«Φύγετε ζώα, δρόμο», φωνάζουν οι … φιλόξενοι συμπατριώτες μιας χώρας που γέννησε τη Δημοκρατία και τη φιλοξενία στους ξένους.
Άγνωστοι επιτίθενται σε προσφυγόπουλα που πηγαίνουν σχολείο, το Διαδίκτυο έχει γεμίσει με ρατσιστικά σχόλια τόσο που πολλοί μιλούν για
διεθνή συνομωσία. Κανείς, όμως, δεν αναρωτιέται πώς μπορούμε να καταπολεμήσουμε αυτές τις ρατσιστικές συμπεριφορές.
Αρχικά, καλό θα ήταν η πολιτεία να διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας ή χρώματος, καλλιεργώντας έτσι τον σεβασμό προς τον συνάνθρωπο. Επίσης, μπορεί να επιβάλλει ποινές ή κυρώσεις σε όσους επιδεικνύουν ρατσιστική συμπεριφορά, αφού όλοι έχουν ίσα δικαιώματα και είναι ίσοι απέναντι στους νομούς. Ακόμη, επιβάλλεται να αγωνίζεται για την εξάλειψη των κοινωνικών προβλημάτων, όπως οι κοινωνικές ανισότητες και η
εγκληματικότητα, που ευνοούν την έμφαση ρατσιστικών στάσεων. Παράλληλα, καλό θα ήταν να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη κατά του ρατσισμού και να ενισχύσει ταυτόχρονα την κοινωνική αλληλεγγύη με τη συνδρομή των πνευματικών ανθρώπων.
Ειδικότερα, οι πνευματικοί άνθρωποι οφείλουν να ευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη, καθώς χρέος τους είναι να μη ρίχνουν ευθύνες σε βάρος των ξένων. Αντιθέτως, οι ίδιοι είναι αυτοί οι όποιοι με την προσωπική τους δραστηριότητα μπορούν να λειτουργήσουν ως παράδειγμα προς
μίμηση. Δηλαδή, με συνέδρια και παρουσιάσεις μπορούν να θίξουν ρατσιστικές συμπεριφορές ή με τη συγγραφή βιβλίων δύνανται να περάσουν μηνύματα ισότητας και αλληλεγγύης στους ανθρώπους.
Επομένως, τα χλευαστικά σχόλια, οι εντυπωσιακές εκδηλώσεις «αντίστασης», η συνωμοσιολογία, η οργή και φράσεις τύπου «ρίξτε τους στη θάλασσα» ή «πάρ’ τους σπίτι σου» δεν πληγώνουν τόσο τα ίδια τα θύματα όσο δηλητηριάζουν όσους καυχώνται πως είναι ανώτεροι και «καλύτεροι» από αυτούς.
