Ο Γιώργος Σεφέρης ήταν 36 χρόνων όταν έγραφε ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα και δημοφιλή, μετέπειτα, ποιήματά του, το «Με τον τρόπο του Γ.Σ.». Με προφανή αναφορά του ονόματός του στον τίτλο  και χρησιμοποιώντας με μια δόση ειρωνείας μια φράση που σημαίνει πως ακολουθεί το ύφος κάποιου άλλου συγγραφέα ενώ αυτός «μιμείται» τον εαυτό του, μιλά σε προσωπικό τόνο γι’ αυτά που τον πληγώνουν στην Ελλάδα του 1936. Μια χώρα εν μέσω πολιτικού αναβρασμού, ένα χρόνο νωρίτερα είχε παλινορθωθεί η μοναρχία και λίγους μήνες αργότερα θα κηρυσσόταν η δικτατορία του Μεταξά.

Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει, όπως είπε κι ο Γιώργος Σεφέρης. Πιο συγκεκριμένα η Ελλάδα είναι μια χώρα με μοναδική ομορφιά και πολιτιστικό πλούτο. Ωστόσο, δυστυχώς, υπάρχουν και πολλές πληγές που επηρεάζουν την εμπειρία των ταξιδιωτών και προκαλούν θλίψη σε όσους αγαπούν αυτήν τη χώρα. Μία από τις μεγαλύτερες πληγές της Ελλάδας είναι η ανεργία. Η οικονομική κρίση που έχει πλήξει τη χώρα εδώ και χρόνια έχει οδηγήσει σε απελπισία πολλές οικογένειες και νέους ανθρώπους. Η ανεργία επηρεάζει επίσης την ποιότητα ζωής των ανθρώπων στις πόλεις και στα νησιά, καθώς επηρεάζει την υποδομή και την προσφορά υπηρεσιών.

Μια άλλη πληγή της Ελλάδας είναι η φτώχεια. Πολλοί Έλληνες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην καθημερινή τους ζωή. Η φτώχεια είναι εμφανής σε πολλές περιοχές της χώρας, ειδικά στις αγροτικές περιοχές και στα νησιά. Η διαφθορά είναι διαδεδομένη σε πολλούς τομείς της κοινωνίας και της οικονομίας, και επηρεάζει τη λειτουργία του κράτους και της κοινωνίας συνολικά. Αυτό έχει δυσάρεστες συνέπειες για την ανάπτυξη και την ευημερία της χώρας, και επηρεάζει αρνητικά την εικόνα της Ελλάδας στα μάτια των ταξιδιωτών και των επενδυτών.

Ένα ακόμα ζήτημα που πλήττει την Ελλάδα και επηρεάζει την εμπειρία των ταξιδιωτών είναι η κακοδιαχείριση του περιβάλλοντος. Η υπερβολική ρύπανση και η κακή διαχείριση των αποβλήτων έχουν οδηγήσει σε περιβαλλοντικές καταστροφές και σε μακροπρόθεσμες επιπτώσεις για τη φύση και την υγεία των ανθρώπων. Αυτό επηρεάζει αρνητικά το τουριστικό προϊόν της χώρας και μειώνει το ενδιαφέρον των ταξιδιωτών για την Ελλάδα. Η έλλειψη επαρκούς υποδομής σε περιοχές μεγάλης τουριστικής ζήτησης μπορεί να οδηγήσει σε μακροπρόθεσμα προβλήματα και να επηρεάσει αρνητικά την εικόνα της χώρας στους ταξιδιώτες. Επίσης, η κακή διαχείριση του τουρισμού μπορεί να οδηγήσει στην υπερβολική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και στην απώλεια της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας.

Παρόλα αυτά, η Ελλάδα διαθέτει μια πλούσια πολιτιστική κληρονομιά, μαγευτικά τοπία, πανέμορφες παραλίες και νησιά, εξαιρετική γαστρονομία και φιλόξενους ανθρώπους. Η χώρα έχει πολλά να προσφέρει στους ταξιδιώτες, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Είναι σημαντικό όμως να αντιμετωπίσουμε αυτά τα προβλήματα και να βελτιώσουμε την εμπειρία των ταξιδιωτών, προκειμένου να διατηρήσουμε την Ελλάδα ως μια από τις κορυφαίες τουριστικές προτιμήσεις.

