Ι. Κονδυλόπουλος: “Μετά τον μύθο, τι; Σκέψεις με αφορμή τα αρχαιόθεμα ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου”

Γ. Ρίτσος, “Τέταρτη διάσταση”, Κέδρος
Τα αρχαιόθεμα ποιήματα καταλαμβάνουν περίοπτη θέση στο ποιητικό σύμπαν του Γιάννη Ρίτσου. Τόσο στους εκτενείς δραματικούς μονολόγους της «Τέταρτης διάστασης» όσο και σε σύντομα ποιήματα που συμπεριλήφθηκαν σε συλλογές όπως οι «Μαρτυρίες» και οι «Επαναλήψεις», ο ποιητής αξιοποίησε ποικιλοτρόπως τον αρχαίο μύθο (ή γεγονότα από την αρχαία ελληνική ιστορία) διευρύνοντας την οπτική του, σε μια προσπάθεια να ανα-συνθέσει και να νοηματοδοτήσει τη θρυμματισμένη εικόνα της πραγματικότητας.

Με ποιους όρους προσλαμβάνεται από τον σημερινό αναγνώστη αυτού του είδους η ποιητική παραγωγή; Μπορεί ο μύθος, που αποτέλεσε τη γονιμοποιό δύναμη της ποίησης (αν όχι την ίδια την ουσία της) από τα πανάρχαια χρόνια, να λειτουργήσει στις μέρες μας; Είναι πλέον εφικτό να αξιοποιηθεί δημιουργικά στην εκπαιδευτική διαδικασία; Αν ναι, ποιος μπορεί να είναι ο ρόλος της ποίησης του Ρίτσου σε αυτήν;

Για να διαβάσετε σχετική εισήγησή μου, που εκφωνήθηκε στο 2ο Επιστημονικό Συνέδριο, το οποίο πραγματοποιήθηκε στο Γύθειο στις 13 και 14 Απριλίου 2019, πατήστε εδώ. Σημειώνεται ότι το συνέδριο τίμησαν με την παρουσία τους δύο μεγάλοι ποιητές μας, ο Τίτος Πατρίκιος και ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης.