Η ιστορία του Ίκαρου και του Ποντίκαρου που ονειρεύτηκαν

πως θα αλλάξουν τον κόσμο…

01.       ΕΙΣΑΓΩΓΗ :

Ο μικρούλης ποντικός Ίκαρος Ποντίκαρος ονειρεύτηκε κάποτε πως είναι ο ένας, ο μοναδικός, ο εκλεκτός ποντικός που θ΄αλλάξει τον κόσμο… αυτός που τόσες και τόσες ποντικογενιές περίμεναν για να τις λυτρώσει από τον πιο φοβερό τους εχθρό …ΤΗ ΓΑΤΑ… (Ηχογραφημένος ήχος γάτας)

Μπαίνουν ΑΦΗΓΗΤΗΣ Α’ και ΑΦΗΓΗΤΗΣ Β’ στη σκηνή χορεύοντας και τραγουδώντας

02.      ΤΡΑΓΟΥΔΙ: Ο κόσμος θέλει λίγη αλλαγή

Ο κόσμος θέλει λίγη αλλαγή

να κόψουμε από δω να ράψουμε από κει

στο τέλος της ευθείας να βάλουμε στροφή,

να πάρουμε άλλο μάγειρα και άλλη συνταγή.

Ο κόσμος θέλει λίγη αλλαγή

να πιάσουμε πινέλα, τανάλιες και σφυρί

ν’ αλλάξουμε το χρώμα, το στυλ και τη γραμμή

να έχουμε επιτέλους μια νέα εκδοχή.

Ο κόσμος θέλει λίγη αλλαγή!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Α’: Η ιδέα πως αυτός είναι ο ατρόμητος Ποντικογενναίος έπεσε στο κεφάλι του Ίκαρου ξαφνικά,(Μπαίνει στη σκηνή ο Ίκαρος) ένα απόγευμα την ώρα που έκανε την βολτίτσα του στην αυλή κοιτάζοντας προσεκτικά γύρω μην και συναντήσει πουθενά την κυρία Αιμιλία, την γάτα … ο φόβος και ο τρόμος της αυλής…

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Β’: …Με μύτη λαγωνικού και ταχύτητα διακοσάρι ολυμπιονίκη ααααα του Ίκαρου δεν του αρέσει καθόλου η κυρία Αιμιλία…

ΙΚΑΡΟΣ: Μα είναι να μ’ αρέσει; Ούτε ένα λεπτό δεν μας αφήνει να ησυχάσουμε η παλιόγατα, όλη μέρα στο κυνήγι… πώς να ζήσεις δίπλα της αν είσαι ποντικός.

Χορός και τραγούδι από τον Ίκαρο

03.       ΤΡΑΓΟΥΔΙ: ‘Να προσέχεις την γάτα’

Αν είσαι ποντικός μικρούλης, ζωηρός,

ή αν είσαι ποντικός μεγάλος, σοβαρός,

αν είσαι ποντικός νοστιμούλης και γλυκός

το νου σου, όταν βγαίνεις στην αυλή,

να προσέχεις τη γάτα.

Αν θες να μεγαλώσεις και κακό να μη σε βρει

αν θες να παντρευτείς και να κάνεις παιδί

να προλάβεις να γεράσεις και να πας στο ΚΑΠΗ

το νου, όταν βγαίνεις στην αυλή, να προσέχεις τη γάτα.

ΙΚΑΡΟΣ: ΈΧΩ ΜΙΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΙΔΕΑ αλλά με την κυρία Αιμιλία στην περιοχή, ούτε τούμπες, ούτε τσιρίδες μπορώ να κάνω. Για λαχτάρες είμαστε τώρα?

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Α’: Όχι Ίκαρε!! Άδικα ανησυχείς!!

ΙΚΑΡΟΣ: Μπα!!!??? Και γιατί παρακαλώ?

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Β’: Γιατί σήμερα η κυρία Αιμιλία λείπει!! Ούτε μια ώρα δεν είναι που πέρασε η ξαδέρφη της, η Κάτια να την πάρει να πάνε για γατοτροφές. Και όταν δυο γάτες βγουν για γατοτροφές…ΕΝΑ είναι σίγουρο …ΘΑ ΑΡΓΗΣΟΥΝ ΠΟΛΥ!!!!

Ξαφνικά, μπαίνει στην σκηνή με το που ακούει αυτά ο Ποντίκαρος

ΠΟΝΤΙΚΑΡΟΣ: Ώστε λείπει η γάτα??!!!! Ε αυτό δεν μπορεί!! Είναι η ευκαιρία που περίμενες!!!! Λοιπόν φίλοι μου αγαπημένοι, ποντικοί και ποντικίνες!! Τρέξτε!! Φωνάξτε τους όλους!!! Κάθε ποντικό, ποντικίνα και ποντικάκι της αυλής!!! Μην λείψει κανείς!! Σε μια ώρα ΟΛΟΙ εδώ!!!!

Αρχίζει να φωνάζει και να πάει πάνω κάτω… και να καλεί τα ποντίκια:

ΠΟΝΤΙΚΑΡΟΣ: Ποντικοί και ποντικίνες όλοι στην αυλή γρήγορα …ο Ίκαρος θέλει να μας μιλήηησειειειει…..