Ένας τρόπος για να βελτιωθεί η εμπειρία των ταξιδιωτών είναι η επένδυση σε υποδομές και υπηρεσίες. Αυτό περιλαμβάνει την κατασκευή νέων ξενοδοχείων, την αναβάθμιση των υπαρχόντων, τη βελτίωση των μεταφορικών υπηρεσιών και τη δημιουργία περισσότερων δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων που να ενδιαφέρουν τους ταξιδιώτες. Επιπλέον, η προστασία των φυσικών πόρων και της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας πρέπει να είναι προτεραιότητα. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω της αειφόρου ανάπτυξης του τουρισμού και της υπεύθυνης διαχείρισης των πόρων. Επίσης, η ενθάρρυνση του εσωτερικού τουρισμού μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση της βιωσιμότητας του τουριστικού κλάδου. Η προώθηση της ανακάλυψης των απομακρυσμένων και λιγότερο διαφημισμένων περιοχών της Ελλάδας μπορεί να επεκτείνει την ποικιλία των προορισμών και να μειώσει την υπερβολική εκμετάλλευση των πιο δημοφιλών τουριστικών περιοχών.

Μια άλλη σημαντική πτυχή είναι η προώθηση του τουρισμού εκτός καλοκαιρινής σεζόν. Η Ελλάδα διαθέτει πλούσιο πολιτιστικό και ιστορικό παρελθόν, καθώς και μια ποικιλία φυσικών τοπίων και δραστηριοτήτων που μπορούν να έλκουν τουρισμό όλο το χρόνο. Η προώθηση του τουρισμού εκτός καλοκαιρινής περιόδου μπορεί να βελτιώσει την οικονομία και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας σε περιοχές που υποφέρουν από την εποχικότητα του τουρισμού.

Ακόμη, είναι σημαντικό να δοθεί έμφαση στην ποιότητα της εμπειρίας των ταξιδιωτών. Αυτό σημαίνει να δοθεί προσοχή στην ποιότητα των υπηρεσιών, στη φιλοξενία και στην ασφάλεια των επισκεπτών. Η εκπαίδευση των επαγγελματιών στον τουριστικό κλάδο μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση αυτών των πτυχών και να δημιουργήσει θετικές εντυπώσεις στους ταξιδιώτες .Η βελτίωση της υποδομής και η προσαρμογή στις νέες τάσεις και ανάγκες των ταξιδιωτών μπορούν να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα της χώρας ως τουριστικός προορισμός.

Επιπρόσθετα, η συνεργασία μεταξύ των δημόσιων και ιδιωτικών φορέων μπορεί να συμβάλει στην προώθηση του τουρισμού και στη βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών. Η διαμόρφωση ενός εθνικού σχεδίου ανάπτυξης του τουρισμού που θα περιλαμβάνει τη στρατηγική της χώρας για τον τουριστικό τομέα και τα μέτρα που απαιτούνται για την επίτευξη των στόχων της βιώσιμης ανάπτυξης μπορεί να βελτιώσει την απόδοση του τουριστικού τομέα.

Εν τέλει η Ελλάδα μπορεί να γίνει μια πολύ προσιτή χώρα. Η βιώσιμη ανάπτυξη του τουριστικού τομέα αποτελεί μια πρόκληση για την κυβέρνηση, τους φορείς του τουριστικού τομέα και την κοινωνία γενικότερα. Αναγκαία είναι η συνεχής παρακολούθηση και εκτίμηση της απόδοσης του τομέα και η λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που προκύπτουν. Με τη σωστή προσέγγιση και συνεργασία όλων των εμπλεκομένων φορέων, ο τουριστικός τομέας μπορεί να αναπτυχθεί βιώσιμα και να συνεισφέρει στην οικονομική ανάπτυξη και την αύξηση της απασχόλησης στη χώρα.

