ikoliou's blog

14 Ιουνίου 1928.
Γέννηση του Ερνέστο Τσε Γκουεβάρα. Ροσάριο, Αργεντινή. Το πρώτο από τα πέντε παιδιά της οικογένειας. Πάσχει από το άσθμα, που θα τον ταλαιπωρήσει για όλη την υπόλοιπη ζωή του.

1947: Αρχίζει σπουδές στην Ιατρική.

1952: Ο Che Guevara συμμετέχει στις ταραχές ενάντια στον αργεντινό Πρόεδρο Juan Perón.

1953: Ολοκληρώνει τις σπουδές του. Ταξιδεύει στη Βολιβία και έπειτα στη Γουατεμάλα, όπου συναντά τη Hilda.

1955: Συναντά στο Μεξικό το Fidel Castro.

1956: Συμμετέχει στην κουβανική επανάσταση. Γράφει: “Ήρθα αντιμέτωπος με το δίλημμα της αφιέρωσης στην ιατρική ή το καθήκον του επαναστάτη. Πήρα τα πυρομαχικά και άφησα την τσάντα της ιατρικής.”

1958: Καταλαμβάνει τη Santa Κλάρα στο κέντρο της Κούβας στις 28 Δεκεμβρίου. Ο δρόμος προς την Αβάνα είναι τώρα ανοιχτός.

1959: Ο Batista εγκαταλείπει την Κούβα την πρώτη μέρα του χρόνου. Οι 3.000 Αντάρτες του Castro έχουν νικήσει έναν ισχυρό επαγγελματικό στρατό 30.000. Ο Guevara μπαίνει στην Αβάνα στις 2 Ιανουαρίου. Παντρεύεται τη δεύτερη σύζυγό του, Aleida. Ταξιδεύει Αφρική, της Ασία και της Γιουγκοσλαβίας. Στις 7 Οκτωβρίου διορίζεται ως διευθυντής του προγράμματος εκβιομηχάνισης Instituto Nacional de Λα Reforma Agraria (εθνικό ίδρυμα αγροτικής μεταρρύθμισης). Μένει στη θέση μόνο μέχρι τις 26 Νοεμβρίου, και γίνεται Πρόεδρος της εθνικής τράπεζας της Κούβας.

1961: Από τον Οκτώβριο του 1960 μέχρι τον Φεβρουάριο του 1961, ο Guevara περιοδεύει στις σοσιαλιστικές και κομμουνιστικές χώρες ως μέλος μιας εμπορικής αντιπροσωπείας που επιδιώκει δάνεια και εμπορικές συμφωνίες. Στις 23 Φεβρουαρίου 1961, διορίζεται υπουργός βιομηχανίας στην κουβανική κυβέρνηση. Η βιομηχανική παραγωγή αυξάνεται, οι εισαγωγές μειώνονται και η φορολογική επιβάρυνση μετατοπίζεται στους ανώτερους και μέσους εισοδηματικούς εργαζομένους. Τον Ιούλιο επικρίνει δημόσια τον Castro. Τον Αύγουστο ο Guevara διορίζεται ως μέλος της επιτροπής οικονομικών προγραμματισμού και συντονισμού.

1963: Ο Guevara μεταβαίνει στη Γενική συνέλευση Ηνωμένων Εθνών και δηλώνει ότι η οπλισμένη προσπάθεια είναι η μόνη βέβαια πορεία στο σοσιαλισμό.

1964: Εντάσεις μέσα στην κουβανική κυβέρνηση σε θέματα των οικονομικών πολιτικών. Ταυτόχρονα ο Guevara φλέγεται από επιθυμία να μεταφέρει την επανάσταση και σε άλλα μέρη της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής. Αρχίζει ταξίδια και συναντήσεις με ομάδες ανταρτών σε όλο τον κόσμο και οργανώνει την αλληλεγγύη στους λαούς της Αφρικής, της Ασίας και της λατινικής Αμερικής. Το Μάρτιο αντιπροσωπεύει την Κούβα σε μια διάσκεψη των Η.Ε σχετικά με το εμπόριο και την ανάπτυξη στη Γενεύη. Ταξιδεύει στο Πεκίνο, το Παρίσι, Αλγερία και Μόσχα. Το Δεκέμβριο παρευρίσκεται πάλι στη γενική συνέλευση των Η.Ε. Απευθυνόμενος τη γενική συνέλευση ο Guevara καταγγέλλει το δυτικό ιμπεριαλισμό, επιλέγοντας το Κογκό στην Αφρική ως παράδειγμα της ζημίας που μπορεί να προκληθεί με τη δυτική ανάμιξη στις υποθέσεις των υπανάπτυκτων και πρόσφατα ανεξάρτητων χωρών.

