• Μία καλή κουβέντα…

    Μία καλή κουβέντα…

    Ο σωστός έπαινος είναι για τα παιδιά ό,τι ο ήλιος για τα λουλούδια -
    Σ. Μπόβι

  • Φτάνει πια…

    Στο παιδί μου-Μ.Αναγνωστάκης

    Στο παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια

    Και του μιλούσανε για Δράκους και για το πιστό σκυλί
    Για τα ταξίδια της Πεντάμορφης και για τον άγριο λύκο

    Μα στο παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια

    Τώρα, τα βράδια, κάθομαι και του μιλώ
    Λέω το σκύλο σκύλο, το λύκο λύκο, το σκοτάδι σκοτάδι,
    Του δείχνω με το χέρι τους κακούς, του μαθαίνω
    Oνόματα σαν προσευχές, του τραγουδώ τους νεκρούς μας.

    Α, φτάνει πια! Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά.
    ------------
    Μ. Αναγνωστάκης, Τα ποιήματα, Πλειάς

  • Με αφορμή ένα διήγημα – “Να ‘σαι καλά δάσκαλε”

    4 Μαρτίου 2020 από

    Η δασκαλοκεντρική εποχή πέρασε ανεπιστρεπτί. Ο δάσκαλος πλέον λειτουργεί προωθώντας το μαθητή στο προσκήνιο με στόχο να ενεργοποιήσει ακόμη και τον πιο αθόρυβο ή θορυβώδη (λόγω διάσπασης προσοχής) μαθητή. Για να το πετύχει αυτό χρειάζεται να γίνει ευπροσάρμοστος. Χρειάζεται να συγχρονιστεί με τις γενιές που αλλάζουν. Χρειάζεται να υιοθετήσει πολυποίκιλες μεθόδους διδασκαλίας. Το ίδιο επιχειρήθηκε στο μάθημα των λογοτεχνικών κειμένων της Β’ τάξης, που βρίθει από αφορμές, κίνητρα και δίνει την αμπάριζα για δημιουργικές δράσεις. Έτσι ξεκίνησαν όλα, με υπεύθυνη καθηγήτρια την Γκαλογιάννη Μαλαματή ΠΕ02.

    Αφορμή το διήγημα «Να ‘σαι καλά δάσκαλε», όπου ο αφηγητής, με το βλέμμα ενός έφηβου μαθητή, περιγράφει την εμπειρία του από τη διδασκαλία και την παρουσία του φιλολόγου του. Το επόμενο βήμα ήταν να παρακολουθήσουμε την ταινία «Ο κύκλος των χαμένων ποιητών» σε σενάριο του Τομ Σούλμαν, προεκτείνοντας με συζήτηση τον ρόλο του δασκάλου, των εκπαιδευτικών μεθόδων που υιοθετεί, την ανταπόκριση των μαθητών, το πώς οι γενιές εξελίσσονται και μαζί τους οι εκπαιδευτικές ανάγκες. Τον επίλογο της σφαιρικής μας προσέγγισης τον έγραψε μία εκπαιδευτική εκδρομή της Β’ τάξης στο Λαογραφικό Μουσείο της Κοζάνης. Εκεί ο δάσκαλος δοκιμάζεται εκτός τάξης, οργανώνοντας τους μαθητές ή καλύτερα… μαθαίνοντάς τους να αυτοοργανώνονται και να διαχειρίζονται τον εαυτό τους μέσα στην διευρυμένη ομάδα της τάξης, καταγράφοντας εντυπώσεις, πληροφορίες και γνώσεις καθώς παράλληλα απολαμβάνουν τη συνεργασία και τη συνύπαρξη μέσα στην παρέα.

    Γράφουν οι μαθήτριες Χριστίνα Τριφτίδη, Σοφία Χατζοπούλου και Κασσιανή Αφεντούλη για την εκδρομή:

    «Να’ σαι καλά Δάσκαλε», ένα κείμενο από τη Λογοτεχνία της Β΄ Γυμνασίου που αναφέρεται στην παράδοση και στο λαϊκό πολιτισμό. Με αφορμή το κείμενο αυτό η φιλόλογος της τάξης μας, κ. Γκαλογιάννη Μαλαματή αποφάσισε  να πάμε εκπαιδευτική επίσκεψη στις 07/02/2020 στο Ιστορικό, Λαογραφικό και Φυσικής Ιστορίας Μουσείο στην Κοζάνη. Αρχηγός ήταν η κ. Γκαλογιάννη Μαλαματή και συνοδοί καθηγητές  η κ. Σιάγαλη και ο κ. Γαϊτάνης. Και έφτασε η πολυπόθητη μέρα. Όλοι μας ήμασταν ενθουσιασμένοι, γιατί ελάχιστοι ήταν αυτοί που είχαν επισκεφτεί την Κοζάνη και συγκεκριμένα το μουσείο της. Ξεκινήσαμε στις 8:30 το πρωί και στις 10:00 περίπου φτάσαμε στην Κοζάνη. Η διαδρομή ήταν αρκετά ευχάριστη, αν και είχε μεγάλη διάρκεια. Είχαμε την ευκαιρία ν‘  ακούσουμε μουσική , να μιλήσουμε και να πούμε τα νέα μας, ενώ ταυτόχρονα, απολαμβάναμε το χιονισμένο τοπίο στα βουνά απ’ όπου περνούσαμε. Δεδομένου του ότι στο χωριό δε χιόνισε φέτος, ήμασταν ιδιαίτερα χαρούμενοι να βλέπουμε το χιόνι στρωμένο. Η πρώτη μας στάση ήταν στο Λαογραφικό μουσείο, ένα επιβλητικό και ιστορικό κτίριο, το οποίο μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.

    Αρχικά με την είσοδό μας στο εξαώροφο κτίριο, μας υποδέχτηκε  ο υπεύθυνος του μουσείου. Αφού συγκεντρωθήκαμε στο ισόγειο, στο χώρο υποδοχής μας έδωσε σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τη λειτουργία του μουσείου. Στο χώρο αυτόν διοργανώνονται εκδηλώσεις, ημερίδες, συναυλίες, παρουσιάσεις και σεμινάρια. Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκανε το γεγονός ότι το μουσείο είναι ιστορικό- λαογραφικό και φυσικής ιστορίας. Η περιήγησή μας ξεκίνησε από το υπόγειο το οποίο περιλαμβάνει κυρίως φαρμακευτικά φυτά, ορυκτά, λίθους, ερπετά, κάθε είδους ζώα  και εντυπωσιακές πεταλούδες. Στον α΄ και β΄ όροφο φιλοξενούνται εκθέματα που δείχνουν την εξέλιξη του πολιτισμού στην περιοχή της Κοζάνης. Ο τρίτος και τέταρτος όροφος είναι αφιερωμένοι στα παλιά επαγγέλματα, όπως καστανάδες, χαλκουργοί, κουδουνάδες, πεταλωτές , σιδεράδες κ.α. Στον ίδιο όροφο υπάρχουν φωτογραφίες, στολές, έπαινοι και αντικείμενα των ηρώων  των πολέμων. Στον πέμπτο όροφο εκτίθενται  ανδρικές και γυναικείες παραδοσιακές φορεσιές, κυρίως της Δυτικής Μακεδονίας. Ιδιαίτερα εντυπωσιακές ήταν οι αναπαραστάσεις δωματίων στον έκτο όροφο, πλούσια ήταν και τα αρχοντικά της Κοζάνης που μας ταξίδεψαν στο παρελθόν. Ήταν ένα ευχάριστο και ενδιαφέρον μουσείο. Η επίσκεψή μας αποτέλεσε μια αξέχαστη εμπειρία.  Η επόμενη στάση μας ήταν στην πλατεία της Κοζάνης. Χωριστήκαμε σε ομάδες και περιηγηθήκαμε στην πόλη της Κοζάνης.

    Μια ακόμα εκδρομή έφτασε στο τέλος της με πολύ όμορφες αναμνήσεις και εντυπώσεις, που καθώς τις συζητούσαμε καταλήξαμε πως θα ξαναπηγαίναμε εκεί με σκοπό να χαθούμε για ακόμη μία φορά από την εποχή μας!

     

    Κατηγορία Δραστηριότητες | | | 92 σχόλια


    Αφήστε μια απάντηση

    Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

  • Αλήθειες

    > Η παιδεία είναι δεύτερος ήλιος για τους ανθρώπους. - Πλάτων

    > Πολιτεία που δεν έχει σαν βάση της την παιδεία, είναι οικοδομή πάνω στην άμμο. -Αδαμάντιος Κοραής

    > Ο μέτριος δάσκαλος μιλάει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο εξαιρετικός δάσκαλος δείχνει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει. - William Arthur Ward,

  • Πρόσφατα άρθρα

  • ΕΤΙΚΕΤΕΣ

  • Kατηγορίες

  • Ιστορικό

  • Σεργιανίζουμε εδώ…


  • Οι Ομάδες μου

  •  
    Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
    Αντίθεση