 

Συντάκτες άρθρου: Γιάννης Β. Εβελίνα Β., Μαρία Κ., Σωτήρης Π. (μαθητές Γ΄γυμνασίου).

Με αφορμή την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε από τον Μάρτιο του 2020,  δηλαδή την πανδημία που εξαπλώθηκε παγκοσμίως, ψυχολόγοι και ειδικοί έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην ψυχική υγεία των εφήβων, αφού αυξήθηκαν τα περιστατικά αυτοκτονίας, κατάθλιψης, απομόνωσης, ψυχοσωματικών παθών. Επίσης, σημειώθηκαν συναισθήματα ανίας και αίσθηση κενού, ενώ συχνές πλέον είναι οι διατροφικές διαταραχές αλλά και οι διαταραχές ύπνου.  Όλα αυτά ,σαφώς, είναι αποτελέσματα της πίεσης που δέχονται  από το σχολείο, την κοινωνία, ακόμα και την οικογένεια. Σκοπός της έρευνας αυτής, είναι να ενημερωθούν οι γονείς, οι καθηγητές, οι συμμαθητές και η κοινωνία γενικότερα έτσι ώστε να μην αψηφούν την κατάσταση, να την αντιμετωπίζουν με ωριμότητα και ψυχραιμία και να προσπαθούν με κάθε δυνατό τρόπο να βοηθήσουν έναν έφηβο σε απόγνωση.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΧΟΣ;

Ο όρος άγχος (ή στρες) προέρχεται από το ρήμα ἄγχω, που στην αρχαία ελληνική γλώσσα σημαίνει σφίγγω ή πνίγω. Το άγχος είναι μια φυσιολογική σωματική και ψυχική αντίδραση σε μια απειλή ή σε μια αίτηση για την αντιμετώπιση απαιτητικών καταστάσεων. Όταν κάποιος άνθρωπος νιώθει στρες το σώμα του είναι σε ένταση και ο εγκέφαλος του πυροδοτείται από πολλαπλές σκέψεις. Ο κάθε άνθρωπος εκτίθεται καθημερινά σε στρεσογόνες καταστάσεις. Το στρες μάλιστα μπορεί να είναι και θετικό – το λεγόμενο ευ στρες – όταν κανείς καλείται να το αντιμετωπίσει σπάνια (ή μόνο μερικές φορές) και σε περιορισμένο βαθμό. Σε αυτή την περίπτωση λειτουργεί σαν καταλύτης και τον ενεργοποιεί για να ανταπεξέλθει στις όποιες καταστάσεις. Όσο πιο συχνό και έντονο είναι το στρες, τόσο πιο δύσκολο είναι να αντιμετωπιστούν οι καθημερινές υποχρεώσεις.

Συναισθήματα, θυμού, απογοήτευσης και φόβου, όπως επίσης, οξυθυμία, κούραση και κατάθλιψη, κυριαρχούν και δεν επιτρέπουν να λειτουργήσει ο άνθρωπος με συγκέντρωση. Το στρες κάνει τους ανθρώπους ιδιαίτερα απαιτητικούς, ανυπόμονους και ευερέθιστους με ιδιαίτερα χαμηλή διάθεση για συνεργασία

Το άγχος μπορεί να έχει ψυχογενή προέλευση ή μπορεί να είναι συνέπεια σωματικής πάθησης. Επιπλέον, εξαρτάται από τις γνωστικές, συναισθηματικές διεργασίες, τον τρόπο ζωής του ατόμου και τον τρόπο αντίληψής του. Κάθε άτομο έχει ένα ορισμένο βαθμό άγχους, ο οποίος θεωρείται φυσιολογικός κάτω από ορισμένες περιστάσεις. Σε κάποιες άλλες όμως περιπτώσεις αυξημένου άγχους, προξενεί κακό και συντελεί στο να υπολειτουργεί το άτομο στις δραστηριότητες του και στο να επηρεάζεται αρνητικά η υγεία του.

