Ζάννειο Πειραματικό Γυμνάσιο Πειραιά

ΤΟ ΖΙΖΑΝΝΕΙΟ του Ζαννείου.

Το Ζιζάννειο εκδίδεται από το χειμώνα του 2004 και αισίως έφθασε στο 12ο τεύχος του. Κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων τις σελίδες του τις δημιούργησαν παρέες παιδιών που περνούσαν πολύ καλά στην αίθουσα των υπολογιστών του 3ου ορόφου του Ζαννείου, κάθε Παρασκευή μετά το σχόλασμα, διαβάζοντας τα κείμενά τους και άλλα κείμενα, λογοτεχνικά κατά κανόνα, σχολιάζοντας συζητώντας, διαλέγοντας ζωγραφιές και φωτογραφίες για το επόμενο τεύχος. Κάποια στιγμή, η ομάδα του Ζιζαννείου βγήκε έξω. Πήγε να φωτογραφήσει την πόλη, πήγε στην έκθεση του Γιόζεφ Κουντέλκα στο Μουσείο Μπενάκη και στο Μουσείο της οδού Ηρακλειδών στο Θησείο, για να δει γλυπτά του Εντγκάρ Ντεγκά. Πήγε σινεμά και είδε την ταινία του Π. Βούλγαρη «Ψυχή Βαθιά» και στο Εθνικό Θέατρο για να δει το «Συρανό Ντε Μπερζεράκ». Πήρε συνεντεύξεις από τους υπεύθυνους του Βρετανικού Συμβουλίου και του Γαλλικού Ινστιτούτου για τα εκπαιδευτικά συστήματα της Αγγλίας και της Γαλλίας, επισκέφθηκε το Ελληνογαλλικό Σχολείο στην Αγία Παρασκευή για να μάθει τον τρόπο λειτουργίας του… Επισκέφθηκε ακόμη το ραδιοφωνικό σταθμό 105,5.
Το πρώτο κείμενο που δημοσιεύεται στο φετινό 12ο τεύχος είναι το βραβευμένο με το δεύτερο βραβείο του Ιδρύματος Κ. Λασκαρίδη, διήγημα της Ελένης. Η Ελένη Κότσιρα πηγαίνει στην Γ΄ Λυκείου και συμμετέχει και εμψυχώνει για τέταρτη χρονιά την εφημερίδα. Δύο ακόμη παιδιά του Ζαννείου έχουν βραβευθεί από το ίδρυμα Λασκαρίδη για τα διηγήματά τους. Το 2008, η Λυδία Τσέντα που πήγαινε τότε στην Β΄ Γυμνασίου και ο Γιάννης Κανονάκης που πήγαινε στην Α΄ Λυκείου.
Το Ζιζάννειο δημοσιεύει τα γραπτά των παιδιών με αυστηρά δικά του κριτήρια αξιολόγησης που για να τα μάθετε πρέπει να βρεθείτε μια φορά στην ομάδα. Μετά από τις συχνά θυελλώδεις συζητήσεις γίνεται ψηφοφορία για κάθε κείμενο και έπειτα αρχίζουν η επιμέλεια, η φροντίδα και οι διορθώσεις από αυτούς που πληκτρολογούν, ενώ άλλοι προσπαθούν να εμπνευσθούν και ξεκινούν να γράφουν ένα νέο κείμενο … και άλλοι μιλούν και εκμυστηρεύονται και σχολιάζουν κάτι καινούργιο … ποιος ξέρει τι … και η ώρα περνάει γρήγορα, φτάνει τέσσερις … και χωριζόμαστε. Καλό Σαββατοκύριακο, την επόμενη Παρασκευή πάλι…