Η βασική έννοια που εισάγεται και διδάσκεται στην ενότητα αυτή είναι η αφαίρεση. Αρχικά οι μαθητές πραγματοποιούν αφαιρέσεις, στις οποίες από αριθμούς μέχρι το 10 αφαιρούν έναν μικρό αριθμό και συγκεκριμένα αριθμούς μέχρι το 3 (π.χ. 4 – 2,5 – 3,6 – 2 κ.λπ.). Στη συνέχεια προχωρούμε σε αφαιρέσεις στις οποίες ο αριθμός που αφαιρούμε είναι μεγαλύτερος. Διδάσκουμε στα παιδιά τη γραφή της αφαίρεσης με σύμβολα (π.χ. 5 – 3 = 2) και ασκούμε την ικανότητά τους να ξεχωρίζουν και να μην μπερδεύουν τη γραφή της αφαίρεσης με αυτήν της πρόσθεσης. Τελευταία και πιο δύσκολη για τα παιδιά μορφή αφαίρεσης που διδάσκουμε είναι το συμπλήρωμα. Καταστάσεις συμπληρώματος είναι αυτές που καταλήγουν σε πράξεις όπως 3+=10 ή 10- = 3, δηλαδή 3 και πόσο μας κάνει 10 ή ποιον αριθμό πρέπει να αφαιρέσω από το 10 για να βρω το 3.
Εκτός από τις αφαιρέσεις, ασκούμε τα παιδιά στη δεξιότητα της χάραξης γραμμών. Τα παιδιά χαράζουν με το χάρακα ευθείες γραμμές, ενώ ελεύθερα με το χέρι χαράζουν καμπύλες και τεθλασμένες γραμμές ή γραμμές που μοιάζουν με σούστα και σαλιγκάρι. Τέλος, ασκούμε τα παιδιά στη δεξιότητα να παρατηρούν, να αναλύουν και να συμπληρώνουν μοτίβα. Ως μοτίβα ορίζονται καταστάσεις στις οποίες παρουσιάζεται μια συστηματική επανάληψη – για παράδειγμα, σε ένα βραχιόλι μπορεί να έχουμε μια μπλε χάντρα και στη συνέχεια δύο κόκκινες, μια μπλε και δύο κόκκινες κ.ο.κ. Σε ό,τι αφορά τους αριθμούς, οι μαθητές θα μάθουν τους αριθμούς μέχρι το 50.
Πώς μπορείτε να βοηθήσετε
Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι για αρκετά παιδιά η πράξη της αφαίρεσης είναι πιο δύσκολη από την πράξη της πρόσθεσης. Έτσι λοιπόν στο στάδιο αυτό, προκειμένου να καταλάβουν τα παιδιά τη σημασία της πράξης της αφαίρεσης, είναι καλό να την εφαρμόσουν σε πολλές και ποικίλες καταστάσεις της καθημερινής ζωής. Σε αυτό το σημείο η βοήθεια της οικογένειας είναι πολύτιμη.
Ένα ευχάριστο παιχνίδι που ασκεί τα παιδιά στην πρόσθεση αλλά και στην αφαίρεση είναι το επιτραπέζιο παιχνίδι «Φιδάκι». Μπορείτε ακόμη να διαβάσετε στο παιδί κάποιο λογοτεχνικό κείμενο σχετικό με την πρόσθεση και την αφαίρεση, όπως είναι το βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά «Άρης ο τσαγκάρης».
Στην καθημερινή ζωή της οικογένειας παρουσιάζονται πολλές ευκαιρίες για να παίξουμε και να συνομιλήσουμε με τα παιδιά για καταστάσεις αφαίρεσης. Τέτοιες καταστάσεις μπορεί να σχετίζονται με τα χρήματα, με τα παιχνίδια τους, με αντικείμενα του σπιτιού κ.λπ. Για παράδειγμα, «Αν βγάλουμε δύο από τα επτά παιχνίδια που έχει το κασόνι, πόσα θα μείνουν;», «Αν ξοδέψεις 4 € από τα 10 που θα σου δώσω, πόσα θα σου μείνουν;» κ.λπ.
Αν τα παιδιά δυσκολεύονται στις αφαιρέσεις, καλό είναι να έχουν μπροστά τους τα αντικείμενα και να κάνουν την αφαίρεση πάνω σε αυτά ή να χρησιμοποιούν τα δάχτυλά τους. Αν αντιμετωπίζουν εύκολα την εκτέλεση των αφαιρέσεων, μπορούμε να τους θέτουμε ερωτήσεις τις οποίες θα απαντούν με το μυαλό τους χωρίς την παρουσία αντικειμένων.