Σιγά-σιγά μαζεύονται τα ποντίκια όλα στην αυλή. Ο Ίκαρος ανεβαίνει πάνω σε μία κασέλα και…

ΙΚΑΡΟΣ: ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΦΙΛΟΙ ΠΟΝΤΙΚΟΙ!! Το κυνηγητό με την κυρία Αιμιλία δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο! Η ζωή μας έχει γίνει κόλαση! Ούτε μια βόλτα δεν μπορούμε να κάνουμε! Ούτε έναν καφέ δεν μπορούμε να πιούμε!! Ούτε μ΄έναν φίλο δεν μπορούμε να συναντηθούμε!!  …ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ ΑΥΤΗ!!

ΙΚΑΡΟΣ και ΠΟΝΤΙΚΑΡΟΣ χορό και τραγούδι…

04.       ΤΡΑΓΟΥΔΙ: ‘Το εμβατήριο των ποντικών’

Δεν είναι πρέπον ο ποντικός

που ΄ναι ωραίο και δυνατός

να ζει στης γάτας την απειλή

και να φοβάται να βγει στην αυλή

ο ποντικός ο εκπληκτικός

ο πιο ωραίος, ο πιο δυνατός

ο πιο μεγάλος, ο πιο τρανός

ο πιο υπέροχος, ο ποντικός!!!!!

ΠΟΝΤΙΚΟΣ-1: Ωραία!! Μπράβο!!!! Αυτός είσαι Ίκαρε!! Σωστός!!

ΠΟΝΤΙΚΟΣ-2: Εμένα μου φάνηκε λίγο μονότονο.

ΠΟΝΤΙΚΟΣ-3: Ε καλά ύμνος είναι!! Δεν είναι σονετίνα!!!

ΠΟΝΤΙΚΟΣ-2: Α!!! Εντάξει τότε!!!!

ΠΟΝΤΙΚΑΡΟΣ: Έφτασε πια ο καιρός να ξεσηκωθούμε και να τινάξουμε από πάνω μας το ζυγό της γάτας μια για πάντα! Φτάνει πια ο φόβος και ο τρόμος! Εμπρός αδέρφια μου ποντικοί!! Εμπρός για μια νέα ζωή, ξέγνοιαστη!!! Μια ζωή χωρίς την απειλή της γάτας!!!

ΙΚΑΡΟΣ: Είμαστε ένδοξη η γενιά των ποντικών!!

ΠΟΝΤΙΚΟΙ-ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Μπράβο!!! Μεγάλε!! Πες τα!! Έλα!! (χειροκροτήματα)

ΠΟΝΤΙΚΟΣ-1: Μήπως Ίκαρε τα παραλές? Ποιος μπορεί αντισταθεί στις γάτες?

ΙΚΑΡΟΣ: Εγώ!!!

ΠΟΝΤΙΚΑΡΟΣ: Κι εγώ!!!

ΠΟΝΤΙΚΟΙ: Α καλά!!!!

ΠΟΝΤΙΚΟΣ-2: Μα πως?

ΠΟΝΤΙΚΟΣ-3: Καλέ αυτός το καβάλησε το καλάμι!!!

ΠΟΝΤΙΚΟΣ-1: Μπα!! Το ’χασε το παιδί!!!

ΠΟΝΤΙΚΟΣ- 2: Άντε να πηγαίνουμε σιγά-σιγά έχουμε και δουλειές…

ΙΚΑΡΟΣ: Πού πάτε καλέ? Μη βιάζεστε!!! Ακούστε με δυο λεπτά… Λοιπόν, μετά από πολλή σκέψη, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ένας είναι ο τρόπος να απαλλαχτούμε από την γάτα… ΝΑ ΤΗΣ ΚΡΕΜΑΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΚΟΥΔΟΥΝΑ!!!(Ήχοι Κουδούνας)

ΠΟΝΤΙΚΟΣ-2:  Ορίστε?

ΠΟΝΤΙΚΟΣ- 1: Μα τι λέει αυτός? Σας το ‘πα εγώ το ‘χασε το παιδί!!

ΠΟΝΤΙΚΟΣ-3: Κρίιιιμααααα και φαινόταν σοβαρός!!

ΠΟΝΤΙΚΟΙ: Ναι!!! Ουουουου!!! (Αποδοκιμαστικά)

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Α’: Μα καλά… Είσαι με τα σωστά σου Ίκαρε? Εσύ υποσχέθηκες καινούργια σχέδια ΣΥ-ΓΚΛΟ-ΝΙ-ΣΤΙ-ΚΑ και μιλάς τελικά για την ΚΟΥΔΟΥΝΑ???

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Β’:Αμ δεν το σκέφτηκες εσύ πρώτος αυτό καημένε!!! Το σκέφτηκαν κι άλλοι πριν από σένα. Και ο Αίσωπος έλεγε κάτι τέτοια… Άνοιξε κανένα βιβλίο να ξεστραβωθείς!!! 

