Τι σας ώθησε να επιλέξετε το έργο της ιεραποστολής και συγκεκριμένα το Κονγκό;
Μεγάλωσα σε φτωχή οικογένεια που μου δίδαξε την αγάπη για τον συνάνθρωπό μου και ιδιαίτερα με ενέπνευσε το παράδειγμα του πρώτου πνευματικού μου πατέρα, ιεραποστόλου στην Αφρική π. Χρυσοστόμου Παπασαραντόπουλου, με τον οποίο επικοινωνούσα συχνά δια αλληλογραφίας. Θαύμαζα πολύ το έργο του και την αγάπη του για τους ιθαγενείς, ώστε θέλησα να ακολουθήσω το παράδειγμά του.
Τι συμπεριλαμβάνει η δράση σας
εκεί;
Εκτός από τη δημιουργία ενοριών και οικοδόμηση ναών, που είναι το κύριο έργο μας, χτίζουμε δίπλα σε κάθε ναό και ένα σχολείο. Σήμερα λειτουργούν 15 σχολεία, 8 δημοτικά και 7 γυμνάσια. Μία σχολή κοπτικής-ραπτικής, μία σχολή βυζαντινής μουσικής και ένα πανεπιστήμιο με 2 σχολές, θεολογική και σχολή πληροφορικής, ενώ πρόκειται να προστεθούν άλλες 3 σχολές με ιθαγενείς, Έλληνες, Βέλγους ή Αυστραλούς καθηγητές. Επίσης, χτίστηκε διώροφο κέντρο υγείας όπου έρχονται ετησίως Έλληνες γιατροί που εξετάζουν και μοιράζουν δωρεάν φάρμακα.
Τι προβλήματα αντιμετωπίζετε κατά τη διεξαγωγή του έργου σας εκεί;
Πρώτον, υπάρχει έλλειψη εθελοντών από την Ελλάδα ή άλλα ορθόδοξα κράτη, ενώ οι ανάγκες του έργου της ιεραποστολής είναι τεράστιες, καθώς υπάρχουν χιλιάδες ιθαγενείς που μας περιμένουν στο εσωτερικό της χώρας και η έκταση της Μητρόπολης ισούται με τρεις Ελλάδες! Επίσης, τα έξοδα για τα έργα που προανέφερα, που δεν είναι τα μόνα, είναι πολύ μεγάλα και είναι δύσκολο να καλυφθούν. Ο Θεός, όμως, μας βοηθά.
Αντιμετωπίσατε ποτέ εχθρική συμπεριφορά εκεί;
Όχι. Οι άνθρωποι είναι ευγενείς και καλοί. Έχουν αγάπη προς τους Έλληνες, γιατί οι Έλληνες πάροικοι εδώ δεν ήταν αποικιοκράτες όπως άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί. Πάντα ήταν φιλικοί με τους ιθαγενείς, εργάζονταν μαζί τους, δεν τους εκμεταλλεύονταν. Αυτό βοηθά και στην ιεραποστολή.
Δέχεστε βοήθεια από κάποιον; Σας βοηθά η Ελλάδα σε αυτό που κάνετε;
Δεν έχουμε κρατική επιχορήγηση από το Ελληνικό κράτος. Απλοί άνθρωποι μας βοηθάνε και τα ιεραποστολικά σωματεία.
Πώς είναι το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων εκεί;
Το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων είναι υπερβολικά χαμηλό, υπάρχει μεγάλη ανεργία.
Απολαμβάνουν τα παιδιά το δικαίωμα στη μόρφωση;
Εδώ δεν υπάρχει δωρεάν παιδεία, ούτε δωρεάν υγειονομική και νοσοκομειακή περίθαλψη. Έχεις λεφτά να πληρώσεις τα δίδακτρα των παιδιών σου, θα πάνε σχολείο. Έχεις λεφτά να πληρώσεις τον γιατρό ή το νοσοκομείο ή να αγοράσεις φάρμακα, θα γίνεις καλά. Πολλά παιδιά δεν πάνε σχολείο γι’
αυτό τον λόγο, έτσι μένουν αγράμματα ή πεθαίνουν, γιατί δεν έχουν να πληρώσουν τον γιατρό ή να αγοράσουν φάρμακα.
Υπάρχει καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκεί;
Γίνεται αγώνας, ώστε να μην καταπατώνται τα ανθρώπινα δικαιώματα και σ’ αυτόν τον αγώνα συμμετέχει και η Ορθόδοξος Εκκλησία.
Ποια είναι η συμβολή σας στην διαφύλαξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;
Πιστεύουμε ότι μόνο όταν ο άνθρωπος αλλάξει μέσα του θα σεβαστεί τον άλλον. Τονίζουμε ιδιαίτερα στα κηρύγματα, στα σεμινάρια, στα σχολεία το να αγαπάμε τον πλησίον μας και να τον δεχόμαστε σαν να δεχόμαστε τον Χριστό. Ο πιο δυστυχισμένος άνθρωπος είναι αυτός που δεν αγαπά τον άλλο
άνθρωπο, όποιος και αν είναι αυτός, διαφορετικού χρώματος ή εθνικότητας, πλούσιος ή φτωχός. Αν αγαπήσουμε τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας, μόνο τότε δεν θα καταπατώνται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό προσπαθούμε να μάθουμε στους ιθαγενείς.
Πώς βλέπετε το μέλλον των ανθρώπων σε εκείνη την περιοχή;
Η χώρα εδώ έχει μεγάλο ορυκτό πλούτο, αλλά φτωχούς ανθρώπους, γιατί οι «μεγάλοι» του κόσμου τους εκμεταλλεύονται και ο λαός υποφέρει. Επίσης, πολλοί προσχωρούν σε σέκτες (ομάδες ανθρώπων συγκροτημένες γύρω από ψευδοπροφήτες που ερμηνεύουν όπως θέλουν το Ευαγγέλιο) ή ασχολούνται με τα μάγια και οδηγούνται σε λάθος δρόμο. Οι άνθρωποι διψούν για γνώση, μάθηση, έχουν εξυπνάδα, είναι καθαρά μυαλά και μπορούν να φέρουν σε δύσκολη θέση τον καθηγητή με τις ερωτήσεις τους, αν δεν είναι καλά μορφωμένος. Υπάρχουν ελπίδες αν οι «μεγάλοι» του κόσμου λάβουν κάτι υπ’ όψιν από τη διδασκαλία του Χριστού και δεν έχουν για θεό το χρήμα. Τότε θα έχουμε ειρήνη και πρόοδο στο Κονγκό.
