Αρχική » Από την ομιλία του διευθυντή στους γονείς της Α΄ τάξης τον Δεκέμβριο του 2014

Από την ομιλία του διευθυντή στους γονείς της Α΄ τάξης τον Δεκέμβριο του 2014

Αποσπάσματα από την ομιλία του Διευθυντή του 1ου Γυμνασίου Εχεδώρου Μπαμπάτσικου Χρήστου στους γονείς και κηδεμόνες πριν την παραλαβή των ελέγχων τον Δεκέμβρη του 2014.

Σας καλωσορίζω στο σχολείο όπου φοιτούν τα παιδιά σας κι εύχομαι να έχουμε μια καλή συνεργασία για το καλό των παιδιών σας….

Ζητάμε πραγματικά τη συνεργασία σας.  Εμείς θα κάνουμε – όπως και κάνουμε – ό,τι μπορούμε καλύτερο, για τη μόρφωση των παιδιών σας, που τα θεωρούμε και δικά μας παιδιά, αλλά θα θέλαμε και τη βοήθειά σας.  Είτε ατομική, είτε μέσω του συλλογικού σας οργάνου, του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων.

Για οποιοδήποτε πρόβλημα παρουσιαστεί, σας παρακαλώ μην ακούτε μόνο τι σας λένε τα παιδιά σας, αλλά ελάτε να ακούσετε και την άλλη άποψη. Ρωτήστε τον Καθηγητή τι συνέβη, ή τον Υπεύθυνο του Τμήματος ή ακόμα και τον Διευθυντή.  Καλά είναι να μην έρχεστε κατευθείαν σε μένα, γιατί ίσως και να μη γνωρίζω το περιστατικό, αν ο καθηγητής έκρινε ότι δεν θα έπρεπε να μου το αναφέρει.  Θα ερευνήσουμε το θέμα, αν δεν το έχουμε ήδη ερευνήσει, θα συζητήσουμε μεταξύ μας, αλλά και με τα εμπλεκόμενα μέρη, και θα προσπαθήσουμε να πάρουμε την καλύτερη δυνατή απόφαση.  Ίσως να κάνουμε και κάποιο λάθος, αλλά να ξέρετε ότι δεν αδιαφορήσαμε! Τα παιδιά σας τα θεωρούμε και δικά μας παιδιά και τα αγαπάμε.  Κι όταν τα τιμωρούμε, θεωρούμε ότι αυτό πρέπει να κάνουμε παιδαγωγικά για να βοηθήσουμε…

Αυτό όμως που σας ζητάμε είναι το εξής: μην αρχίσετε να κατηγορείτε τους καθηγητές! Ακόμα και αν θεωρείτε ότι έχουν άδικο.  Αν αρχίσετε να κατηγορείτε τους καθηγητές ή το σχολείο, μόνο κακό κάνετε στα παιδιά σας.  Να ξέρετε πράγματι ότι το σχολείο ενδιαφέρεται για τα παιδιά σας, κι ότι έχει πολύ καλό εκπαιδευτικό προσωπικό. Δεν είμαστε βέβαια ίδιοι μεταξύ μας, και δεν θα πρέπει να είμαστε ίδιοι. Αυτό είναι εξαιρετικό.  Αλλά όμως όλοι ενδιαφερόμαστε για τα παιδιά σας. Με τον δικό μας τρόπο έκαστος.

Η Α’ τάξη είναι καλή – όπως με ενημερώνουν οι καθηγητές.  Υπάρχουν προβλήματα βέβαια.  Θα σας αναφέρω λίγα λόγια για τα προβλήματα συμπεριφοράς.

Καταρχάς, θα ήθελα να σας επισημάνω κάτι το αυτονόητο:  Τα παιδιά σας δεν είναι όλα ίδια μεταξύ τους, όπως άλλωστε κι εσείς μεταξύ σας, όπως κι όλοι  μας. Αυτά που σας λέω ισχύουν για άλλους περισσότερο, για άλλους λιγότερο κι ίσως για άλλους καθόλου.  Μιλάω γενικά, αλλά φυσικά έχω στο μυαλό μου τα παιδιά της Α′ τάξης, της Α′ τάξης του 1ου Γυμνασίου Εχεδώρου, του διδακτικού έτους 2014-2015.