 

Συμπτώματα άγχους

• Νευρικότητα, ανησυχία, απότομη συμπεριφορά, κακή διάθεση η οποία πολλές φορές συνοδεύεται από εριστικότητα
• Ζάλη ή τάση λιποθυμίας
• Κόμπο στον λαιμό ή αίσθηση πνιγμού
• Ταχυκαρδίες
• Ονυχοφαγεία
• Αλλαγή στις συνήθειες ύπνου
• Πονοκέφαλοι
• Προβλήματα στο στομάχι
• Προσπάθεια ένδειξης συναισθημάτων χωρίς κανένα αποτέλεσμα
• Ανία ή μόνιμη εγρήγορση
• Κρυφές συνήθειες που βλάπτουν την υγεία (κάπνισμα, αλκοολισμός κ.α)
• Υπερβολική ανησυχία
• Αεικινησία
• Προβλήματα συγκέντρωσης
• Κόπωση
• Ευερεθιστότητα
• Κρίσεις πανικού
• Φοβίες
• Απομόνωση

ΕΙΔΗ ΑΓΧΟΥΣ

Οι άνθρωποι τείνουν να εκδηλώνουν την αίσθηση γενικού άγχους που τους κατέχει για κάθε κατάσταση την οποία βιώνουν χωρίς να γνωρίζουν πως αυτό κατατάσσεται σε διάφορες κατηγορίες με βάση τα υπόλοιπα συναισθήματα τα οποία σου δημιουργεί. Τα είδη άγχους, λοιπόν, διακρίνονται στα εξής:

• Η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή είναι το χρόνιο άγχος που δεν σχετίζεται με κάποια συγκεκριμένη κατάσταση ή κάποιο αντικείμενο.
• Διαταραχή πανικού (κρίσεις πανικού): Αιφνίδια κρίση φόβου που συχνά συνοδεύεται από τρέμουλο και δύσπνοια.
• Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή: Χαρακτηρίζεται από εμμονικές σκέψεις και καταναγκασμούς, επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές («τελετουργικά»).
• Κοινωνικό άγχος: Έντονος φόβος απέναντι στις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις που συνήθως αντιμετωπίζεται με τη φυγή.
• Φοβίες: Έντονος και χρόνιος φόβος απέναντι σε μια κατάσταση ή ένα αντικείμενο (ύψη, αράχνες, κλειστοί χώροι κ.λπ.).
• Μετατραυματικό στρες: Άγχος που έχει τις ρίζες του σε μια τραυματική εμπειρία του παρελθόντος.

 

ΠΟΤΕ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΟ

Όταν το παιδί:

• αποφεύγει συστηματικά να μείνει μόνο του
• εκφράζει αγωνία όταν δεν είναι κοντά του ο ένας από τους δύο γονείς
• φοβάται διαρκώς για την ασφάλεια της οικογένειας ή προσωπικά τη δική του
• παραπονιέται συχνά για πόνους στην κοιλιά, πονοκεφάλους και άλλα ψυχοσωματικά προβλήματα
• αποφεύγει καινούριες γνωριμίες
• παρουσιάζει εμμονές, δηλαδή επαναλαμβάνει τις ίδιες σκέψεις ή κινήσεις
• παρουσιάζει κάμψη στη σχολική επίδοση
• έχει συχνούς εφιάλτες
• δείχνει μελαγχολικό
• εξομολογείται ότι “θέλει να πεθάνει”
• εκφράζεται βίαια και επιθετικά
• απειλεί συχνά ότι “θα σηκωθεί να φύγει από το σπίτι”
• πίνει, καπνίζει ή παίρνει ναρκωτικά
• γενικά παρουσιάζει ασυνήθιστη συμπεριφορά.

 

ΑΙΤΙΑ ΑΓΧΟΥΣ

Η εφηβεία είναι από τις δυσκολότερες περιόδους στη ζωή ενός ανθρώπου, διότι το άτομο αργεί να προσαρμοστεί στο νέο του σώμα, δυσκολεύεται να αναλάβει τις ευθύνες του, καλείται να φτιάξει πλάνα για το μέλλον και να διαχειριστεί τα έντονα συναισθήματά του, που πολλές φορές είναι ανεξέλεγκτα. Οι παράγοντες οι οποίοι τους προκαλούν άγχος είναι διάφοροι και δεν προέρχονται από ένα μόνο περιβάλλον.

