Εκφράζομαι με σαφήνεια και ακρίβεια

Πολύ συχνά γονείς και εκπαιδευτικοί δίνουμε μεγάλη έμφαση στο γραπτό λόγο και παραμελούμε την καλλιέργεια του προφορικού λόγου των παιδιών. Είναι σημαντικό όμως να τους δίνουμε ευκαιρίες για προφορική έκφραση και την κατάλληλη στήριξη για να μπορούν να εκφράζονται με σαφήνεια και ακρίβεια.

Πολλές φορές ο μη ικανοποιητικός προφορικός λόγος συνδέεται με την έλλειψη  κατανόησης των σημαντικών σημείων, την επικέντρωση σε κάποιες λεπτομέρειες, τη δυσκολία  διήγησης των γεγονότων με χρονική σειρά ή το ελλιπές λεξιλόγιο.

Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να βελτιώσουν την προφορική τους έκφραση;

Διαβάζουμε βιβλία μαζί με τα παιδιά. Τους ζητούμε να μαντέψουν την ιστορία από τον τίτλο ή μαντέψουν τη συνέχεια σε κάποια σημεία. Στο τέλος, τους ζητάμε να μας πουν τη γνώμη τους για το βιβλίο και τους ήρωες, τι θα έκαναν τα ίδια στη θέση των ηρώων, να αλλάξουν το τέλος της ιστορίας ή να πουν τι άλλο θα μπορούσε να γίνει. Μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε βιβλία χωρίς λόγια και να δημιουργήσουμε δικές μας ιστορίες.

Τους ζητάμε να διηγηθούν κάτι που διάβασαν (βιβλίο, άρθρο), είδαν (ρεπορτάζ, ταινία), έζησαν (σχολείο, παιχνίδι). Τα ρωτάμε κάθε μέρα πώς πέρασαν και τους ζητάμε να μας διηγηθούν τις εμπειρίες τους.

Τους κάνουμε ανοιχτές ερωτήσεις, δε δεχόμαστε μονολεκτικές απαντήσεις. Όταν ο λόγος τους είναι σύντομος τους κατευθύνουμε με κατάλληλες ερωτήσεις να πουν περισσότερες λεπτομέρειες.

Όταν τα παιδιά κάνουν κάποιο λάθος είτε στους χρόνους που χρησιμοποιούν είτε στη δομή της πρότασης είτε στο λεξιλόγιο με ήρεμο τρόπο αναδιατυπώνουμε εμείς πιο σωστά ή πιο ολοκληρωμένα.

Παίζουμε προφορικά παιχνίδια με αντίθετες, συνώνυμες λέξεις ή οικογένειες λέξεων, κάνουμε ομοιοκαταληξίες, φτιάχνουμε αστείες ιστορίες χρησιμοποιώντας κάθε φορά πολλές λέξεις από διαφορετικά μέρη του λόγου (πχ πολλά επίθετα, επιρρήματα…)

Τους ζητάμε να διηγηθούν μια ιστορία μέσα από εικόνες ή να βάλουν μπερδεμένες εικόνες στη σωστή σειρά και να διηγηθούν την ιστορία που απεικονίζεται.

Ηχογραφούμε τις διηγήσεις των παιδιών και τις βάζουμε να τις ακούσουν και να τις κρίνουν ή να τις βελτιώσουν.

Διαβάζουμε οδηγίες ασκήσεων, κατασκευών, παιχνιδιών, συνταγών. Βάζουμε τα παιδιά να διαβάσουν τα ίδια δυνατά τις οδηγίες και να τις πουν με δικά τους λόγια ή να τις μεταφέρουν, εξηγήσουν σε κάποιον άλλο.

Μπερδεύουμε οδηγίες και ζητάμε από τα παιδιά να τις βάλουν στη σειρά (πχ μια συνταγή).

Επιλέγουμε κείμενα και δραστηριότητες που ανταποκρίνονται στα ενδιαφέροντα και τις ικανότητες των παιδιών.

Τους εξηγούμε τις άγνωστες λέξεις, τις αναλύουμε, βρίσκουμε άλλες λέξεις από την ίδια οικογένεια και χρησιμοποιούμε παραδείγματα.

Χωρίζουμε ένα μεγάλο κείμενο ή μια μεγάλη δραστηριότητα σε μικρότερα μέρη.

Ξεκινάμε με απλά κείμενα και δραστηριότητες και αυξάνουμε το βαθμό δυσκολίας.

Κάνουμε στα παιδιά  ερωτήσεις ή διαπιστώσεις που δεν ανταποκρίνονται στο κείμενο που διάβασαν για να ελέγξουμε την προσοχή ή την κατανόηση.

Δεν ξεχνάμε ότι όπως στο γραπτό λόγο έτσι και στον προφορικό για εκφραστούμε σωστά, να αφηγηθούμε ή να αναδιηγηθούμε είναι σημαντικό να εντοπίσουμε το Ποιος/Ποιοι, Πότε, Πού, Τι έγινε και με ποια σειρά (αρχή, μέση, τέλος) και τέλος γιατί έγινε (αιτία – αποτέλεσμα).

Αφήστε μια απάντηση