματοδρομία”.

Σύμφωνα με μαρτυρίες που υπάρχουν από την αρχαία Ελλάδα οι αθλητές συναγωνίζονταν στην ανύψωση βαρών. Στην αρχαία Ολυμπία ήταν προπονητικό αγώνισμα για τους αθλητές του πεντάθλου ή του παγκράτιου.​

H χρήση του Ξίφους ήταν γνωστή από την προϊστορική εποχή, αλλά η ξιφασκία, ​σαν οργανωμένο άθλημα, ​εμφανίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα.
Η παλαιότερη εξάσκηση με ξίφη απεικονίζεται σε ανάγλυφο ναού που κτίστηκε από τον ​Ραμσή Γ’ περί το 1190 π.Χ. ​Η Ξιφασκία ως αγωγή, αλλά και ως πολεμική εξάσκηση, απαντάται στους αρχαίους Πέρσες, Βαβυλώνιους, Έλληνες και Ρωμαίους.​​

Ένα τεχνικό άθλημα, με μεγάλη δημοτικότητα παγκοσμίως. ​Η ανάγκη του ανθρώπου για επιβίωση ήταν και ο λόγος που αναπτύχθηκε και εξαπλώθηκε, ​ιδιαίτερα στα προϊστορικά χρόνια, για το κυνήγι των θηραμάτων του. ​Απαιτεί καλή τεχνική κατάρτιση καθώς και υψηλού βαθμού αυτοσυγκέντρωση.​​

Το τόξο και το βέλος συντροφεύουν τον άνθρωπο από την αρχή της εμφάνισής του στον πλανήτη. ​Η χρήση του τόξου ξεκινά από την παλαιολιθική εποχή, 20.000 χρόνια πριν.​
Η πρώτη χρήση του τόξου έγινε από τους αρχαίους Αιγυπτίους, περί τα 5.000 χρόνια πριν, εναντίον των Περσών που πολεμούσαν ακόμα με ακόντια και σφεντόνες.​​

Στη σημερινή τους μορφή, οι αγώνες σπριντ και αντοχής διεξάγονται σε μια ξύλινη, επικλινή οβάλ πίστα μήκους τουλάχιστον 250 μέτρων. Στο Λονδίνο το 2012, για πρώτη φορά στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, άνδρες και γυναίκες αγωνίστηκαν στα ίδια πέντε αγωνίσματα (Κέιριν, Σπριντ, Ομαδικό Σπριντ, Ομαδική Καταδίωξη και Όμνιουμ), αν και σε ορισμένα αγωνίσματα οι αποστάσεις ήταν διαφορετικές για άνδρες και γυναίκες. Τα ποδήλατα πίστας δεν έχουν ταχύτητες ή φρένα και οι ποδηλάτες σταματούν εφαρμόζοντας δύναμη στα πεντάλ.

​​Η ποδηλασία δρόμου θεωρείται το κορυφαίο αγώνισμα της ποδηλασίας. Πραγματοποιείται σε δημόσιους δρόμους και η διαδρομή περιλαμβάνει ανηφόρες, κατηφόρες, ευθύγραμμα τμήματα και ειδικά διαμορφωμένες στροφές. Οι ποδηλάτες ξεκινούν την ίδια ώρα και ο πρώτος που θα περάσει τη γραμμή τερματισμού είναι ο νικητής.

Η ορεινή ποδηλασία ξεκίνησε στις ΗΠΑ (Καλιφόρνια) στα μέσα της δεκαετίας του 1970 ως μορφή διασκέδασης και αναψυχής. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες, 50 άνδρες και 30 γυναίκες παρατάσσονται στη γραμμή εκκίνησης και ο πρώτος που τερματίζει είναι ο νικητής. Ο αγώνας διαρκεί περίπου μιάμιση έως δύο ώρες, όπου η συγκέντρωση και οι ικανότητες χειρισμού του ποδηλάτου είναι βασικοί παράγοντες ενώ η αντοχή των αναβατών δοκιμάζεται στα όρια. ​​