ΙΚΑΡΟΣ: Μα φυσικά και άνοιξα αγαπητοί ποντικοί… ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ των γενναίων προγονών μας…

ΠΟΝΤΙΚΑΡΟΣ: Αυτό το πράσινο με τα ζωγραφισμένα τυράκια… Τι ωραίο βιβλίο!!! Να το διαβάζεις και να νιώθεις περήφανος που είσαι ποντικός!!

ΙΚΑΡΟΣ: Ξεφυλλίζοντας λοιπόν αυτό ακριβώς το βιβλίο ξαναδιάβασα στη σελίδα 33 τον πανάρχαιο θρύλο του ΑΤΡΟΜΗΤΟΥ ΠΟΝΤΙΚΟΓΕΝΝΑΙΟΥ

ΌΛΟΙ ΟΙ ΠΟΝΤΙΚΟΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ Ο ΙΚΑΡΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΤΙΚΑΡΟ (γιατί είναι θρύλος γνωστός σε όλους)                         …

«ΘΑ’ ΡΘΕΙ ΚΑΠΟΤΕ Η ΣΤΙΓΜΗ

Ο ΠΟΝΤΙΚΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΦΑΝΕΙ

Ο ΠΟΝΗΡΟΣ ΚΑΙ ΘΑΡΑΛΛΕΟΣ

Ο ΜΕΓΑΣ ΠΟΝΤΙΚΟΓΕΝΝΑΙΟΣ

ΑΥΤΟΣ ΤΗΝ ΓΑΤΑ ΑΦΟΥ ΝΙΚΗΣΕΙ

ΧΡΟΝΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΘΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ

ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΤΕΡΙΑΣ»

ΠΟΝΤΙΚΟΣ-1: Αχ ναι! Ο θρύλος του ΑΤΡΟΜΗΤΟΥ ΠΟΝΤΙΚΟΓΕΝΝΑΙΟΥ που βρέθηκε χαραγμένος πάνω σ’ εκείνο το κεφαλοτύρι στο αρχαίο μαντείο της Δωδώνης!!

ΠΟΝΤΙΚΟΣ-2: Αααα!!! Ποια ποντικογιαγιά δεν νανούρισε τα εγγονάκια της με το νανούρισμα του ατρόμητου ποντικογενναίου?

ΠΟΝΤΙΚΟΣ 1 και ΠΟΝΤΙΚΟΣ 2 τραγουδούν και χορεύουν …

05.      ΤΡΑΓΟΥΔΙ: ‘Νανούρισμα’

Όποιος καταφέρει

τη λύτρωση να φέρει

στη γάτα όποιος μπορέσει

κουδούνα να φορέσει

θα΄ναι αμέσως αρχηγός

δυνατός και φοβερός

ολονών των ποντικών,

των γατιών, των γουρουνιών,

των σκυλιών, των κουνελιών,

των αρνιών και των λαγών

και των ζώων της αυλής

ή και ολόκληρης της γης.

ΠΟΝΤΙΚΟΣ-1: Και φαντάστηκες τώρα εσύ νεαρούλη Ίκαρε Ποντίκαρε πως είσαι ο ατρόμητος Ποντικογενναίος? Αυτό που δεν κατάφερε ο γενναίος Θεόδωρος Ποντικοτρώνης και ούτε  η επαναστάτρια Λασκαρίνα Ποντικίνα θα το καταφέρεις εσύ Ίκαρε Ποντίκαρε? Μα ποιος είσαι ο Τσε Ποντικάρα? Είσαι τόσο γενναίος???

ΙΚΑΡΟΣ: Γενναίος? Δεν θα το έλεγα ακριβώς έτσι… είμαι όμως πονηρός!!!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Α’: Αν είσαι εσύ μια φορά πονηρός η κυρία Αιμιλία είναι δέκα!!!

ΙΚΑΡΟΣ: Ναι αλλά εγώ έχω σχέδιο!!!

ΠΟΝΤΙΚΟΣ: Αλήθεια???

ΠΟΝΤΙΚΑΡΟΣ: Βεβαίως ΕΧΕΙ σχέδιο μυστικό!! Θέλετε να τ΄ ακούσετε??

ΠΟΝΤΙΚΟΙ:  Θέλουμε!!

ΙΚΑΡΟΣ: Σιγά μη σας το πω!!! Αφού είναι μυστικό!! Όσο πιο πολύ ξέρουν ένα μυστικό σχέδιο, τόσο λιγότερο μυστικό σχέδιο είναι.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Β’: Σωστά!!!

ΠΟΝΤΙΚΑΡΟΣ: Αφήστε τα όλα στον ΙΚΑΡΟ φίλοι μου!! Εσείς μόνο ετοιμαστείτε! Ετοιμαστείτε για τις νέες μέρες που έρχονται… μια προσφορά του Ίκαρου  και του Ποντίκαρου!!!! (χτυπάει στην πλάτη τον ΙΚΑΡΟ)

ΠΟΝΤΙΚΟΙ: ΖΗΤΩ!!! ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!! (Φεύγουν από την σκηνή ζητωκραυγάζοντας)!!!!

