Η ποίηση πρέπει να ενώνει τους ανθρώπους ,
καθώς αυτό συμβαίνει πάντοτε στην άνθηση:
στα έαρα είν’ όλα ενωμένα τα λουλούδια .
Γι’ αυτό το λόγο η μοναξιά δεν είναι απομόνωση,
μα αντίθετα διαφεντεύει τη συλλογικότητα.
Κανένας άνεμος δεν αναβάλλει τη γαλήνη ,
που είναι κάτι πιότερο απ’ τη νηνεμία.
Κανένα σύγνεφο δεν ετοιμάζει της ξαστεριάς τη συντέλεια.
Όλα τελούν ενότητα κ’ η ποἰηση την κατοικεί για πάντα.
Ν. Καρούζος
