ΜΠΙΣΜΠΙΚΗ ΙΩΑΝΝΑ

Δραστηριότητα με στόχο την ενθάρρυνση της συναισθηματικής έκφρασης για μικρούς και μεγάλους. Όποια οικογένεια επιθυμεί μπορεί να παρακολουθήσει την παρακάτω αφήγηση της ιστορίας «Ένας καλόκαρδος καρχαρίας». Ακολούθως, προτείνεται ένα μέλος της οικογένειας να διαλέξει έναν ήρωα από την ιστορία και να μιμηθεί το συναίσθημα του στα υπόλοιπα μέλη. Όποιος από την οικογένεια βρει πρώτος την απάντηση (το σωστό συναίσθημα αλλά και τον ήρωα) συνεχίζει. Έχουμε στο μυαλό μας ότι τα παιχνίδια είναι ο ελεύθερος χώρος συναισθηματικής έκφρασης των παιδιών και αρά μπορούν να αποτελέσουν ένα ασφαλές πλαίσιο για να επικοινωνήσουν και τα δικά τους συναισθήματά.

https://www.youtube.com/watch?v=wsH6Fo33xlo&feature=emb_title

 

Στο άρθρο αυτό δανείζομαι κάποιες ιστορίες που μου φάνηκαν ιδιαίτερα αξιόλογες… ιστορίες που οι γονείς θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν προκειμένου να εξηγήσουν στα παιδιά τους την αλλαγή της καθημερινότητας τους ως αποτέλεσμα μίας πανδημίας που ακούει στο όνομα “κορωνοϊός”.

Ακόμη και αν φαίνεται ανούσιο, ειδικά αν το παιδί δείχνει να το διασκεδάζει και να χαίρεται την καθημερινότητά του αποβάλλοντας την πίεση που ίσως αισθανόταν το προηγούμενο διάστημα, είναι πολύ σημαντικό να πληροφορήσουμε τα παιδιά για αυτήν την αλλαγή που βιώνουν στην καθημερινότητά τους. Αυτό γίνεται με την παροχή ερεθισμάτων -βλ. ιστορίες παρακάτω- ανάλογων της ηλικίας τους ώστε με απλό τρόπο να έχουν και αυτά πρόσβαση στην πληροφορία. Κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο καθώς προσφέρει στα παιδιά μία αίσθηση ελέγχου -“ότι και εγώ γνωρίζω τί συμβαίνει γύρω μου, άρα μπορώ να κάνω κάτι για αυτό”. Έτσι, επιτρέπει τη διαχείριση αρνητικών συναισθημάτων (π.χ. άγχος, φόβο) που σε αντίθετη περίπτωση θα γιγαντόνονταν αν τα παιδιά αφήνονταν να επεξεργαστούν μόνα τους μία κατάσταση άγνωστη για αυτά.

Λήψη αρχείου

https://www.openbook.gr/i-agnosti-kyra/

Λήψη αρχείου

Λήψη αρχείου

Οι παραπάνω ιστορίες μπορούν να αξιοποιηθούν σε στιγμές ηρεμίας και χαλάρωσης προκειμένου τα παιδιά να κατανοήσουν την παρούσα κατάσταση, αλλά και να εκφράσουν τα συναισθήματά τους σε σχέση με την πανδημία. Επίσης, οι γονείς θα είχε νόημα να δώσουν την δυνατότητα στα παιδιά τους να ζωγραφίσουν κάτι που κράτησαν από την αφήγηση της ιστορίας και ακολούθως να τα ενθαρρύνουν να παρουσιάσουν τη ζωγραφιά αυτή –στο βαθμό που τα ίδια το επιθυμούν. Οι δύο πρώτες ιστορίες («Covibook – Το όνοµά µου είναι Κορονοϊός» και «Η άγνωστη κυρά») προτείνονται σε παιδιά των πρώτων τάξεων του Δημοτικού.

Καλή απόλαυση!