Τα δέντρα παράγουν οξυγόνο και μειώνουν το διοξείδιο του άνθρακα. Όσο πιο μεγάλο είναι το δάσος τόσο μειώνονται οι πιθανότητες για πλημμύρες γιατί τα δέντρααπορροφούν το νερό με αποτέλεσμα να μη διαβρώνεται το έδαφος. Οι ρίζες των δέντρων βοηθάνε το έδαφος να είναι σταθερό.Η ρίζα συγκρατεί ολόκληρο το φυτό στο έδαφος ενώ το ξύλωμα (στα αγγλικά: xylem), εξυπηρετεί στην στήριξη του, καθώς και στη μεταφορά νερού και θρεπτικών συστατικών. Η ετυμολογία της λέξης «ξύλωμα» είναι ελληνική και σημαίνει ξύλο ή ύλη. Ο όρος αυτός καθιερώθηκε από τον φημισμένο Ελβετό βοτανολόγο Καρλ Νέγκελι το 1858. Η βασική του λειτουργία είναι η ακόλουθη: το ριζικό σύστημα των φυτών συλλέγει νερό από το έδαφος και μαζί και ανόργανες ουσίες (κυρίως φωσφόρο, κάλιο, νάτριο, μαγγάνιο), που είναι απολύτως απαραίτητες για τη λειτουργία των φυτών. Το ξύλωμα είναι υπεύθυνο για την μεταφορά αυτών από τις ρίζες στους βλαστούς και στη συνέχεια στα φύλλα.
Για να κατανοήσουμε την λειτουργία αυτή, οι μαθητές/τριες της Β΄ Γυμνασίου πραγματοποίησαν το εξής πείραμα και παρατήρησαν την μεταφορά του νερού και άλλων ουσιών μέσα από τις φυτικές ίνες.
ΠΕΙΡΑΜΑ : Η αναρρίχηση του νερού
Υλικά:
2 διάφανα ποτήρια
2 χρώματα ζαχαροπλαστικής της αρεσκείας σας
Ένα κομμάτι χαρτί κουζίνας (που είναι φυτικής προέλευσης)
Λίγο νερό βρύσης
Εκτέλεση:
Βάζουμε στο ένα ποτήρι 150 ml νερό και 2 σταγόνες από το ένα χρώμα ζαχαροπλαστικής (πχ. μπλε) και στο άλλο ποτήρι 50 ml νερό και 2 σταγόνες από το άλλο χρώμα ζαχαροπλαστικής (πχ. κόκκινο).
Διπλώνουμε το κομμάτι από το χαρτί κουζίνας μέχρι να γίνει μια λωρίδα και το τοποθετούμε μέσα στα δύο ποτήρια έτσι ώστε να τα συνδέει σαν «γεφυρούλα».
Σε μερικά λεπτά θα παρατηρήσαμε πως το χρωματισμένο νερό κάνει αναρρίχηση και μεταφέρετε από το ποτήρι με το περισσότερο νερό στο λιγότερο με αποτέλεσμα να αναμειγνύονται και τα χρώματα.
Η κλιματική αλλαγή είναι ένα φαινόμενο ορατό πλέον σε όλους με αισθητές επιπτώσεις. Παρατεταμένες περίοδοι ξηρασίας, συχνές και έντονες καταιγίδες, πλημμύρες, αυξημένες ημέρες καύσωνα και περισσότερες μέγα-πυρκαγιές μαρτυρούν την μεταβολή του κλίματος.
Η πιο άμεση και ραγδαία επίπτωση της κλιματικής αλλαγής στα μεσογειακά δάση αφορά στις δασικές πυρκαγιές. Η αύξηση της συχνότητας και της έντασης των πυρκαγιών, καθώς και της έκτασης των καμένων εκτάσεων, ευνοείται από τις συνθήκες ξηρασίας, τις παρατεταμένες περιόδους υψηλών θερμοκρασιών και τα ακραία καιρικά φαινόμενα – συνθήκες που παρατηρούνται κυρίως στις βορειότερες περιοχές της Μεσογείου (Πορτογαλία, Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία).
Κατανοούμε λοιπόν, την αναγκαιότητα δασικών εκτάσεων και την σημαντικότητα των φυτικών ινών που συγκρατούν το νερό της βροχής, αποφεύγοντας τις πλημμύρες.
