ΓΟΝΙΚΕΣ ΑΔΕΙΕΣ ΠΟΥ ΙΣΧΥΟΥΝ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
Είμαι Εκπαιδευτικός Β/θμιας Εκπαίδευσης και πατέρας δύο παιδιών. Το πρώτο γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 2005 και το δεύτερο τον Ιούλιο του 2007. Η σύζυγός μου εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα και είναι ασφαλισμένη στο ΙΚΑ, έχοντας σχέση εργασίας αορίστου χρόνου.
Σύμφωνα με το άρθρο 53 του υπαλληλικού κώδικα, καθώς και τις κανονιστικές εγκύκλιους ΔΙΔΑΔ/Φ51/538/12254/14-5-2007 και 74275/Δ2/10-7-2007 των Υπουργείων Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Παιδείας αντίστοιχα δικαιούμαι γονική άδεια για το πρώτο τέκνο μου.
Η ανεξάρτητη αρχή Συνήγορος του Πολίτη, σε απάντηση σε ερώτημά μου υπογραμμίζει: «?ότι ακόμα και αν στο διάστημα των 4 ετών από τη στιγμή της γέννησης του πρώτου παιδιού, παρεμβληθεί η γέννηση του δεύτερου, μπορεί να μετατεθεί ο χρόνος λήψης της μίας άδειας και να μεσολαβήσει (αξιοποιηθεί) η χρήση της εν λόγω άδειας και για το άλλο παιδί».
Η υπ? αριθ. 496/2007 Γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, η οποία έχει γίνει αποδεκτή από τον Υπουργό Παιδείας και η οποία επικαλείται τις αποφάσεις 420/2000 1/2006 και 2/2006 του Συμβουλίου Επικρατείας (7-μελούς συνθέσεως και οι τρείς) με σαφή τρόπο ορίζει: «ότι το δικαίωμα για την απόληψη της άδειας αυτής είναι αυτοτελές για κάθε τέκνο που δεν έχει συμπληρώσει ακόμη το τέταρτο έτος της ηλικίας του και ότι σε περίπτωση κατά την οποία ο γονέας υπάλληλος έχει αποκτήσει άλλο τέκνο, το οποίο επίσης δεν έχει συμπληρώσει ακόμη το τέταρτο έτος της ηλικίας του, είναι δυνατή η διαδοχική χορήγηση σ? αυτόν της εν λόγω αδείας, δηλαδή η χορήγηση αμέσως μετά τη λήξη της εννεάμηνου άδειας για την ανατροφή του πρώτου τέκνου του και νέας εννεαμήνου αδείας για την ανατροφή και του δεύτερου τέκνου του».
Μολονότι με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο προκύπτει από τη γνωμοδότηση 496/2007 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ότι δικαιούμαι την άδεια ανατροφής για το πρώτο εκ των δύο τέκνων μου, η Γενική Διεύθυνση Διοίκησης Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης με την εγκύκλιό της 54501/Δ2/24-04-2008 παράγ. 2 ακυρώνει την παραπάνω γνωμοδότηση.
Θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό το γεγονός ότι παρά την κοινοποίηση της εγκυκλίου ΔΙΔΑΔ/Φ.51/ 590 /οικ. 14346/29-5-2008 του ΥΠΕΣ στο Γραφείο Προσωπικού του ΥΠΕΠΘ, στην οποία αναφέρεται «Ο γονέας υπάλληλος που λαμβάνει ήδη τη διευκόλυνση του μειωμένου ωραρίου ή της εννεάμηνης άδειας ανατροφής τέκνου, και πριν την εξάντλησή τους αποκτά νέο τέκνο, δικαιούται να λάβει το υπόλοιπο των διευκολύνσεων για το πρώτο τέκνο αργότερα, αθροιστικά με τις διευκολύνσεις που αντιστοιχούν στο νέο τέκνο (σχετική η υπ? αρ. 64/2008 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, η οποία έχει γίνει αποδεκτή από τον Υπουργό Εσωτερικών)», η Διοίκηση επιμένει στην άρνηση της να χορηγήσει άδεια για το πρώτο μου τέκνο.