Οι αγώνες BMX περιλαμβάνουν έως και οκτώ ποδηλάτες BMX που διαγωνίζονται σε μια πίστα ενός γύρου με ευθείες, άλματα και στροφές. Η ποδηλασία BMX είναι ένα τόσο εκρηκτικό άθλημα, όπου ένας αγώνας μπορεί να τελειώσει σε 30 έως 40 δευτερόλεπτα! Η καλή εκκίνηση και το σωστό “holeshot” (προβάδισμα στην πρώτη στροφή) είναι ζωτικής σημασίας, επειδή ο αναβάτης που προηγείται στην εκκίνηση έχει το πλεονέκτημα και συχνά κερδίζει. Τα ποδήλατα BMX έχουν μόνο μία ταχύτητα, ένα φρένο και μικρούς τροχούς με διάμετρο περίπου 50 cm.​​

Στο BMX freestyle, οι αναβάτες εκτελούν ρουτίνες από άλματα και απότομες στροφές σε δρόμους, χωμάτινες πίστες, ημι-ασφαλτοστρωμένες ή κατασκευασμένες ράμπες. Στους αγώνες, οι αναβάτες κρίνονται με βάση την ποιότητα της απόδοσής τους. ​​

Στην Ιππική Δεξιοτεχνία ο ιππέας ή η αμαζόνα κατευθύνουν το άλογο στο να εκτελέσει ένα σύνολο ασκήσεων ακριβείας και αρμονίας μέσα σε συγκεκριμένο αγωνιστικό χώρο 60μ.x20μ., με άμμο. Οι κριτές αξιολογούν το επίπεδο και την αρτιότητα της εκτέλεσης των ασκήσεων. Νικητής είναι ο αθλητής που θα συγκεντρώσει την υψηλότερη βαθμολογία.

Η Υπερπήδησης Εμποδίων είναι η δοκιμασία όπου το ζευγάρι “Αθλητής και Ίππος” κρίνεται κάτω από ποικίλες συνθήκες, σε διαδρομή τεχνητών εμποδίων, με στόχο να αναδείξει τις ικανότητες, τη προετοιμασία και την αποτελεσματικότητα του στην υπερπήδηση των εμποδίων. Εάν κάνει κάποιο σφάλμα όπως, κατάρριψη εμποδίου, άρνηση ή υπέρβαση του επιτρεπόμενου χρόνου, του επιβάλλονται βαθμοί ποινής. Νικητής ανακηρύσσεται ο αθλητής στον οποίον επιβάλλονται οι λιγότεροι βαθμοί ποινής, ολοκληρώνει την διαδρομή στον ταχύτερο χρόνο ή κερδίζει τους περισσότερους βαθμούς.

Η ιστορία του Ιππικού Τριάθλου αρχίζει στις αρχές του αιώνα μας, στην Αγγλία, όπου η ράτσα του ίππου κυνηγού ήταν σε εξαφάνιση και γίνονταν προσπάθειες για να διατηρηθεί το είδος. Το 1906 αρχίζει επίσης μια προσπάθεια στον Αγγλικό Στρατό για την προώθηση εκπαίδευσης του πολεμικού ίππου, ώστε να έχει μεγάλη αντοχή σε ανώμαλους δρόμους μεγάλων αποστάσεων. Έτσι άρχισαν να διοργανώνονται αγώνες, οι οποίοι ήταν και οι άμεσοι προάγγελοι του σημερινού αθλήματος του Ιππικού Τριάθλου.

Είναι άθλημα ολλανδικής καταγωγής, με μεγάλη διάδοση στην Αγγλία και την Αμερική, ενώ θεωρείται παιχνίδι των βασιλιάδων.​ Βρισκόταν στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων το 1900 στο Παρίσι και το 1904 στο Σεντ Λούις, όμως έμεινε εκτός αγώνων για 112 χρόνια. Η ΔΟΕ αποφάσισε να το επαναφέρει το 2016 στο Ρίο, αφού είναι πολύ δημοφιλές άθλημα διεθνώς.​
Ίσως είναι το μοναδικό άθλημα που διεξάγεται χωρίς διαιτητές, ενώ υπάρχει η πίστη ότι οι αθλητές αγωνίζονται τίμια (fair play) με άριστη συμπεριφορά.