Κάποια παιδιά κάνουν ιδιαίτερη φασαρία, κάτι που ενοχλεί τη σχολική διαδικασία, το μάθημα, τις σχέσεις με τα άλλα παιδιά, το κλίμα του σχολείου.  Προσπαθούμε να  αντιμετωπίσουμε τα θέματα αυτά.  Όλα τα παιδιά είναι και παιδιά μας, με τις ιδιαιτερότητές τους, με τα συγκεκριμένα προβλήματα που ίσως μεταφέρουν.  Έχουμε καλέσει τους γονείς τους, θα τους ξανακαλέσουμε, ίσως να καλέσουμε κι άλλους, ίσως τους ξανακαλέσουμε…. Βλέπουμε κάθε φορά κάθε μαθητή, συζητάμε μαζί του, διευθετούμε το ζήτημα.

Από εσάς θα ήθελα να μιλήσετε με τα παιδιά σας για την συμπεριφορά τους στο σχολείο γενικά.  Κι αυτό που με ανησυχεί προσωπικά, μας ανησυχεί γενικά στον Σύλλογο Διδασκόντων, είναι ότι πολλά παιδιά ελκύονται από την παραβατική συμπεριφορά, μιμούνται τέτοιες συμπεριφορές, αντί να γίνεται το αντίθετο, δηλαδή τα παιδιά που συμπεριφέρονται παραβατικά να μιμούνται τα παιδιά που έχουν κοινωνικά σωστή συμπεριφορά.   Αυτό σημαίνει πολλά πράγματα για το επίπεδο της κοινωνίας, όπου μεγαλώνουν τα παιδιά μας.  Τα παιδιά θα πρέπει με τη συνεργασία όλων μας να θωρακιστούν, δεν θα πρέπει να «παρασύρονται» στην παραβατική συμπεριφορά.  Δεν είναι καλό αυτό, για πολλούς λόγους…. για την εν γένει συμπεριφορά τους, για την υποβάθμιση του μαθήματος, για τη μελλοντική κοινωνία που όλοι οραματιζόμαστε.   Συζητήστε το σας παρακαλώ με τα παιδιά σας. Κι εμείς το συζητάμε.  Συζητήστε την εν γένει συμπεριφορά που θα πρέπει να έχει ένας πολιτισμένος άνθρωπος σε μια πολιτισμένη κοινωνία.

 

Θα πάρετε σε λίγο τους βαθμούς των παιδιών σας.  Να ξέρετε ότι οι βαθμοί είναι γενικά «μεγάλοι».  Ίσως κάποιοι εκπλαγείτε όμως, γιατί οι  βαθμοί είναι πολύ μικρότεροι από όσο το επιθυμείτε ή όσο νομίζετε ότι «αξίζει» το παιδί σας. Τα 10άρια του Δημοτικού ίσως σας έχουν αποπροσανατολίσει λιγάκι…

Θα σας πω τη γνώμη μου. Έχω αρκετή εμπειρία από πολλά σχολεία σε όλη την Ελλάδα που υπηρέτησα ως εκπαιδευτικός, είμαι πιθανόν και μεγαλύτερος από εσάς…

Κατ’ αρχάς προσοχή! Μην αρχίσετε να φωνάζετε! Μόνο κακό μπορείτε να κάνετε με τις φωνές. Ακόμα κι αν προσωρινά πετύχετε να βελτιωθούν οι βαθμοί των παιδιών σας στο δεύτερο τρίμηνο, δεν θα έχετε πετύχει πολλά πράγματα, ίσως θα σας έλεγα ότι έχετε αποτύχει κιόλας.   Δείτε το ως μια ευκαιρία!  Συζητήστε το με το παιδί σας. Γιατί συνέβη αυτό;

Και θα ήθελα να σας θέσω κάποια ερωτήματα.  Η πρόθεσή μου δεν είναι να κατακρίνω ή  να ρίξουμε ευθύνες ο ένας στον άλλο, ούτε να ρίξουμε ευθύνες στα παιδιά, αλλά αφού ερμηνεύσουμε μια ήδη υπάρχουσα κατάσταση, να βοηθήσουμε τα παιδιά.

Λέμε ότι τα παιδιά δεν διαβάζουν, μολονότι εμείς τα προτρέπουμε να διαβάζουν.  Να θέσω ένα ερώτημα προσωπικά στον καθένα μας.  Πόσες φορές διαβάσαμε μια ιστορία στα παιδιά μας, όταν ήταν μικρότερα, πριν κοιμηθούν; Πόσες φορές βλέπουν εμάς τα παιδιά να διαβάζουμε και όχι να βλέπουμε μόνο τηλεόραση;  Όταν τα παιδιά θα μας δουν να συμμετέχουμε σε διάφορες ομάδες, συλλόγους, εθελοντικές οργανώσεις, το πιθανότερο είναι να μας μιμηθούν.  Τα παιδιά – όπως όλοι μας – πείθονται πιο πολύ από τα παραδείγματα – ειδικά των γονέων – παρά από τα λόγια.  Λογικότατο και θεμιτό.