1965: Συνεχίζει τα ταξίδια σε Κογκό, Γουινέα, την Γκάνα, Αλγέρι, Παρίσι, Τανζανία και Πεκίνο. Η πραγματεία του “σοσιαλισμός και άτομο στην Κούβα”, στην οποία διαμορφώνει τη θεωρία του “νέου ατόμου”, δημοσιεύεται στις 12 Μαρτίου. Τον Ιούλιο ταξιδεύει στο Κογκό με μια ομάδα κουβανικών εθελοντών για να βοηθήσει σε μια εξέγερση στο ανατολικό μέρος της χώρας. Η εξέγερση, που δεν υποστηρίζεται ευρέως από τους ιθαγενείς, αποτυγχάνει.

Στις 3 Οκτωβρίου, Castro διαβάζει δημόσια μια αποχαιρετιστήρια επιστολή που του έστειλε ο Guevara τον Απρίλιο.

1966: Guevara επιστρέφει στην Κούβα το Μάρτιο, αλλά γρήγορα φεύγει για στην Ουρουγουάη, Βραζιλία, Παραγουάη, Αργεντινή και Βολιβία, όπου και γίνεται ηγέτης μιας κομμουνιστικής ομάδας ανταρτών που προσπαθεί να νικήσει τη στρατιωτική κυβέρνηση της χώρας.

1967: Η ομάδα σημειώνει λίγες νίκες αλλά υπάρχει λιγοστή υποστήριξη από τους ντόπιους. Οι αντάρτες δεν αριθμούν περισσότερους από 50 άντρες και σύντομα οδηγούνται σε ήττα. Αντίθετα ο στρατός έχει τη βοήθεια της CIA.

Στις 8 Οκτωβρίου ο Guevara πληγωμένος συλλαμβάνεται κοντά στο Vallegrande, στα βουνά της κεντρικής Βολιβίας. Οδηγείται στο σχολείο ενός χωριού με άλλους επαναστάτες. Γύρω στο μεσημέρι της άλλης μέρας, 9 Οκτωβρίου 1967, εκτελείται με πυροβολισμούς στο στήθος. Είναι μόλις 39 ετών.

Κόβουν τα χέρια από το σώμα του και τον θάβουν στις 11 Οκτωβρίου κρυφά στο αεροδρόμιο του Vallegrande.

Στις 18 Οκτωβρίου ο Castro μπροστά σε ένα εκατομμύριο ανθρώπους σε πλατεία της Αβάνας πλέκει το εγκώμιο του Guevara.

Ιούλιος του 1995: Εντοπίζεται η θέση του τάφου του Guevara.

Ιούλιος του 1997: Το σώμα Guevara μεταφέρεται στην Κούβα. Στις 17 Οκτωβρίου ενταφιάζεται σε μαυσωλείο στη Santa Κλάρα, τόπο που σημείωσε αποφασιστική νίκη κατά του Batista το 1958. Σε ολόκληρη την Κούβα γιορτάζεται η τριακοστή επέτειος του θανάτου του.

Σήμερα, σαράντα χρόνια από τη δολοφονία του, ο Γκουεβάρα παραμένει σύμβολο εξέγερσης. Οι φωτογραφίες του έχουν γίνει αφίσες και ειδικά στην Κούβα οι μαθητές αρχίζουν κάθε ημέρα το μάθημα λέγοντας:”Seremos como EL Che” – Θα γίνουμε σαν τον Che.

Che Guevara-Β.Παπακωνσταντίνου,Α.Ιωαννίδης,Λ.Μαχαιρίτσας(Youtube)

Τραγουδοποιός, μουσικός, συγγραφέας και αγωνιστής της ειρήνης, που έγινε παγκόσμια γνωστός ως μέλος των Beatles.

Ο Τζον Ουίνστον Λένον γεννήθηκε στο Λίβερπουλ στις 9 Οκτωβρίου 1940, κατά τη διάρκεια ενός βομβαρδισμού της πόλης από τη «Λουφτβάφε». Ο πατέρας του Άλφρεντ ήταν ναυτικός και η μητέρα του Τζούλια χορεύτρια σε τοπικά κλαμπ. Το όνομα Τζον του δόθηκε προς τιμήν του παππού του και το Ουίνστον προς τιμήν του βρετανού πρωθυπουργού Ουίνστον Τσόρτσιλ.

Μετά τον χωρισμό των γονιών του, ο νεαρός Τζον μεγάλωσε στο σπίτι της αυστηρής θείας του Μίμι και του άνδρα της Τζορτζ, που τον αγαπούσαν σαν δικό της παιδί. Μολονότι δεν ζούσε με τη μητέρα του, τη λάτρευε. Άλλωστε, ήταν εκείνη που του χάρισε την πρώτη του κιθάρα το 1957, ενθαρρύνοντάς τον να ασχοληθεί με τη μουσική. Ο θάνατός της σε τροχαίο το 1958 δεν ξεπεράστηκε ποτέ από τον Τζον και ήταν η αιτία που σφυρηλάτησε τη δυνατή του φιλία με έναν άλλο νεαρό, τον Πολ ΜακΚάρτνεϊ, που είχε χάσει τη μητέρα του από την επάρατο νόσο.

Ο Τζον αγαπούσε το γράψιμο και τη ζωγραφική, με το σχολείο να τον αφήνει μάλλον αδιάφορο. Φοίτησε στο κολέγιο Καλών Τεχνών του Λίβερπουλ, αλλά δεν υπήρξε ποτέ συνεπής σπουδαστής. Εκεί, όμως, γνώρισε την πρώτη του γυναίκα, τη Σίνθια Πάουελ, η οποία του χάρισε ένα παιδί, τον Τζούλιαν (1963). Ο Τζον ζούσε για τη μουσική και τον Μάρτιο του 1957 ίδρυσε την πρώτη του μπάντα, τους Quarrymen, που πήρε το όνομά της από το σχολείο, όπου φοιτούσε. Έπαιζαν σκιφλ, ένα είδος φολκ μουσικής με τζαζ και μπλουζ επιρροές.Σ

τις 6 Ιουλίου 1957 γνωρίζει τον Πολ ΜαΚάρτνεϊ, ο οποίος σύντομα γίνεται μέλος του συγκροτήματος, αφού ο πατέρας του διαθέτει το υπόγειο του σπιτιού για τις πρόβες των Quarrymen. Την εποχή αυτή ο Λένον γράφει και το πρώτο του τραγούδι «Hello Little Girl», που έγινε αργότερα επιτυχία με τους The Fourmost. Στο συγκρότημα καταφθάνει με συστάσεις του ΜακΚάρτνεϊ ο νεαρός κιθαρίστας Τζορτζ Χάρισον, που δίνει έναν πιο ροκ χαρακτήρα. Οι Quarrymen μετονομάζονται σε «Johnny and the Moondogs», με τον Λένον να έχει τον πρώτο λόγο, αλλά να μην είναι ικανοποιημένος από τον ήχο τους. Το καλοκαίρι του 1958 ηχογραφούν ένα δίσκο 45 στροφών, που περιέχει δύο τραγούδια, τη σύνθεση των Λένον / ΜακΚάρντεϊ «In Spite of Αll the Danger» και τη διασκευή του κομματιού του Μπαντ Χόλι «That’ ll Be the Day».

Στα μέσα του 1959, η μπάντα του Λένον αλλάζει το όνομά της σε Beatles και αρχίζει εμφανίσεις στο Αμβούργο και στο κλαμπ του Λίβερπουλ, Cavern. Ήταν εκεί που τους ανακάλυψε ο Μπράιαν Έπσταϊν, ο πρώτος τους μάνατζερ, και στις 5 Οκτωβρίου 1962 κυκλοφορούν το παρθενικό τους σινγκλ «Love me Do». Η επιτυχία είναι μεγάλη. Οι Beatles εκτοξεύονται στην κορυφή και εν μια νυκτί μετατρέπονται σε ζωντανό θρύλο. Στα τραγούδια τους συνδυάζουν τη ρεαλιστική προσέγγιση και την εσωτερικότητα του Λένον, με την αισιόδοξη ματιά και το μελωδικό χάρισμα του ΜακΚάρτνεϊ. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλο και το αποτέλεσμα είναι μοναδικό. Οι Μπιτλς ανάγουν το τρίλεπτο ποπ τραγούδι σε μορφή τέχνης.

Μετά τον θάνατο του Επστάιν αρχίζουν να εμφανίζονται οι πρώτες σκιές στους Μπιτλς. Ο Μακάρτνεϊ επιζητεί να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, κάτι που δεν αρέσει στον Λένον, η ερωμένη του οποίου Γιόκο Όνο, αναμιγνύεται όλο και πιο πολύ στις υποθέσεις τους, προκαλώντας την αγανάκτηση των υπολοίπων. Έτσι είναι αναπόφευκτη η διάλυση του συγκροτήματος το 1970.

Από την εποχή των Μπιτλς, ο Τζον Λένον είχε ξεκινήσει την προσωπική του μουσική διαδρομή. Με τη συμμετοχή της Γιόκο Όνο ηχογράφησε τρεις δίσκους με πειραματική μουσική κι ένα live στο Τορόντο με τη νεοσύστατη μπάντα των Plastic Ono Band. Μετά τη διάλυση των Beatles και μέχρι τη δολοφονία του το 1981 κυκλοφόρησε μια σειρά άλμπουμ, που δεν έφθαναν στο δημιουργικό ύψος της μουσικής των «Σκαθαριών», αλλά παρουσίαζαν μεγάλο ενδιαφέρον και είχαν απήχηση στο μουσικόφιλο κοινό. Κορυφαία στιγμή υπήρξε αναμφισβήτητα το άλμπουμ Imagine (1971) και το ομώνυμο τραγούδι, που έγινε ο ύμνος του αντιπολεμικού κινήματος.

Στις 31 Αυγούστου 1971 ο Λένον μετακομίζει στη Νέα Υόρκη και δεν θα επιστρέψει ποτέ στην Αγγλία. Σύντομα θα αντιμετωπίσει προβλήματα με το αμερικανικό κράτος, καθώς ο πρόεδρος Νίξον ψάχνει τρόπο να τον απελάσει. Δεν του συγχωρεί ότι είναι ένα από τα ηγετικά στελέχη του αντιπολεμικού κινήματος, που μάχεται τη συμμετοχή των Αμερικανών στο Βιετνάμ. Με ευφάνταστους τρόπους και εκμεταλλευόμενος τα ΜΜΕ («Bed-In»), προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει την παγκόσμια κοινή γνώμη στην υπόθεση της παγκόσμιας ειρήνης. Ο Λένον βρίσκεται στο στόχαστρο και των πανίσχυρων εκκλησιαστικών οργανώσεων, που δεν ξεχνούν τη δήλωση του 1966, ότι «οι Μπιτλς είναι ανώτεροι από τον Θεό».

Το 1973 χωρίζει από τη Γιόκο και τα φτιάχνει για δύο χρόνια με την κινέζα γραμματέα του Μέι Παγκ. Τον Νοέμβριο του 1974 θα εμφανιστεί για τελευταία φορά επί σκηνής, συμμετέχοντας σε μια συναυλία του Έλτον Τζον στη Νέα Υόρκη. Το 1975 επανασυνδέεται με τη Γιόκο Όνο και στις 20 Μαρτίου παντρεύονται στο Γιβραλτάρ. Στις 9 Οκτωβρίου θα γεννηθεί ο γιος τους Σον. Ο Τζον εγκαταλείπει τη μουσική για να αφιερωθεί στη φροντίδα του νεογέννητου παιδιού του. Πέντε χρόνια αργότερα θα επιστρέψει δυναμικά στη μουσική, με το διπλό άλμπουμ «Double Fantasy», που θα αποτελέσει το κύκνειο άσμα της σύντομης, αλλά σπουδαίας καριέρας του.

Στις 8 Δεκεμβρίου 1980 το νήμα της ζωής του κόπηκε από τις σφαίρες ενός θαυμαστή του, του Μαρκ Τσάπμαν, στον οποίον νωρίτερα είχε υπογράψει ένα αυτόγραφο πάνω στο νέο του άλμπουμ. Ο ίδιος, με το μακάριο χιούμορ που τον διέκρινε, μας είχε προϊδεάσει για το τέλος του: «Να δείτε που θα πάω είτε από αεροπορικό ατύχημα, είτε από σφαίρα κάποιου τρελού θαυμαστή μου» είχε πει σε μια του συνέντευξη πριν από χρόνια.

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ

Άλμπουμς

1. Unfinished Music No.1: Two Virgins (1968) [ΗΠΑ: Νο124]
2. Unfinished Music No.2: Life with the Lions (1969) [ΗΠΑ: Νο174]
3. Wedding Album (1969) [ΗΠΑ: Νο178]
4. John Lennon/Plastic Ono Band (1970) [Μ.Β: Νο8, ΗΠΑ: Νο6,
   Χρυσό]
5. Imagine (1971) [Μ.Β: Νο1, ΗΠΑ: Νο1, 2 φορές πλατινένιο]
6. Some Time in New York City (1972) [Μ.Β: Νο11, ΗΠΑ: Νο48]
7. Mind Games (1973) [Μ.Β: Νο13, ΗΠΑ: Νο9, Χρυσό]
8. Walls and Bridges (1974) [Μ.Β: Νο6, ΗΠΑ: Νο1, Χρυσό]
9. Rock ‘n’ Roll (1975) [Μ.Β: Νο6, ΗΠΑ: Νο6, Χρυσό]
10. Double Fantasy (1980) [Μ.Β: Νο1, ΗΠΑ: Νο1, 3 φορές πλατινένιο]
11. Milk and Honey (1984) [Μ.Β: Νο3, ΗΠΑ: Νο11, Χρυσό]