Η ιπτάμενη σανίδα εμφανίστηκε στις γειτονιές της Καλιφόρνια στην αρχή της δεκαετίας του ’50, όταν οι surfers λόγω καιρού δεν μπορούσαν να κυλιστούν στα κύματα. Έτσι, επινόησαν μια μικρογραφία σανίδας του surf με ροδάκια για να τσουλάει, ενώ οι αυτοσχέδιες πίστες με τις καμπύλες θύμιζαν κατά πολύ το σερφάρισμα στα κύματα.​
Έγινε Ολυμπιακό Άθλημα για να προσελκύσει νεανικό κοινό, με διαγωνιζόμενους ηλικίας 12 έως 47 ετών και έχει χαρίσει εντυπωσιακές εικόνες, αλλά και κορυφαίες στιγμές, όπως το χρυσό μετάλλιο της Γιαπωνέζας Momiji Niskya που έγραψε ιστορία στα μόλις 13 της χρόνια.​

Οι ρίζες της ενόργανης γυμναστικής βρίσκονται σε πολλές δραστηριότητες των αρχαίων πολιτισμών της Κίνας, της Ινδίας και κυρίως της Ελλάδας. Το πιο γνωστό και χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα περίφημα “ταυροκαθάψια” της μινωϊκής Κρήτης, όπου οι αθλητές εκτελούσαν άλματα και διάφορες ακροβατικές ασκήσεις στην πλάτη ενός ταύρου. Τη σύγχρονη μορφή της άρχισε να την αποκτά στη Γερμανία, στις αρχές του 19ου αιώνα, χάρη στο έργο του εκπαιδευτικού Φρίντριχ Λούντβιχ Γιαν, που ονομάστηκε και «πατέρας της γυμναστικής».​​

Άθλημα αποκλειστικά γυναικείο που συνδυάζει τη γυμναστική με το χορό. ​Οι αθλήτριες της ρυθμικής γυμναστικής συνδυάζουν τη χάρη με τη δεξιότητα κατά την εκτέλεση ενός προγράμματος που μαγνητίζει τα βλέμματα.​
Οι αθλήτριες εκτελούν χορογραφημένες κινήσεις με τη συνοδεία μουσικής χρησιμοποιώντας ένα όργανο όπως το στεφάνι, την μπάλα, την κορδέλα, το σχοινάκι ή τις κορίνες.​

Το τραμπολίνο, πέρα από ένα πολύ εντυπωσιακό Ολυμπιακό Άθλημα, αποτελεί και έναν από τους πιο ευχάριστους ​και διασκεδαστικούς τρόπους γυμναστικής. ​Δίνει μια πρωτόγνωρη αίσθηση έλλειψης βαρύτητας και την αίσθηση ότι πετάς.​​

Η Ελεύθερη Πάλη επιτρέπει στον παλαιστή τη χρήση των ποδιών, των δικών του ή, του αντιπάλου του, σε επίθεση και άμυνα. ​​

Η Ελληνορωμαϊκή Πάλη είναι στυλ πάλης όπου απαγορεύει το κράτημα του αντιπάλου κάτω από τη μέση, τα κτυπήματα και την ενεργή χρήση των ποδιών στην εκτέλεση οποιασδήποτε κίνησης.

Η πυγμαχία έχει μακρά ιστορία, με ρίζες που χρονολογούνται από την αρχαιότητα και είναι ολυμπιακό άθλημα από το 1904. Ήταν ένα από τα πιο αγαπημένα αθλήματα των αρχαίων Ελλήνων, καθώς είναι οι πρώτοι που την καθιέρωσαν να διεξάγεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες.​
Ωστόσο, το άθλημα έχει επικριθεί για την πιθανότητα τραυματισμού και τους μακροπρόθεσμους κινδύνους για την υγεία των αθλητών που συνδέονται με τα επαναλαμβανόμενα χτυπήματα στο κεφάλι.​
Ίσως να είναι και ο λόγος που οι φίλοι της Πυγμαχίας, δεν θα έχουν την ευκαιρία να την παρακολουθήσουν από τους μεθεπόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, το 2028 στο Λος Άντζελες.​