Μουσική  και μπαίνει στην σκηνή πρώτα η Αιμιλία που σκαλίζει το χώμα και μετά  χαζεύοντας ο Ίκαρος…σταματάει το τραγούδι και ο Ίκαρος βλέπει την Ανίτα και…

ΠΟΝΤΙΚΑΡΟΣ: Τι νέα Ανιτάκι? Πώς πάμε? Καλά?

ΑΝΙΤΑ: Καλά Ίκαρε!!

ΠΟΝΤΙΚΑΡΟΣ: Ωραίο Φουστάνι!! Καινούργιο?

ΑΝΙΤΑ: Ναι χτες το πήρα σ’ αρέσει??

ΠΟΝΤΙΚΑΡΟΣ: Μα είναι δυνατόν να μην μ’ αρέσει? Πάντα κούκλα είσαι Ανίτα!! Πάντα στην τρίχα!!!

ΑΝΙΤΑ: Ωωωωω!!!! Ευχαριστωωωωώώώ!!! Εφτά ώρες ήμουν στα μαγαζιά σήμερα, κάλλο έβγαλαν τα ποδαράκια μου.

ΙΚΑΡΟΣ: Το καλό να λέγεται!!!!!! Τι εύκολα πράγματα είναι αυτά?

ΑΝΙΤΑ: Εύκολα!!! Χαχαχαχα, ας γελάσω Ίκαρε!!!

Χορός και τραγούδι από ΑΝΙΤΑ

06.      ΤΡΑΓΟΥΔΙ: «Η Ανίτα»

Δεν είναι εύκολο καθόλου να είσαι κότα που ψωνίζει

Και τριγυρνάει στην αγορά

Μέσα σε τόσα προϊόντα εσύ θα πρέπει να προσέξεις

Για να διαλέξεις τα σωστά.

Από χιλιάδες συνολάκια, γούνες καπέλα και ντε πιες

Να ξεχωρίσεις τα καλύτερα αν θες.

Πρέπει πολύ να το σκεφτείς πρέπει και να τ’ ονειρευτείς

Δεν είναι εύκολες δουλειές αυτές.

Γι’ αυτό η κότα η σωστή πριν βγει για ψώνια

Πρέπει να προετοιμαστεί.¨

Όσο τραγουδά και χορεύει μπαίνει και ο ΠΟΝΤΙΚΑΡΟΣ στην σκηνή και χορεύει περιπαικτικά με την ΑΝΙΤΑ

ΠΟΝΤΙΚΑΡΟΣ: Πάντως Μπράβο Ανίτα! Τόσο τρέξιμο και να μην κουράζεσαι; Φοβερή είσαι! Φαντάζομαι θα πήρες και δωράκι για την κυρία Αιμιλία.

ΑΝΙΤΑ: Και γιατί να πάρω δωράκι για την κυρία Αιμιλία;

ΠΟΝΤΙΚΑΡΟΣ: Έλα βρε Ανίτα τώρα μη με πειράζεις, αφού το ξέρεις ότι αύριο είναι η γιορτή της.

ΑΝΙΤΑ: Η γιορτή της;

ΠΟΝΤΙΚΑΡΟΣ: Άντε Ανίτα άσε τα αστεία, πες μου τι της πήρες;

ΑΝΙΤΑ: Μα στ’ αλήθεια εγώ δεν το ήξερα πως είναι…

ΠΟΝΤΙΚΑΡΟΣ: Μη μου πεις πως δεν της πήρες δώρο; Ωωωω κακώς! Η κυρία Αιμιλία δεν τα συγχωρεί αυτά. Ξέρεις πόσο τυπικές είναι οι γάτες.

Αύριο είναι μεγάλη γιορτή. Η παγκόσμια ημέρα της γάτας. Απορώ πως δεν το ξέρεις εσύ που γενικά είσαι τόσο ενημερωμένη.

ΑΝΙΤΑ: Αχ τι μπέρδεμα!

Μπαίνει και ο ΊΚΑΡΟΣ.

ΊΚΑΡΟΣ: Μη σε νοιάζει Ανιτάκι, ο Ίκαρος θα σε βγάλει από τη δύσκολη θέση.

ΑΝΙΤΑ: Πως δηλαδή;

ΊΚΑΡΟΣ: Αφού είσαι τυχερή βρε κουκλίτσα μου. Να δες! Έχω εδώ ένα δωράκι που το’ χα αγοράσει προχτές για να πάω μία επίσκεψη αλλά τελικά είχε μπάλα στην τηλεόραση και δεν πήγα. Κι έτσι μου έμεινε το δώρο. Άντε, πάρ’το!

ΑΝΙΤΑ: Ω Ίκαρε είσαι πραγματικός φίλος! Μα τι έχεις μες στη σακούλα; Μία κουδούνα;:!!

ΊΚΑΡΟΣ: Κουδούνα βέβαια!! Τι άλλο; Δεν αγοράζει ό,τι κι ό,τι ο Ίκαρος. Ξέρεις έχω μία φίλη στο Ποντικόπουλο που με ενημερώνει για όλες τις τελευταίες τάσεις της μόδας.

ΠΟΝΤΙΚΑΡΟ: Αλλά τι σ’ τα λέω εσένα Ανίτα μου. Εσύ σίγουρα ξέρεις πόσο ΜΟΔΑ είναι φέτος η κουδούνα. Η ΑΝΙΤΑ ξύνει το κεφάλι της…

Χορεύει και τραγουδά  η ΑΝΙΤΑ μαζί με τον ΙΚΑΡΟ και τον ΠΟΝΤΙΚΑΡΟ….

07.      ΤΡΑΓΟΥΔΙ: «Η μόδα της κουδούνας»

Κουδούνα αν φοράς

Παντού μπορείς να πας

Να μπεις σ’ εστιατόρια,

Να μπεις σε δεξιώσεις

Να μπεις και σε παλάτια

Ανώτερος να νιώσεις

Μα πρέπει όπου κι αν πας

Κουδούνα να φοράς.

ΑΝΙΤΑ: Εγώ Ίκαρε δεν ξέρω για την κουδούνα; Για ποια με περνάς; Για καμιά κότα ελευθέρας βοσκής; Ή μήπως για χωριάτικο κοτόπουλο;

ΊΚΑΡΟΣ: Όχι Ανίτα! Εγώ δεν εννοούσα, δηλαδή…

(Η Ανίτα αρπάζει συγχυσμένη την κουδούνα και εξαφανίζεται στο βάθος της αυλής. Ο Ίκαρος και ο Ποντίκαρος μένουν πίσω χαμογελαστοί …τρίβουν τα χέρια τους)…

ΊΚΑΡΟΣ και ΠΟΝΤΙΚΑΡΟΣ: Ααα! Μια χαρά πάει προς το παρόν το σχέδιο, ΡΟΛΟΙ.

Χορεύει και τραγουδά ο ΊΚΑΡΟΣ με τον ΠΟΝΤΙΚΑΡΟ και βγαίνουν από την σκηνή συνωμοτικά…

08.      ΤΡΑΓΟΥΔΙ: «Το θαύμα»

Έλα, Ανίτα μου καλή,

Κότα γλυκιά και στρουμπουλή

Κάνε το θαύμα σου λοιπόν

Να γίνει η γάτα παρελθόν

Τρέμε λιοντάρι και αν πετύχει

Το σχέδιο με λίγη τύχη

Εγώ θα γίνω μονομιάς

Όλου του κόσμου βασιλιάς.

… αλλαγή σκηνής …τραγούδι ετοιμάζονται οι φίλες… χαιρετιούνται και πίνουν καφέ… μόλις τελειώσει το τραγούδι μπαίνει στην σκηνή η ΑΝΙΤΑ και χαιρετά…

ΑΝΙΤΑ: ΓΕΙΑ ΣΑΣ κορίτσια!

ΚΟΡΙΤΣΙΑ : Γεια σου Ανίτα!!!

ΑΝΙΤΑ: Τι δώρο πήρατε για την κυρία Αιμιλία;

ΚΟΡΙΤΣΙΑ: Τι; Που;

ΜΑΡΙΑ (κουνέλα): Τι; Ποιος γιορτάζει;

ΠΟΠΗ (χελώνα): Ποια γιορτήήήή;

ΛΟΛΑ (χήνα): Καλέ γιορτάζει η κυρία Αιμιλία;

ΑΝΙΤΑ:(γέλια) Κορίτσια!! (γέλια) Δε σας βρίσκω καθόλου ενημερωμένες. Ευτυχώς δηλαδή που είναι εδώ η Ανίτα αλλιώς ξέρετε πόσο τυπικές είναι σ’ αυτά οι γάτες… Είναι τώρα ώρα για παρεξηγήσεις;

ΜΑΡΙΑ (κουνέλα): Αυτό μας έλειπε να μαλώνουμε με την κυρία Αιμιλία!

ΠΟΠΗ (χελώνα):  Κι είναι μία ιδιότροπη. Απαπαπα! Στρίγκλα σκέτη!

ΛΟΛΑ (χήνα): Ευτυχώς που το θυμήθηκες Ανίτα! ΕΥ-ΤΥ-ΧΩΣ!!

ΠΟΠΗ (χελώνα): Ναι αλλά κάτι ξεχάσαμε κορίτσια, ΔΩΡΟ;;

ΜΑΡΙΑ (κουνέλα): Α, καλά λες. Έτσι θα εμφανιστούμε στη γιορτή με άδεια χέρια;

ΛΟΛΑ (χήνα): Αυτό αποκλείεται. Και πώς να ψωνίσουμε αφού έκλεισαν τα μαγαζιά;

ΑΝΙΤΑ:(γέλια) Καημένες!! (γέλια) Μη σας νοιάζει έχω φροντίσει και για δώρο… και τι δώρο!!!! Κοιτάξτε!!!!!! Η τελευταία λέξη της μόδας.

ΚΟΡΙΤΣΙΑ: Κουδούνα!!!!!!!! Μία ασημί κουδούνα;;;;; Μα τι άλλο θα σκεφτούν αυτοί οι παλαβοί της υψηλής ραπτικής!!!

Οι τέσσερεις φιλενάδες μένουν με το στόμα ανοιχτό. Κοιτιούνται μεταξύ του…

ΛΟΛΑ (χήνα): Μπράβο Ανίτα το τέλειο δώρο της πήρες.