Αρχικά, όλα ξεκινούν από την κοινωνία η οποία αλλάζει συνεχώς τα πρότυπά της και περιμένει από τους πολίτες να τα ακολουθούν. Εκείνοι νιώθουν πως εάν δεν ακολουθήσουν τις κοινωνικές προσδοκίες τότε θα παραμείνουν στο περιθώριο και θα έχουν την εικόνα ενός «τέρατος». Ο άνθρωπος από τη φύση του έχει την ανάγκη  να νιώθει αποδεκτός από τον περίγυρό του κι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί έφηβοι αγνοούν τις προσωπικές τους ελευθερίες και θέλουν να μοιάσουν σε αυτό που προβάλλεται ως «σωστό».

Έπειτα, το σχολείο είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας, εφόσον λειτουργεί με βάση τα στερεότυπα και τα πρότυπα και προτρέπει τους μαθητές να τα ακολουθήσουν και οι ίδιοι. Δεν τους παρέχεται η απαραίτητη ενημέρωση για το πώς μπορεί ο καθένας να αξιοποιήσει τις ικανότητές του και καταβάλουν όλοι προσπάθειες ώστε να μπουν σε ένα καλό πανεπιστήμιο, να βγάζουν βαθμούς πέρα από το εφικτό για το επίπεδο του κάθε μαθητή. Όταν, λοιπόν, συνειδητοποιήσουν πως δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν σε αυτές τις συνθήκες, πανικοβάλλονται και πιστεύουν πως δε θα καταφέρουν τίποτα στη ζωή τους με αποτέλεσμα την παρουσίαση ψυχικών και σωματικών προβλημάτων.

Οι συνομήλικες παρέες δε θα μπορούσαν να λείπουν από τη λίστα αφού ανήκουν στην καθημερινότητα κάθε εφήβου. Είναι μια σχέση αλληλεπίδρασης και ο καθένας έρχεται σε επαφή με ανθρώπους διαφορετικής καταγωγής που σημαίνει ότι οι ιδεολογίες τους μπορεί να είναι διαφορετικές. Έτσι, δημιουργείται η ανασφάλεια και το ερώτημα « Κι εάν δεν είμαι αυτό που ψάχνουν σε έναν φίλο;» Η κοινωνική απόρριψη είναι ένα συναίσθημα που δε θέλει να νιώσει κανείς μας, πόσο μάλλον ένας έφηβος. Είναι ανάγκη του ανθρώπου να εντάσσεται σε κοινωνικές ομάδες. Εάν αυτό δε συμβεί, τότε το άτομο πολύ πιθανόν να πέσει σε κατάθλιψη, να αποστασιοποιηθεί και ίσως να βάλει τέλος στη ζωή του, στην πιο ακραία περίπτωση. Έτσι, λοιπόν, ο έφηβος θα κάνει τα αδύνατα δυνατά ώστε να γίνει αποδεκτός σε μια παρέα. Πολλές φορές, ίσως να νιώσει ότι μένει στο περιθώριο και για να το αλλάξει αυτό καταβάλλει πολλές προσπάθειες, Όλη αυτή η διαδικασία είναι αγχωτική.

Η οικογένεια παίζει σημαντικό ρόλο στην ψυχική υγεία του παιδιού, ακόμα κι αν το αγνοούμε συνεχώς. Τα μέλη της οικογένειας, κυρίως οι γονείς, μπορούν να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους, να τους δώσουν δύναμη, να τους πείσουν πως οι ικανότητες τους είναι αληθινές κι ότι μπορούν  να τα φέρουν εις πέρας σε μια δύσκολη στιγμή. Αντίθετα, όμως, έχουν τη δυνατότητα να τους «ρίξουν» ψυχολογικά, να τους μειώσουν, να τους κάνουν να αμφισβητούν τους εαυτούς τους και να τους βάλουν στη διαδικασία της σύγκρισης. Ένα κλασικό παράδειγμα είναι όταν κάποιος μαθητής επιστρέφει στο σπίτι του μετά από μια κουραστική μέρα στο σχολείο κι ανακοινώνει στους γονείς του πως έγραψε 19 στο διαγώνισμα των μαθηματικών. Εκείνοι είτε θα το συγχαρούν είτε απλώς θα πουν « Η Μαρία όμως πήρε 20». Μια τόσο μικρή πρόταση που κουβαλάει όμως τον λόγο για τον οποίο πολλά παιδιά τα παρατούν ή γίνονται εμμονικοί με το διάβασμα και τους βαθμούς χωρίς να βλέπουν την ουσία.