Η πιο δημοφιλής κορεάτικη πολεμική τέχνη και το εθνικό σπορ της Κορέας. Μία από τις πιο διαδεδομένες και πλήρεις πολεμικές τέχνες παγκοσμίως και από το 2000 επίσημο Ολυμπιακό Άθλημα.​

Στα κορεατικά, Ταε (Tae) σημαίνει “πόδι” ή “χτύπημα με το πόδι”, Κουον (Kwon) σημαίνει “χτύπημα με το χέρι” και Ντο (Do) σημαίνει “τρόπος ζωής” ή “νου”. Συνεπώς, το Taekwondo μπορεί να μεταφραστεί ως “πώς να πολεμάς μόνο με το σώμα σου”.

Ο όρος τζούντο σημαίνει ​«απαλός τρόπος (ή δρόμος)». ​Πρόκειται για ένα μαχητικό άθλημα που δημιουργήθηκε στην Ιαπωνία το 1882 από τον Τζιγκόρο Κάνο.​
Ένα σύστημα Φυσικής Αγωγής που συνδυάζει τις αξίες του Δυτικού κόσμου με την παράδοση και τα ιδεώδη του κλασσικού Ιάπωνα πολεμιστή.

Το καράτε είναι πολεμική τέχνη με καταγωγή από την Οκινάουα της Ιαπωνίας και έχει ρίζες στην κινέζικη πολεμική τέχνη. Το όνομά της στα ιαπωνικά σημαίνει “άδειο χέρι”, που πέρα από τη δήλωση ότι στο καράτε δεν χρησιμοποιούνται όπλα, ουσιαστικά σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να αδειάσει την ψυχή και το μυαλό του από την περηφάνια και τα πάθη, και να αναζητήσει την αρετή στην τελειοποίηση της τέχνης του.​

Το καράτε έγινε ολυμπιακό άθλημα για πρώτη φορά στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο το 2020, δεν θα κάνει όμως την εμφάνισή του στην επόμενη Ολυμπιάδα του Παρισίου το 2024.​

Αθλητική (Αγωνιστική) Αναρρίχηση είναι η αναρρίχηση αθλητών σε ειδικά διαμορφωμένους τεχνητούς αναρριχητικούς τοίχους, με συγκεκριμένες διαστάσεις και προδιαγραφές που αναπαριστούν το φυσικό ανάγλυφο του βράχου.​ Οι τοίχοι είναι εξοπλισμένοι με τεχνητά πιασίματα και ο τρόπος τοποθέτησης τους χαρακτηρίζει τη δυσκολία κάθε διαδρομής.​​

Στους Αγώνες του 2021 στο Τόκιο ήταν παρούσα με τρία αγωνίσματα σε άνδρες και γυναίκες (Lead, Speed και Boulder), ωστόσο υπήρχε μόνο ένα βάθρο στο οποίο ανέβαιναν οι κορυφαίοι και κορυφαίες στη γενική βαθμολογία τους και από τα τρία αγωνίσματα.​

Ο χορός που εξυμνεί τη freestyle κουλτούρα άρχισε να γίνεται δημοφιλής στις αρχές της δεκαετίας του 1970 στους δρόμους της Νέας Υόρκης ενώ σήμερα έχει καταφέρει να κερδίσει την παγκόσμια κοινότητα, διαμορφώνοντας μια κουλτούρα που εξυμνεί τον συνδυασμό δύναμης, ευελιξίας, ελέγχου, αντοχής και μουσικότητας.​​

Το Μπρέικντανς ετοιμάζεται να κάνει την εμφάνισή του στους Αγώνες του 2024 στο Παρίσι, καθώς οι διοργανωτές αποφάσισαν να το συμπεριλάβουν στα αθλήματα που προτείνονται να συμπεριληφθούν στο επίσημο πρόγραμμα.​​

Το τρίαθλο είναι συνδυασμός τριών αθλημάτων, κολύμβησης, ποδηλασίας και ανώμαλου δρόμου, τα οποία γίνονται διαδοχικά το ένα αμέσως μετά το άλλο. Η χρονομέτρηση είναι ενιαία και νικητής αναδεικνύεται όποιος τερματίσει πρώτος. Παρ’ ότι οι αθλητές χρονομετρούνται, εν τούτοις δεν αναγνωρίζεται επίσημο παγκόσμιο ρεκόρ, καθώς τα γεωφυσικά δεδομένα διαφέρουν από τόπο σε τόπο τέλεσης του αθλήματος.

Το μοντέρνο πένταθλο είναι ένα σύνθετο ολυμπιακό άθλημα, το οποίο επινόησε ο Γάλλος εμπνευστής των σύγχρονων Ολυμπιάδων βαρόνος Πιέρ ντε Κουμπερτέν. Εντάχθηκε στις Ολυμπιάδες το 1912 στη Στοκχόλμη ως ατομικό αγώνισμα. Από το 1952 στο Ελσίνκι ως το 1992 στη Βαρκελώνη διεξαγόταν και ομαδικό αγώνισμα. Από το 2000 υπάρχει και αγώνισμα γυναικών.

Το άθλημα βασίζεται στην αρχή του ολοκληρωμένου αθλητή, ο οποίος είναι ικανός σε ένα σύνολο πέντε αθλημάτων. Όλα ξεκινούν με την ξιφασκία. Στη συνέχεια οι αθλητές αγωνίζονται στα 200 μ. ελεύθερη κολύμβηση. Το τρίτο γεγονός της ημέρας είναι το ιππικό άλμα. Τέλος, ο συνδυασμός – τρέξιμο και σκοποβολή με λέιζερ, γνωστό και ως laser-run – τερματίζει τον αγώνα. Οι αθλητές βαθμολογούνται σε κάθε ένα ξεχωριστά και νικητής αναδεικνύεται όποιος συγκεντρώσει τη μεγαλύτερη βαθμολογία.

Το ποδόσφαιρο έχει τις ρίζες του στην αρχαία Κίνα, ενώ η σύγχρονη εκδοχή του παιχνιδιού ξεκίνησε στους δρόμους της μεσαιωνικής Αγγλίας πριν εξελιχθεί στο πιο δημοφιλές άθλημα στον κόσμο.

Σήμερα είναι το πιο δημοφιλές άθλημα στον κόσμο. Ανώτατη οργανωτική αρχή του ποδοσφαίρου είναι η FIFA (Fédération Internationale de Football Association), ​η οποία διεξάγει την κορυφαία ποδοσφαιρική διοργάνωση, το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου, κάθε τέσσερα χρόνια.

Δημιουργός της, το 1891,​ ο Καναδός, ​καθηγητής Φυσικής Αγωγής​ Τζέιμς Νάισμιθ.​
Είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο, ενώ το πρωτάθλημα του ΝΒΑ (National Basketball Association) των ΗΠΑ, ​κλέβει τις εντυπώσεις​ καθώς αγωνίζονται ​οι κορυφαίοι αθλητές ​του πλανήτη.

Είναι μια παραλλαγή της καλαθοσφαίρισης και παίζεται με δύο αντίπαλες ομάδες των τριών παικτών, σε μία μπασκέτα, στο μισό γήπεδο. ​Σύμφωνα με έρευνες, αποτελεί το πιο διαδεδομένο ομαδικό «άθλημα του δρόμου» στον κόσμο.

Κατέχει τη 2η θέση σε θεαματικότητα. ​Την παρακολουθούν περισσότεροι από 900.000.000 άνθρωποι στον πλανήτη. ​Επινοήθηκε από τον Αμερικανό καθηγητή Γουίλιαμ Μόργκαν, ​στην πολιτεία Μασαχουσέτη ​των ΗΠΑ, το 1895.

Είναι ολυμπιακό άθλημα παρόμοιο με το βόλεϊ. ​Παίζεται σε γήπεδο με άμμο και κάθε ομάδα έχει δύο παίκτες.

Έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα.
Η Χειροσφαίριση (χάντμπολ) είναι ένα γρήγορο παιχνίδι σε κλειστό χώρο όπου οι αντίπαλες ομάδες προσπαθούν να σκοράρουν πετώντας μια μπάλα σε ένα τέρμα τύπου ποδοσφαίρου.

Το χάντμπολ πρωτοπαίχτηκε στα τέλη του 19ου αιώνα στη Σκανδιναβία και τη Γερμανία. Το ‘Field Handball’ – ένα παιχνίδι 11 ατόμων που παίζεται σε εξωτερικούς χώρους – αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά στις αρχές του αιώνα και ο G. Wallström εισήγαγε το χάντμπολ εσωτερικού χώρου στη Σουηδία το 1910.

Το σύγχρονο χάντμπολ παίζεται σε ένα κλειστό γήπεδο διαστάσεων 40m x 20m μεταξύ δύο ομάδων των επτά παικτών η καθεμία. Οι παίκτες μπορούν να κάνουν έως και τρία βήματα χωρίς να αναπηδήσουν την μπάλα και επιτρέπεται να κρατηθούν πάνω της για το πολύ τρία δευτερόλεπτα.

Σύμφωνα με μια φήμη, κάποτε στις Ινδίες Άγγλοι έφιπποι παίζοντας πόλο, από στραβό χτύπημα έστειλαν τη μπάλα σε κοντινή λίμνη. Οι πολίστες βούτηξαν στο νερό για να πάρουν την μπάλα και διαπίστωσαν ότι μπορεί να γίνει ένα ανάλογο παιχνίδι μέσα στο νερό. Έτσι, με μια μικρή μπάλα του πόλο, παίχτηκε για πρώτη φορά ​πόλο σε πισίνα που είχε για τέρματα δυο βάρκες σε απόσταση 50 μέτρων.

Η υδατοσφαίριση αναπτύχθηκε στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες ως δύο διαφορετικά αθλήματα. Τελικά, το πιο γρήγορο, λιγότερο επικίνδυνο ευρωπαϊκό στυλ κυριάρχησε και σήμερα αυτή είναι η μορφή του παιχνιδιού που ασκείται παγκοσμίως. Αποτελείται από ομάδες επτά ατόμων που παίζουν τέσσερις περιόδους οκτάλεπτων.

Πρόκειται για το πιο παλιό ομαδικό άθλημα, το οποίο παίζεται από ανδρικές και γυναικείες ομάδες. ​Είναι Ολυμπιακό Άθλημα και έχει ομοιότητες με το αμερικανικό αλλά και το αυστραλιανό ποδόσφαιρο.

Θεωρείται ένα από τα πιο δημοφιλή αθλήματα στις Η.Π.Α. Η ιστορία του μπέιζμπολ μπορεί να ανιχνευθεί πίσω στον 18ο αιώνα στην Αγγλία, όπου υπήρχε ένα παρόμοιο παιχνίδι με τη μπάλα και το μπαστούνι που ονομαζόταν “rounders”.

Αναπτύχθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής τη δεκαετία του 1880 ως μια εναλλακτική μορφή του μπέιζμπολ, το οποίο παίζεται με μεγαλύτερη μπάλα σε μικρότερο γήπεδο.
Ήταν Ολυμπιακό Άθλημα από το 1996 ως το 2008. Όμως, μετά από ένα διάλλειμα οκτώ ετών βρίσκεται πάλι στο πρόγραμμα της κορυφαίας διοργάνωσης.​

Το άθλημα του χόκεϊ έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα και κατά τη γνώμη ορισμένων ιστορικών, είναι ο πατριάρχης όλων των αθλημάτων που παίζονται με κάποιο αντικείμενο.​
Σύμφωνα με παραστάσεις που έχουν βρεθεί, οι αρχαίοι Έλληνες έπαιζαν ένα ομαδικό άθλημα με την ονομασία κερητίζειν, χρησιμοποιώντας ως μπαστούνια κυρτά ραβδιά σε σχήμα κεράτων και ένα κυλινδρικό αντικείμενο ως μπάλα. Η ονομασία μάλιστα του αθλήματος (Κερητίζειν) προέρχεται από τη λέξη κέρας ​που σημαίνει κέρατο.