ΠΟΠΗ (χελώνα): Ναι, ναι! Φοβερό αξεσουάρ!

ΜΑΡΙΑ (κουνέλα): Θα ξετρελαθεί η κυρία Αιμιλία.

ΛΟΛΑ (χήνα): … Γιατί σ’ αυτήν εδώ την αυλή, η μόδα είναι το παν. Έτσι δεν είναι Ανίτα;

Χορός και τραγούδι από τα ΚΟΡΙΤΣΙΑ

09.      ΤΡΑΓΟΥΔΙ: «Η ντίβα της αυλής»

(ΑΝΙΤΑ) Εγώ η κότα της αυλής 

Μια ντίβα νέας εποχής

Έχω ένα όνειρο μονάχο κι ακριβό

Το πιο ωραίο και μοντέρνο

Και καινούργιο και καλό

Να το φοράω στην αυλή μας πρώτη εγώ.

(ΠΟΠΗ- ΛΟΛΑ- ΜΑΡΙΑ) Εμείς η κυρίες της αυλής 

Οι ντίβες νέας εποχής

Έχουμε ένα όνειρο μονάχο κι ακριβό

Το πιο ωραίο και μοντέρνο

Και καινούργιο της αυλής

Να το φορέσουμε απ’όλες πρώτα εμείς!

ΑΝΙΤΑ: (Τους κάνει νόημα να την ακολουθήσουν) Μετά από μένα κορίτσια ε;

ΚΟΡΙΤΣΙΑ: Φυσικά Ανίτα….

…συνεχίζουν το τραγούδι και χορεύοντας πάνε λίγο πιο εκεί που είναι το σπίτι της κυρίας Αιμιλίας…

ΑΙΜΙΛΙΑ: Μπααα!!! Πως από δω κορίτσια; Πως και με θυμηθήκατε κυριακάτικες όλες μαζί οι κυρίες της αυλής;

ΚΟΡΙΤΣΙΑ: Έκπληξηηηη!!!!

ΑΝΙΤΑ: Χρόνια πολλά χρυσή μου! Να ζήσεις! Να τα εκατοστίσεις! Να σε χαιρόμαστε!!

(Η κυρία Αιμιλία ξύνει το κεφάλι της. Ορίστε;; )

ΚΟΡΙΤΣΙΑ: Να ζήσεις γατούλα και χρόνια πολλά, μεγάλη να γίνεις με δόντια πολλά…

ΑΙΜΙΛΙΑ: Ευχαριστώ! Ευχαριστώ!

ΠΟΠΗ (χελώνα): Δες Αιμιλία μου η Ανίτα το διάλεξε. (της δίνει το δώρο της)

ΛΟΛΑ (χήνα): Η τελευταία λέξη της μόδας.

ΜΑΡΙΑ (κουνέλα): Όχι για να δεις πόσο σε σκεφτόμαστε… Και πόσο σ’ αγαπάμε.

ΑΝΙΤΑ: Σου’ φερε κανένας άλλος κουδούνα όχι πες την αλήθεια σου’φερε;

ΑΙΜΙΛΙΑ: Ούτε ένας χρυσές μου. Και ξέρετε πόσο την ήθελα; Πάααρρρααα πολύ!!! Τι ωραίο χρώμα, ασημί. Ασορτί με τη γούνα μου! Τι λέτε θα μου πάει;

ΠΟΠΗ (χελώνα): Στάσου Αιμιλία να σου τη δέσω. Ααα! Κούκλα είσαι, υπέροχη φοβερή!!

ΛΟΛΑ (χήνα): Άμα είσαι σικ παιδί μου, το αναδεικνύεις το αξεσουάρ. Μιλάει πάνω σου.

ΑΙΜΙΛΙΑ: Ισχύει! Ισχύει!!  

Τραγούδι …Φεύγουν τα κορίτσια και η ΑΙΜΙΛΙΑ περήφανα και καμαρωτά με την καινούρια της κουδούνα κάνει μία βόλτα στον κήπο….. Γκλιν γκλον γκλιν γκλον…

…Κάπου εκεί στην αυλή είναι και ο Ίκαρος, ο Ποντίκαρος και τ’ άλλα ποντίκια…

 ΠΟΝΤΙΚΑΡΟΣ: Κοιτάξτε! Η κυρία Αιμιλία φοράει κουδούνα! Δεν πιστεύω στα μάτια μου!!!

ΊΚΑΡΟΣ: Αφού σας το’ χα πει ότι ΕΧΩ σχέδιο. Ο φόβος της γάτας είναι για εμάς ΠΑ-ΡΕΛ-ΘΟΝ. Το υποσχέθηκα και το έκανα. Λοιπόν τι έχετε να πείτε;

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: (χειροκροτήματα, επευφημίες) Είσαι ο πατέρας μας -τέρας μας, -τέρας μας! Είσαι ο πατέρας μας –τέρας μας, -τέρας μας.

ΊΚΑΡΟΣ: Αγαπητοί μου φίλοι, ναι. Είμαι ο καλύτερος! Είμαι ο αρχηγός! Είμαι και ο πρώτος!