Συζητείστε με τα παιδιά σας.  Αλλά δεν εννοώ να αρχίσετε να συμβουλεύετε, να μιλάτε εσείς και το παιδί να ακούει.  Αυτό ίσως το έχετε κάνει, και μάλιστα το έχετε κάνει αρκετές φορές.  Όταν λέω να συζητήσετε, εννοώ να μιλήσετε και οι δύο. Κι εσείς και το παιδί σας.  Κυρίως να ακούσετε. Αυτό είναι το πιο σημαντικό.  Όχι να μιλάτε εσείς 80%, και το παιδί σας 20%, αλλά αντίστροφα.  Το παιδί σας να μιλάει κυρίως και εσείς να ΑΚΟΥΤΕ και ενδιάμεσα ίσως να κάνετε και καμιά «ερώτηση –κλειδί»: «Ναι! αλλά πώς σκέφτεσαι το μέλλον σου;»  Πάντα έχοντας υπ΄όψιν την ανάληψη ευθυνών που βαθμιαία μεγαλώνοντας πρέπει να αναλαμβάνει.  Γιατί το παιδί σας δεν μεγαλώνει μόνο βιολογικά…  Θα πρέπει να παίρνει σιγά σιγά τη ζωή του στα χέρια του.  Μην αρκείστε μόνο σε συμβουλές. Δεν αρκούν.

Θα πρέπει πρώτα εσείς να κατανοήσετε, όσοι ακόμα δεν το έχουν ήδη κατανοήσει, ότι ένα χαρτί, ένα απολυτήριο γυμνασίου δεν αξίζει, ή μάλλον αξίζει πολύ λίγο, αν δεν ανταποκρίνεται σε πραγματικές γνώσεις.  Απολυτήριο γυμνασίου παίρνει πλέον το 99% των μαθητών όλης της χώρας.  Το θέμα είναι σε τι είδους γνώσεις αντιστοιχούν, σε ποιες δεξιότητες.   Τέλειωσαν ή τελειώνουν πια οι αυταπάτες.  Πώς θα ανταπεξέλθουν τα παιδιά σας στη ζωή;

Αν κάποια παιδιά θέλουν επιπλέον βοήθεια, είναι καλό να το φροντίσουμε εγκαίρως.   Είναι σημαντικό πως στο σχολείο φέτος υπηρετούν μια φιλόλογος και μία μαθηματικός στο  Τμήμα Ένταξης.   Αν υπάρχει κάποιο μαθησιακό πρόβλημα ή κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα, θα πρέπει να το αναφέρουμε και όχι να το αποκρύψουμε.  Έτσι μόνο μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε και να λυθεί ή να έχει τις μικρότερες δυνατόν παρενέργειες στη ζωή τού μαθητή.  Πέρασαν – ελπίζω – οι μέρες που δεν βλέπαμε τα προβλήματα που υπήρχαν.  Ήδη υπάρχουν ή δημιουργούνται νέες υποστηρικτικές δομές.  Στη Διεύθυνση, για παράδειγμα, υπάρχει Συμβουλευτικός Σταθμός Νέων, του οποίου ο υπεύθυνος, κ. Βαρσάμης, ήδη μας έχει βοηθήσει αποτελεσματικά τα προηγούμενα χρόνια.

Για τα παιδιά που προσβλέπουν σε πανεπιστημιακές σπουδές κι ίσως ακόμα παραπέρα, θα πρότεινα να κρατήσουν δυνάμεις, να μη χάσουν το δρόμο στον φθοροποιό ανταγωνισμό της πρωτιάς, να μην εξουθενωθούν.  Να κρατήσουν δυνάμεις για τις πανεπιστημιακές σπουδές κι ίσως παραπέρα.

Ακόμα μια φορά τονίζω ότι ο στόχος μου δεν είναι να σας αποδώσω ευθύνες αλλά να συνεργαστούμε ώστε να βοηθήσουμε τα παιδιά.  Γνωρίζω ότι τα καθήκοντα των γονιών είναι τεράστια.  Ίσως είναι η πιο δύσκολη «εργασία».  Αλλά, επειδή τα παιδιά σας είναι ό,τι καλύτερο έχετε στη ζωή σας, νομίζω ότι αξίζει ο κόπος. Με το παραπάνω!

Τελειώνοντας, θα ήθελα να σας ευχηθώ Καλή Χρονιά με υγεία, πρόοδο, δημιουργία, οικογενειακή αγάπη, επίτευξη των προσωπικών και κοινών μας στόχων.

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση