ΜΟΝΤΕΣΣΟΡΙ ΜΑΡΙΑ

Η Μαρία Μοντεσσόρι γεννήθηκε στην Ιταλία. Η πρώτη γυναίκα της πατρίδας της, η οποία μέσα από την παιδιατρική οδηγήθηκε με επιτυχία, ως  ψυχολόγος και ταλαντούχος παιδαγωγός που ήταν, στην προσπάθεια για την ψυχολογική και νοητική ανάπτυξη του παιδιού. Γι’ αυτόν τον αγώνα έδωσε ολόκληρη τη ζωή της.                 

Έφτιαξε παιδαγωγικό υλικό, προσαρμοσμένο στις ανάγκες του παιδιού για όλα τα μαθήματα, θετικά και θεωρητικά, που αφορούν στη μόρφωσή του. Τα εκπληκτικά αποτελέσματα της μεθόδου την έκαναν να εξαπλωθεί ταχύτατα, γιατί δεν έμειναν στη θεωρία αλλά φάνηκαν στην πράξη. Οι βασικές Αρχές της μεθόδου της συμπίπτουν με τις Αρχές που  δίδαξαν  οι  μεγαλύτεροι  παιδαγωγοί  των αιώνων, η διαφορά όμως είναι πως εκείνη έβαλε σε εφαρμογή τις Αρχές αυτές και φάνηκαν άμεσα αποτελέσματα. Δημιούργησε μόνη της εποπτικά μέσα διδασκαλίας και παιδαγωγικό υλικό για να γίνονται μέσω των αισθήσεων κατανοητά τα μαθήματα του σχολείου.

Η επιτυχία αυτή αναστάτωσε τον παιδαγωγικό κόσμο διεθνώς. Ακόμα και παιδιά με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης, έμπαιναν σιγά – σιγά στις κανονικές τάξεις του σχολείου, καθώς απελευθερωνόταν το πνεύμα και η ψυχή τους. Γι’ αυτό μερικοί άνθρωποι, ακόμη και επιστήμονες, συνέδεσαν το όνομά  της με το μη ομαλό παιδί. Αυτό όμως δεν είναι καθόλου σωστό. Η  Μαρία Μοντεσσόρι  ασχολήθηκε  κατά  βάση σε όλη τη  ζωή της  με  το  ομαλό  παιδί και ίδρυσε σχολές σε πολλά κράτη για να εκπαιδεύεται προσωπικό στη χρήση του παιδαγωγικού υλικού αυτού αλλά κυρίως στην κατανόηση της φιλοσοφίας της μεθόδου της, γιατί δίδαξε πως αυτό είναι το πρώτο βήμα Ο σεβασμός στην προσωπικότητα του παιδιού είναι η πρώτη αρχή της μεθόδου. Και έπειτα : η ελευθερία που θα βγει από την πειθαρχία. Η εσωτερική και εξωτερική τάξη στη συγκρότηση του ανθρώπου. Ο σεβασμός στο έμψυχο και άψυχο περιβάλλον. Η ατομική προσπάθεια αλλά και η καλή συνεργασία με τον κόσμο του περιβάλλοντος. Η μάθηση μέσω της έρευνας, που θα δώσει τη χαρά για τη δουλειά και την ικανοποίηση για το αποτέλεσμα. Η παντοειδής άσκηση για την απόκτηση δυνατοτήτων. Ικανός άνθρωπος ίσον ευτυχής άνθρωπος. Ζωντανά παιδιά, ικανά, ήρεμα, με ψυχική υγεία, συγκεντρωμένα, λογικά, έτοιμα να συνεργαστούν για την αντιμετώπιση κάθε προβλήματος. Παιδιά ελευθερωμένα, που ξέρουν να συνομιλούν με σεβασμό και κατανόηση σαν ίσος προς ίσο. Απαλλαγμένα από τη δυστροπία, ακόμα και όταν η φύση τους έδωσε μικρές δυνατότητες

Σε μια τάξη Montessori όλα είναι προσανατολισμένα στο παιδί:δεν υπάρχει γραφείο  δασκάλου, επειδή ο δάσκαλος είναι μόνο οδηγός και βοηθός, ποτέ δικτάτορας ή διευθυντής. Το τελικό αποτέλεσμα είναι να ενθαρρυνθεί η δια βίου μάθηση και να ενισχυθεί η ευχαρίστηση απόκτησης μιας νέας ικανότητας ή μιας ιδέας. Το παιδί διατηρεί έτσι και ενισχύει τη χαρά του και είναι ελεύθερο να ερευνήσει την πορεία και το σκοπό του στη ζωή.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Έχουν πάντως διατυπωθεί και αρκετές αρνητικές  κριτικές για τη  μέθοδο Montessori. Μερικοί γονείς θεωρούν το περιβάλλον Montessori “πάρα πολύ ελεύθερο” για να αφήσουν τα παιδιά τους ενώ άλλοι επικρίνουν το γεγονός ότι τα παιδιά ξοδεύουν το χρόνο τους στο σχολείο σε τέτοιους  <<χειρωνακτικούς στόχους>> όπως το φύτεμα και το πότισμα των λουλουδιών παρά στην ανάγνωση και την γραφή.

Οι εκπαιδευτικοί όμως γνωρίζουν καλά την σημασία της αυτενέργειας του παιδιού στην παιδαγωγική διαδικασία.

Το παιδαγωγικό υλικό της Μοντεσσόρι