10.      ΤΡΑΓΟΥΔΙ: «Ο Σούπερ ποντικός»

Είμαι ο πρώτος, είμαι πανέξυπνος

Μεγαλειώδης εκπληκτικός,

Είμαι απίστευτος, είμαι άλλο πράμα

Είμαι ο σούπερ ποντικός

Είμαι ένα όνειρο, μια πανδαισία

Είμαι ξεφάντωμα, χαρά, γιορτή

Είμαι ασύγκριτος, είμαι αξεπέραστος,

Το σπουδαιότερο, ανεπανάληπτο, ασυναγώνιστο

Πλάσμα στη γη.

(Φωνές επευφημίες…) Ακούγεται…. Γκλιν-γκλον, γκλιν-γκλον, γκλιν-γκλον… η κουδούνα.

ΠΟΝΤΙΚΟΣ-3: Ωωπ, έρχεται η γάτα!!

Και με την ησυχία τους χωρίς κανέναν απολύτως πανικό, χώνονται στα σπιτάκια τους. Από κει μέσα καλά κρυμμένα και ασφαλή κοιτάζουν στην αυλή. Η κυρία Αιμιλία κάνει τη βόλτα της, καμαρωτή-καμαρωτή, με την κουδούνα κρεμασμένη στο λαιμό. Γυρνάει από δω, κοντοστέκεται, γυρνάει από κει και στρίβει στη γωνία και εξαφανίζεται στο βάθος της αυλής. Τα ποντίκια πετάγονται πάλι έξω.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: (χειροκροτήματα, επευφημίες) Είσαι ο πατέρας μας -τέρας μας, -τέρας μας! Είσαι ο πατέρας μας –τέρας μας, -τέρας μας.

ΊΚΑΡΟΣ: Είμαι ο Σούπερ ήρωας, ο αρχηγός! Ο βασιλιάς των ζώων!!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Β’: Ίκαρε τι είναι αυτά; Μήπως τα μυαλά σου πήραν πολύ αέρα;

ΊΚΑΡΟΣ: Και γιατί να μην πάρουν; Εγώ δεν έσωσα όλο το γένος των ποντικών από τη γάτα; Δεν είμαι ο πρώτος που τα κατάφερε; Δεν είμαι ο ατρόμητος ποντικογενναίος που θα αλλάξει τον κόσμο; Είμαι! Αφήστε με λοιπόν να διαβάσω το λόγο μου, έξι ολόκληρες ώρες το έγραφα.

Ακούγεται…. Γκλιν-γκλον, γκλιν-γκλον, γκλιν-γκλον… η κουδούνα.

ΠΟΝΤΙΚΑΡΟΣ: Ωχ, έρχεται η κυρία Αιμιλία !!!

ΠΟΝΤΙΚΟΣ-1: Μα τι περίεργο! Πρώτη φορά η γάτα βγαίνει τόσο νωρίς, συνήθως τέτοια ώρα κοιμάται. Λες να έγινε λάθος;

ΠΟΝΤΙΚΟΣ-2: Η γάτα έρχεται. Να κοιτάξτε!! Γκλιν γκλον, γκλιν γκλον, γκλιν γκλον… Πλησιάζει! Όπου να’ ναι θα στρίψει στη γωνία. Κοιτάξτε! Να’ τη! Φτάνει!!

ΠΟΝΤΙΚΟΣ-3: Α! Μα τι είναι αυτό; Αυτή δεν είναι η γάτα. Αυτή είναι η Ανίτα, με μια χρυσή κουδούνα. Ανίτα, γιατί φοράς κουδούνα;

ΑΝΙΤΑ: Γιατί έτσι μ’ αρέσει; Τι φανταστήκατε; Ότι θα δεχόταν η Ανίτα να την ξεπεράσει η κυρία Αιμιλία; (γέλια) Ας γελάσω (γέλια)… Ένα έχω να σας πω αγαπητοί μου, η Ανίτα ήταν και θα παραμείνει η σούπερ κότα της αυλής (γέλια).

(Τα ποντίκια κοιτάνε την Ανίτα άφωνα, έκπληκτα… Και τότε Γκλιν γκλον, γκλιν γκλον, γκλιν γκλον)…

ΠΟΝΤΙΚΟΣ: Βοήθεια!! Τρέξτε να σωθείτε. Σίγουρα αυτή τη φορά είναι η γάτα….

ΛΟΛΑ (χήνα): Αααα!! Ό,τι λέει η Ανίτα είναι νόμος. Κουδούνα η Ανίτα, κουδούνα κι εγώ.

… Γκλιν γκλον, γκλιν γκλον, γκλιν γκλον… να και η Νικολέτα η πάπια με πράσινη κουδούνα… Γκλιν γκλον, γκλιν γκλον, γκλιν γκλον… Να και η Μαρία η κουνέλα με κόκκινη κουδούνα… Γκλιν γκλον, γκλιν γκλον, γκλιν γκλον… να και η Πόπη η χελώνα με κουδούνα εμπριμέ…

ΑΝΙΤΑ: Μα τι συμβαίνει εδώ; Γέμισε η αυλή κουδούνες;;;

Τραγουδούν όλοι μαζί οι κάτοικοι της αυλής…

11.      ΤΡΑΓΟΥΔΙ: «Κουδούνες παντού»

Κουδούνες παντού, κουδούνες παντού

Στους θάμνους, στο πηγάδι, στη φωλιά του λαγού

Στα δέντρα, στο κοτέτσι, στα παρτέρια μπροστά

Κουδούνες, κουδούνες μας πήραν τ’αυτιά.

Στη στάνη, στα παγκάκια, στων πουλιών τα κλουβιά

Κουδούνες, κουδούνες μας πήραν τα’αυτιά

Κουδούνες, κουδούνες μας πήραν τα’αυτιά,

…Γκλιν Γκλον Γκλιν Γκλον…

ΠΟΝΤΙΚΟΣ-2: Άντε να δούμε ποια έρχεται πάλι! ΑΑΑ!!! Μα αυτή είναι η κυρία Αιμιλία!! Τρέξτε!!

…δεν προλαβαίνουν να κρυφτούν τα ποντίκια και μπαίνει στη σκηνή και η ΑΙΜΙΛΙΑ…

ΑΙΜΙΛΙΑ: ΑΑΑ!!! Ζηλέψατε κορίτσια; Να σας πω όμως ένα μυστικό; Ωραίο το δώρο σας αλλά λίγο βαρύ μου ήρθε. Τρία έμπλαστρα έβαλα χτες το βράδυ και ακόμα ο λαιμός μου δεν έχει συνέλθει. Για αυτό χωρίς παρεξήγηση λέω να το βγάλω πια… όλοι είδαν σ ’αυτήν εδώ την αυλή ότι την κουδούνα την φόρεσα πρώτη εγώ.

(…με μία αποφασιστική κίνηση η κυρία Αιμιλία βγάζει την κουδούνα της, την βάζει πίσω στη σακούλα και τρέχει ανάλαφρη) …. κυνηγά τα ποντίκια και έτσι φεύγουν από τη σκηνή… Οι άλλες κυρίες σηκώνουν τους ώμους αδιάφορες και φεύγουν και αυτές)…

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Α’: Πάει η ξεγνοιασιά! Πάει η ηρεμία! Άντε ξανά από την αρχή το κυνηγητό με την κυρία Αιμιλία!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Β’: Δε βαριέσαι!! Και μία εβδομάδα που κράτησε ωραία περάσαμε. Ας πούμε λοιπόν πως ήταν κάτι σαν διακοπές κι ας το ξεχάσουμε

…(πιάνει από τους ώμους τον  ΜΑΝΩΛΗ και φεύουν από την σκηνη)… ξεκινά το τραγούδι και μπαίνει ο Ίκαρος…. κάθεται κάτω οκλαδόν –παλάμες μάγουλα) … ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ….

ΊΚΑΡΟΣ: Δεν είμαι λοιπόν ο ατρόμητος ποντικογενναίος του θρύλου; Ο πρώτος ποντικός, ο πιο έξυπνος, ο πιο δυνατός; Δεν είμαι αυτός που θα άλλαζε τον κόσμο;

Ξεκινά χορό χαλαρό – ανασηκώνει ώμους…

12.      ΤΡΑΓΟΥΔΙ: «Δεν είμαι λοιπόν εγώ;»

Δεν είμαι λοιπόν εγώ ο πιο σπουδαίος;

Δεν είμαι ο ποντικογενναίος;

Δεν είμαι αυτός που τις ζωές των άλλων θα αλλάξει;

Δεν είμαι αυτός που δρόμους θα αλλάξει;

Δεν είμαι λοιπόν εγώ ο πιο σπουδαίος;

Δεν είμαι εγώ ο ποντικογενναίος;

(Η κυρία ΑΙΜΙΛΙΑ πηγαίνει κοντά του… όσο παίζει το τραγούδι τον τριγυρνά και τον συμπονά)…

ΑΙΜΙΛΙΑ: Όχι μικρέ μου! Δεν είσαι εσύ αυτός που θα άλλαζε τον κόσμο. Αλλά μην το παίρνεις κατάκαρδα. Άλλωστε Ίκαρε, όπως λέει και ο ποιητής, αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ… Ή μήπως να ΞΑΝΑΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ;;;

….μπαίνουν στην σκηνή όλοι οι ήρωες

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Ή μήπως να ΞΑΝΑΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ;!!

και τραγουδούν…

13.      ΤΡΑΓΟΥΔΙ: «Ο κόσμος θέλει λίγη αλλαγή»

Ο κόσμος θέλει λίγη αλλαγή

να κόψουμε από δω να ράψουμε από κει

στο τέλος της ευθείας να βάλουμε στροφή,

να πάρουμε άλλο μάγειρα και άλλη συνταγή.

Ο κόσμος θέλει λίγη αλλαγή

να πιάσουμε πινέλα, τανάλιες και σφυρί

ν’ αλλάξουμε το χρώμα, το στυλ και τη γραμμή

να έχουμε επιτέλους μια νέα εκδοχή.

Ο κόσμος θέλει λίγη αλλαγή!!

ΥΠΟΚΛΙΣΗ!!!!