Βοήθεια, αδέλφια! Χανόμαστε!!!
Ένας παλιός πολιτικός των Η.Π.Α. (μου διαφεύγει τ’ όνομά του), είχε πει: «Είναι ευκολότερο να μάχεσαι για αρχές παρά να ζεις μ’ αυτές». Στην Ελλάδα του σήμερα αυτό είναι πια καθημερινή πρακτική. Και θα εξηγήσουμε το γιατί…
*
Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της νεοελληνικής κοινωνίας μας είναι η έλλειψη αξιοπιστίας. Από τους λόγους των πολιτικών μας ανδρών έως και τον τελευταίο μάστορα. Κανείς -ελάχιστες οι εξαιρέσεις- δεν τηρεί τις υποσχέσεις του. Ασυνεννοησία επικρατεί. Η ασυνέπεια είναι ο κανόνας. Η προσπάθεια για μια σωστή κοινωνική αλλαγή είναι λόγος κενός. Ζητείται εξάλλου ήθος και ευγένεια απ’ όλους αυτούς που κυβερνούν μέσω μιας «καρέκλας».
Η ελληνική κοινωνία χαρακτηρίζεται ως επί το πλείστον από εκείνο το ανορθολογικό πνεύμα της κομπίνας και της συναλλαγής. Η τιμιότητα και η συνέπεια είναι «ελαττώματα» επικίνδυνα και μόνον για τους αγαθούς! Ζούμε σε μια κοινωνία όπου οι δικαστές παίζουν ρόλο διακοσμητικό, όχι, βέβαια, γιατί το θέλουν, αλλά γιατί οι συνεχείς τροποποιήσεις του Νόμου δίνουν άπειρες ευκαιρίες ώστε να γλιτώσουν οι ένοχοι!
Πολύ λίγοι πολίτες παίρνουν σοβαρά τους νόμους που θέσπισε η Πολιτεία, γιατί πιστεύουν ακράδαντα πως όλα «είναι ζήτημα παζαριού» και δεν αρκεί παρά ένας καλός δικηγόρος – ίσως γι’ αυτό ανθεί το συγκεκριμένο επάγγελμα. Επισημαίνουμε λοιπόν, πως η αξιοπιστία είναι εκείνο το στοιχείο που λείπει σ’ όλες τις κοινωνίες, που συνήθως ονομάζουμε «υποανάπτυκτες», και στις οποίες υπάγεται και η Ελλάδα.
Μέσα σε μια τέτοια κοινωνία όπου οι «οδηγίες» δίνονται, συνήθως, από την τηλεόραση και σ’ έκτακτες περιπτώσεις κι από κάποιους πολιτικούς άνδρες, ο Έλληνας Δάσκαλος καλείται να διδάξει αξίες, να τις υπερασπίσει με τη ζωή του -τον τρόπο ζωής του, εννοούμε- και να κρατήσει όλα αυτά που έχουμε συνηθίσει να καλούμε «ήθη» και «έθιμα» της Ελληνικής κοινωνίας.
Γιατί από όλους τους ανθρώπους της κοινωνίας μας, ο Δάσκαλος είναι τελικά εκείνος που καλείται να παίξει το ρόλο του δικηγόρου του διαβόλου!
Πώς είπατε; Δεν κατάλαβα! Γιατί ο Δάσκαλος; Ώστε όλοι οι άλλοι είναι ελεύθεροι για οποιοδήποτε ανόμημα; Και πώς ο Δάσκαλος, με ποια μέσα, θα φτιάξει μια καλύτερη κοινωνία, έναν καλύτερο αυριανό πολίτη, όταν όλα είναι εναντίον του; Με ποια κίνητρα;