Συλλογές

1. Shaved Fish (1975) [Μ.Β: Νο8, ΗΠΑ: Νο 12, Πλατινένιο]
2. The John Lennon Collection (1982) [Μ.Β: Νο1, ΗΠΑ: Νο33, 3 φορές πλατινένιο]
3. Menlove Ave. (1986) [ΗΠΑ: Νο147]
4. Imagine: John Lennon (1988) [Μ.Β: Νο64, ΗΠΑ:Νο31, Χρυσό]
5. Lennon (4CD box set) (1990)
6. Lennon Legend: The Very Best of John Lennon (1997) [Μ.Β: Νο3, ΗΠΑ: Νο65, Χρυσό]
7. John Lennon Anthology (1998) [Μ.Β: Νο64, ΗΠΑ: Νο99, Χρυσό]
8. Wonsaponatime (1998) [Μ.Β:Νο76]
9. Acoustic (2004) [Μ.Β: Νο133, ΗΠΑ: Νο31]
10. Peace, Love & Truth (2005)
11. Working Class Hero: The Definitive Lennon (2005) [Μ.Β: Νο11, ΗΠΑ: Νο135]
12. The U.S. vs. John Lennon (2006)
13. Remember (2006)
14. Instant Karma (2007): Συλλογή της Διεθνούς Αμνηστίας για το Νταρφούρ, με διάφορους καλλιτέχνες και αποσπάσματα από τραγούδια του Λένον.

Ζωντανές Ηχογραφήσεις

1. Live Peace in Toronto (1969) [ΗΠΑ: Νο10]
2. Live in New York City (1986) [Μ.Β: Νο55, ΗΠΑ: Νο41, Χρυσό]
3. Live Peace in Toronto (2006)

Σινγκλς

1. «Give Peace a Chance» (1969) [Μ.Β:Νο2, ΗΠΑ: Νο14]
2. «Cold Turkey» (1969) [Μ.Β: Νο12, ΗΠΑ: Νο30]
3. «Instant Karma!» (1970) [Μ.Β: Νο4, ΗΠΑ: Νο3, Χρυσό]
4. «Mother» (1971) [ΗΠΑ:Νο43]
5. «Power to the People» (1971) [Μ.Β: Νο6, ΗΠΑ: Νο11]
6. «Imagine» (1971) [ΗΠΑ: Νο3]
7. «Happy Xmas (War Is Over)» (1971, 1972) [Μ.Β: Νο4]
8. «Woman Is the Nigger of the World» (1972) [ΗΠΑ: Νο57]
9. «Mind Games»(1973) [Μ.Β: Νο26, ΗΠΑ: Νο18]
10. «Whatever Gets You Thru the Night» (1974) [Μ.Β: Νο36, ΗΠΑ: Νο1]
11. «Νο9 Dream»(1975) [Μ.Β: Νο23, ΗΠΑ: Νο9]
12. «Stand by Me» (1975) [Μ.Β: Νο30, ΗΠΑ: Νο20]
13. «Imagine» (1975) [Μ.Β:Νο6]
14. «(Just Like) Starting Over» (1980) [Μ.Β: Νο1, ΗΠΑ: Νο1, Χρυσό]
15. «Woman» (1981) [Μ.Β: 1, ΗΠΑ: Νο2, Χρυσό]
16. «Watching the Wheels» (1981) [Μ.Β: Νο30, ΗΠΑ: Νο10]
17. «Love» (1982) [Μ.Β: Νο41]
18. «Nobody Told Me» (1984) [Μ.Β: Νο6, ΗΠΑ: Νο5]
19. «Borrowed Time» (1984) [Μ.Β: Νο32]
20. «I’m Stepping Out» (1984) [Μ.Β: Νο88, ΗΠΑ: Νο55]
21. «Every Man has a Woman who Loves Him» (1984)
22. «Jealous Guy» (1985) [Μ.Β: Νο65]
23. «Jealous Guy» (1988) [ΗΠΑ: Νο80]

John Lennon-Imagine(Live)