
«Προσέξτε λοιπόν τούτο το τελευταίο: για να περάσει η εφηβεία μου πρέπει να με αφήσετε να την περάσω εγώ ο ίδιος. Μαμά, μπαμπά το ξέρω ότι τρέμετε από την αγωνία, ότι με πονάτε αφού εσείς με έχετε γεννήσει. Τώρα όμως πρέπει να βγείτε λίγο από το δωμάτιο για να γεννήσω εγώ τον εαυτό μου. Αλλά να είστε ακριβώς απέξω για να μην φοβάμαι. Καλού κακού ρίχνετε και καμία ματιά από το τζάμι»