Η προφορική ενημέρωση που είχα είναι ότι η εν λόγω άδεια ΙΣΧΥΕΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΠΟΥ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΥΠΕΠΘ.
Είναι τελικά διακριτή η εκτελεστική από τη νομοθετική εξουσία στην Ελλάδα; Ποιές ασφαλιστικές δικλίδες διαθέτει η Δημοκρατία μας για τον έλεγχο της εκτελεστικής εξουσίας και την άμεση αντιμετώπιση ανάλογων προβλημάτων;
Συνάδελφοι,
το ίδιο ακριβώς πρόβλημα αντιμετωπίζω και εγώ ή για να ακριβολογώ η δική μου περίπτωση είναι σχεδόν ίδια αφού η Διοίκηση μού αρνήθηκε την άδεια ανατροφής για το δεύτερο παιδί μου ενώ είχα πάρει για το πρώτο. Πράγματι στις 1/9/2007 και μετά από αίτησή μου μού χορηγήθηκε άδεια ανατροφής για το πρώτο παιδί μου, ηλικίας τότε 2,5 ετών. Στις 2/6/2008 και μετά από νέα αίτηση που υπέβαλα για το δεύτερο παιδί μου (ηλικίας 7 μηνών όταν υπέβαλα την πρώτη αίτηση και 1,5 έτους τώρα), μου αρνήθηκαν τη χορήγηση της άδειας επικαλούμενοι την εγκύκλιο 54501/Δ2/24-4-2008 του ΥΠΕΠΘ. Σημειώνω ότι στην αίτηση μου είχα επικαλεσθεί και επισυνάψει τις σχετικές δικαστικές αποφάσεις που αναγνωρίζουν το αυτοτελές δικαίωμα για κάθε τέκνο που είναι κάτω των τεσσάρων ετών και στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχα με το ΥΠΕΠΘ επικαλέσθηκα τόσο τη γνωμοδότηση 64/2008 του ΝΣΚ όσο και την εγκύκλιο ΔΙΔΑΔ/Φ.51/ 590 /οικ. 14346/29-5-2008 του ΥΠΕΣ η οποία απευθύνεται σε όλα τα Υπουργεία, Περιφέρειες, Νομαρχίες, ΟΤΑ κλπ. Οι απαντήσεις του ΥΠΕΠΘ ήταν ότι:
1) Οι αποφάσεις του ΣτΕ αφορούσαν άλλες υποθέσεις και όχι τη δική μου. (Σημ. Αυτό ισχύει πράγματι, αλλά το αυτοτελές του δικαιώματος για κάθε τέκνο που ρητά αναφέρεται στο σκεπτικό των αποφάσεων,ισχύει μόνο για τα τέκνα των συγκεκριμένων υπαλλήλων που προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη; Σ΄αυτό το ερώτημα δεν πήρα απάντηση).
2) Η εγκύκλιος του ΥΠΕΣ αφορά τους διοικητικούς υπαλλήλους και όχι τους εκπαιδευτικούς. (Ασχολίαστο).
3) Η εγκύκλιος του ΥΠΕΣ στο άρθρο 11 κάνει μία αναγωγή σύμφωνα με έναν μαθηματικό τύπο, που αν εφαρμοσθεί από το ΥΠΕΠΘ, οι εκπαιδευτικοί θα παίρνουν (άκουσον, άκουσον) άδεια ανατροφής λιγότερο από 9 μήνες. (Σημ. Η αναγωγή που αναφέρεται, γίνεται για κάποιον υπάλληλο ο οποίος μετά από χρήση του μειωμένου ωραρίου για Χ ώρες, θέλει να πάρει άδεια ανατροφής και προφανώς δεν μπορεί να πάρει 9 μήνες αλλά όσο προκύπτει μετά από εφαρμογή του μαθηματικού τύπου ο οποίος δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια απλή μέθοδο των τριών. Ο εν λόγω τύπος δεν κάνει καμία αντιστοίχιση της άδειας ανατροφής που πρέπει να πάρει κάποιος υπάλληλος σε σχέση με το συνολικό μειωμένο ωράριο που δικαιούται και το οποίο βέβαια για τους εκπαιδευτικούς είναι με βάση το Ν. 2083/1992 λιγότερο από των υπόλοιπων δημοσίων υπαλλήλων. Και σ΄αυτό το αντεπιχείρημα καμία απάντηση από το ΥΠΕΠΘ).
4) Το ΥΠΕΣ δεν είναι προϊστάμενος του ΥΠΕΠΘ. (Σημ. Σαφώς και δεν είναι, είναι όμως το καθ’ ύλην αρμόδιο Υπουργείο το οποίο έφερε το νομοσχέδιο στη Βουλή και εκδίδει τις διευκρινιστικές εγκυκλίους για τη σωστή εφαρμογή του εν λόγω Νόμου. Μάλιστα αυτό έγινε και με προηγούμενες εγκυκλίους του ΥΠΕΠΘ οι οποίες εναρμονίσθηκαν με αντίστοιχες του ΥΠΕΣ που είχαν προηγηθεί. Και εδώ κανένα σχόλιο από το ΥΠΕΠΘ).
5) Η γνωμοδότηση 64/2008 του ΝΣΚ είναι άγνωστη ή και αδιάφορη στο ΥΠΕΠΘ. (Σημ. Προφανώς μόνο οι γνωμοδοτήσεις που συμφέρουν τη Διοίκηση, είναι γνωστές στο ΥΠΕΠΘ).
Σε ερώτησή μου αν θα εκδοθεί μελλοντικά νέα διευκρινιστική εγκύκλιος, που να είναι σε συμφωνία με την εγκύκλιο του ΥΠΕΣ, μου απάντησαν ρητά και κατηγορηματικά πως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να γίνει.
Όταν μετά από όλα τα παραπάνω ανέφερα απλώς ότι θα προσφύγω στη Δικαιοσύνη μου απάντησαν ότι μπορώ να προσφύγω όπου θέλω αλλά μέχρι να εκδικασθεί η υπόθεσή μου το παιδί μου θα έχει υπερβεί την ηλικία των τεσσάρων ετών!!!
Στη συνέχεια ενημέρωσα τηλεφωνικά την ΟΛΜΕ για την αυθαιρεσία του Υπουργείου και ύστερα από σχετική συνεννόηση μαζί τους, απέστειλα όλο το φάκελο (αίτηση, δικαιολογητικά, εγκυκλίους, γνωμοδοτήσεις, δικαστικές αποφάσεις κλπ) καθώς και μία τρισέλιδη αναφορά που επεξηγούσα αναλυτικά όλα τα παραπάνω, έτσι ώστε να γίνει εκ μέρους της ΟΛΜΕ μία παρέμβαση προς το Υπουργείο. Σήμερα, 1,5 μήνα μετά δεν έγινε καμία παρέμβαση, καμία διαμαρτυρία, καμία συνάντηση, ούτε καν ένα τηλεφώνημα προς το Υπουργείο. Προχθές όταν επικοινώνησα τηλεφωνικά με την ΟΛΜΕ μου είπαν ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι υπήρχαν πιο επείγοντα ζητήματα αυτό το διάστημα. (Σημ. Φυσικά η δική μου περίπτωση αφορά λίγους ακόμα συναδέλφους, η αυθαιρεσία όμως του Υπουργείου που αντιμετωπίζει τους εκπαιδευτικούς σαν να μην είναι δημόσιοι υπάλληλοι και εκδίδει παράνομες εγκυκλίους στηριζόμενο σε αυθαίρετες και νομικά αστήριχτες ερμηνείες, δεν έχει σύμφωνα με το συνδικαλιστικό μας όργανο, τη σημασία που να δικαιολογεί έστω και ένα έγγραφο διαμαρτυρίας, έστω και ένα τηλεφώνημα προς το Γενικό Διευθυντή Δρα Κων/νο Κουτρομάνο που υπογράφει την εγκύκλιο).
Τελειώνοντας, θέλω απλώς να αναφέρω ότι φυσικά και έχω καταθέσει στη Δικαιοσύνη αίτηση ακύρωσης και όποιος αντιμετωπίζει παρόμοιο πρόβλημα αν θέλει μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία ή διευκρίνιση μπορώ να του δώσω.
Μουμούρης Ιωάννης
Καθηγητής Πληροφορικής ΠΕ19
Τηλ. 6944797445
e-mail: imoum@tee.gr