Φτάνουμε, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι η αιτία για το άγχος των εφήβων δεν είναι μόνο μία. Το θέμα είναι όμως, τι μπορούμε να κάνουμε για να μειωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο.

 

ΣΧΟΛΙΚΟ ΑΓΧΟΣ

Οι μαθητές έχουν άγχος για:

• την ικανοποίηση των καθηγητών
• την εικόνα τους απέναντι στους συνομηλίκους τους
• τις εξετάσεις
• τα διαγωνίσματα
• τις εργασίες ( ατομικές ή ομαδικές )
• εκπλήρωση υψηλών προσδοκιών των γονιών τους
• τον σχολικό εκφοβισμό
• τη σχολική αποτυχία
• τη μη ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων

 

Τρόποι αντιμετώπισης από τους καθηγητές

Ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι κρίσιμος και μπορεί να βοηθήσει ένα παιδί που βιώνει έντονο άγχος ενθαρρύνοντας το να ζητήσει στήριξη σχετικά με τις ανησυχίες του, ωθώντας το να χρησιμοποιήσει τεχνικές αποβολής άγχους και στρατηγικές ηρεμίας και φροντίζοντας για την σταθερότητα και ασφάλεια του περιβάλλοντος. Ακόμη ο εκπαιδευτικός μπορεί να παρέχει στο μαθητή τη δυνατότητα εναλλακτικών τρόπων εξέτασης, να του επιτρέπει να αναχωρεί από την τάξη όταν αισθάνεται την ανάγκη, να τον εκθέτει σταδιακά σε καταστάσεις που του πυροδοτούν άγχος στο σχολικό πλαίσιο, να τον ενθαρρύνει να συμμετέχει σε ομαδικές δραστηριότητες και να αναπτύσσει γύρω του ένα όσο το δυνατόν περισσότερο υποστηρικτικό περιβάλλον.

 

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Οι γονείς, έχουν επίσης πολύ σημαντικό ρόλο σε ότι αφορά την ψυχική ηρεμία των παιδιών τους. Γι’ αυτό και όλοι τους πρέπει να είναι καλά ενημερωμένοι για το πώς θα αντιμετωπίσουν το άγχος των εφήβων, αλλά και το δικό τους. Τι θα έπρεπε να κάνουν;

 

• να το ακούν
• να αφουγκράζονται τις ανάγκες του
• να αποδέχονται τα πιστεύω και τις επιθυμίες του
• να περιορίσουν το κήρυγμα
• να μην είναι αυστηροί αλλά ούτε πού ελαστικοί
• να είναι ανοιχτοί μαζί του
• να το επαινούν όταν φέρεται σωστά αλλά να το επιπλήττουν όταν είναι ανυπάκουο
• να μην το πιέζουν να ξεπερνά τα όριά του
• να το ενθαρρύνουν και να κάνουν φανερό το ότι το στηρίζουν
• να του παραχωρούν κάποιες ελευθερίες
• να μην επιβάλλουν τις ιδέες τους
• να το παρακινούν να μιλάει για αυτά που το βαραίνουν
• να ενισχύουν την αίσθηση της πρωτοβουλίας, της αυτοεκτίμησης και της αυτοπεποίθησης
• να το κάνουν να νιώθει σιγουριά κι ασφάλεια ώστε να κοινωνικοποιηθεί
• να μην υπάρχουν εντάσεις ανάμεσα στους γονείς
• να υπάρχει μια γενική ισορροπία στις σχέσεις

 

Τρόποι αντιμετώπισης από τον ίδιο τον έφηβο

 

• Άσκηση
• Ζεστό μπάνιο
• Χαλαρωτικό αφέψημα
• Ήρεμη μουσική
• Μασάζ
• Φυτικά συμπληρωματικά βότανα
• Ασκήσεις αναπνοής
• Διαλογισμός
• Ζητήστε βοήθεια
• Ψυχανάλυση
• Μην αναβάλλετε
• Προσπαθήστε να βρείτε την αιτία και καταπολεμήστε τη
• Εξωσχολικές δραστηριότητες

 

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΑΓΧΟΣ

Μέχρι τώρα αναλύσαμε το «κακό άγχος», αυτό που οδηγεί τους εφήβους σε αδιέξοδο και τους ταλαιπωρεί. Υπάρχει, όμως, κι αυτό που αποκαλούμε δημιουργικό άγχος. Το δημιουργικό και λειτουργικό στρες είναι ικανό να μας ωθήσει σε κάποιες αλλαγές στη ζωή μας, σε ένα στάδιο προσωπικής εξέλιξης!

 

Πώς να κάνω το άγχος μου δημιουργικό;

• Αλλάξτε τη στάση σας απέναντι στο στρες και αποδεχτείτε το ως πηγή καλού
• Βελτιώστε τη συγκέντρωσή σας
• Το άγχος μας υπενθυμίζει πράγματα που έχουμε να κάνουμε μέσα στη μέρα
• Μετατρέψτε κάθε δραστηριότητα σε ενδιαφέρουσα
• Θέστε ως προτεραιότητα τον ύπνο
• Αφήστε το να σας κρατά σε εγρήγορση και έτοιμους για εργασία

 

Συντάκτες άρθρου: Αγγελική Κ., Βενετία Μ. (μαθήτριες Α΄Λυκείου).

Και εκεί κάτω από τα λιωμένα σίδερα και τις λαμαρίνες φύτρωσε μια αέρινη σκάλα με 57 σκαλιά που οδηγούσε στον ουρανό! Αέρινες μορφές άρχισαν να την ανεβαίνουν και ήταν όλες νέοι και νέες στην όψη, όμορφοι και όμορφες όπως αρμόζει στη νεότητα και βρέθηκαν μπροστά σε μια μεγάλη πόρτα που άνοιξε με μιας να τους υποδεχτεί. Μια οικονόμος ντυμένη στα λευκά πλησίασε βιαστικά και τους ρώτησε: «Από πού έρχεστε;». «Από τα Τέμπη», απάντησαν όλοι με μία φωνή! Και αμέσως γέμισε ο χώρος ανεμώνες και κρίνα και άρχισαν να τρέχουν γάργαρα νερά και να κελαηδούν σπάνια πουλιά! «Και πού είμαστε εδώ;», ρώτησε μία από τις αέρινες μορφές. «Στην πόλη των Αγγέλων», απάντησε η οικονόμος!

Στην πόλη αυτή δεν υπάρχει πόνος, δεν υπάρχει δάκρυ, δεν υπάρχει αδιαφορία, δεν υπάρχει αποποίηση ευθυνών, δεν υπάρχει πάμε και όπου βγει, δεν υπάρχει συγγνώμη, γιατί δεν χρειάζεται η συγγνώμη! Οι μανάδες δεν κλαίνε εδώ, οι αγκαλιές τους δεν είναι άδειες, οι ψυχές δεν αιμορραγούν, δεν ακούγονται ουρλιαχτά! Εδώ οι μελωδίες γιατρεύουν τις ψυχές και η αγάπη όλους τους αγκαλιάζει!

Αφιερωμένο σε όλους όσους και όσες χάθηκαν άδικα! Σε όσους και όσες θρηνούν τους αγαπημένους τους, σε όλους εμάς που παρατηρούμε με οργή και θλίψη την εθνική μας συμφορά!

Συντάκτες άρθρου: Μαρία Σ., Τζουλιάνα Χ. (μαθήτριες Γ’ Γυμνασίου), Δημήτρης Δ., Ιωάννης Μ., Δημήτρης Π., Ιωάννα Μ., Ελένη Γ. (μαθήτριες και μαθητές Β’ Λυκείου).